Όλα σε ένα μονόγραμμα

Ας απαλύνουμε την κατάσταση που ζούμε, να μοιάζει πιο υποφερτή, μ' ένα απόσπασμα από τα ερωτικότερα ποιήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας του ποιητή που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1911. Το απόσπασμα ακούγεται στο βίντεο που ακολουθεί στη συνέχεια από μια φωνή και απαγγελία που του ταιριάζει ιδανικά θα έλεγα.
Πρόκειται για το "Μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη, το οποίο δημιούργησε κατά την περίοδο της παραμονής του στο Παρίσι 1969 - 1971. Είναι ένας θρήνος για την ιδανική αγάπη, τονίζοντας την αίσθηση ότι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να δεχτεί έναν έρωτα τέτοιας έντασης και αγνότητας.

 

"Πάντα εσύ τ' αστεράκι και εγώ το σκοτεινό πλεούμενο

 Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι δεξιά

 Το βρεγμένο μουράγιο και η λάμψη πάνω στα κουπιά"

 

"Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ

 Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει" 

 

Αλληλοσυμπλήρωση και συνύπαρξη χωρίς άλλη αιτιολόγηση πέρα από την αλήθεια αυτού του συναισθήματος. 

 

"Έτσι μιλώ για σένα και για μένα"

"Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω 

 Να μπαίνω σαν Πανσέληνος"

 

 

@ Κι ένα μουσικό κομμάτι που μου άρεσε για συντροφιά εδώ...