Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Ο αγώνας της χαμένης ελπίδας



Στα χνάρια του κλασικού παραμυθιού...

Μια φορά κι έναν καιρό στο βασίλειο της Νοτιοπενίας είχε πέσει βαθιά θλίψη και δυστυχία. Ο βασιλιάς του τόπου, Αλίμονος ο πρώτος και τελευταίος, παρέλαβε ένα βασίλειο ταλαιπωρημένο από την ασυδοσία και την κραιπάλη των προκατόχων του αλλά και μεγάλου μέρους του λαού του. Και εκείνος όμως στάθηκε κατώτερος των περιστάσεων, ενώ αρχικά έδειξε όλη την καλή πρόθεση να αλλάξει τα πράγματα, με αποτέλεσμα η τραγική κατάσταση να συνεχίζεται και ο λαός να υποφέρει.

Η χώρα είχε περιέλθει σε οικτρή θέση αφενός από την κακοδιαχείριση του πλούτου της από τους βασιλείς της, αφετέρου και από την επίθεση που δέχτηκε από το βασίλειο της Βορειοβουλιμίας. Η βασίλισσα της Βορειοβουλιμίας, Βουλμέλ η πρώτη και μοναδική, όντας λαίμαργη κι αχόρταγη από την φύση της, βρήκε μια πολύ καλή ευκαιρία να ικανοποιήσει τις επεκτατικές της ορέξεις κατακτώντας το βασίλειο της Νοτιοπενίας, εκμεταλλευόμενη φυσικά την αδύναμη φάση, στην οποία βρισκόταν ο μικρός αυτός τόπος.

Υποκινητή και υποστηρικτή στα βουλιμικά της σχέδια είχε τον αδίστακτο μάγο του βασιλείου της, τον dr Μπούφλε, ο οποίος ήθελε με κάθε τρόπο να καταστραφεί το βασίλειο της Νοτιοπενίας. Επιζητούσε με λαχτάρα να πάρει εκδίκηση για τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για την Ελευθερία την παντοτινή, τη βασίλισσα αυτής της ταπεινής χώρας και σύζυγο του βασιλιά Αλίμονου του πρώτου και τελευταίου. Τον είχε μαγέψει κυριολεκτικά η ομορφιά της, όταν τη συνάντησε για πρώτη φορά σ’ έναν χορό, που είχε παραθέσει πριν αρκετά χρόνια η βασίλισσα Βουλμέλ η πρώτη και μοναδική, προσκαλώντας τους βασιλείς των γειτονικών της χωρών ως συμβολική κίνηση ειρήνης μετά από μεγάλο διάστημα πολεμικών συρράξεων. Ο dr Μπούφλε εκδήλωσε σύντομα τον έρωτά του, αλλά εισέπραξε άμεσα και με ευθύτητα την άρνηση της βασίλισσας Ελευθερίας της παντοτινής. Η οργή του ήταν τεράστια, καθώς πληγώθηκε κατάστηθα ο υπέρμετρος εγωισμός του! Έπρεπε, λοιπόν, να πάρει το αίμα του πίσω, καταστρέφοντας ό,τι ήταν δικό της, κατ’ επέκταση και την ίδια.



Οι Βορειοβουλιμικοί κατέκτησαν χωρίς ίχνος δυσκολίας τα εδάφη της Νοτιοπενίας, αφού η χώρα βρισκόταν σε δεινή οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Η αντίσταση ήταν σχεδόν μηδενική, διότι ο λαός της ζούσε μες στην ανέχεια και τη διχόνοια. Ενότητα καμιά. Μόνο μιζέρια και πλιάτσικο παντού. Είχαν ξεχάσει πια ν’ αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους. Ούτε οι βασιλείς τους ήταν σε θέση να τους εμπνεύσουν κάτι τέτοιο.

Μες σ’ αυτό το βαθύ σκοτάδι που είχε σκεπάσει το βασίλειο, μέσα σ’ αυτή την φυλακή της ντροπής και τα τυραννικά δεσμά των Βορειοβουλιμικών, σιγόκαιγαν δυο μικρές φλόγες. Στο παλάτι του βασιλιά Αλίμονου του πρώτου και τελευταίου σκορπούσαν θερμό φως σαν τα κεράκια της Λαμπρής δυο ερωτευμένες και θαρραλέες ψυχές, η πριγκίπισσα Ελπίδα, κόρη του Αλίμονου και της Ελευθερίας, και ο γενναίος υπασπιστής τού βασιλιά, Αγώνας.

Ήταν δύο νέα παιδιά, που ονειρεύονταν ένα πιο όμορφο και δημιουργικό μέλλον για τον τόπο τους. Αυτό το όνειρο τούς ώθησε να πάρουν την πρωτοβουλία να αφυπνίσουν τον λαό. Ντύθηκαν απλοϊκά και καθημερινά επισκέπτονταν καπηλειά, υπαίθριες αγορές, πολλά μικρομάγαζα, ακόμα και σπίτια από πόρτα σε πόρτα. Άλλοι τους ειρωνεύονταν, άλλοι τους χλεύαζαν, κάποιοι προβληματίζονταν από τα λόγια τους κι άλλοι συγκινούνταν από την τόλμη τους κι εμψυχώνονταν από τις ιδέες τους. Ακούραστοι συνέχισαν την πορεία του ξεσηκωμού από πολιτεία σε πολιτεία, από χωριό σε χωριό, από την μία άκρη της χώρας ως την άλλη.




Η Ελπίδα δικαιολόγησε την απουσία της στους γονείς της ως ανάγκη της να περάσει λίγο καιρό κοντά στην φύση, προκειμένου να απαλύνει το βάρος από τη μελαγχολία που είχε κυριεύσει την ψυχή της, λόγω του αδιαπέραστου σκότους που έφεραν μαζί τους οι Βορειοβουλιμικοί. Πώς ν’ αρνηθούν οι δικοί της; Έστειλαν δε μαζί της τον Αγώνα, ως τον πιο έμπιστο και δυνατό, να την φροντίζει και να την προστατεύει.

Ήταν ελεύθεροι μες στα δεσμά τους. Η βαθιά αγάπη που τους ένωνε και ο άσβεστος πόθος για μια ζωή απαλλαγμένη από την σκλαβιά, η καθάρια πίστη τους σε μια ζωή πιο φωτεινή είχαν αρχίσει ν’ αποδίδουν καρπούς. Οι κάτοικοι της Νοτιοπενίας, ο ένας μετά τον άλλο, άρχισαν να οραματίζονται ένα διαφορετικό βηματισμό, γεμάτο ελπίδα για το αύριο, μακριά από τα λάθη του παρελθόντος, την υστεροβουλία, την απληστία, τον ατομισμό και τη διχόνοια.




Για κακή τους τύχη ο αδίστακτος dr Μπούφλε, έχοντας μάτια παντού, αντιλήφθηκε τις ύποπτες κινήσεις τους και έξαλλος από θυμό έσπευσε να τους βρει στο δάσος που περπατούσαν μια ηλιόλουστη μέρα. Έφτασε αποφασισμένος να τους θανατώσει, ώστε να ξεμπερδέψει μια και καλή με δαύτους. Όταν όμως τους αντίκρισε αγκαλιασμένους ν’ απολαμβάνουν τη γλυκιά θέρμη ο ένας του άλλου, σκίρτησε η καρδιά του από τη δική της μοναδική επιθυμία κι άλλαξε γνώμη. Με τα μαγικά του ξόρκια τούς μεταμόρφωσε σ’ ένα αχώριστο, ριζωμένο ζευγάρι, σε δέντρο τον Αγώνα και αναρριχητικό κισσό επάνω του την Ελπίδα.

Μέρα με τη μέρα τα πουλιά εμπνέονταν από τη δυνατή και τρυφερή αγάπη του ζευγαριού, συγκεντρώνονταν γύρω τους και κελαηδούσαν σε λυπητερό σκοπό. Τόση αδικία δεν την άντεχαν...

Το νέο διαδόθηκε γρήγορα σ’ όλη την χώρα, καθώς αυτός ο λυπητερός σκοπός για την τύχη της Ελπίδας και του Αγώνα παρέσυρε στο άκουσμά του όλα τα πλάσματα και τα στοιχεία της φύσης σ’ ένα τραγούδι που όμοιο του δεν είχε ειπωθεί ποτέ. Ένα τραγούδι αλλιώτικο, που στο άκουσμά του ρίγος συνταρακτικό διαπερνούσε κάθε ψυχή.



Τα μάγια λύθηκαν μεμιάς!
Η Ελπίδα και ο Αγώνας ήταν νικητές με τον λαό της Νοτιοπενίας στο πλευρό τους.

Οι Βορειοβουλιμικοί χόρτασαν την πείνα της ψυχής τους και επέστρεψαν στα εδάφη τους. Η βασίλισσα Βουλμέλ η πρώτη και μοναδική αποφάσισε να κάνει δίαιτα και να ερωτευτεί. Ο αδίστακτος dr Μπούφλε κλείστηκε για πάντα στο πιο μακρινό κάστρο του βασιλείου του και τραγουδούσε το λυπητερό τραγούδι – της ζωής, της αγάπης και του θανάτου – πρωί, μεσημέρι και βράδυ για τη θεραπεία της καρδιάς του.

Ο βασιλιάς Αλίμονος ο πρώτος και τελευταίος άλλαξε το όνομά του σε Ευτυχής, πέταξε το στέμμα του κι έζησε με τη γυναίκα του Ελευθερία πλάι στην Ελπίδα και τον Αγώνα, στηρίζοντάς τους στο όνειρό τους για έναν τόπο που θα είχε από ’κει κι έπειτα ως θεμέλιά του την αγάπη, την ομόνοια και τη δημιουργία.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!



Γιατί κάθε παραμύθι πρέπει να έχει καλό τέλος για την κάθαρση, τη λύτρωση και την ψυχική ενδυνάμωση του ακροατή – αναγνώστη – θεατή...




@ Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο δημιουργικό δρώμενο της φίλης Αριστέας με τίτλο: "Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι".  Την ευχαριστώ προσωπικά για την παρότρυνση να προσπαθώ κάθε φορά σε κάτι καινούριο.



34 σχόλια:

  1. Καλησπέρα σου Γλαύκη μου.
    Ένα λαμπερό και ...αγωνιστικό παραμύθι λοιπόν....! Με σαφέστατα μηνύματα, με ανατροπές, με ελπίδες και προτροπές.
    Ευρηματική η σκέψη καλή μου φίλη. Και το κυριότερο, το ...happy end του παραμυθιού είχε άμεση σχέση με την διάθεση για αγώνα και αντίσταση.
    Πάμε καλή μου..... Καλό σου απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Γιάννη μου!
      Διάθεση υπάρχει, ενότητα δεν υπάρχει, οπότε δεν βλέπω γιατρειά!
      Το ρίχνουμε προς το παρόν στα παραμύθια, για να μην χαθεί εντελώς η ελπίδα και η ψυχική μας ισορροπία...
      Φιλιά πολλά και καλό ερωτικό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  2. Αχ...Γλαύκη μου πόσο θέλουμε μια Ελπίδα και έναν Αγώνα..!!! το αληθινά παραμύθι σου με γέμισε ελπιδα γα το μέλλον.. μηπως και ξυπνήσουμε και εμεις καποτε θελουμε κατι να μας αφυπνησει... αραγε θα το βρούμε οπως οι ηρωες του παραμυθιου σου;.. και ζησαμε αυτοί καλα και εμεις να ζήσουμε καλύτερα..!! πάσο καιρο έχεω να το διαβάσω αυτό..!!!!! να περνας ομορφα φιλη μου γραφοντας φιλακιαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αρχή έχει γίνει, Ρούλα μου, αλλά έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας!
      Για κάθε τι πιστεύω έρχεται η ώρα του, η κατάλληλη!Μέχρι εκείνη τη στιγμή απαιτείται γερό στομάχι και επαγρύπνηση!
      Σε φιλώ και ευχαριστώ θερμά για τον καλό σου λόγο!

      Διαγραφή
  3. Παραμυθι με τα ολα του! Τους κακους, τα μαγια, τον ερωτα, την αγαπη και τη λυτρωση! Εγω θα ευχηθω να βγει αληθινο! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, ομορφοπεταλούδα!
      Ποιος δεν θα ευχόταν μια τέτοια εξέλιξη;
      Θρέφουν την ψυχή μας και διατηρούν την υγεία της τα παραμύθια, γιατί αλλιώς χαθήκαμε!
      Μας δίνουν δύναμη, για να πορευτούμε πιο αποτελεσματικά ίσως στην πραγματικότητα.
      Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  4. Και μετά ξύπνησαν... Ο "dr Μπούφλε" όλα τα λεφτά! Αχαχα! Βλέπω το παραμύθι σου είχε από όλα και προπαντός..δράκο, ως οφείλει κάθε σωστό παραμύθι, που ξυπνάμε κι ανακαλύπτουμε ότι δεν είναι καθόλου παραμύθι, αλλά η δική μας πραγματικότητα.. Τράτζικ! :) Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Και μετά ξύπνησαν..."
      Ναι, αυτό σκέφτηκα να γράψω μετά το τέλος του παραμυθιού σαν σχολιασμό, αλλά κρατήθηκα, για να μην χαλάσω την εικόνα του γραπτού. Το καλό τέλος είναι βασικό χαρακτηριστικό της δομής του παραμυθιού και δεν θα πρέπει να το παραβλέπουμε αν θέλουμε να γράψουμε ένα γνήσιο παραμύθι.
      Με τα ονόματα γελούσα και από μόνη μου όταν τα εμπνεύστηκα. Ήθελα να υπάρχει και λίγο χιούμορ. Δεν μπορώ και χωρίς αυτό.,.
      Ο δράκος εδώ είναι η πραγματικότητα, δυστυχώς.
      Φιλιά πολλά και σε σένα και να δω πότε θα αξιωθώ να τα πούμε!

      Διαγραφή
  5. ..........και η ομοιότης με πρόσωπα και πράγματα δεν είναι καθόλου συμπτωματική!!!
    Επικροτώ και μ'αρέσει πολύ και ενθαρρύνομαι για ''έναν τόπο που θα είχε από ’κει κι έπειτα ως θεμέλιά του την αγάπη, την ομόνοια και τη δημιουργία''.Πάντως το έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα το οφείλουμε στο παραμύθι σου. Ζήσαμε καλύτερα διαβάζοντάς το. Χρειαζόμαστε επειγόντως να βρούμε πού κρύβεται η Ελευθερία και ο Αγώνας.
    Μπράβο σου και λατρεύω τα παραμύθια!
    Καλή σου μέρα Γλαύκη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα... καθόλου σου λέω!!!
      Όσα οραματιζόμαστε φοβάμαι ότι θα μείνουν μόνο όνειρα...
      Μεγάλη μου χαρά όσα λες για το παραμύθι μου κι εύχομαι να βρούμε τον Αγώνα, γιατί την ελπίδα την έχουμε κι αυτά θα φέρουν την ελευθερία για την οποία θα πρέπει να είμαστε άξιοι της από εκεί κι έπειτα!
      Καλό σου απόγευμα, Άννα μου!

      Διαγραφή
  6. Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ πολύ Γλαύκη μου!
    Πόσο καλογραμμένο! Το απόλαυσα πραγματικά! Γιατί τα ονόματα ( πέρα από τις ομοιότητες που όπως λέει η Αννούλα μας καθόλου συμπτωματικές δεν ήταν) με έκαναν να γελάω, να διαβάζω αχόρταγα το παραμύθι σου και να περιμένω με αγωνία το τέλος του!
    Πραγματικά δεν έχω λόγια για τους συμβολισμούς σου ! Άξιο λογοτεχνικό κείμενο!
    Θα το μοιραστείς με τους μαθητές σου φαντάζομαι ε;

    Πολλά γλυκά φιλιά!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ευχαριστείς εσύ, εμείς τι πρέπει να πούμε τότε; Που μας βάζεις σε πνευματική κίνηση, κυρά δασκάλα;;;;
      Δεν περίμενα να σου αρέσει τόσο!
      Σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όσα λες και για όσα έχω προσπαθήσει κοντά σου! Λειτουργεί φοβερά θεραπευτικά όλο αυτό και το γνωρίζεις πολύ καλά κι εσύ...!!!
      Σε φιλώ ολούθε, όπως λες κι εσύ, και σου εύχομαι ένα ερωτικό Σαββατοκύριακο με όποια μορφή κι έρθει!

      Διαγραφή
  7. Να δεις που ο ιστορικός του μέλλοντος, κάπως έτσι θα περιγράψει αυτή τη χρονική περίοδο στη... Νοτιοπενία.
    Πολύ ευρηματικά ονόματα στους ήρωες σου, ρεαλισμός και παραμύθι σε μια τέλεια ισορροπία και μια μικρή αχτίδα αισιοδοξίας στο τέλος της ιστορίας σου.
    Καταπληκτική έμπνευση Γλαύκη μου! Θερμά συγχαρητήρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμούν αφάνταστα τα λόγια σου, Μαρία μου!
      Έχει ιδιαίτερη σημασία να τα ακούω από κάποιον που γράφει μικρά αριστουργήματα!!!
      Μην χάσουμε, κορίτσι μου, την αισιοδοξία, γιατί τότε όλοι θα γίνουμε σιγά-σιγά δραπέτες σαν το κορίτσι της ιστορίας από το Αριστάκι μας!
      Σ' ευχαριστώ πολύ και να περάσεις όμορφα!

      Διαγραφή
  8. Ευρηματική έμπνευση Γλαύκη μου, Νοτιοπενία Βορειοβουλιμικοί "dr Μπούφλε" κι όλοι οι άλλοι, μας πήγες βήμα-βήμα σε γνωστά άγνωστα μονοπάτια με αισιόδοξο φινίρισμα στο τέλος! Υπέροχο! Εύχομαι να βρεθεί κι από δω μεριά κάποιος... Αλίμονος να πετάξει την ειρωνεία και τα ψέματα και να βουτήξει στα προβλήματα του λαού και της χώρας του! Να είσαι καλά φίλη μου και πάντα να έχεις δύναμη κι ελπίδα για όσα προσπαθείς!
    Φιλιά πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Κατερίνα μου, και είναι χαρά μου που απόλαυσες τούτη την προσπάθεια!
      Ποιος δεν θα ευχόταν κάποιος Αλίμονος να γινόταν βαθιά και ουσιαστικά Ευτυχής, ώστε να προσπαθούσε μαζί μας να φέρει την χαρά σε τούτο τον τόπο και φυσικά μέσα από αληθινό κόπο, καθώς αυτό είναι αναγκαίο. Κάθε τι σπουδαίο έρχεται μετά από θέληση και κόπο. Τίποτε δεν χαρίζεται!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  9. Την Ελπίδα την έχουμε μακάρι να βρεθεί και ο Αγώνας να μας ενώσουν και να αναστήσουμε την Νοτιοπενία.
    Ωραίο παραμύθι με πολλά νοήματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς έτσι είναι, Ελένη!
      Ψηλαφιστά προχωράμε...
      Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα θερμά σου λόγια!

      Διαγραφή
  10. Λες δηλαδή πως η αγάπη θα νικήσει, η φακλάνα θα υποχωρήσει και ο μπούφλες θα φάει τις μπούφλες του;
    Χμμ...
    Όσο οι βορειοβρομιάρηδες μας μυρίζονται για νοτιοχλιδάτους και όσο οι νοτιόβλακες δεν ξεσηκώνονται να πετάξουν στη θάλασσα τους βασιλιάδες της υποταγής (και απλά τους επαναφέρουν εναλλάξ) μάλλον αυτοί θα ζήσουν καλά και εμείς θα πάμε στο διάο...
    Ουπς!
    Παραμύθι είναι. Σόρρυ.
    Μου έχει κολλήσει ότι αυτό το παραμυθάκι δεν θα έχει καλό τέλος. Για μας σίγουρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο μου, ακριβώς είναι παραμύθι!
      Κάθε παραμύθι είχε ως στόχο του να απαλύνει τον πόνο της πραγματικότητας και να δώσει ελπίδα και ψυχική ισορροπία. Να εμψυχώσει τον ακροατή, για να μπορεί να συνεχίσει τη δύσκολη ζωή του.
      Το τέλος δεν το βλέπω ούτε εγώ καλά, αλλά νομίζω ότι είναι φυσική η πορεία του μέχρι εδώ, αν αναλογιστούμε όλη την προϊστορία... Δεν πιστεύω ότι ήμαστε έτοιμοι για κάτι καλύτερο. Απλά θελήσαμε να πιστέψουμε για λίγο σε κάποιο παραμύθι, γιατί μας είχε φάει την ψυχή τόση μαυρίλα.
      Θέλει πολλή υπομονή και δουλειά ακόμα, Πέτρο μου!
      Όποιος αντέξει...

      Διαγραφή
  11. Εξυπνο συμβολικο καλογραμμενο κειμενο μα ταυτοχρονα αρκετα ουτοπικο όπως όλα τα παραμυθια
    Ελπιδα: ψευδαισθηση που εφευρεθηκε από τους εξουσιαστες για να κρατουν απαθεις τους εξουσιαζομενους ωστε να παραμενουν ακινδυνα εκεινοι στην εξουσια.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά και είναι ουτοπικό, γιατί είναι παραμύθι, αλλιώς θα ήταν η πραγματικότητα, που κι αυτή έχει το παράλογο μέσα της σε μεγάλο βαθμό!
      Παραπάνω αναφέρεις την μία όψη της ελπίδας και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, όμως υπάρχει και η άλλη όψη της. Αυτή που στην ζωή μας είναι το φως και δίχως αυτό μην ξεχνάμε ότι ζωή δεν υπάρχει...

      Διαγραφή
  12. Παραμύθι με εύστοχους παραλληλισμούς και αισιόδοξο μήνυμα, όπως πρέπει στα παραμύθια. Μακάρι να μπορούσα να μοιραστώ την αισιοδοξία του! Γιατί δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τους Βουλιμικούς, αν εντός έχεις να κάνεις με μίζερους και πλιατσικολόγους. Και δεν είναι λίγοι...
    Τα φιλιά μου, Γλαύκη! Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορώ να πω τίποτε παραπάνω από όσα λες;
      Πρώτα πρέπει να παλέψουμε τα δικά μας δαιμόνια, για να σταθούμε άξιοι για τα υπόλοιπα...
      Άραγε, θα το καταφέρουμε ποτέ; Και αν ναι, πότε;;;;
      Φιλιά πολλά, Σοφία μου, και σ' ευχαριστώ πολύ για τα ζεστά σου λόγια!

      Διαγραφή
  13. Τι υπέροχο παραμύθι ήταν αυτό; Με τόσες εικόνες αλήθειας βέβαια! Κι ήθελα να δώσω μια μπούφλα στον κακό και αδίστακτο dr.Μπούφλε. Κάπως έτσι είναι κι ο κόσμος μας ψέματα;
    Να είσαι καλά που μου έφτιαξες τη διάθεση! Καλό σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις πόσες μπούφλες θα θέλαμε να μοιράσουμε και σε πόσους;;;;
      Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και χαίρομαι που η προσπάθειά μου σου έφτιαξε τη διάθεση, καθώς ένας λόγος που γράφουμε είναι κι αυτός!

      Διαγραφή
  14. Καλησπέρα Γλαύκη μου και καλώς σε βρίσκω στο όμορφο σπιτικό σου. Υπέροχο το παραμύθι σου. Περιγράφει το παρόν με μια μαγεία μοναδική, αλλά και με ονόματα που χαρίζουν χαμογελα στην ψυχή του αναγνώστη.
    Απόλαυσα το όμορφο τέλος κι εύχομαι τα λόγια σου να είναι προάγγελος της τύχης του τόπου μας.
    Σε φιλώ και σε ευχαριστώ για όσα διάβασα. Δώρο μονάκριβο για μένα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες!
      Πού θα πάει, κάποια στιγμή θα την βρούμε τη λύση σε τούτο τον τόπο!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα κι ενθαρρυντικά λόγια σου και εύχομαι πραγματικά μέσα από πολλές δυσκολίες να δούμε λίγο φως!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  15. Δεν ξέρεις πόσο θέλω να έρθει η κάθαρση και η λύτρωση πραγματικά σε τούτο το παραμύθι που ζούμε (ή μάλλον ξέρεις...χαχα)...μέχρι τότε, κρατάω το τέλος του δικού σου παραμυθιού!
    Οι ονομασίες που έδωσες είναι πραγματικά όλα τα λεφτά!
    Καταπληκτικό!!
    Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιος δεν θέλει, Μαρία!
      Μακάρι να μας γίνουν μάθημα όλα αυτά που περάσαμε τα τελευταία χρόνια και να αρχίσουμε να λειτουργούμε με άλλο σκεπτικό πια. Σίγουρα θέλει κι άλλο χρόνο, οπότε είναι αναγκαία η ψυχική αντοχή, γιατί μας λείπει η ενότητα και το κοινό όραμα!
      Σ' ευχαριστώ θερμότατα!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  16. Πολύ ωραίο το παραμύθι σου! Έξυπνο, γρήγορο και με ωραίους συμβολισμούς. Πολύ θα ήθελα τα μάγια να λύνονταν τόσο γρήγορα. Πολύ φοβαμαι όμως ότι έχουν γίνει από πολλούς και είναι δύσκολο να βρεις το ξόρκι. Δυστυχώς η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη και δεν είναι μαύρο ή άσπρο , όπως τα πιόνια του σκακιού. Ή καλύτερα τα μαύρα πιόνια είναι πολλά και το άσπρο μόνο ένα. Χρειάζονται κι άλλα για να κερδηθεί η παρτίδα. Ελπίδα, αγώνας, ανοιχτά αυτιά και μάτια ,μυαλό κι αμφισβήτηση. Ίσως έτσι να βρούμε το ξόρκι που θα λύσει τα μάγια.
    Πολλα φιλιά
    Αρσινόη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ζήτημα είναι πόσο καιρό θα μας πάρει, για να βρούμε το ξόρκι που θα λύσει τα μάγια, Αρσινόη μου! Μην φτάσουμε να έχουμε ξεβρακωθεί τελείως...
      Φυσικά και δεν είναι άσπρο μαύρο η κατάσταση, όπως πολλοί θα επιθυμούσαν, για να μην το πολυζορίζουν!
      Σ' ευχαριστώ θερμά για τα θετικά σου σχόλια για το παραμύθι, το οποίο είναι μόνο ένα ας πούμε κλασικό παραμύθι...
      Φιλιά και καλή μας εβδομάδα!

      Διαγραφή
  17. Πόσο μου θύμισε το Παραμύθι χωρίς Όνομα, Γλαύκη μου!!! Υπέροχο, σημερινό, καλογραμμένο και συγκινητικό!!! Μπράβο σου με κέρδισε από την πρώτη πρώτη φράση!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Μαρίνα, και καλώς ήρθες!
      Συγνώμη και για την καθυστερημένη απάντηση...
      Ναι, έχει μια κοινή βάση και φυσικά και τα δύο αναφέρονται στην ίδια χώρα... με έναν αιώνα σχεδόν διαφορά...!!!
      Τι άλλαξε τελικά;
      Σ' ευχαριστώ ειλικρινά για τα θερμά σου λόγια:
      Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.