Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018

Τα είπανε, τα είπανε, αλλά όχι μόνο...


Παραμονή των Φώτων και το κουδούνι χτυπά επίμονα... 
- Να τα πούμε;
- Καλώς τα, να τα πείτε, να τα πείτε...
Τα είπανε κι ευχήθηκαν, πήραν τα κεράσματά τους και τα νομίσματά τους, έτσι, για το καλό, μα δεν έφευγαν...
- Η κυρία μας;
- Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή, παιδιά, έχει βγει για λίγο στην αγορά.
- Κρίμα...
Έπειτα από δυο ώρες το κουδούνι ξαναχτυπά μαζί με ένα επίμονο φωνητικό κάλεσμα.
- Κυρία, μας ανοίγετε;
- Βρε, βρε, καλώς τους! Να τα πείτε καμάρια μου! Πολύ χαίρομαι που ήρθατε, γιατί όπως είπαμε και στο σχολείο δεν συνηθίζουν πια να λένε τα κάλαντα τούτης της μέρας. 
-Ναι, πράγματι έχουν βγει ελάχιστα παιδιά, όμως εμείς σας είχαμε πει ότι το κάνουμε. Μα δεν ήρθαμε τώρα γι' αυτό, γιατί περάσαμε το πρωί και τα είπαμε, αλλά εσείς είχατε βγει έξω.
- Αν θέλετε, τα ξαναλέτε... Με μεγάλη μου χαρά να σας ακούσω!
- Όχι, κυρία, μόνο μια αγκαλιά ήρθαμε να σας κάνουμε.
Οι αγκαλιές που δόθηκαν ήταν σφιχτές και όπως πάντα μοναδικές κι αφοπλιστικές!
- Θα τα πούμε τη Δευτέρα, κυρία!
- Ναι, για πότε έφτασε η μέρα να βρεθεί και πάλι η συντροφιά της έκτης...!
Με αυτή την υπόσχεση και την χαρούμενη αναμονή της απομακρύνθηκαν μέσα στη ζωντάνια τα τρία φωτεινά αγορίστικα κεφαλάκια, σαν λαμπεροί ήλιοι που ανέτειλαν στον ήρεμο πεζόδρομο, σκορπίζοντας διάχυτα την αισιοδοξία, τη γλυκύτητα της ψυχής του αγνού ανθρώπου, που ξέρει να μοιράζεται άδολα και με θάρρος την αλήθεια του.
Η κυρία είχε μείνει ακίνητη, κατασυγκινημένη να κοιτά τις μικρές ζωηρές φιγούρες να απομακρύνονται στο βάθος του δρόμου. Είχε πάρει το δώρο της για τα Χριστούγεννα με τον πιο ευγενικό και μονάκριβο τρόπο από τον "Secret Santa" του 2018, όπως λένε τα κορίτσια εδώ της "μπλογκογειτονιάς"!




Μια και μιλούσα στην προηγούμενη ανάρτηση για την ανθρωπότητα και σας ζάλιζα άλλη μια φορά με θεωρητικές παπαριές για το τι είναι για τον καθέναν μας η ανθρωπότητα, ήρθε έξω από την πόρτα μου μία από τις πιο θαυμάσιες όψεις της, για να μου κλείσει το στόμα και να μου ανοίξει ακόμα περισσότερο την καρδιά!
Αυτές οι αγαπησιάρικες αγκαλιές, που κάποιες φορές μπορεί να σε πετάξουν και κάτω ή να επέλθει σε χρόνο dt η ασφυξία, όταν γίνουν από μια ολόκληρη τάξη είναι όλη η πληρωμή του δασκάλου. Άμα ανταλλάσσονται δε σε καθημερινή βάση, είναι μια τόσο ισχυρή δόση ενέργειας - η οποία διασπείρεται σε όλους - που σε πάει μια απίθανη βόλτα στον γαλαξία με την ταχύτητα του φωτός!  
Είμαι ευγνώμων κυριολεκτικά για την πληρότητα που αισθάνομαι μέσα από τον ρόλο που έχω αναλάβει σε αυτό τον κόσμο!

Αν ο εκπαιδευτικός οποιασδήποτε βαθμίδας, δει αυτόν τον ρόλο μόνο μέσα από τον μισθό, τη "σίγουρη" επαγγελματική απασχόληση και τις περιόδους των διακοπών από τα μαθήματα, είναι χαμένος και "καμμένος" από χέρι και δυστυχώς "καίει" μαζί του και την πιο τρυφερή όψη τής ανθρωπότητας... 
Τα παιδιά όλων των ηλικιών μπορούν πάραυτα να το αισθανθούν, να λάβουν το μήνυμα μόνο και μόνο από την αύρα του δασκάλου ή όποιας ειδικότητας καθηγητή ασχολείται μ' εκείνα. 

Με τη δυνατή διαίσθησή τους και την ύπαρξή τους όλη μας δείχνουν τον δρόμο της ανατολής του ήλιου από την ανθρώπινη άβυσσο...!

Η σχέση δασκάλου - μαθητή είναι "ερωτική", κι έτσι θα πρέπει να είναι, ώστε να κινεί τον κόσμο, να τον παίρνει μακριά από την παγερή ακινησία του θανάτου και τη σήψη πριν την ώρα της. 
Ένας "έρωτας" αμοιβαίος που θα βγαίνει 
πάντα νικητής στη μάχη!










Καλή συνέχεια!



16 σχόλια:

  1. Η πιο έντιμη και συγκινητική κατάθεση ψυχής από μια δασκάλα που τιμάει το ρόλο της. Τα θερμά μου συγχαρητήρια Γλαύκη! Μακάρι αυτό το κείμενο να ήταν "τοιχοκολλημένο" στη συνείδηση κάθε εκπαιδευτικού! Θα είχαμε πιο υγιή ψυχικά παιδιά.
    Κατά τ' άλλα, συγκινήθηκα πολύ με τους μικρούς σου ήρωες, που δεν ήρθαν τυχαία να σε κεράσουν μια αγκαλιά. Τι πιο όμορφο δώρο!!! Τα παιδιά έχουν δυνατούς αισθητήρες και αντιλαμβάνονται τους χαρισματικούς τους δασκάλους. Μπράβο ρε Γλαύκη! Πάντα ν' αξιώνεσαι σε τέτοια "κάλαντα"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι ειλικρινά ευτυχής, Μαρία μου, που χαίρω τέτοια συμπεριφοράς από τους μαθητές μου! Έχω απολαύσει άπειρες εκδηλώσεις λατρείας από την αρχή της εκπαιδευτικής μου πορείας και είμαι ευγνώμων που ακολούθησα τελικά αυτή τη διαδρομή!
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. Από τις πιο γλυκές αναρτήσεις σου που έχω διαβάσει!
    Να έχεις μια όμορφη χρονιά γεμάτη αγκαλιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, κορίτσι μου!
      Σ' ευχαριστώ!
      Καλή χρονιά με ό,τι επιθυμήσεις πιο πολύ να το καταφέρεις να είναι μαζί σου!

      Διαγραφή
  3. Γλαύκη μου η σχέση αυτή "Δασκάλα-Μαθητής" είναι πράγματι ερωτική, όπως λες. Και νιώθω από μια σειρά πράγματα ότι την τιμάς με τον καλύτερο τρόπο.
    Για αυτό σε καμαρώνουμε. Μην ρωτάς τώρα "που το ξέρουμε". Μερικά πράγματα ακτινοβολούν έμμεσα από κάποιες εκτιμήσεις.
    Συνέχιζε τον αγώνα σου καλή μας φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Γιάννη μου, και σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που δείχνεις στο πρόσωπό μου! Με τιμά!

      Διαγραφή
  4. Είναι μια ευχαριστη στιγμη να ακους αυτές τις κελαρυστες φωνες και να βλεπεις τα μικρα χαρουμενα προσωπακια να σου τραγουδουν τα καλαντα εξω από την πορτα σου. Καποτε τα ελεγα κι εγω καποτε μου τα λεγανε κι εμενα. Η αγαπη και η εκτιμηση που εχουν οι μαθητες σου για σενα και ο τροπος που το εκφραζουν, το καλυτερο δωρο για το νέο ξεκινημα στη νεα χρονια. Ετσι παντα ναναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, V, για τα τρυφερά σου λόγια!
      Πράγματι είναι ένα δώρο ενίσχυσης για τη συνέχεια σε αυτή τη δουλειά!
      Να έχεις πολλές όμορφες στιγμές τούτη τη χρονιά!

      Διαγραφή
  5. Καλή κι ευλογημένη χρονιά Γλαύκη μου. Να σου φέρει κάθε καλό και πολλές τέτοιες αγκαλιές στη ζωή σου.
    Η σχέση σου με τους μαθητές σου μιλάνε για την ποιότητα του εκπαιδευτικού που έχεις. Μεγαλείο μια τέτοια σχέση και ευλογία.
    Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπες τη σωστή λέξη, Άννα μου! Ευλογία! Είναι αληθινά έτσι και το αισθάνομαι ως τέτοια!
      Σ' ευχαριστώ θερμά για τον υποστηρικτικό σου λόγο!

      Διαγραφή
  6. Τι τυχερα παιδια.Εγω απο μια δασκαλα μισησα το σχολειο για παντα.ακομη το μισω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες, Λίτσα!
      Δυστυχώς, συμβαίνει συχνά να μισήσει για πάντα το σχόλειο ένα παιδί από την παρουσία ενός δασκάλου. Λυπάμαι πραγματικά που είναι έτσι και για σένα και για πολλά παιδιά!
      Όμως συμβαίνει και το αντίθετο... όπως μου είχε γράψει χαρακτηριστικά ένας μαθητής παλαιότερα και το έχω ακόμα: "Κυρία, αγαπήσαμε το σχολείο, γιατί καταβάθος αγαπήσαμε εσάς." Μια συγκινητική ιστορία και αυτό το παιδί...
      Καλή χρονιά εύχομαι!

      Διαγραφή
  7. Το πιο γλυκό δώρο αυτό, Γλαύκη μου! Πρέπει να είσαι υπερήφανη!
    Έτσι να κυλήσει η καινούρια χρονιά, μες στη γλύκα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι περήφανη για τα καμάρια μου!
      Βάζω το "μου", διότι αισθάνομαι όλα τα παιδιά που πέρασαν από τα χέρια μου ως δικά μου...
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου, και σ' ευχαριστώ πολύ! Αντεύχομαι!

      Διαγραφή
  8. Συγκινήθηκα και είμαι σίγουρη ότι καταλαβαινόμαστε!
    Αχ, αυτά είναι όντως τα καλύτερα δώρα.
    Πραγματικά η καλύτερη ανάρτηση ever για μένα! (Μου θύμισες δικές μου ιστορίες! ☺)
    Καλή κι ευλογημένη χρονιά Γλαύκη μου! Γεμάτη τέτοιες μαγικές στιγμές και χαρές μάτια μου!

    Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, ναι, κορίτσι μου!
      Αχ, γιατί να μην είσαι στην εκπαίδευση γαμώτο...!
      Σ' ευχαριστώ για τις θερμότατες ευχές και εύχομαι το ίδιο και για σένα, μα να έρθει ξανά η ώρα να βρεθεί εντός των σχολικών πυλών...! Είσαι απαραίτητη και έχεις να δώσεις τα μέγιστα!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.