Πόσο ταξιδιάρικα είναι τα παραμύθια!
Παίρνουν την φαντασία και την οδηγούν σε τόπους ελεύθερους, μαγικούς που γλυκαίνουν την ψυχή. Νιώθει κανείς τόσο δυνατός και δημιουργικός, όσο ποτέ άλλοτε, ζώντας μέσα στη δική τους αγκάλη.
Πιστεύει ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα, αισθανόμενος μικρός ήρωας. Έτοιμος να τα βάλει με τη Σκύλα και τη Χάρυβδη, με τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, με οποιονδήποτε και οτιδήποτε του σταθεί εμπόδιο ή του στερήσει όσα αγαπά μα και όσα δικαιούται. Παράλληλα, το σώμα γίνεται ανάλαφρο, γεμάτο υγεία και το πνεύμα ανυψώνεται.
Αν, λοιπόν, κάποιος συναντήσει στον δρόμο του ένα αληθινό παραμύθι οφείλει να προβεί σε μια γενναία βουτιά εντός του και να το ζήσει με πάθος, αυθορμητισμό και ειλικρίνεια, με την αίσθηση της απόλαυσης και της λύτρωσης που δίνει η βουτιά του θερμού κορμιού στα δροσερά κρυστάλλινα νερά μια καυτή θερινή μέρα.
Δεν πρέπει να δειλιάσει, διότι αν τολμήσει να ζήσει την εμπειρία, θα είναι ικανός να αντέξει μα και να ανταπεξέλθει στη συνήθως τραγική πραγματικότητα, η οποία κάνει την εμφάνιση της δίχως να τον ρωτήσει.
Προσοχή μόνο σ' εκείνα τα παραμύθια που για να τα ζήσει κανείς χρειάζεται να προμηθευτεί τα "fairytale pass" που του δίνονται. Σε αυτή την περίπτωση δίχως τα "pass" πουθενά δεν πας. Άπαξ και τα πάρεις, πας και πας και πας (μακάριος παντού) και πίσω δε γυρνάς. Το ζήτημα είναι όταν από τον λήθαργο ξυπνάς, αντιλαμβάνεσαι πικρά ότι πράγματι πουθενά δεν πας.
Ευτυχής όποιος ζήσει το αληθινό παραμύθι.
Εζησα κι εγω ενα ονειρο που εγινε εφιαλτης..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα παραμυθι με κακο τελος
Προχτες δημοσιευσα τον επιλογο..
Εναν επιλογο που ειχε γραφτει χρονια πριν
Καλο ξημερωμα
Ευτυχώς, Μορφέα, που αυτός ο επίλογος γράφτηκε χρόνια πριν και το σημαντικότερο είναι ότι γράφτηκε, οπότε μπόρεσες να δημιουργήσεις ένα καλύτερο παραμύθι για το υπόλοιπο της ζωής σου.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Ναι, υπάρχουν λογής λογής παραμύθια, Γλαύκη μου. Από αυτά που σε ταξιδεύουν όμορφα αλλά και από εκείνα, που σε τυλίγουν στην αυταπάτη και σου έρχεται "κάπως" όταν θα βγεις απ' αυτήν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κάθε περίπτωση χρειάζεται η δική μας ... αξιολόγηση, το δικό μας έμπειρο ένστικτο.
Την καλησπέρα μου, κορίτσι μου, με τις όμορφες μουσικές σου.
Ακριβώς η δική μας αξιολόγηση και ένστικτο είναι απαραίτητο να λειτουργήσουν, ώστε να μην μπούμε σε ένα παραμύθι με εφιαλτικό τέλος.
ΔιαγραφήΤώρα, το ότι άλλοι μας βάζουν σε τέτοιου είδους παραμύθια, είναι κάτι που οφείλουμε να δούμε πώς θα το χειριστούμε...
Σ' ευχαριστώ!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ωραίο θέμα και σήμερα.
Την λέξη παραμύθι που έχεις στον τίτλο μου άρεσε μόλις είδα την συγκεκριμένη ανάρτησή σου .
Θυμάμαι όταν πήγα στην ψυχολόγο μου πριν αρκετά χρόνια,να μου λέει μετά την τρίτη ή τέταρτη συνεδρία,
ότι όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας φτιάχνουμε μέσα στο μυαλό μας ένα "παραμύθι" που τις περισσότερες φορές το ζούμε μόνοι μας.
Δυστυχώς όταν μας αρέσει πολύ η - ο σύντροφος που έχουμε επιλέξει ζούμε σαν να είμαστε σε παραμύθι.
Σπάνια πιστεύω, ότι μέσα στο παραμύθι αυτό που φτιάχνουμε ζούμε τα ίδια ή παρόμοια συναισθήματα με το "άλλο μας μισό".
Όταν έρθει το τέλος,γιατί πάντα τα παραμύθια έχουν και ένα τέλος τότε "ξυπνάμε"και προσπαθούμε να διαχειριστούμε τον πόνο και τις στιγμές ή τον χρόνο που περάσαμε έντονα με το άτομο που είχαμε "παραμυθιαστεί."
Τις περισσότερες φορές αυτού του είδους τα παραμύθια αφήνουν μια πικρή γεύση.
Ενας από τους λόγους είναι γιατί όταν είμασταν παιδιά τα παραμύθια που μας έλεγαν είχαν πάντα ωραίο τέλος.
Ενώ η ζωή πολλές φορές, μας δείχνει άλλο πρόσωπο.
Το εντελώς αντίθετο.
Επειδή και εγώ είχα ζήσει ένα ερωτικό παραμύθι στο παρελθόν,και με πόνεσε πάρα πολύ το τέλος του που κάποιοι το έβλεπαν τουλάχιστον 2 χρόνια πρίν,μπορώ να πώ ότι βγήκα τσαλακωμένος αλλά και δυνατός με πολλά τραύματα αλλά με βοήθεια (ψυχολόγου 4 χρόνια ) κατάφερα να κλείσω τις πληγές μου και να πάω παρακάτω.
Πάντα η ζωή είναι ωραία και πάντα ο άνθρωπος θα φτιάχνει το δικό του παραμύθι για να μπορεί να τα βγάζει πέρα με τα τόσα προβλήματα που ζεί καθημερινά!!!
Μουσική σήμερα ,με αναμνήσεις από περασμένα ερωτικά παραμύθια ζωής.(Από την δική μου πάντα πλευρά).
https://www.youtube.com/watch?v=AnWWj6xOleY
https://www.youtube.com/watch?v=V5ufxS5sg0E
https://www.youtube.com/watch?v=dbx6puyf1DY
https://www.youtube.com/watch?v=55i0hIZqGh4
https://www.youtube.com/watch?v=K2fwlliLGC0
https://www.youtube.com/watch?v=LUMV7SQt5wc
https://www.youtube.com/watch?v=Al89htZpd4M
Καταρχάς, το θέμα είχε προεκτάσεις κοινωνικές, λίγο πολιτικές μα και προσωπικές (σχέσεων κλπ). Όμως νομίζω χρειαζόταν η οπτική που έδωσες (των σχέσεων), έτσι, λίγο κόντρα στην κακή και απωθητική ατμόσφαιρα των εκλογών.
ΔιαγραφήΠιστεύω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έζησε ένα παραμύθι ερωτικό και πολύ περισσότερο να έχει προσγειωθεί ανώμαλα. Λυπάμαι που σου συνέβη κάτι τέτοιο, το οποίο μάλιστα σου στοίχισε τόσο πολύ, αναγκάζοντάς σε να ζητήσεις βοήθεια. Είναι σπουδαίο ότι κατάφερες να βγεις πιο δυνατός και να προχωρήσεις. Δεν είναι εύκολο.
Μερικές φορές όμως ένα δυνατό παραμύθι δίνει το θάρρος και την αντοχή να συνεχίσει κανείς δυναμικά στη ζωή του. Γι' αυτό και δεν το "πουλά" και το κρατά για τον εαυτό του ως το πολύτιμό του. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι η αγάπη είναι μεγάλη δύναμη.
Τα μουσικά κομμάτια είναι θαυμάσια και τα έχεις φέρει παλαιότερα εδώ, εκτός του Jim Croce και του Τσακνή! Δεν ξέρω ποια σου αφιέρωσαν ή αφιέρωσες εσύ στα παλιά ερωτικά σου παραμύθια, αλλά εγώ τα απόλαυσα.
Από τη δική μου πλευρά να δώσω μερικά που είχα κι εγώ από κάποια τέτοια παραμύθια:
https://www.youtube.com/watch?v=g7kla1F2V3s
https://www.youtube.com/watch?v=DLOth-BuCNY
https://www.youtube.com/watch?v=1KpP_f9rPY8
https://www.youtube.com/watch?v=g7kla1F2V3s
Πάντως, θα ήθελα πολύ να μου είχαν αφιερώσει επίσης δύο κομμάτια που είχες φέρει εδώ παλαιότερα:
https://www.youtube.com/watch?v=LUMV7SQt5wc
https://www.youtube.com/watch?v=lz9h1oz4h8Y
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΕίχα σκεφτεί να σου απαντήσω μόνο για τα τραγούδια που έχεις επιλέξει και που είναι όλα αγαπημένα. Αλλά όταν ξαναδιάβασα την απάντησή σου σκέφτηκα να γράψω και εγώ την άποψή μου.
Επειδή τα ερωτικά παραμύθια που είχα φτιάξει τότε το καθένα όσο ωραίο και αν ήταν με πόνεσαν πολύ,το καθένα με το δικό του τρόπο ,δεν είναι και τόσο πολύτιμα για εμένα.
Βέβαια ο καθένας έχει τους δικούς τρόπους να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του.
Εάν πω ότι είναι πολύτιμα είναι μόνο για το ότι έμαθα από τα λάθη μου και προσέχω λίγο περισσότερο εμένα.
Είναι ωραίο να έχεις αναμνήσεις.
Κάποιες βέβαια προσπαθώ να τις αφήνω πίσω.
Τόσο πίσω που μερικές φορές η ζωή τις φέρνει μπροστά.Εκεί σε δοκιμάζει και βλέπεις πόσο έχεις αφήσει το τότε παραμύθι πίσω.
Εάν σε πονάει ακόμα ή εάν έχεις κρατήσει έστω και έναν μικρό θυμό στον εαυτό σου που επέτρεψες να εκμεταλευτούν την αγάπη σου από συμφέρον μόνο και μόνο για να περνάν καλά.
Νομίζω οι απόψεις ξεφεύγουν από το θέμα μας.
Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης,ζωής,ψυχοθεραπείας,αγάπης,αναμνήσεων....
Κάποια απο τα τραγούδια που επέλεξα εχθες τα είχα αφιερώσει.
Υπάρχουν όμως πολλά ακόμα που θυμίζουν ερωτικά "παραμύθια".
Σήμερα επιλέγω ένα από αυτά που από το τίτλο μπορείς να καταλάβεις πολλά!!!!
Δεν είναι πάντα έτσι.Τις περισσότερες φορές όμως ;;;
https://www.youtube.com/watch?v=FkcqXB37Kj8
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΤα τέσσερα τραγούδια που παρέθεσα παραπάνω με συγκινούν πάντα (μου τα είχαν αφιερώσει κάποτε εκτός από το τέταρτο που είχα αφιερώσει η ίδια).
Όταν έχουν εκμεταλλευτεί την αγάπη σου, για να περνούν καλά, δεν μπορείς να διατηρήσεις μια τέτοια ανάμνηση ως πολύτιμη. Πάντως, η ζωή μου έδειξε ότι όταν αγαπά κάποιος γίνεται καλύτερος άνθρωπος παρά όταν αγαπιέται. Τότε είναι που μαθαίνει να βγαίνει έξω από τον εαυτό του καθώς και το ότι αισθάνεται τόσα πολλά διαφορετικά συναισθήματα τον πλουτίζουν ως προσωπικότητα.
Εντέλει, το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να τολμά να αγαπά και το αν θα τον αγαπήσουν δεν είναι στο χέρι του. Και σίγουρα θα πονέσει εξίσου είτε εκμεταλλευτούν τα συναισθήματά του είτε δεν μπορέσει να έχει κοντά του το άτομο που αγάπησε πολύ.
Το μουσικό κομμάτι υπέροχο και ο τίτλος λέει σίγουρα πολλά, όμως υπάρχει τελικά κάτι τέτοιο;
Ένα πολύ αγαπημένο μου κομμάτι που οι στίχοι του είναι πολύ καλοί:
https://www.youtube.com/watch?v=01WukohheHQ
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παράξενο στην ζωή των ανθρώπων είναι ότι μπορεί να αγαπάει κάποιος τόσο πολύ και αισθάνεται οτι δεν τον αγαπούν τόσο πολύ.Υπάρχουν όμως άνθρωποι που δεν εξωτερικεύουν τα συναισθήματα τους για τους άλλους.
Μπορεί να μην ξέρουν να το δείχνουν.Μπορεί να φοβούνται.
Μπορεί να μην αισθάνονται το ίδιο.
Μπορει κάποια στιγμή στην ζωή μας να έρθει και η αγάπη σε μεγάλο βαθμό.Το θέμα είναι εάν εμείς τότε θα είμαστε σε θέση να πιστέψουμε σε αυτήν και να δώσουμε κάτι ανάλογο με αυτό που δίναμε παλαιότερα.
Το θέμα ξεκίνησε από τα παραμύθια και έφτασε στην αγάπη και στις ερωτικές σχέσεις.
Γενικά οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν γίνει δύσκολες.
Που ούτε ένα παραμύθι πολλές φορές δεν μπορεί να τις
σώσει.Είναι ωραίο να μπορείς να δίνεις χρόνο στις σχέσεις.Να ανακαλύπτεις τον άλλο.Και στις δύσκολες στιγμές του αλλά και στις καλές.Εκεί φαίνεται ο άνθρωπος.
Το τραγούδι που επέλεξες είναι και αυτό αγαπημένο και μου θύμισε την εποχή που έκανα μουσική επιμέλεια σε ένα webradio.
Σήμερα επιλέγω ενα αγαπημένο Soul song.
https://www.youtube.com/watch?v=ThrCgCyRY2I
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΜεγάλη κουβέντα πιάσαμε για ένα θέμα που απασχολεί τον άνθρωπο από την αρχή της ύπαρξής του και θα εξακολουθήσει. Σε μια κοινωνία γεμάτη από κυνισμό και απίστευτη σκληρότητα η αγάπη είναι το μοναδικό αντίδοτο κι ας ακούγεται γραφικό. Εξάλλου, όλα πλέον που δεν αντέχουμε να τα νιώσουμε τα θεωρούμε γραφικά.
Δύσκολες οι σχέσεις (όλες) σ' έναν κόσμο άγριο και απαιτητικό. Είναι κρίμα όταν συναντιούνται δύο άνθρωποι (σε οποιαδήποτε σχέση) να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους να νιώσει και να εκφραστεί, γιατί κανείς δε γνωρίζει πόσες ευκαιρίες θα του δοθούν κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Σταματώ, διότι δεν έχει και πολύ νόημα να το αναλύσω άλλο και η επόμενη ανάρτηση θα είναι σε τελείως διαφορετικό πλαίσιο (ίσως δε θα αρέσει κιόλας).
Κλασικό κομμάτι:
https://www.youtube.com/watch?v=AJbtL1GqahI
Αγαπημένη η Etta James !!!
Διαγραφή