Γίνε μαθητής κι άδραξε τη μέρα

Γίνε μαθητής, γίνε ποιητής (επηρεασμένη και από το πρόσφατο συμπόσιο... κι όχι μόνο) κι άδραξε τη μέρα!

Αφέσου σε όσα έχει να σου διδάξει η ζωή με την αθωότητα και την απλότητα που προσεγγίζουν τα πράγματα γύρω τους τα παιδιά. Είναι ανοιχτά στη μάθηση, αρκεί να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο να τα εμπνεύσει και να τα οδηγήσει σε μονοπάτια που ταιριάζουν στην ψυχή τους. Τότε κι εσύ θα αισθανθείς να γεννιέσαι ξανά, να γεμίζουν τα εσωτερικά σου κανάλια με την πληρότητα που ίσως δεν είχες τολμήσει καν να ονειρευτείς. Θα διαπιστώσεις τι αξίζει πραγματικά και θα δεις τον κόσμο με άλλα μάτια. Έναν κόσμο που δεν αφήνει πολλά περιθώρια να είναι κανείς ο εαυτός του, που διαλύει εύκολα τα όνειρα και στρεβλώνει εξίσου άνετα ό,τι υγιές έχει μέσα του το ανθρώπινο είδος. 

Με έναν τόσο ισχυρό και  αδίστακτο αντίπαλο γίνε μαθητής αλλά και ποιητής!

Να μη σταματάς να μαθαίνεις σαν παιδί μέχρι το τέλος και να δημιουργείς, να πλάθεις ακούραστα τον κόσμο όπως εσύ τον επιθυμείς, όσα χρόνια κι αν περάσουν. 

Θα είσαι αληθινά ζωντανός και χρήσιμος κάπου...! 

Αυτό δεν αξίζει;

Οι παρακάτω ταινίες - προτάσεις μου έχουν πολλές απαντήσεις σε τυχόν απορίες για όσα είπα και μάλλον δε χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο.

Η πρώτη αναφέρεται στην προσπάθεια, από τη δεκαετία του '20 κι έπειτα, που έκανε ο Γάλλος παιδαγωγός και μεταρρυθμιστής της παιδείας  Celestin Freinet (1896 - 1966) να εξαλείψει τη σχολική αποτυχία επιτρέποντας στα παιδιά να χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους, τις ιδιαίτερες δεξιότητες και ικανότητές τους, να μαθαίνουν μέσα από τα ενδιαφέροντά τους. Πάντα μέσα από τη συνεργασία, το ομαδικό πνεύμα, την ελευθερία στην έκφραση, τη βιωματική και διερευνητική μάθηση, την χρήση για πρώτη φορά των μέσων της τεχνολογίας (τυπογραφία, ραδιόφωνο, κινηματογράφος) και τη σύνδεση του σχολείου με την κοινωνία. Ο μαθητής αποτελούσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα για εκείνον και ο σκοπός του ήταν να δημιουργηθούν εσωτερικά κίνητρα για μάθηση στον κάθεναν χωριστά. Δημιουργούσε το πλαίσιο, ώστε κάθε παιδί να βρίσκει τον δρόμο της γνώσης σταδιακά χωρίς τη δική του παρέμβαση, χωρίς τον κακώς εννοούμενο ανταγωνισμό και τη βία.

Όλα αυτά τόσο πίσω στον χρόνο μα τόσο μπροστά στα παιδαγωγικά και τη διδακτική! Εδώ οι αρχές και τεχνικές Φρενέ για περισσότερες πληροφορίες.

Κλικ στον τίτλο για να δείτε ολόκληρη την ταινία...

  

"Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται"

Τη δεύτερη ταινία, που προτείνω, δυστυχώς δεν τη βρήκα ελεύθερα στο YouTube, αλλά φαντάζομαι ότι θα την έχετε δει... ή μπορείτε να τη βρείτε σε κάποιο site.

Μια θαυμάσια για μένα ταινία με έναν ακόμα εκπαιδευτικό που ήξερε να εμπνέει τους μαθητές του! Τους παροτρύνει να γίνουν ποιητές, να ονειρεύονται και να αδράχνουν την ημέρα!  Να είναι σοφοί και να συμβάλλουν στην αλλαγή του κόσμου, ο καθένας με τον δικό του τρόπο...

"Ο κύκλος των χαμένων ποιητών" του Peter Weir με τον συγκινητικό και αξέχαστο Robin Williams!

Ακολουθούν μικρά αποσπάσματα, που αξίζει να σταθούμε για λίγο...

Με καπετάνιο πάντα τον εαυτό μας στο μονοπάτι της ζωής ίσως η μέρα να είναι ομορφότερη!

@ Οι λύσεις των γρίφων σε σχόλιο της προηγούμενης ανάρτησης! Ευχαριστώ και πάλι!