Η λαϊκή φράση λέει "Κοιμήσου εσύ και η τύχη σου δουλεύει". Αμ, δεν είναι έτσι τελικά, καθώς ούτε με τον "ύπνο" λύνονται τα θέματα ούτε αφήνοντάς τα όλα στην τύχη τους... Είναι τόσο περίπλοκη και απαιτητική η εποχή μας που δεν χωρά πουθενά η αδιαφορία και η παθητικότητα. Ειδάλλως μπορούμε να επιτρέψουμε να μας πάρουν τη ζωή μέσα από τα χέρια μας.
Αφορμή αυτής της ανάρτησης ήταν ένα άρθρο που διάβασα. Έχει ενδιαφέρουσες απόψεις (λίγο πολύ οικείες μας), χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ με όλα όσα αναφέρονται σ' αυτό. Επίσης ενδιαφέρον είναι και το μοναδικό σχόλιο που έπεται του κειμένου.
Ένα μικρό απόσπασμα:
«Αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος, όχι μ’ ένα πάταγο αλλά μ’ ένα λυγμό» γράφει ο πιο διάσημος στίχος, του T.S Elliot στο ποίημα του «κούφιοι άνθρωποι»
Κάπως έτσι και οι Steven Levitsky και Daniel Ziblatt θεωρούν ότι στις μέρες μας οι δημοκρατίες «πεθαίνουν», όχι με μορφές βίαιης κατάληψης της εξουσίας αλλά η παρακμή, η «αποψίλωση» της δημοκρατίας αρχίζει από την κάλπη (βλ. το βιβλίο τους “πως πεθαίνουν οι δημοκρατίες”).
Το ίδιο υποστηρίζει κι ο Johan Farkas στο βιβλίο του “Fake News and Democracy”, ότι ο θάνατος μιας δημοκρατίας στη σύγχρονη εποχή παίρνει συχνά μια εντελώς διαφορετική και λιγότερο θεαματική μορφή. Αντί να συμβεί μέσω κάποιων εκρήξεων βίας, αυτό γίνεται μέσω μιας σταδιακής εξάλειψης των δημοκρατικών θεσμών. Χωρίς κάποιο διακριτό συμβάν ή έναν χείμαρρο αταξίας, αντίθετα αντιμετωπίζουμε ένα εξαιρετικά περίπλοκο και αλληλένδετο σύνολο διαδικασιών αποδημοκρατισμού.
Και πατώντας επάνω στον τίτλο που ακολουθεί γίνεται παραπομπή σε όλο το άρθρο:
Το αδιανόητο σενάριο μιας δημοκρατικής κατάρρευσης
@ Θα έλεγα ότι είναι ίσως ένα μικρό έναυσμα για συζήτηση...
@@ Και μουσική από μια παλαιότερη συμπαθητική ταινία με τίτλο "My Blueberry Nights" του Ουόνγκ Καρ Ουάι (2007) και στα Ελληνικά "Οι νύχτες μου μακριά σου".
Και ευελπιστώ πως δεν θα αφήσουμε τις νύχτες μα και τις ημέρες μας μακριά από τη δημοκρατία...!
Δεν μπορεί να μη συμφωνήσει κανείς στην παράθεση της σκέψης σου, Γλαύκη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε είχαμε τα κλασικά πραξικοπήματα, με τα οποία οι αστικές δημοκρατίες μετατρέπονταν σε τυραννία. Τώρα αυτό έχει γίνει ντεμοντέ και δαπανηρό. Συνεπώς η δημοκρατία χτυπιέται από τα μέσα.
Παθητικότητα, αδιαφορία, απογοήτευση, αποχή.
Σαφέστατες έννοιες ήττας.
Πολύ σημαντική η σημερινή σου ανάρτηση, Γλαύκη μου.
Φιλιά.
Πού θα πάει, θα γυρίσει ο τροχός.
ΔιαγραφήΑυτές οι έννοιες της ήττας που αναφέρεις δε θα μείνουν σαν τη γλίτσα επάνω μας για πολύ φαντάζομαι, καθώς ¨"τα πάντα ρει" κατά τον αγαπητό μας φιλόσοφο. Και η ίδια η ζωή το έχει αποδείξει.
Φοβερά εύστοχη η σκέψη σου για το ντεμοντέ και δαπανηρό, διότι πλέον υπάρχουν πολλοί τρόποι για να επιτύχει κανείς το ίδιο αποτέλεσμα με το έδαφος προετοιμασμένο από καιρό ύπουλα και αθόρυβα.
Δυστυχώς έτσι είναι. Και είμαστε στην αρχή αυτού το φαινομένου, μιας και η Ευρώπη μόλις τώρα έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της απίστευτης γραφειοκρατίας και φαυλότητάς της. Από τη άλλη, για την ήπειρό μας, είμαι αισιόδοξος ότι μπορούν οι δημοκρατικοί θεσμοί να σταθούν στο ύψος τους, υπό οποιουσδήποτε όρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Γλαύκη!
Ευτυχώς, Βασίλη, που τα αντανακλαστικά του κόσμου επίσης δείχνουν να λειτουργούν αρκετά καλά, παρά τον πόλεμο που δεχόμαστε παντοιοτρόπως.
ΔιαγραφήΑν δε διεκδικήσεις, λένε, δεν θα έχεις. Και να μη λειτουργήσουν οι θεσμοί σε οποιαδήποτε φάση, θα απαιτηθεί με ισχυρή θέληση και επιμονή.
Για την σημερινη ημερα της γυναικας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια σενα, και σε ολες τις γενναιες γυναικες
που δεν σταματουν
ουτε μπροστα στη χειροτερη καταιγιδα.
--------------------
Marianne Faithful - Broken English (From "Live in Hollywood" DVD)
Σ΄ευχαριστώ θερμά για το δώρο! Ένα εμβληματικό και θαυμάσιο τραγούδι!
ΔιαγραφήΕνα μόνο σχόλιο, αλλά τόσο ουσιαστικά εμπεριστατωμένο Γλαύκη μου στο δημοσιευμένο άρθρο της σελίδας, στο οποίο μου έδωσε να καταλάβω τα περί Δημοκρατίας περισσότερα, από ότι περίμενα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Γλαύκη μου . φιλιαααα.
Ό,τι μπορούμε να ανταλλάξουμε χρήσιμο είναι.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ, Ρούλα μου!