Τετάρτη 13 Ιουλίου 2022

"Να σου πω τη μοίρα σου, το ριζικό σου"

Μοίρα ή πεπρωμένο; Είναι συνώνυμοι όροι ή έχουν διαφορές; 

Μπορεί ο άνθρωπος να πιστεύει σε κάτι τέτοιο; 

Η ελληνική μυθολογία είχε αποθέσει τη ζωή των ανθρώπων στα χέρια τριών θεοτήτων, οι οποίες ήταν οι γνωστές Μοίρες Κλωθώ, Λάχεσις και Άτροπος.

Ένα άρθρο (παρακάτω ο τίτλος) δίνει ξεκάθαρα τη διάκριση ανάμεσα στις δύο έννοιες και τις αναλύει με ενδιαφέροντα τρόπο, δίνοντας επίσης και μικρές οδηγίες προς "ναυτιλλομένους" Αξίζει να το διαβάσει κανείς, αν επιθυμεί να ασχοληθεί με το θέμα λίγο παραπάνω.

 

Πριν το κυρίως "πιάτο" (άρθρο εν προκειμένω) προσφέρονται μερικά "ορεκτικά"(από εδώ), έτσι για την καλή προετοιμασία...


"Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας τους, αλλά αιχμάλωτοι των μυαλών τους."
Φραγκλίνος Ρούζβελτ, 1882-1945, Αμερικανός πρόεδρος [1936-1945]



"Μερικές φορές, όταν ξυπνώ τη νύχτα, αισθάνομαι αόρατα χέρια να υφαίνουν το πεπρωμένο μου."
Φερνάντο Πεσσόα, 1888-1935, Πορτογάλος ποιητής & συγγραφέας


"Να αναλάβεις τον έλεγχο του πεπρωμένου σου, γιατί αλλιώς κάποιος άλλος θα τον αναλάβει."
Jack Welch, 1935-2020, Αμερικανός manager


"Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο."
C.S. Lewis, 1898-1963, Ιρλανδός συγγραφέας


"Η αγάπη είναι το αληθινό μας πεπρωμένο. Δεν θα βρούμε το νόημα της ζωής μόνοι μας, θα το βρούμε με έναν άλλον."
Thomas Merton, 1915-1968, Αμερικανός μοναχός & στοχαστής


"Το να δημιουργείς, σημαίνει επίσης να δίνεις μια μορφή στο πεπρωμένο σου."
Αλμπέρ Καμύ, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957


"Χρειάζεται πάντα μια δόση τρέλας για να αντιμετωπίσεις το πεπρωμένο."
Μαργκρίτ Γιουρσενάρ, 1903-1987, Γαλλίδα συγγραφέας

 

Και κάτι λίγο πιο ελαφρύ με δόση χιούμορ (για μένα):

"Ο άντρας δεν ελέγχει τη μοίρα του. Οι γυναίκες της ζωής του το κάνουν αυτό για λογαριασμό του."
Groucho Marx, 1890-1977, Αμερικανός κωμικός


"Δεν καταλαβαίνω πώς μια γυναίκα βγαίνει από το σπίτι της απεριποίητη. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συναντήσεις το πεπρωμένο σου, και όταν αυτό συμβεί, θα πρέπει να είσαι όσο το δυνατόν πιο ωραία."
Coco Chanel, 1883-1971, Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας


 

Και τώρα αν "άνοιξε η όρεξη", περνάμε στο βασικό "πιάτο", που είναι το άρθρο που υποσχέθηκα (κλικ στον τίτλο):

Μοίρα ή πεπρωμένο;

 

Το "επιδόρπιο" στα σχόλια, όπου όποιος θέλει μας γράφει σε τι πιστεύει ή δεν το αφορά καθόλου κάτι τέτοιο. Και η δική μου άποψη επίσης εκεί, αν υπάρξει συζήτηση.

 

💖  Προς το παρόν πάμε για μουσική αγαπημένη...


 


 


 

 

9 σχόλια:

  1. Χμ ένα θέμα φιλοσοφικό, που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, Γλαύκη μου.
    Ένα θέμα, που ταλανίζει την ανθρώπινη σκέψη χωρίς να βρει γλιτωμό μέχρι τώρα.
    Μοίρα, πεπρωμένο, κισμέτ, όπως θέλετε μπορούμε να το πούμε. Η τραγικότητα της αδυναμίας του ανθρώπου να ορίσει τις εξελίξεις στη ζωή του. Το απρόβλεπτο, η συγκυρία, το μοιραίο, οι πιθανότητες, τα προδιαγεγραμμένα.
    Άραγε κάθε μας πορεία στη ζωή είναι, εκ των προτέρων, ορισμένη; Από κάποια δύναμη; Κάποια απόφαση;
    Είναι άπειρες οι φορές, που έχω αναρωτηθεί για αυτό. Κάποιες φορές είμαι απορριπτικός, κάποιες άλλες όχι, κάποιες φορές, που είναι και το πιο "λογικό", πιστεύω ότι έχουμε έναν συνδυασμό όλων αυτών.
    Δεν ξέρω Γλαύκη μου, ειλικρινά δεν ξέρω. Ο άνθρωπος ελέγχει τη ζωή του με τις αποφάσεις του, σίγουρα. Όμως η αμετροέπεια πάνω σ' αυτό, τον οδηγεί σε μια υβριστική αλαζονεία. Σε αποθέωση της δύναμής του, κάτι άκρως επικίνδυνο. Κάτι πρέπει να βάζει φρένο στην "απογείωση" της αλαζονείας μας. Νέμεσις, μοίρα; Ίσως και τα δύο.
    Λάτρεψα τις μουσικές σου επιλογές, μία ακόμα φορά, Γλαύκη μου.
    Εδώ είμαστε για κουβέντα.
    Την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως ξεκινώ από αυτό που είπες για την υβριστική αλαζονεία, την οποία έχει ο άνθρωπος. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα έρχεται η "πληρωμή" του με κάποιον τρόπο. Πώς γίνεται δεν ξέρω, όμως συμβαίνει.
      Θεωρώ ότι οι ίδιοι διαμορφώνουμε το μονοπάτι που θα διαβούμε, αλλά πάντα αισθανόμουν ότι ορισμένα πράγματα γίνονται σαν να είναι προγραμματισμένα να συμβούν και δεν είναι δυνατό να τα αποτρέψουμε. Τα λέω αυτά έπειτα από παρατήρηση της ζωής μου μα και άλλων.
      Μπορεί να έχω λάθος, όμως αυτή την αίσθηση έχω από μικρή. Όπως και τα όνειρα ή η διαίσθηση λειτουργούν προειδοποιητικά.
      Σ' ευχαριστώ για όσα λες για τη μουσική!

      Διαγραφή
  2. Aπ' το εξαιρετικό "βασικό πιάτο" που μας σέρβιρες, κρατάω αυτό "οι άνθρωποι που βιώνουν δυστυχία και μαρασμό συχνά έχουν την εντύπωση πως ευθύνεται γι’ αυτό αποκλειστικά η μοίρα".
    Θεωρώ ότι το σενάριο της ζωής μας, μόνοι μας το γράφουμε. Οι συνθήκες, ο χρόνος και ο τόπος που υπάρχουμε, είναι αυτά που επηρεάζουν το βίο μας, και είναι στη δική μας ευθύνη να τα διαχειστούμε με σύνεση και βάσει του αξιακού μας κώδικα. Πόσοι άνθρωποι δεν έπιασαν τη "μοίρα" τους απ' τα μαλλιά και την έφεραν τούμπα; Και πόσοι μοιρολάτρες δεν ξόδεψαν το χρόνο τους άπραγοι και παρατηρητές της ζωής τους;
    ΥΓ. Λατρεύω Perry Como ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τη μοιρολατρεία δεν τη θέλησα ποτέ. Είμαι άνθρωπος της πράξης πέραν της θεωρίας :)), οπότε δε μου ταιριάζει μα και με εκνευρίζει όταν τη συναντώ σε άλλους.
      Συμφωνώ με όσα λες. Το μόνο που θα πρόσθετα, όπως είπα και στον Γιάννη παραπάνω, είναι όσα συμβαίνουν κάποιες στιγμές στη ζωή που λες και είναι σχεδιασμένο να γίνουν... Δεν μπορεί εκεί να κάνει κάτι ο άνθρωπος παρά μόνο να διαχειριστεί τις συνέπειες.
      Χαίρομαι πολύ για τη μουσική! ;)

      Διαγραφή
  3. Εχω την εντύπωση Γλαύκη μου πως ο άνθρωπος, σαν αδύναμο ον, στις δύσκολές του καταστάσεις, ρίχνει το φταίξιμο στην μοίρα, οπότε αποποιήται τις ευθύνες του γι αυτά που του συμβαίνουν...
    Το πεπρωμένο από την άλλη το καθορίζουμε μόνοι μας και αυτό συντελεί στο να γινόμαστε χάρη στις επιλογές μας οι άνθρωποι που θέλουμε να είμαστε...
    Με εκφραζει αυτό..."Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας τους, αλλά αιχμάλωτοι των μυαλών τους."
    Φραγκλίνος Ρούζβελτ, 1882-1945, Αμερικανός πρόεδρος [1936-1945] σωστό!!!!
    Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο για την μοίρα-πεπρωμένο...τελικά καταλήγουμε σ αυτό που όλοι μας επιθυμούμε, να είμαστε καλά με ότι αυτό αντιστηχεί στον καθένα μας και μακριά από τοξικούς ανθρώπους και καταστάσεις...
    Απλά είναι η γνώμη μου Γλαύκη μου...
    Τι μου θύμισες με τον Πέρυ Κόμο!!
    Καλο σου βράδυ φιλιαααα!!😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να γελάσουμε και λίγο... το αδύναμο ον που αναφέρεις στην Ελλάδα δεν ρίχνει το φταίξιμο στη μοίρα μα πάντα στον Σύριζα... για κάθε κακό ευθύνεται εκείνος και οι "οπαδοί" του (μια αρένα είμαστε).
      Φυσικά και είμαστε "αιχμάλωτοι των μυαλών" μας!
      Συχνά καταλήγουμε να είμαστε αυτό που δε θα θέλαμε ποτέ και με τίποτα, διότι δεν είχαμε το σθένος ή την εξυπνάδα να το παλέψουμε και να το επιτύχουμε, δυστυχώς!
      Εύχομαι τα καλύτερα για σένα, Ρούλα μου!
      Υ.Γ.
      Αυτό με τους τοξικούς ανθρώπους πρέπει να ο βάλει καλά το μυαλουδάκι μου μέσα του, γιατί μάλλον είναι ανεπίδεκτο μαθήσεως...

      Διαγραφή
  4. Καλησπέρα. Θα κρατήσω αυτό του Ρούσβελτ. Μιας και είμαι φίλος της Αμέρικα χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γελάω κι εγώ Ακρατ με αυτά που λες, όμως η επιλογή σου έχει γερή βάση!
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.