Εδώ συνηθίζω να μοιράζομαι, πέρα από τις δικές μου σκέψεις και απόψεις, οτιδήποτε μου αρέσει ή μου φανεί ενδιαφέρον. Έτσι, κατά καιρούς προτείνω άρθρα, ταινίες, σειρές κλπ. Τώρα φέρνω μια συνέντευξη, στην οποία μιλά για πολλά και νομίζω με ουσιαστικό και ξεκάθαρο τρόπο ο Δημήτρης Καραγιάννης, παιδοψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής.
Αυτό που με έλκυσε περισσότερο ήταν εκείνο που αναφέρεται και στον τίτλο του βίντεο της συνέντευξης (αν και το βρήκα σε ειδησεογραφικό σάιτ), ότι "η ψυχοθεραπεία τείνει να γίνει μόδα". Με το οποίο συμφωνώ, γιατί οι εμπειρίες τόσο κάποιων φίλων μου με ψυχολόγους-ψυχοθεραπευτές όσο και η δική μου συναναστροφή με αντίστοιχους ειδικούς λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, έδειξαν πως κάτι τέτοιο συμβαίνει τελικά. Το να πηγαίνει κανείς ατέλειωτα στον ειδικό και αποτέλεσμα να μην υπάρχει σημαίνει ότι κάτι λανθασμένο εξελίσσεται. Καταλήγει η όλη διαδικασία ο ψυχολόγος να μετατρέπεται σε δεκανίκι και όχι να είναι εκείνος που βοηθά στην απελευθέρωση του θεραπευόμενου.
Σε ελεύθερη απόδοση παραθέτω κάποια σημεία της συνέντευξης.
"Οι θεραπευόμενοι μιλάνε για όλους τους άλλους (μαμά, μπαμπά, φίλους, σύντροφο και άλλους) και πως εκείνοι τους φταίνε και όχι για τον εαυτό τους."
"Οι θεραπευόμενοι δεν πηγαίνουν με αίτημα ψυχοθεραπείας, δηλαδή αυτογνωσίας, μα ζητούν μόνο επιβεβαίωση. Τότε δε βρίσκουν λύση, αφού λειτουργούν ναρκισσιστικά."
"Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχουν ταλαντούχοι ψυχοθεραπευτές, και είναι εκείνοι που έχουν δυσκολευτεί στην προσωπική ζωή τους, αλλά δε κόλλησαν σ' αυτά που τους δυσκόλεψαν."
"Η κοινωνία γίνεται πλέον α-κοινωνία. Ο άνθρωπος έχει ως ζητούμενο την ευχαρίστηση και όχι τη χαρά, η οποία επέρχεται μέσα από τη σχέση με τους άλλους."
Επίσης, η σημασία της ήττας στην πορεία του κάθε ανθρώπου, η διαφορά φόβου και αγωνίας, ο στοχασμός και ο αναστοχασμός, οι επιρροές και οι επιλογές και η συμβολή τους στην εξέλιξή του είναι ενδιαφέροντα σημεία της συνέντευξης, που ακολουθεί με υπερσύνδεση στον τίτλο παρακάτω:
Η ψυχοθεραπεία τείνει να γίνει μόδα - Ο κόσμος ψάχνει την επιβεβαίωση
Και πάμε για μουσική, την οποία μου αρέσει να μοιράζομαι απαρέγκλιτα εδώ... 😁
Οι ψυχολόγοι σου προσφέρουν την αναγκαία αυτο-επιβεβαίωση, που χρειάζεται ο σημερινός άνθρωπος, που θεωρεί ότι όλος ο κόσμος του ανήκει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Την Καλημέρα μου!
Ναι, κάπως έτσι θαρρώ ότι είναι. Όλος ο κόσμος του ανήκει και ότι η ζωή του χρωστά τα πάντα. Πολλά ξεκινούν από αυτό θα έλεγα.Μια κακομαθησιά θα μπορούσαμε να πούμε ότι χαρακτηρίζει το σημερινό άνθρωπο.
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο, Βασίλη!
Λοιπόν! Τεράστιο θέμα, Γλαύκη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν πιάσω να ξετυλίγω το κουβάρι (γιατί έχω άποψη επί του θέματος, αφού το συζήτησα το καλοκαίρι με αγαπημένο φίλο, ο οποίος και έχει ψυχαναλυθεί) να σου φέρω προτού το ξεχάσω κι άλλο βίντεο με τον εν λόγω ψυχίατρο (που εκτιμώ απεριόριστα -έχω και βιβλίο του)
https://www.youtube.com/watch?v=I54uMxN9MoQ
Έχουμε μπερδεμένα στο μυαλό μας οι περισσότεροι τους όρους ψυχανάλυση, ψυχοθεραπεία, ψυχολογική υποστήριξη κ.α., αλλά και τις ειδικότητες (ψυχολόγους, ψυχίατρους, ψυχαναλυτές). Όταν δεν γνωρίζεις ποιος θα σε βοηθήσει, σε τι, και όταν ο ειδικός που θα επιλέξεις δεν είναι ο κατάλληλος και δεν σου θέτει εξαρχής το πλάνο της "θεραπείας" σου και σε αφήνει να έχεις τις δικές σου προσδοκίες, όλα μπορούν να πάνε λάθος. Και συνήθως, πηγαίνουν!
Δεν φταίει καθόλου το ότι κάποιος δείχνει να πηγαίνει ατελείωτα σε έναν ειδικό. Αν έχει επιλέξει να κάνει ψυχανάλυση, να πούμε εδώ ότι το ατελείωτο είναι μέρος της ψυχανάλυσης. Απαιτείται χρόνος (και χρήμα, καθότι όλα αυτά κοστίζουν πανάκριβα!) ειδάλλως, πηγαίνει για τους λάθος λόγους, που κι εσύ απαρίθμησες.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο κεφάλι μας τι κάνει ο κάθε ειδικός και σε πόσο διάστημα:
Όταν περνάς μία κρίση, λόγου χάρη μια απώλεια, ή ένα έντονο επεισόδιο με κάποιον συνάδελφο και λες, θα πάω σε έναν ειδικό να με βοηθήσει να αντέξω αυτή τη στρεσογόνο περίοδο ή τη μελαγχολία μου κλπ... ένας ψυχολόγος μπορεί και να είναι αρκετός.
Όταν όμως θελήσεις να μάθεις πώς λειτουργείς και κυρίως γιατί λειτουργείς έτσι, πρέπει να πας πολύ πίσω. Πρέπει να βρεθείς στα χρόνια που έχτιζες τον χαρακτήρα σου, να μάθεις γιατί βγήκες έτσι κι όχι αλλιώς. Να φέρεις στην επιφάνεια όσα τραύματα εντοπίσεις και να προσπαθήσεις να τα αναγνωρίσεις και να συμφιλιωθείς μαζί τους -αλλιώς δεν υπάρχει ελπίδα για αλλαγή... όλο αυτό απαιτεί από τη μια χρόνο και χρήμα και από την άλλη καλό ψυχοθεραπευτή!
Στη χώρα μας δεν έχουμε καλούς ψυχοθεραπευτές. Και κυρίως όχι πολλούς. Φυσικά, οι περισσότεροι δηλώνουν ότι είναι ειδικοί. Όμως, για να κάνει κανείς σωστά ψυχανάλυση πρέπει να έχει και ο ίδιος ψυχαναλυθεί. Για χρόνια! Ο συγχωρεμένος ο Γιωσαφάτ, έκανε μέχρι σε πολύ μεγάλη ηλικία ψυχανάλυση (και μάλιστα είχα διαβάσει ότι είχε καταφέρει να φθάσει σε ηλικία που οι περισσότεροι από μας δεν έχουμε μνήμες …κάπου στα 3-4 του χρόνια!) και μία γνωστή ψυχαναλύτρια από την πόλη μου, προκειμένου να γίνει καλή στη δουλειά της, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο πατρικό της, αφού ξόδεψε 60.000 ευρώ συνολικά και αρκετά χρόνια από τη ζωή της για να ψυχαναλυθεί η ίδια.
Όλα αυτά μεταφράζονται σε χρήμα και για τους ίδιους τους επιστήμονες, αλλά και για εμάς που θα τους αναζητήσουμε έπειτα. Πόσα μπορείς να δώσεις για να κάνεις μια σωστή δουλειά; Γιατί, πίστεψέ με, αν βρεις τον σωστό ειδικό και έχεις χρόνο και χρήμα δεν θα σε αφήσει να παίζεις, για να σε αρμέγει. Θα σε στριμώξει, θα κάνει δουλειά, αν τον αφήσεις!
Οι περισσότεροι αγνοούν όλα αυτά που σου ανέφερα. Νομίζουν ότι θα πάνε στον ειδικό, θα τους πει κάτι μαγικό κι όλα θα αλλάξουν. Ή θα τους δώσει κάποιο ηρεμιστικό και θα αντέξουν (για όσο διάστημα το παίρνουν) ή θα τους χαϊδέψει την πλατούλα, θα μωρώξουν κι όλα θα φτιάξουν!
Αμ, δεν γίνεται μαγιονέζα αν δεν χτυπήσεις τα αυγά!
Ακόμα και αυτό το θέμα είναι φαύλος κύκλος λιγάκι... Πρέπει να μπορείς να αντέξεις να ακούσεις και τα άσχημα από τον ειδικό, αν θες να αλλάξεις. Κι αυτό απαιτεί ωριμότητα. Αλλά, αν είχες ωριμότητα θα χρειαζόσουν άραγε τον ειδικό;
Οπότε, πού καταλήγουμε; Ότι δεν είναι κακό που υπάρχουν οι ειδικοί. Χρειάζονται. Δείχνει να είναι μόδα, αλλά δεν είναι. Είμαι μέρος της εποχής μας κι αυτό: οι άνθρωποι δεν έχουν πια τις επιφυλάξεις και τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Αναζητούν πιο εύκολα βοήθεια.
Και η προσφορά είναι μεγάλη, επίσης. Το θέμα είναι και πάλι θέμα Παιδείας!
Κι εκεί κλείνω, γιατί ...time is over!
Σε φιλώ!
Ξεκινώ πρώτα από το ότι έκανες μια συμπληρωματική ανάρτηση μέσα από το τεράστιο σχόλιο...χαχαχα! Βέβαια ο η δική μου πρόθεση δεν ήταν να γράψω σούπερ αναλυτικά όσα επίσης γνωρίζω, καθώς και έχω λάβει μια κάποια εκπαίδευση πάνω στο θέμα όπως και έχω μελετήσει αρκετά και έχω συναναστραφεί επίσης αρκετούς από το συνάφι. Ελάχιστοι είναι συγκροτημένοι οι ίδιοι ως προσωπικότητες και έχουν δουλέψει πραγματικά με τον εαυτό τους, γι' αυτό διατηρώ επιφυλάξεις, κάτι το οποίο και φάνηκε εν μέρει στην ανάρτηση. Οπότε ο Καραγιάννης είχε δίκιο στη συνέντευξή του.
ΔιαγραφήΕπίσης, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω, γιατί μάλλον παρερμηνεύτηκε ο λόγος μου, ότι δεν είμαι αντίθετη με την καταφυγή σε ειδικό όταν κάποιος δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει πράγματα που εμποδίζουν την καθημερινότητά του. Ίσα-ίσα θεωρώ πως είναι σημαντικό να αναγνωρίζει αυτή την ανάγκη και να λαμβάνει τα μέτρα του δίχως αναστολές. Το ζήτημα είναι να μην καταφεύγει για το παραμικρό, ενώ δεν έχει προσπαθήσει να σταθεί με λίγη ηρεμία στο πώς σκέφτεται, το πώς αισθάνεται και το πώς πράττει ή αντιδρά σε διάφορες περιστάσεις. Πάει για ψύλλου πήδημα να του δώσουν τη λύση με το κουτάλι στο στόμα χωρίς κανένα προσωπικό κόπο, όπως έχει μάθει να πατά ένα κουμπί και να κάνει μια παραγγελία ... Γι' αυτό ταιριάζει "το μόδα" που λέγαμε.
Χαίρομαι όμως που έδωσες όλες αυτές τις χρήσιμες πληροφορίες (για όποιον ενδιαφέρεται να δει περισσότερα) και που αναφέρθηκες στο πολύ υψηλό κόστος, το οποίο ήθελα να αναφέρω, αλλά παρέλειψα από βιασύνη. Εδώ δεν ήθελα να γράψω τόσο τη δική μου άποψη όσο να προβάλω τη συνέντευξη και όσα λέει ο ψυχίατρος έχοντας ουσιαστική γνώση επάνω στο θέμα.
Σχετικά με τη μεγάλη προσφορά που υπάρχει, ενημερώνω ότι έχουν δημιουργηθεί ομάδες ψυχολόγων όπου με ένα τηλεφώνημα μπορεί κανείς να έχει εξ αποστάσεως συνεδρίες... με όποιον επιλέξει.
Αυτά!
Φιλά πολλά!
Δεν προλάβαινα να δω χτες το βίντεο, το αποθήκευσα όμως -σιγά μην χάσω την ευκαιρία να δω άλλη μία συνέντευξη του Καραγιάννη. Με ηρεμεί εκτός των άλλων ο τρόπος ομιλίας του.
ΔιαγραφήΔεν διαφώνησα με όσα έγραψες. Συμπλήρωσα, γιατί είχα όρεξη 🤣 κι αν είχα κι άλλο χρόνο θα έγραφα κι άλλα!
(Σου έχω πει ότι εγώ έκανα/κάνω αυτοανάλυση από το 2017, με τη βοήθεια άλλου αναλυόμενου, που έχει όμως πολλή γνώση και ικανότητα; Θέλω να πω, ότι αν και δεν έχει την ίδια ισχύ με το να απευθυνθείς σε έναν καλά καταρτισμένο επιστήμονα, από έναν άλλον με περγαμηνές που δεν έχει αναλυθεί, καλύτερος είναι ένας μη ψυχοθεραπευτής που έχει όμως αναλυθεί. Ένι γούει... Ελπίζω κάποια στιγμή να καταφέρω να έχω το σωστό πακέτο, γιατί έχω δει τι αλλαγές προκύπτουν όταν επεξεργάζεσαι τα παιδικά τραύματα -που όλοι λίγο έως πολύ έχουμε.)
Πολλά φιλιά, κορίτσι μου!
Καλό ΣΚ!
Έτσι, να έχεις όρεξη και να μπουκάρεις σαν σίφουνας...χαχαχα!
ΔιαγραφήΝαι, το θυμάμαι για την αυτοανάλυση. Συμφωνώ πως σίγουρα μπορεί κανείς να βοηθηθεί από κάποιον άλλο μη επαγγελματία, ο οποίος όμως θα πρέπει να έχει εργαστεί ιδιαίτερα με τον εαυτό του και έχει ήδη δει αποτελέσματα στην ζωή του.
Εγώ ξεκίνησα από τα είκοσι περίπου να κάνω την αυτοανάλυση που λες μόνη μου και εν συνεχεία με όσα μελετούσα για τον τομέα μου με βοηθούσε όλο και περισσότερο να κάνω πολύ καλύτερη δουλειά. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η επαφή μου και συνεργασία μου (επαγγελματικά) με ψυχολόγους-ψυχοθεραπευτές που κατείχαν σε βάθος το αντικείμενο. Θεωρώ παράλληλα πολύ σπουδαία και την διαρκή ανταλλαγή με μια πολύ στενή μου φίλη (που είναι και συνάδελφος, οπότε έχουμε κάνει πολλά μαζί σχετικά). Ίσως το αμοιβαίο μοίρασμα με έναν φίλο που έχει ένα πολύ καλό επίπεδο ωριμότητας και βρίσκεται σε παρόμοιο μήκος κύματος με εμάς μπορεί να αντικαταστήσει σε ικανοποιητικό βαθμό τον ειδικό. Όχι πάντα αλλά συμβαίνει.
Καλό ΣΚ και για σένα εύχομαι!
Ευχαριστώ και πάλι!
Δεν έχω άποψη στο θεμα, Γλαύκη μου. Η Αριστέα, έχει δουλέψει πάνω σε αυτό και η γνώμη της είναι πλήρης και συγκροτημένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορούμε να μειώσουμε την αξία της ψυχανάλυσης, άλλωστε υπάρχουν τεράστιες μορφές, που έχουν δουλέψει πάνω σ' αυτήν. Φρόιντ, Άντλερ, Γιουνγκ...
Από την άλλη, να κρεμάσουμε δίπλα μας, σαν χάντρα, έναν ψυχολόγο και να τον περιφέρουμε μόνιμα δίπλα μας, είναι ένα κάτι παράξενο, ναρκισσιστικό καθώς λες.
Κάπως έτσι περπατάει η σκέψη μου.
Σε καλησπερίζω, κορίτσι μου.
Ναι, ήταν πολύ θετικό και για μένα που έκανε παρέμβαση η Αριστέα εδώ και έτσι μπορεί όποιος το επιθυμεί να λάβει παραπάνω πληροφορίες.
ΔιαγραφήΟ ψυχίατρος επίσης στη συνέντευξή του λέει πολλά και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, αν δε βαριέται κανείς να τον ακούσει, γιατί είναι με διάρκεια μιας ώρας το βίντεο...
Επίσης, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι καθόλου αρνητική με το να επισκεφτεί κάποιος ένα ειδικό, όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες, αλλά έχω τις επιφυλάξεις μου. Από τη δική μου επαγγελματική εμπειρία και τη συναναστροφή μου με αρκετούς ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές υπάρχει πρόβλημα στον χώρο, καθώς λίγοι είναι εντάξει και κατέχουν σε βάθος αυτό που έχουν αναλάβει και έχουν εργαστεί σοβαρά με τον εαυτό τους. Ο καθηγητής στο βίντεο αναφέρεται και σ' αυτό και έχει δίκιο. Είναι και μέσα στον χώρο για πάρα πολλά χρόνια με πολλή ουσιαστική δουλειά.
Αξίζει να τον ακούσεις.
Καλό σαββατοκύριακο!
Ειδική δεν είμαι. Άποψη δεν έχω. Με τις λιγοστές μου εμπειρίες, συμφωνώ απόλυτα στα 4+1 σημεία που έχεις βάλει σαν ελεύθερη απόδοση. Τίμια και καθαρά λόγια. Γιατί ξέρω προσωπικά φίλους που κάνουν ψυχοθεραπεία επί χρόνια. Ένας αέναος κύκλος που στοιχίζει πανάκριβα σε χρόνο, ψυχή και χρήμα. Ξέρω επίσης πως ένας έντιμος ψυχοθεραπευτής ορίζει εξ αρχής το χρονικό πλαίσιο των συνεδριών, για να μη γίνει στο τέλος η "πατερίτσα" και η εθιστική ανάγκη του ασθενή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω ακόμα αυτό που μου είχε πει ένας πνευματικός, ένας σεβάσμιος παπούλης που δεν είχε πτυχία και τίτλους, αλλά ήξερε να μερεύει τις ψυχές "Να ερευνάς ως τα μύχια την ψυχή σου, όχι μόνο για να την γιατρέψεις, αλλά κυρίως για να αποδεχτείς τη μηδαμινότητά σου"...
Καλό βράδυ, Γλαύκη μου!
Μάλλον θα συμφωνήσω κι εγώ με τον σεβάσμιο παππούλη, καθώς συχνά αποδεικνύεται ότι δεν είναι απαραίτητο να έχει κανείς πτυχία και ιδιαίτερες περγαμηνές, για να βρει την ουσία και να έχει αποκτήσει σοφία. Μάλιστα, αν συνειδητοποιήσουμε τη μηδαμινότητά μας σε τούτο το σύμπαν, όλα θα ήταν πιο υγιή και απείρως όμορφα. Ο αγώνας και το στοίχημα του ανθρώπου στη γη από τη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του σ' αυτή...
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά, Μαρία μου, και σ' ευχαριστώ για το εξαιρετικά εύστοχο σχόλιο!
Μετά από καιρό λόγο ανωτέρας βίας Γλαύκη μου ηρθα να σου πω μια καλησπέρα και είδα το θέμα που έβαλες .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά τα πράγματα είναι έτσι που τα λέτε εσύ και οι φίλοι για την ανάγκη του ανθρώπου και προπαντός στην εποχή αυτή να ζητάει βοήθεια από ψυχολόγους. Θα συμφωνήσω πως δεν είναι κακό, όταν δεν μπορείς να λύσεις μόνος σου τα προβλήματα που προκύπτουν στην ζωή του κάθε ανθρώπου. Αρκεί σαν αρχή αν τον αφήσει ο εγωισμός του να παραδεχτεί τα λάθη του. Γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος χωρίς λάθη.
Και θα συμφωνήσω ότι είπε έναν μεγάλο λόγο ο παππούλης στην Κανελλάκι . Νομίζω ότι είναι η ουσία!
Πολύ ωραίο το θέμα που έβαλες!
Να είσαι καλά καλο σου βράδυ Γλαύκη μου .
Υ.Γ. τα τραγούδια θα τα ακούσω όταν θα βρω χρόνο. φιλιααα!
Πιστεύω ότι κανένας
Καλησπέρα, Ρούλα μου και συγγνώμη για την πολύ καθυστερημένη απάντηση, μα απουσίαζα, οπότε...
ΔιαγραφήΝομίζω ότι είπες τη χρυσή κουβέντα περί εγωισμού και αποδοχής του λάθους! Αν δεν υπάρχει αυτό, τότε δεν μπορεί να αναζητήσει κάποιος βοήθεια παραπέρα.
Επίσης, τα τραγούδια είναι εδώ για όταν το θελήσεις ή βρεις χρόνο να τα ακούσεις με ηρεμία.
Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη παρά τα τρέξιμό σου!