Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

"Ο πόνος είναι μεγάλος δάσκαλος"


Αυτές τις μέρες μόνο σκόρπιες σκέψεις, ανάμεικτα συναισθήματα για πολλά που με απασχολούν και μικρές αναρτήσεις με ένα ή περισσότερα σημεία αναφοράς η κάθε μία...

Ο τίτλος της ανάρτησης είναι φράση από "Το ταξίδι που λέγαμε" της Αλκυόνης Παπαδάκη. Την επέλεξα για τίτλο, διότι με εκφράζει περισσότερο από τις άλλες σκέψεις της συγγραφέα, που θα παραθέσω πιο κάτω. Εξάλλου, για να συναντήσεις την Άνοιξη, πρέπει να περάσεις τις μέρες του χειμώνα, το μούχρωμα και τα σκοτάδια του.

Ας μιλήσει εκείνη, λοιπόν...

"Είναι άνοιξη! Απόβραδο.
Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα. Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά.
Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι." 

"Όταν έπρεπε να φυλάξω λίγο νερό, για ώρα ανάγκης, δεν το 'κανα. Λυπήθηκα τ αδέσποτα, που διψούσαν.
Τώρα... Τώρα, πώς να φυτρώσουν οι βολβοί; Πώς να ποτιστούν τα όνειρα..."

"Ένα καράβι όταν είναι δεμένο συνεχώς στο λιμάνι, σίγουρα δεν κινδυνεύει  να πνιγεί. Αλλά χάνει τα όμορφα ταξίδια. Τα γαλάζια νερά. Τα παιχνίδια των δελφινιών. Ακόμη κι αν έρθει κάποια καταιγίδα και το βυθίσει, πόσο  μεγαλείο , πόσο μυστήριο έχει ένα ναυαγισμένο καράβι; Κι αντίθετα πόση αηδία , πόση λύπη σου προκαλεί  ένα αραγμένο , που σαπίζει σιγά σιγά και αποσυντίθεται στη σιγουριά του λιμανιού;"

"Ο πόνος είναι μεγάλος δάσκαλος, μας χαρίζει την σοφία της ψυχής."

"Μη χάσουμε το νήμα της ζωής, αυτό έχει σημασία. Μη νυχτωθούμε  εκεί που θρηνεί η ψυχή μας."

"Μπορείς μ΄ ένα φτυαράκι παιδικό να καθαρίσεις ένα βουνό κοπριές;"

"Όταν δεν νιώθεις το άρωμα της βροχής, κινδυνεύει η ψυχή σου."




Και συνεχίζουν τα αγαπημένα Διάφανα Κρίνα...
"Άραγε θα θυμάται κάποιος τ' όνομά μας
Της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια
Τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας
άραγε υπήρξαμε ποτέ; Στα όνειρα μας!"




 

16 σχόλια:

  1. "Είναι άνοιξη! Απόβραδο.
    Με πνίγει η άνοιξη. Μου κόβει την ανάσα. Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά.
    Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι."
    Απίθανα όλα μα το παραπάνω λίγο περισσότερο!!!

    Καλή εβδομάδα με ανοιξιάτικη διάθεση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, κάποιες φορές υπάρχει αυτή η αίσθηση της κάμπιας, που προσπαθεί να σηκώσει το φορτίο ενός ροδιού... Ένας αγώνας, ο οποίος απαιτεί υπέρβαση εαυτού, για να γίνει αυτή η μετάβαση...
      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  2. Αχ τι καλά που θυμήθηκες τα Διάφανα!...
    Με τις αράδες της αγαπημένης μας Αλκυόνης, η πιο γλυκιά ανοιξιάτικη αναφορά, να ξεγελάσουμε λίγο τη χειμωνιάτικη διάθεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Μαρία μου, και είναι σημαντικό "να μην νυχτωθούμε εκεί που θρηνεί η ψυχή μας"!
      Φιλιά πολλά και ένα περάσεις ένα όμορφο τριήμερο!

      Διαγραφή
  3. Πόσο θέλω να μου κόψει την ανάσα τούτη η άνοιξη!
    Αρκετά με τη χειμερία νάρκη του Χειμώνα ( στην οποία πέφτω!)
    Τώρα θέλω ήλιο και φως και χρώματα!
    Πολλά φιλιά Γλαύκη μου και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ επίσης!!!
      Ας μην ξεχνάμε αυτό που λέει η Αλκυόνη παραπάνω για το καράβι που μένει συνεχώς δεμένο στο λιμάνι και χάνει τα όμορφα ταξίδια, οπότε χάνει και τον πραγματικό σκοπό της ύπαρξής του!
      Λύνουμε, λοιπόν, τους κάβους, για ενδιαφέροντα ταξίδια μες στην άνοιξη!
      Φιλιά, Αριστάκι μου, και καλό τριήμερο!

      Διαγραφή
  4. Διάφανα κρίνα και Παπαδάκη... μεγάλες αγάπες και οι δύο, Γλαύκη μου!
    Πάλι με συγκίνησες.... Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Αλεξάνδρα μου, και σου αφιερώνω αυτό που λέει η συγγραφέας για το νήμα της ζωής... συνέχισε να το διατηρείς στα χέρια σου με σιγουριά!
      Να περνάς όμορφα και δημιουργικά!

      Διαγραφή
  5. Τα Διάφανα κρίνα που τόσο αγαπώ και τα λόγια της μοναδικής Αλκυόνης Παπαδάκη ας μας κόψει την ανάσα τούτη η Άνοιξη ( δύσκολο αλλά ας...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προς το παρόν αυτές τις μέρες πήγε να μας την κόψει η αφρικανική σκόνη, που κατέκλυσε όλη την αττική ατμόσφαιρα...
      Να μας την κόψει η άνοιξη, γιατί να μην μας την κόψει, αν είναι για καλό σκοπό...!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Πολύ σωστή η ρήση της Αλκυόνης.
    Και προσωπικά βλέπω Γλαύκη μου κανείς μα κανείς δεν εκτιμά τον Χειμώνα....! συνεπώς πως θα χαρείς την Άνοιξη με έναν ανεκπλήρωτο χειμώνα ;
    Προσωπικά με κουράζει η υπερεκτίμηση μιας Άνοιξης που έρχεται πάνω σε έναν ανολοκλήρωτο Χειμώνα.
    Όχι δεν την θέλω.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, Γιάννη μου, αλλά αν δεις παραπάνω εξέφραζα την ίδια σκέψη και θεωρώ σημαντικό να περάσει κανείς μια βαρυχειμωνιά που θα τον βυθίσει στα σκοτάδια, για να χαρεί βαθιά και να εκτιμήσει την άνοιξη που θα ακολουθήσει!
      Η άλλη είναι μια συμβατική κι επιφανειακή άνοιξη, η οποία στην ουσία δεν έχει να δώσει τίποτε περισσότερο από την καλοπέραση της στιγμής!
      Καλό βράδυ και για σένα εύχομαι!

      Διαγραφή
  7. Ναι, είπαμε, "ο πόνος είναι μεγάλος δάσκαλος", αλλά και λίγη άνοιξη δεν βλάπτει.. ;) Καληνυχτούδια και φιλιά πολλά! ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αν δεν περάσει κανείς έναν μεγάλο πόνο, δεν μπορεί να εκτιμήσει ουσιαστικά την χαρά που θα του φέρει η άνοιξη - λύτρωση - που ακολουθεί αργά ή γρήγορα τον χειμώνα που βιώνει κανείς μέσα από τον πόνο, όποιος κι αν είναι αυτός!Συχνά, όχι πάντα δυστυχώς, γίνεται κανείς καλύτερος άνθρωπος!
      Φιλιά πολλά, κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  8. Και ειδικά αν μπορεί να συγχρονιστεί με τον πόνο του άλλου είναι και σωτήριος πέρα από διδακτικός. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τότε όλα είναι πιο δίκαια, πιο ισορροπημένα και σαφώς σωτήρια! Συνήθως, όταν κάποιος έχει βιώσει έναν βαθύ ψυχικό πόνο, είναι πιο εύκολο να αισθανθεί και του άλλου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.