Αυτή την περίοδο πάντα αναδύεται μια γλυκύτητα στην ατμόσφαιρα λόγω καιρού, όμως δεδομένων των συνθηκών - όπου βαλλόμαστε από πολλές μεριές κάνοντας αγώνα δρόμου να επεξεργαστούμε τις "ρίψεις" στο "πεδίο βολής" - μοιάζουν όλα μίζερα και ξενέρωτα. Μένει στο στόμα η γλυκόπικρη γεύση και δεν εννοεί να εγκαταλείψει την θέση των επισήμων. Θρονιάστηκε εκεί μπάστακας στιβαρός.
Έτσι, χωρίς πολλά, ακολουθεί ένα ερωτικό τραγούδι να δώσει μια μικρή μάχη με οτιδήποτε μας ξενερώνει... Ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη τη δημιουργία του Αρμένιου συνθέτη (που μιλά απευθείας στην καρδιά του ακροατή) Ara Dinkjian με απόλυτα ταιριαστούς στίχους της Λίνας Νικολοπούλου.
Ένα από τα μουσικά κομμάτια που τόσα χρόνια μου είχε διαφύγει, ίσως από τα πιο ερωτικά τραγούδια που έχω ακούσει. Μα, ας εκφράσει η μουσική μονάχη της ό,τι έχει να μεταδώσει...
"Βαριά βραχιόλια οι λύπες"
"Το ‘χω παράπονο, πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαΐτα μου."
Υ.Γ. Μέσα σε όλα ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν πρέπει κανείς ν' αφήνει ό,τι αγαπάει.
Μου άρεσε και αυτή σου εδώ η ανάρτηση-υπόμνηση για τις λεπτομέρειες μιας εποχής που γεμίζει μια γλύκα την ψυχή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην έντυσες και με τις μουσικές σου μοναδικές ανακαλύψεις και έχουμε έτοιμο το λυρικό κοκτέηλ στις καρδιές μας.
Γλαύκη μου στην υγειά σου.
Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου.
Όμορφα τα λόγια σου, Γιάννη μου. Ηρεμούν την ψυχή, όπως ο λυρισμός την γλυκαίνει.
ΔιαγραφήΕύχομαι Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα!