Σήμερα φιλοξενώ με πολύ μεγάλη μου χαρά στο Café την ποιητική συμμετοχή της αγαπημένης Σοφίας ΜΒ στο 6ο Συμπόσιο της μπουκλωτής, αεικίνητης και γνωστής-άγνωστης Αριστέας μας! Η Σοφία παραμένει δυστυχώς "άστεγη καταληψίας", όπως ήμουν κι εγώ πριν τρεις εβδομάδες, οπότε αυτή την φορά κάνει "κατάληψη" εδώ! Όταν σου έχουν προσφερθεί πολλά καλά, θέλεις να τα μεταφέρεις αλλού, γι' αυτό και τώρα έχω την πρώτη φιλοξενία με ανοιχτή αγκαλιά!
Στο ποίημα της Σοφίας, εντελώς τυχαία, έδωσα την πρωτιά κατά την ψηφοφορία, για την ειλικρίνεια που εξέπεμπε, τον απλό, καθαρό και λιτό λόγο του, αλλά κι επειδή άγγιζε δικές μου σκέψεις και εξέφραζε μεγάλες αλήθειες! Όποιες αλλαγές κι αν αναγκάζεσαι ή επιθυμείςνα κάνεις, να μην ξεχνάς ποτέ να έχουν το χρώμα του εαυτού σου, αλλιώς θα τον μισείς για πάντα και οι άλλοι θα σε κοιτούν ως κάτι τρομακτικό!
Συγχαρητήρια, "συνάστεγη" φίλη κι άλλα τέτοια δημιουργικά!
Μπράβο και στο Αριστάκι για την άψογη διοργάνωση όπως πάντα και την θερμότατη αγκαλιά της προς όλους μας!
Περί αλλαγών
Ωραίο πράγμα η αλλαγή που έρχεται εκ των έσω!
Με σκέψη, μ’ αυτοκριτική ανοίγει νέους ορίζοντες,
έτσι καλύτερος να γίνεσαι με τα χρόνια…
Μα αλίμονο στις αλλαγές με βία που επιβάλλονται
και να προσαρμοστείς ζητούν για να επιβιώσεις.
Άλλος να γίνεις, ν’ αρνηθείς αρχές, αξίες, τρόπους,
για να κερδίσεις έπαινο ή αγάπη ή φιλία ή χρήμα και
οφίτσια…
Μα προς Θεού! να μη σκεφτείς να τις αμφισβητήσεις
γιατί παρίας θα βρεθείς, μόνος και πεινασμένος.
Δύσκολο να διακρίνεις,
Όταν κοιτάς το είδωλό σου στον καθρέφτη,
αυτό που βλέπεις είσαι εσύ ή αυτό που οι άλλοι θέλουν;
Και ποιο απ’ τα δυο αντέχεις;
(Να απαντήσεις μη βιαστείς…στο βάθος ίσως να
εκπλαγείς!)
Χωρίς μουσική στο Café δεν γίνεται, οπότε διπλή η προσφορά του καταστήματος σήμερα. Ένα μουσικό κομμάτι με τις αλλαγές, για τις οποίες μάς μιλάει η Σοφία κι ένα ακόμα που είναι η απάντησή μου! Ένας μουσικός διάλογος ας πούμε, για να το διασκεδάσουμε λιγάκι!
Αλλαγές, εσύ Σοφάκι;
Η απάντησή μου... χεχε!
@ Παρέλειψα παραπάνω να πω ότι με την Σοφία έχουμε συνεργαστεί με επιτυχία στην περίφημη ανάρτηση "Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας" στον "Πιο πιστό φίλο του σκύλου" της άλλης αγαπημένης φίλης, Πέτρας... Και "συνάστεγες" και ολίγον συνεργάτες!
Σας ευχαριστούμε για την βόλτα!
Η ώρα σου για φιλοξενίες ε;;; χεχε! Προφητικότατη η Αριστέα γιατί από την έναρξη του Συμποσίου και μετά δεν σταματάμε να ζούμε αλλαγές στη χώρα έτσι;;; Μακάρι τα ποιήματα όλων να πιάσουν τόπο γιατί πραγματικά όλοι οι συμμετέχοντες έπιασαν τον σφυγμό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Σόφη καρντασίνα!
Η Αριστέα με την επιλογή αυτής της λέξης πέτυχε κέντρο! Παντού συμβαίνουν αλλαγές, στην προσωπική μας ζωή και πορεία, στην κοινωνία, στην πολιτική...τα πάντα ρει, το γράφει κι η Γλαύκη πάνω-πάνω. Εγώ εστίασα στις αλλαγές που δεν είναι αποτέλεσμα προσωπικής διεργασίας αλλά γίνονται κατόπιν πίεσης άλλων. Τότε συνήθως δε βγαίνουν σε καλό και αλλοτριώνουν τον άνθρωπο.
ΔιαγραφήΚαι το δικό σου ποίημα πολύ τρυφερό, Χριστίνα! Βρήκες την ομορφιά μες στην ασχήμια!
Φιλιά!
Μεστα και ανθρωπινα..Και κυριως ΕΠΙΚΑΙΡΑ αυτα που εκπεμπει το ποιμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΛΑ το κυριο κατορθωμα ειναι η συνεργασια...
Για να μην ειμαστε ολοι..."λιτοι"
Αλλα προυχοντες...!!
ΑΥΤΟ ποτε θα γινει αντιληπτο;;;..!!
Και βέβαια επίκαιρα, φίλε Μαχαίρη! Γιατί πέρα από την προσωπική, υπάρχει και η κοινωνική διάσταση του θέματος. Η βίαιη αλλαγή που συνέβη στην κοινωνία την έφερε στα όριά της, στο "Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει". Ίσως βέβαια μετά από αυτό το σοκ, να γίναμε λίγο πιο ώριμοι...
ΔιαγραφήΗ συνεργασία και η ηθική υποστήριξη είναι η πεμπτουσία της μπλογκογειτονιάς μας! Κι είμαστε τυχεροί που βρισκόμαστε έστω κι έτσι!
Καλημέρα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά το χθεσινό εξαντλητικό σόου της τελετής η μπουκλωτή παρουσίαστρια είναι με ένα μπουκέτο συναισθήματα για το Σοφάκι μας και τους προβληματισμούς της , αλλά να μην αφήσω κι εσένα παραπονούμενη: τσάσκω ένα φιλάκι :*
@Σοφία μου, σε ευχαριστώ πολύ μάτια μου για τη συνεχή σου στήριξη στο Συμπόσιο από όλα τα πόστα κι εσύ! :)))
@Γλαύκη, κάνε της μία ετικέτα με το όνομα της.. Αν είναι να της φιλοξενήσεις στο μέλλον ξανά, να υπάρχουν συγκεντρωμένα τα γραφτά της. Έξυπνο ε; ( το έχω κάνει εγώ στους δύο μόνιμους φιλοξενούμενους μου)
Φιλιά και στις δύο!
♥♥
η μπουκλωτή παρουσίαστρια είναι εδώ*
Διαγραφήσήμερα θα τρώω λέξεις ...θα κάνω αντιμεταθέσεις, λάθη (πλέον του συνηθισμένου μου ρυθμού) ...όλα να τα περιμένετε από μένα!
Πατάω πληκτρολόγιο και βγάζω ήχους: αχ βαχ ωχ μανούλα μου...) ☺
Αριστέα, κάνε μου μια χάρη, πουλάκι μου...πήγαινε να ξεκουραστείς ΤΩΡΑ! Σε χρειαζόμαστε για πολύ καιρό ακόμα!
ΔιαγραφήΠριτς!
ΔιαγραφήΈχω απονομές... κατ' οίκον σήμερα ☺
Και μόλις ο μάτης μου πήρε είδηση κι άλλο λάθος στο πρώτο μου σχόλιο!
Κατάντησα ..αηδία . Τα λάθη μου τα βλέπω με τεράστια χρονοκαθυστέρηση πλέον!
Τελικά καλύτερα να ντεκουπάρω παρά να πληκτρολογώ ! χοχοχο
έχω ορεξούλες, ντάξ΄;
Αριστέα η βιονική! Έτσι θα σε φωνάζω από εδώ και πέρα, αφού έχεις κουράγιο μετά από τέτοιο μαραθώνιο! Φιλάκια στο αέρα!
ΔιαγραφήΈρχομαι στα πεταχτά για να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε σένα, Γλαύκη, για τη φιλοξενία και την άμεση ανταπόκριση και φυσικά για τη μουσική επένδυση! Είμαι πολύ χαρούμενη που σου κάνω ποδαρικό στις φιλοξενίες και που αφήνεις σε μένα σήμερα το σερβίρισμα του καφέ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα επανέλθω αργότερα!
Σοφία μου, συγχαρητήρια για το λιτό αλλά περιεκτικότατο σε νοήματα ποίημά σου. Η αλήθεια είναι πως με στρίμωξες με το ερώτημα που έχεις στο τέλος. Απάντηση ακόμα αναζητείται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα κι εγώ πολύ αυτή τη συγκατοίκηση της πρώην άστεγης με την νυν ;-)
Να ευχηθώ γρήγορα και στο δικό σου "σπιτάκι".
Μέχρι τότε, να υπολογίζεις και το απάγκιο ως εναλλακτικό τόπο φιλοξενίας, ναι;
Κυρίως χαίρομαι που η μπουκλωτή θεά, έχει δημιουργήσει ένα αγαπημένο στέκι που φιλοξενεί παρέες, σκέψεις, κύκλους ποίησης (θα μας έρθουν και τα ντεκουπάζ όπου νάναι, να μου το θυμηθείτε)...
Να'στε καλά κορίτσια μου!
Αυτό το ερώτημα μ'έχει στριμώξει κι εμένα, Μαρία μου, αρκετές φορές όπως και πολύ κόσμο. Γιατί ό,τι και να επιλέξεις έχει τις συνέπειές του και πρέπει να ζήσεις μ'αυτές. Κι ο δικός σου ο μπίζνεσμαν αντίστοιχα επέλεξε τη δουλειά κι έχασε την προσωπική ευτυχία.
ΔιαγραφήΕπίσης με το να μην έχω δικό μου σπίτι (και δεν έχω, γιατί θα έπιανε αράχνες!!!), έχω καταφέρει να έχω πολλά σπίτια τόσων αγαπητών και αξιόλογων φίλων που με τιμούν με τη φιλοξενία τους!
Σ'ευχαριστώ για την πρόσκληση και τα καλά σου λόγια!
Συγχαρητήρια Σοφάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ένα γλυκό φιλί στην φιλόξενη
Γλαύκη.....
Ευχαριστώ πολύ, Ελένη! Και οι δικές σου συμμετοχές εξαιρετικές επίσης μ'αυτόν τον χαρακτηριστικό γλαφυρό και περίτεχνο τρόπο γραφής! Να 'σαι καλά!
ΔιαγραφήΤο συγκεκριμένο που ανήρτησες ηταν το δευτερο ποιημα που προσεξα και επελεξα (εμενα που δεν μ΄ αρέσουν γενικα οι αλλαγες) αλλα συμφωνω για εκεινες που «έρχονται εκ των εσω»
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθεσω αν μου επιτρεπεται ότι διεκρινα λιγο καβαφικο στοχασμο στο δευτερο στιχο
Πολύ καλη και η προσφορα του καταστηματος με τους Black Sabbath
Το δικό σου ποίημα ήταν απόλυτα ταιριαστό σε σένα! "Τι θα άλλαζε αν άλλαζα" αυτή είναι η ομορφιά του μετέωρου βήματος και της ευχάριστης έκπληξης που μπορεί να ακολουθήσει! Αν δεν το τολμήσει κανείς, δεν θα μάθει και ποτέ... Δεν είναι άδικο;
ΔιαγραφήΤο ποίημα της Σοφίας έχει αρκετή σοφία... μέσα του δοσμένη με λίγο καβαφικό στοχασμό, τον οποίο διέκρινα κι εγώ, γιατί αγαπώ πολύ αυτόν τον ποιητή!
Χαίρομαι που απόλαυσες την προσφορά του καταστήματος!
Μα ο Καβάφης είναι ο αγαπημένος μου ποιητής! Ο μόνος που έχω μελετήσει αρκετά. Και ποιος δεν αγαπάει τον Καβάφη;
ΔιαγραφήΟύτε εμένα μ' αρέσουν οι αλλαγές, Velvet, όμως αυτές που έρχονται εκ των έσω είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαδικασίας και όχι μια έμπνευση της στιγμής. Το θέμα είναι να είσαι καλά με τον εαυτό σου.
Σ' ευχαριστώ πολύ που ξεχώρισες το ποίημά μου! Ήσουν ο πρώτος που μου έδωσε βαθμό και βασικά νόμιζα ότι θα ήσουν και ο τελευταίος! Χαχα!
Και η δική μου μουσική πρόταση επί του θέματος:
https://www.youtube.com/watch?v=OtKIZLMzXlU
Ιδιαίτερη η μουσική σου πρόταση, Σοφάκι!
ΔιαγραφήΑυτή η πλευρά της αλλαγής, πάντα επίκαιρη, πόσο σημαντική! Και πόσο λίγο την λογαριάζουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες σε φιλοξενούμενη και οικοδέσποινα!!!!!
Καλημέρα και σε σένα! Να έχεις ένα όμορφο ΣΚ!
ΔιαγραφήΠάει! Μου έφυγαν όλα τα "άστεγα" κι απόμεινα στη μοναξιά μου :((
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, κι αφού "κλάφτηκα" καλά καλά, ας πω τώρα πόσο μου άρεσε κι εμένα το ποίημα της Σοφίας μας, διότι έχει πάντα έναν τρόπο να μας οδηγεί σε προβληματισμούς, ακόμα και μέσω αλλαγών, ή μάλλον κυρίως μέσω αυτών! Καλημερούδια και φιλιά στα δυο κορίτσια, στα οποία και απευθύνω πρόσκληση, μιας και αύριο θα αναρτήσω κι εγώ το ολιγόλεκτο μου! Μάκια πολλά :))
Υ.Γ Λοιπόν, η "αποκατάσταση" των αστέγων έχει ήδη επιτευχθεί κατά το ήμισυ: την Κλαυδία την "τακτοποίησα", την Γλαύκη επίσης, συνιστώ και στο Σοφάκι να κάνει το δικό της cafe, διότι το αξίζει επίσης κι έχει τόσα σοφά πράγματα να μας πει, η Άννα που είναι οεο βρε παιδιά;
Αχ, καλή μου προξενήτρα! Γι'αυτό μας έβαλες πέρσι να κάνουμε τις 4 εποχές και μας έντυσες με τα καλά μας, για να μας αποκαταστήσεις; Πάντως 50% επιτυχία δεν είναι λίγο! Εμένα με βλέπω να μένω στο ράφι! Έχω όμως καλούς φίλους! Κι εσύ με τόσους φίλους δεν πρέπει να παραπονιέσαι για μοναξιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Άννα είμαι σίγουρη πως δεν μας ξεχνά!
@ Πετράδι μου, γιατί "κλαίγεσαι"; Μας αποκατέστησες μια χαρά κι είμαστε ευγνώμονες!!! Ο ρόλος σου μέχρι τώρα καταλυτικός για την εξέλιξή μας, οπότε αυτό θα πρέπει να σε κάνει περήφανη!! Επίσης ποιος σου είπε ότι θα λείψουν οι συνεργασίες; Σιγά που θα μας ξεφορτωθείς έτσι εύκολα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Σοφία, ήσουν αξιέπαινη οικοδέσποινα!!! Στα επόμενα τώρα!! Σε περιμένω!!
Η Άννα πράγματι έχει ψιλοχαθεί...
@ Μπράβο, σε όλους τους επισκέπτες εδώ για τις συμμετοχές τους στο συμπόσιο, το οποίο ήταν ίσως το καλύτερο για μένα ως προς την ποιότητα και τα νοήματα που περιελάμβανε!!!
@ Αριστάκι βιονικό, τι θα κατεβάσει τώρα ο νους σου;
Ο καφενές μάς έχει λείψει!
Ετοιμάζομαι τις επόμενες μέρες να αναρτήσω τις συμμετοχές μου σ' αυτόν, για να θυμηθούμε τα παλιά... μήπως ήρθε καιρός για έναν νέο καφενέ;
Να λοιπόν που μια πρώην άστεγη περιμαζεύει τα άστεγα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πλάκα που έχουμε δεν λέγεται. Θα τα θυμόμαστε κάποτε και θα γελάμε (μ' εμάς).
Σοφία, όποτε θες αναλαμβάνω το χτίσιμο.
Γλαύκη, καλορίζικο το ..."ορφανοτροφείο".
Όσο για την "αλλαγή εκ των έσω" θα πω ότι για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξεις εσύ. Να αλλάξεις όταν πρέπει και όταν αναγνωρίσεις το λάθος, όχι για να γίνεσαι αρεστός σε μεγαλύτερες παρέες.
Φιλιά και στις δύο.
Είναι ωραίο να έχεις στιγμές που να σε κάνουν να γελάς, όταν τις θυμάσαι! Ήδη το κάνω αυτές τις ημέρες με τις αναδρομές σε παλιές σας αναρτήσεις, λόγω του ότι φτιάχνω το αρχείο μου ως πρώην "άστεγη καταληψίας" και γελάω ήδη πολύ, όχι μόνο όμως!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για τα κοαλορίζικα του "ορφανοτροφείου" και μακάρι να έχω και πάλι φιλοξενίες!
Ελπίζω να δει το σχόλιό σου η Σοφία και να χαρεί, γιατί θα αναρτήσω κάτι άλλο τώρα! Εκεί κι αν θα βαρέσετε τον "ποιητή"!
Φιλιά και σε σένα!
υ.γ.
Ανυπομονώ να δω αύριο την "σεντονάρα", που έχεις ετοιμάσει!!!!
Ευτυχώς υπάρχουν πολλές στιγμές που γελάμε εδώ μέσα! Αντίδοτο και βάλσαμο στη γενικότερη μαυρίλα. Εξάλλου, το πρώτο πράγμα που πρόσεξα σε σένα, Πέτρο, ήταν το δηλητηριώδες χιούμορ σου!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την προσφορά σου να βοηθήσεις, αλλά προς το παρόν λέω να παραμείνω ελεύθερος σκοπευτής!
Α, ρε Γλαύκη, τι μου κάνεις; Από τότε που νοικοκυρεύτηκες έμεινα μόνη να στηρίζω τον τίτλο του άστεγου καταληψία. Είναι κι η Άννα χαμένη...αλήθεια ξέρει για το blog σου;
Καλή μέρα να έχουμε!
ΥΓ. Γλαύκη, παρέλειψα να σχολιάσω πόσο όμορφη και ταιριαστή είναι η εικόνα που διάλεξες!
Σ' ευχαριστώ, Σοφία μου, να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΝα έρχεσαι να κάνουμε συντροφιά! Όποτε θες και για ό,τι θες!
Ναι, η Άννα ξέρει για το μπλογκ.
Γλαύκη, Συνάστεγες, φίλες και φίλοι αγαπημένοι, καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι γλυκό μάλωμα, είναι αυτό που έφαγα σήμερα εδώ μέσα! Τόσο, που ευλογώ το "λουμπάγκο", που μ έριξε σήμερα στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ όρθια, όπως συνήθως. Και ευλογώ και την "φλασιά", να ψάξω το καφέ της Γλαύκης, για να το τοποθετήσω κοντά στις διευθύνσεις των άλλων αγαπημένων φίλων.
Όπως θα ξέρετε, περνάω μια περίοδο επούλωσης τραυμάτων. Δικών μου και των οικείων μου. Περνάω, όποτε μπορώ, απ τα στέκια σας και γαληνεύω κρυφοκοιτώντας. Συνήθως, δεν έχω κέφι να μιλήσω. Το σημερινό μάλωμά σας, όμως, λειτούργησε σαν το καλύτερο επουλωτικό! Τι πιο παρηγορητικό, από το να διαπιστώνεις ότι υπάρχεις στην σκέψη των φίλων σου!! Σας ευχαριστώ πολύ πολύ γι αυτό!!!
Είμαι εδώ. Και δύσκολα θα γλιτώσετε από μένα, γιατί μαζί σας επικοινωνώ και η επικοινωνία είναι οξυγόνο για την ψυχή μου.
Στο επόμενο Συμπόσιο της Αριστέας θα δηλώσω παρούσα (κι αυτό είναι απειλή!)
Σας αγαπώ πολύ.
ΥΓ Σοφία το ποίημα σου, είναι τόσο Εσύ! Μεστό, περιεκτικό, ευφυές και καίριο.
ΔιαγραφήΆννα, καλώς ήρθες!
ΔιαγραφήΠεραστικά και γρήγορα πάλι στο πόδι!
Είναι γνωστό σε όλους μας πόσο δύσκολο είναι να περάσεις αυτή την ζόρικη περίοδο χωρίς να μείνουν τραύματα!
Εδώ μόνο ο χρόνος βοηθά και τίποτε άλλο! Α, και οι καλοί φίλοι!
Έχουμε και θα έχουμε ανάγκη τους φίλους πάντα και στα καλά και στα άσχημα! Όποτε θες περνάς και παίρνεις κάτι αν έχει να σου δώσει ετούτος ο χώρος! Αυτά είναι ψιλά γράμματα, είναι για να ξεχνιόμαστε μέσα από διάφορους τρόπους έκφρασης ή δημιουργίας, είναι για βγάζουμε προς τα έξω όσα μας πνίγουν. Ίσως το πιο σημαντικό για μένα είναι όταν συναντιόμαστε εδώ και ανταλλάσουμε μερικές όμορφες κουβέντες και δίνουμε θάρρος ο ένας στον άλλο.
Εκεί έξω η ζωή είναι σκληρή και ανατρεπτική πολλές φορές, εκεί πρέπει να αποδείξουμε ότι προχωράμε δυναμικά παρέα με τις πληγές μας! Δεν γίνεται αλλιώς!
Καλό σου βράδυ και όλα θα πάνε καλά, κορίτσι μου!
Άννα, μην κοιτάς που σε μαλώνουμε...είναι που μας λείπεις! Όμως το κυριότερο είναι να είσαι εσύ καλά. Πάρε το χρόνο που έχεις ανάγκη. Εδώ υπάρχουν πολλές ζεστές αγκαλιές όποτε θελήσεις! Σε γλυκοφιλώ!
Διαγραφή