Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

"Ηis hand has weakened at the moment of truth"
















"Το χέρι του αδύναμο την ώρα της αλήθειας"
στα ελληνικά ο στίχος του Sorrow των Pink Floyd...

Όταν ο λυγμός πνίγει την ελπίδα του ανθρώπου.
Όταν καταρρέει η ψυχή μπροστά στην αθλιότητα 
της συνείδησης.
Όταν πονά χωρίς γυρισμό, γιατί τώρα ξέρει...


Δεν υπάρχει έλεος για κανέναν και δεν θα υπάρξει.

"He's haunted by the memory of a lost paradise
in his youth or a dream, he can't be precise
he's chained forever to a world that's departed"
μεταφ.
(Τον στοιχειώνει η ανάμνηση ενός χαμένου παράδεισου
στα νιάτα του ή σ’ ένα όνειρο, δεν μπορεί να είναι ακριβής
είναι δεμένος για πάντα σ’ έναν κόσμο που έχει απέλθει)





"There's an unceasing wind that blows through this night
and there's dust in my eyes, that blinds my sight
and silence that speaks so much louder than words
of promises broken"
 μεταφ.
(Υπάρχει ένας ασταμάτητος άνεμος που φυσάει μες τη νύχτα
και έχω σκόνη στα μάτια μου που μου τυφλώνει την όραση
και σιωπή που μιλάει πιο δυνατά απ’ τις λέξεις
των υποσχέσεων που αθετήθηκαν)


Να σώσει κάτι από το μέλλον πασχίζει
 μ' ένα "ΓΙΑΤΙ" που θα μένει πάντα αναπάντητο
στην καρδιά του.

Και στο Λονδίνο (σίγουρα όχι μόνο) νέοι και νέες πληρώνουν με το κορμί τους το νοίκι μιας στέγης...


"The sweet smell of a great sorrow lies over the land"
μεταφ.
(Η γλυκιά μυρωδιά μιας μεγάλης λύπης κείτεται πάνω στη γη)



 



Στις προηγούμενες αναρτήσεις ευχηθήκαμε κάθε μέρα να 'ναι ειρήνης κι αγάπης και πως τ' όνειρο πάλι θα σώσει την αλήθεια...
Ε, και...!

 

10 σχόλια:

  1. Πονάει η παγκόσμια καρδιά Γλαύκη μου

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου, χίλια συγνώμη που απαντώ στην πρώτη τελευταία, αλλά όποιος βιάζεται αυτά παθαίνει!
      Μα δεν έχει σταματημό αυτός ο πόνος όμως!
      Οι περισσότερες απαντήσεις σου είναι με ποιητικό χρώμα και μ' αρέσει πολύ αυτό!
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  2. Να μην αξιώνει άνθρωπο η ζωή να ζει τέτοια εφιαλτικά βιώματα. Μιλάμε για την υπέρτατη φρίκη.
    Οι καταστάσεις που ζούμε από την εποχή που η Οικοουμένη "γλύτωσε" από τα δεσμά του Ψυχρού πολέμου και από τότε που κατέρρευσε το "αμαρτωλό παραπέτασμα", βιώνουμε τα αγαθά της δημοκρατίας, της ειρήνης και της αρμονίας του "ελεύθερου" κόσμου.
    Αλήθεια πόσο κρότο κάνουν και πόσο αίμα προκαλούν οι αυταπάτες σαν πέφτουν.
    Καλό βράδυ Γλαύκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η τελευταία σου πρόταση τα λέει όλα!
      Η ανθρωπότητα δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ τα χούγια της!
      Θα συνεχίσει ένα μέρος της να βαυκαλίζεται πάνω στον πόνο του υπόλοιπου μέρους της.
      Όταν το συνειδητοποιεί ο άνθρωπος εκεί καταρρέει, όπως ο φωτογράφος στην εικόνα. Πόσο να αντέξει κανείς μπροστά στη λαίλαπα της ηλιθιότητας και της βαρβαρότητας;
      Καλό βράδυ, Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  3. Με κάλυψε απόλυτα ο Γιάννης πιο πάνω.
    Αν αυτός είναι ο δυτικός παράδεισος, να τον χαιρόμαστε!
    Η φωτογραφία του μ' έχει στοιχειώσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τον λουζόμαστε, Μαρία μου, αυτόν τον δήθεν πολιτισμό, αυτόν τον χυδαίο παράδεισο!
      Με συγκλόνισε από την πρώτη στιγμή που τον είδα, όπως και όλες οι εικόνες που κυκλοφορούν από τους βομβαρδισμούς, κάποιες από τις οποίες δεν αντέχει κανείς να τις δει. Ο νους μου δεν χωρά τις εικόνες παιδιών κατακρεουργημένων...!

      Διαγραφή
  4. Τραγωδία!! Και φρίκη!! Και να σιχαίνεσαι τον άνθρωπο που μπορεί να κάνει τόσο κακό... και να ντρέπεσαι να λέγεσαι άνθρωπος και συ!
    Παρόλα αυτά......χρόνια πολλά να πω και ευχή να γίνει η ανθρωπότητα ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη αυτής της ανθρωπιάς και η μετάδοσή της όπου φτάνει η φωνή μας και η δράση μας, αλλιώς γιατρειά δεν θα υπάρξει!
      Χρόνια πολλά και με λιγότερο αίμα πια...!

      Διαγραφή
  5. Αβάσταχτες εικόνες μιας ανελέητης πραγματικότητας!
    Φρίκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς, ανελέητης!
      Το είπες πολύ εύστοχα!
      Και πώς να την παύσουμε αυτή την φρίκη, όταν μένουμε αδρανείς;

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.