Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

Ένα μεγάλο Ναι ή ένα μεγάλο Όχι;


«Che fece .... il gran rifiuto» 
 
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό ‘χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.

                                    Κωνσταντίνος Καβάφης






Ο Καβάφης παίρνει τον στίχο από την Κόλαση του Δάντη "Che fece .... il gran rifiuto", αφαιρώντας το "per vilta" (από δειλία), και απομακρύνεται από το νόημα που έδωσε ο Δάντης. Δεν υπερασπίζεται εκείνον που από δειλία ακολούθησε τη μεγάλη άρνηση, αλλά τιμά τους μεγάλους αρνητές, τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος να πουν όχι στην τρέχουσα ηθική, στις κοινωνικές συμβάσεις, στις ξεπερασμένες ποιητικές τεχνικές και ό,τι άλλο η κοινωνία επιχειρεί να επιβάλλει στους ανθρώπους, εγκλωβίζοντάς τους σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και σκέψης.
Το ζήτημα είναι ότι όσοι πήραν τον δρόμο της άρνησης, ο οποίος απαιτεί υψηλό σθένος και αποφασιστικότητα, έμειναν πιστοί στην προσωπική τους ταυτότητα και μακριά από όσα όριζαν οι άλλοι γι' αυτούς, δεν έγιναν αποδέκτες ανάλογης τιμής και σεβασμού από την κοινωνία, όπως εκείνοι που είπαν το μεγάλο ναι στις επιταγές της. Επειδή επέλεξαν να είναι αυθεντικοί,  δέχτηκαν την ισχυρή επίκριση από αυτήν έως και την τιμωρία της κάποιες φορές.

Πηγή όλων των παραπάνω και μια πολύ καλή ανάλυση του ποιήματος στο latistor.







Πόσο αντέχει τελικά κανείς να χαράξει τη δική του αυθεντική πορεία; Πάντα με σεβασμό απέναντι στον εαυτό του και στους άλλους;




11 σχόλια:

  1. Περιφρουρώντας τις απόψεις μας μεγαλώνουμε ηθικά

    Καλημέρα Γλαύκη μου και καλό Σαββατοκύριακο ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειδικά στην εποχή που διανύουμε επείγει!
      Να είσαι καλά και συγνώμη για την αργοπορημένη απάντηση.

      Διαγραφή
  2. Θέλει αντοχές να υποστηρίξεις τα ΟΧΙ σου και να μη τα κάνεις "μάλλον, ίσως, ενδεχομένως..."
    Την καλησπέρα μου Γλαύκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποιος το έχει προσπαθήσει ξέρει πολύ καλά πόση αντοχή χρειάζεται, ακόμα και για να υπομείνει την μοναξιά του!
      Σε φιλώ και συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση.

      Διαγραφή
  3. Πολύ μεγάλο και επώδυνο θέμα έβαλες τώρα Γλαύκη μου. Ναι, στη ζωή μας έρχονται οι στιγμές για τις μεγάλες αποφάσεις. Και μάλιστα χωρίς πολλά περιθώρια αναβολών.
    Όποιος δεν έχει περάσει μέσα από αυτές τις ισοπεδωτικές μυλόπετρες επιλογής δεν μπορεί να καταλάβει. Πολύ δύσκολη επιλογή όσο και δύσκολη κριτική.
    Δεν μπορώ να καταδικάσω τον άνθρωπο που δειλιάζει. Ίσως γιατί έχω δειλιάσει κατ' εξακολούθηση και εγώ προσωπικά.
    Όμως να πάρουμε υπόψη και τις συνθήκες, τις επιρροές που θα χάσκουν πάνω από την όποια απόφαση.
    Πραγματικά πολύ μεγάλο θέμα Γλαύκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, και κριτική είναι δύσκολη και εκεί θα πρέπει να υπάρχει μια εγκράτεια και κατανόηση απέναντι στην ανθρώπινη φύση, είτε αφορά στο μεγάλο ναι είτε στο μεγάλο όχι.
      Το θέμα τεράστιο, διότι πολλές προσωπικές αποφάσεις επηρεάζουν τις συλλογικές και την κοινωνία ολόκληρη. Πολλά τα παραδείγματα...

      Διαγραφή
  4. Είναι πολύ επώδυνο θέμα όπως λέει και ο Giannis Pit και πολύ προσωπική υπόθεση θα έλεγα εγώ !!Βιώνοντας κάτι τέτοιο στο μεγάλο Ναι η στο εξίσου δύσκολο Οχι δεν μπορεί να είσαι ποτέ έτοιμος όταν μάλιστα από την δική σου απόφαση εξαρτώνται παιδιά !! Επέλεξα πριν χρόνια το επώδυνο Ναι , το υπερασπίστηκα , δεν το μετάνιωσα ας έχασα κομμάτια ζωής !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θαυμάζω το κουράγιο σου!
      Κάποιες στιγμές έρχεσαι μπροστά στον καθρέφτη κι εκεί αναγκάζεσαι να πάρεις μια απόφαση συνυπολογίζοντας όσους περισσότερους παράγοντες μπορείς, όταν δεν είσαι μόνος.
      Καλό σου απόγευμα, Νικόλ!

      Διαγραφή
  5. Αν αποφασίσεις ότι θα αντέξεις την περιθωριοποίηση, την απομόνωση, τη χλεύη, τότε όλα γίνονται δύσκολα.
    Αν αποφασίσεις να γίνεις ο βράχος που χώνεται βαθιά στο ποτάμι και τρώει την ορμή του βλέποντας παράλληλα τα σκουπίδια που τα παρασύρει, τότε όλα γίνονται δύσκολα.
    Αν αποφασίσεις να γίνεις ένα με το τσούρμο, απλά η φωτοτυπία κάποιου άλλου, τότε όλα γίνονται εύκολα.
    Εσύ αποφασίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφο και εύστοχο σχόλιο, Πέτρο!
      Εξαρτάται όλο αυτό από την παιδεία και την ψυχική δύναμη που έχει ο καθένας. Σίγουρα, σημαντικό ρόλο παίζει και το αν κάποιος είναι μόνος, οπότε αποφασίζει αποκλειστικά για τον εαυτό του και δεν επηρεάζει η απόφασή του και άλλους άμεσα εμπλεκόμενους, όπως αναφέρουν άλλοι φίλοι πιο πάνω.
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  6. Ζητώ συγνώμη για τις καθυστερημένες απαντήσεις στα σχόλια από τους φίλους που δεν το έγραψα στις απαντήσεις μου στο προσωπικό τους σχόλιο.
    Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει, ειδικά αν έχει καθυστερήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.