"Ηis hand has weakened at the moment of truth"

"Το χέρι του αδύναμο την ώρα της αλήθειας", 

στα ελληνικά ο στίχος του Sorrow των Pink Floyd...

Όταν ο λυγμός πνίγει την ελπίδα του ανθρώπου.

Όταν καταρρέει η ψυχή μπροστά στην αθλιότητα 
της συνείδησης.

Όταν πονά χωρίς γυρισμό, γιατί τώρα ξέρει...

Δεν υπάρχει έλεος για κανέναν και δεν θα υπάρξει.

"He's haunted by the memory of a lost paradise

in his youth or a dream, he can't be precise

he's chained forever to a world that's departed"

μεταφ.

(Τον στοιχειώνει η ανάμνηση ενός χαμένου παράδεισου

στα νιάτα του ή σ’ ένα όνειρο, δεν μπορεί να είναι ακριβής

είναι δεμένος για πάντα σ’ έναν κόσμο που έχει απέλθει)

"There's an unceasing wind that blows through this night

and there's dust in my eyes, that blinds my sight

and silence that speaks so much louder than words

of promises broken"

 μεταφ.

(Υπάρχει ένας ασταμάτητος άνεμος που φυσάει μες τη νύχτα

και έχω σκόνη στα μάτια μου που μου τυφλώνει την όραση

και σιωπή που μιλάει πιο δυνατά απ’ τις λέξεις

των υποσχέσεων που αθετήθηκαν)

Να σώσει κάτι από το μέλλον πασχίζει

 μ' ένα "ΓΙΑΤΙ" που θα μένει πάντα αναπάντητο

στην καρδιά του.

Και στο Λονδίνο (σίγουρα όχι μόνο) νέοι και νέες πληρώνουν με το κορμί τους το νοίκι μιας στέγης...

"The sweet smell of a great sorrow lies over the land"

μεταφ.
(Η γλυκιά μυρωδιά μιας μεγάλης λύπης κείτεται πάνω στη γη)

 

Στις προηγούμενες αναρτήσεις ευχηθήκαμε κάθε μέρα να 'ναι ειρήνης κι αγάπης και πως τ' όνειρο πάλι θα σώσει την αλήθεια...

Ε, και...!