Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Υπάρχει ελπίδα;


Ένα άρθρο σήμερα για την αλλαγή του τοπίου στην Ευρώπη που προσπάθησε να επιφέρει η σημερινή ελληνική κυβέρνηση - για να μην στεκόμαστε μόνο στα αρνητικά. Θα τα καταφέρει όμως μέχρι τέλους; Διατηρώ πάρα πολλές επιφυλάξεις, διότι η σύγκρουση είναι σκληρή τόσο εκτός όσο κι εντός (η οποία είναι η ντροπή μας για ακόμη μία φορά ως λαός). Όλοι μαζί δεν είμαστε σίγουρα σ' αυτό, ενώ επιβάλλεται. Ποιος όμως νοιάζεται;
Την ελπίδα μόνο εμείς μπορούμε να την διατηρήσουμε ζωντανή μέσα από την σταθερή στάση μας ενάντια σε κάθε τρικλοποδιά που θα κάνει την εμφάνισή της. Έχουμε πάρει το μάθημά μας έπειτα από τόσα "χαστούκια"; Πολλοί πιστεύω πως ναι, έχουμε μάθει και κρατάμε σταθερή πορεία παρά τις ανησυχίες μας, όμως υπάρχουν και τόσοι άλλοι που εξακολουθούν να είναι φτερό στον άνεμο, όπως έδειξαν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών...
(Ελπίζω να βρω χρόνο να γράψω περισσότερα γι' αυτό.)


Η ελληνική διαπραγμάτευση άλλαξε το τοπίο στην Ευρώπη

 

Τις επόμενες ώρες μια νέα συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές μας θα μπει στις ράγες. Κι επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, η νέα συμφωνία θα κριθεί μπαίνοντας στο μικροσκόπιο: Θάχει σαφή αναπτυξιακή προοπτική μετά τον συμψηφισμό καλών και κακών μέτρων; Θα μας επιτρέπει επιτέλους να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας και να κάνουμε αληθινές μεταρρυθμίσεις που να οδηγούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση αποδεσμευμένοι από εκτρωματικές υποχρεώσεις και τυφλά ξεπουλήματα δημοσίου πλούτου; Θα έχουμε περιθώρια να χρηματοδοτήσουμε μια επιτέλους ενδογενή ανάπτυξη με εξαγωγική προοπτική αλλά και σημαντική αντικατάσταση των εισαγομένων; Θα μπορέσουμε να διασώσουμε ότι έχει απομείνει από παραγωγούς, μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους, επιστήμονες και τεχνίτες/μαστόρους που τώρα βρίσκονται σε κατάσταση ζόμπι αλλά αποτελούν το πραγματικό μας "επενδυτικό" κεφάλαιο; 

Θα το δούμε.
Αυτό που όμως είναι σίγουρο είναι ότι:
  1. Η ελληνική διαπραγμάτευση επέφερε σοβαρότατο πλήγμα στο καθεστώς της λιτότητας και τα καταστροφικά προγράμματα του ΔΝΤ που υιοθέτησε η ΕΕ αποφεύγοντας να αντιμετωπίσει η ίδια το πρόβλημα του χρέους. Διέσπασε το αρραγές μέτωπο των πιστωτών, έφερε την ΕΕ απέναντι στο ΔΝΤ, το ίδιο το ΔΝΤ να βρίσκεται σε εσωτερικό διχασμό (βλ παραδοχές για αποτυχία του βραζιλιάνου εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ αναφορικά με την Ελλάδα) και ξύπνησε τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής ενοποίησης που ζητούν επενδυτικά προγράμματα και αμοιβαιοποίηση χρεών και πλεονασμάτων σε μια νέα πορεία ευρωπαϊκής ανάκαμψης.
  2. Η ελληνική διαπραγμάτευση αποκάλυψε σε όλον τον κόσμο τον παραλογισμό, την αποτυχία και την μικροπολιτική των γερμανικών πολιτικών που επιβάλλονται στους άλλους αντί αλληλεγγύης, εκμεταλλευόμενες την δεσπόζουσα οικονομική θέση της χώρας αυτής - έγινε ευρέως γνωστό με αφορμή την Ελλάδα ότι αυτές οι πολιτικές τελικά καταστρέφουν την Ευρώπη. Η απολογητική Σόιμπλε ότι τα προγράμματα απέτυχαν μόνο στην Ελλάδα επειδή δεν έκανε μεταρρυθμίσεις, δεν πείθουν πια κανέναν: οι χώρες που βγήκαν από τα μνημόνια ή εφάρμοσαν μόνες τους μνημονιακά μέτρα, έχουν γονατίσει τους λαούς τους για να παρουσιάσουν μερικά νούμερα αρεστά στην γερμανική επικυριαρχία - οι δε κυβερνήσεις τους απειλούνται με ντόμινο ανατροπών...
  3. Η ελληνική διαπραγμάτευση σκότωσε τα μνημόνια  - όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Ντάισεμπλουμ στην πρώτη του συνάντηση με τον Βαρουφάκη - αλλά και έδειξε αντοχή και ευφυία στην αντιμετώπιση της αναμενόμενης αλαζονικής αντεπίθεσης του επικυρίαρχουν γερμανικού λόμπι της ΕΕ σε συμμαχια με την αποτυχημένη διοίκηση Λαγκάρντ στο ΔΝΤ. Η δημοσιοποίηση των προτάσεων της μιας και της άλλης πλευράς, η διαφάνεια και η λογική της ελληνικής προσέγγισης, εξέθεσε ανεπανόρθωτα διεθνώς την γερμανική πολιτική ως καταστροφική - και ταυτόχρονα η πρόταση οι ίδιοι οι γερμανοί (μέσω Μέρκελ) να αναλάβουν θετικές πρωτοβουλίες και να σώσουν την ευρωπαϊκή ιδέα, έδωσε διέξοδο, απέτρεψε την πόλωση και διέσυρε τους ακροδεξιούς του Σόιμπλε ως το εσωτερικό αγκάθι της έμπειρης στην πολιτική επιβίωση, Άγκελας Μέρκελ.
  4. Τέλος η ελληνική διαπραγμάτευση απέτρεψε την πτώση της πρώτης ευρωπαϊκής κυβέρνησης κατά της λιτότητας αλλά και της πρώτης αριστερής κυβέρνησης μετά από καιρό, και άνοιξε τον δρόμο για ανατροπή των συσχετισμών και σε άλλες χώρες - ήδη, ένας λόγος που οι πιστωτές τρέχουν να κλείσουν το ελληνικό ζήτημα πέραν του πανικού τους για την μη αποπληρωμή των επόμενων δόσεων σε ΔΝΤ και ΕΚΤ, είναι για να προλάβουν την επανάληψη της επιτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ στην Ισπανία την Ιρλανδία και άλλες χώρες της "δεύτερης ταχύτητας". Το ποντάρισμα στην "αριστερή παρένθεση" απέτυχε και οι δυνάμεις της εξωτερικής και εσωτερικής τρόικας έχασαν μια μάχη που θεωρούσαν βέβαιη για τα συμφέροντά τους - τώρα θα πιουν το πικρό ποτήρι της νομιμότητας μέχρι το τέλος και προφανώς θα αντικατασταθούν σύντομα με άλλες πιο "εμφανίσιμες" εκδοχές τους.
Η συνέχεια της μάχης για την ανασυγκρότηση θα δοθεί στο εσωτερικό της χώρας μας και επί της ουσίας: στην καταπολέμηση του διεφθαρμένου πελατειακού παρασιτικού καθεστώτος που έφτασε σε ακραίες εκδοχές με τα μνημόνια, στην κατάργηση του κομματικού κράτους και στην στήριξη επιτέλους των αληθινών παραγωγών, των περιθωριοποιημένων και ημιθανών σήμερα δυνάμεων της ελληνικής δημιουργικότητας που ιστορικά ήταν και είναι η ενδογενής δυνατότητα επιστροφής της χώρας μας στην ανάπτυξη, που σημαίνει θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και έσοδα για το κράτος που να τα επιστρέφει με στρατηγικές επενδύσεις στον Πολίτη. Και η μάχη αυτή θα είναι ακόμη πιο κρίσιμη από εκείνη με τις γερμανικές οικονομικές ελίτ: γιατί αφορά τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις που χρειαζόμαστε και θα ανακατατάξει το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο σε πιο ορθολογική βάση: τους υπέρμαχους της παραγωγικής ανασυγκρότησης από την μια και τους οπαδούς της εξάρτησης και του παρασιτισμού από την άλλη, της κοινωνίας και της συντεχνίας, του δημοσίου συμφέροντος και του πλουτισμού από το κόμμα-κράτος με την διόγκωση για επίκληση ως "νέφους αγνωσίας" της γενικευμένης διαφθοράς.
 
 
Η μεγάλη επιτυχία της ελληνικής διαπραγμάτευσης - που έκανε σε τέσσερις μήνες ότι δεν έκαναν οι κυβερνήσεις 5 χρόνων - είναι ότι απελευθέρωσε το εσωτερικό μέτωπο από τις δηθενιές των "υποχρεώσεών μας στους πιστωτές" που πίσω τους κρυβόταν όλο το παρασιτικό παρακράτος των πελατειακών ελίτ που παρασιτούν συστηματικά το ελληνικό μεταπολιτευτικό κράτος ελέω διεφθαρμένων πολιτικών και διαπλεκομένων ΜΜΕ. 

Η ευκαιρία που παρουσιάζεται είναι ιστορική. 
Για την χώρα και την Αριστερά. 
  • Για την χώρα: Από την εξάρτηση στην ενδογενούς λογικής παραγωγική ανασυγκρότηση.
  • Για την Αριστερά: Από τον δημοσιοϋπαλληλικό σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία των παραγωγών και του δημοσίου συμφέροντος.

Γιώργος Παπασπυρόπουλος
 
 


 
 

18 σχόλια:

  1. Ελπίδα... Πρώτα πρώτα πηγάζει από μας τους ίδιους, θαρρώ, αγαπητή μου Γλαύκη. Και φυσικά υπάρχει - πάντα υπάρχει, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, πολιτικής, προοπτικών, οτιδήποτε. Όσο έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και τα μυαλά μας στα κεφάλια μας. Και όσο διεκδικούμε, χωρίς να εθελοτυφλούμε. Η ελπίδα δεν είναι πολιτικό σλόγκαν... Ελπίδα υπάρχει ακόμα και στην κόλαση.

    Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε. Σε χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ελπίδα είναι κινητήριος δύναμη, για να προχωράμε μπροστά, να διεκδικούμε να φτάνουμε σε λίγο πιο κοντά σε όσα επιθυμούμε.
      Δεν μας την χαρίζει κανείς, αλλά παλεύουμε γι' αυτή.
      Όσοι έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά ας βοηθάμε και τους άλλους να βλέπουν καλύτερα γύρω τους. Είναι υποχρέωσή μας θεωρώ.

      Να είσαι καλά, Κούνελε, και σ' ευχαριστώ για την στάση σου εδώ!

      Διαγραφή
  2. Θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για τη συμφωνία και την αποτίμησή της. Αυτό που μέχρι τώρα έχει καταφέρει η κυβέρνηση είναι να κάνει παγκοσμίως γνωστό το ελληνικό ζήτημα και κυρίως να το αναδείξει στις σωστές διαστάσεις του στους λαούς της Ευρώπης. Οι χθεσινές κινητοποιήσεις σε Παρίσι, Λονδίνο και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αποδεικνύουν ότι καλώς θέσαμε ως πρώτο θέμα τη λιτότητα, κάτι που καίει όλους τους λαούς.
    Η ελπίδα που μέχρι στιγμής εισπράττω είναι σχετικά παγωμένη.Αν τελικώς επέλθει συμφωνία , ο μεγάλος ρόλος της κυβέρνησης θα είναι να διορθώσει κακώς κείμενα δεκαετιών και νοοτροπίες αιώνων. Αν το κατορθώσει οι αλλαγές θα είναι θεαματικές. Επίσης με τη συμφωνία θα κερδίσει χρόνο μέχρι το Νοέμβριο και τις ισπανικές εκλογές . Αν , όπως όλα δείχνουν νικήσουν οι podemos και επέλθουν εξελίξεις και σε άλλες χώρες που δεν αντέχουν τη λιτότητα, τότε ίσως να αλλάξει και το πρόσωπο της Ευρώπης και γίνει επιτέλους η Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης.
    Καλό απόγευμα και καλή συνέχεια!
    Αρσινόη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμα την ψάχνουμε αυτή τη ρημάδα την συμφωνία, που ούτε γνωρίζουμε με τι τίμημα θα κλείσει, αν κλείσει ποτέ...
      Αν τα καταφέρει με λίγες απώλειες, την περιμένει πάρα πολλή δουλειά, την οποία επιβάλλεται να κάνει, προκειμένου να δείξει την διαφορά με όλους τους άλλους πριν και να επιτρέψει στον τόπο να πάει μπτροστά!
      Μακάρι να αλλάξει το πρόσωπο της Ευρώπης, διότι αυτό που βλέπουμε τώρα δεν είναι η Ευρώπη που διατυμπάνιζαν... είναι η Ευρώπη του κέρδους και της εκμετάλλευσης!
      Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω εδώ ξανά...!!!

      Διαγραφή
  3. Γλαύκη μου καλησπέρα σου.
    Όσον αφορά το άρθρο και τις απόψεις που καταθέτει ο Γιώργος Παπασπυρόπουλος, θα διαφωνήσω μαζί τους καθώς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
    Δεν θα σταθώ αναλυτικά πάνω σε αυτές καθώς δεν φέρουν την υπογραφή σου.
    Εγώ θα σταθώ στο εισαγωγικό σου κείμενο:
    Ελπίδα ναι υπάρχει. Για πολλά πράγματα. Αυτό βέβαια είναι μια σύνθετη διαδικασία που εξαρτάται από το τι ζητάει κάθε άνθρωπος και τι προσδοκίες έχει.
    Τα πάντα ...ρει....! τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα, παραμένουμε αναμένοντας.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, το άρθρο το αναδημοσίευσα αφενός γιατί δεν προλάβαινα να γράψω κάτι δικό μου κι αφετέρου για να τεθεί προς συζήτηση. Δεν σημαίνει ότι όσα αναφέρονται σε αυτό με βρίσκουν σύμφωνη 100%. Ένα μέρος από όσα λέει είναι αλήθεια. Για να μην επαναλαμβάνομαι, αρκετά λέει στα σχόλιά της η Αρσινόη. Η πορεία θα δείξει πολύ περισσότερα για τον ρόλο που έπαιξε ή θα πάιξει η ελληνική κυβέρνηση στο τοπίο της Ευρώπης. Σίγουρα δεν είχαν άλλη τέτοια εμπειρία οι Ευρωπαίοι μέχρι τώρα. Πολλά ίσως πρέπει να γίνουν για λόγους που εμείς τη δεδομένη στιγμή δεν μπορούμε να δούμε και ίσως τους ανακαλύψουμε αργότερα... Αυτό είναι ένα άλλο και πολύ μεγάλο θέμα!
      Θα με ενδιέφερε να δω τις απόψεις σου πάντως πάνω στο άρθρο...
      Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία... μέχρι μια άλλη να πάρει την θέση της!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  4. Για να συμπληρώσω το παραπάνω σχόλιό μου ( καινούργια γαρ στο σχολιάζειν σε blog) στα θετικά πιστώνω:
    1. δείξαμε ότι δεν μασάμε ,ακόμα κι αν μας έχουν βγάλει κάποια δόντια
    2. απομακρύναμε το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης όπως πολλοί εντός και εκτός περίμεναν.
    Περιμένουμε τα καλύτερα!
    Αρσινόη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ, πόσο πολύ θα ήθελαν να μας τα βγάλουν όλα και να πηγαίνουμε κάτω αμάσητη την τροφή...!
      Με παρενθέσεις δεν γίνεται δουλειά...
      Ας έχουμε καθαρό νου, κι ας περιμένουμε υπομονετικά και σε ετοιμότητα.

      Διαγραφή
  5. Προσωπικά, οι ελπίδες μου υλοποιούνται ήδη. Γιατί πέρα από αναλύσεις, βλέπω ανθρώπους που ορθώνουν ανάστημα και λόγο, παλεύουν παλικαρίσια με τα λιοντάρια και κατάφεραν να στρέψουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον στην Ελλαδίτσα μας.
    Ναι, υπάρχει ελπίδα Γλαύκη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να στρέψουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον με άλλη ματιά επιτέλους!
      Εμείς μπορούμε να διατηρήσουμε την ελπίδα ζωντανή και κανείς άλλος. Δίνεται μάχη και από πίσω πόσα σέρνονται δεν έχουν όριο... και μάλιστα είτε από εκείνους που δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι ποτέ παρά μόνο για το δικό τους συμφέρον και το κακό του τόπου είτε από εκείνους που μόνο θεωρίες λένε με χαιρέκακο τρόπο, αλλά δεν έβαλαν ποτέ το χέρι τους στην φωτιά με κάτι ρεαλιστικό στη χούφτα τους...
      Ναι, υπάρχει, Μαράκι!

      Διαγραφή
  6. Δεν θα συμφωνήσω στο σύνολο των διαπιστώσεων του αρθρογράφου. Νομίζω πως αυτό που αναφέρει είναι το ευκταίο, όχι αυτό που συμβαίνει ή θα συμβεί. Δεν έχω καθόλου πειστεί πως η διαπραγμάτευση σκότωσε τα μνημόνια, έχουμε πείσει τους πάντες για τον παραλογισμό τους, ή πως θα κερδηθεί η μάχη στο εσωτερικό της χώρας.
    (Ειδικά για το τελευταίο πιστεύω το αντίθετο)
    Ο στόχος τους είναι να καταστρέψουν τη χώρα και την Αριστερή της κυβέρνηση. Δεν θα σταματήσουν ποτέ αν δεν το πετύχουν. Ακόμη και οι κυβερνήσεις, ή μεμονωμένες πολιτικές προσωπικότητες της Ευρώπης, που έβγαιναν και στήριζαν παλαιότερα τη χώρα μας (Γαλλία, Ιταλία) τώρα το έχουν γυρίσει τούμπα και παίζουν την κασέτα του Σόιμπλε γαμώ το σόι του το μπλε.
    Υπό την απειλή των γερμανών (που παίζουν τους Οίκους Αξιολόγησης και τις Αγορές στα δάχτυλα) πως αν καταψηφίσουν την πολιτική που θέλει η Γερμανία να επιβάλλει στην Ελλάδα, θα τους πάρει και αυτούς ο διάολος, όλοι κάνουν κοκοκο και τραβιούνται στα κοτέτσια.
    Μακάρι να αποδυκνείονταν βάσιμες οι διαπιστώσεις του αθρογράφου, θεωρώ όμως ότι απέχουν πάρα πολύ από το να είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε εγώ συμφωνώ, Πέτρο με το σύνολο των διαπιστώσεων του άρθρου. Είναι λίγο υπερμεγενθυμένα όσα λέγονται.
      Η μάχη στο εσωτερικό της χώρας είναι ακόμα μεγαλύτερη, διότι είναι σαν να παλεύει κανείς με τον καρκίνο στο ίδιο του το σώμα!
      Τους έχει έρθει ο κόσμος ανάποδα και δεν διανοούνται να το χωνέψουν.
      Φαντάσου τι έχει να γίνει αν και σε άλλα κράτη της Ευρώπης αναδειχθούν αριστερές δυνάμεις... Θα είναι η αρχή του τέλους και αυτή φοβούνται. Μπορεί να έχουν σχέδια καλά μελετημένα, αλλά δεν μπορούν να υπολογίσουν πάντα μια παράλογη κίνηση που έχει σαφώς αξία! Αυτό είναι και το αισιόδοξο για τον κόσμο και τον τρόπο σκέψης του. Δεν υπάρχει μόνο η κακή και νωθρή πλευρά αλλά κι εκείνη που είναι σε εγρήγορση και δεν ξεχνά!

      Διαγραφή
  7. Eιστε σιγουροι,οτι επιβαλαμε στους Παιους,τις πραγματικες διαστασεις του ελληνικου προβληματος;;
    Μηπως τελικα οι Παιοι,καταφεραν εμας..Να βλεπουμε λυση των προβληματων μας..ΜΟΝΟ μεσα στη ΣΤΡΟΥΓΚΑ της ΕΕ;;;

    Η προσωπικη μου ελπιδα ακριβως ειναι αυτη....
    ΜΗΠΩΣ και δουμε καποτε..Οτι ΜΑΖΙ με τους Παιους..
    ΚΑΜΜΙΑΝ ελπιδα δεν εχουμε...

    Και βεβαια μιλω για τις ΔΟΤΕΣ ηγεσιες,που οι λαοι της ΕΕ αναγκαστικα ψηφισαν..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι δεν είμαι σίγουρη ότι επιβάλαμε τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Δεν ξεχνάμε όμως το πόσο πολύπλοκο και ζόρικο είναι αυτό που ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας ετούτη η κυβέρνηση. Κάτι το οποίο είχε ετοιμάσει η προηγούμενη, για να της σκάψει εύκολα τον λάκκο. Αν πέσει αυτή για τα καλά μέσα, τότε η προηγούμενη ή άλλες σχετικές θα σκάψουν μια κι έξω τον δικό μας για πάντα!!!
      Για να βρεθούμε εκτός, θα πρέπει ο ελληνικός λαός να είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο, για πολύ δύσκολες συνθήκες και από ό,τι έχει φανεί δεν είναι! Βλέπω όμως τον τελευταίο καιρό αυτό να αλλάζει σε μεγάλο βαθμό! Τελικά για το κάθε τι είναι ανάγκη να ωριμάζουν οι συνθήκες πρώτα και νομίζω ότι αυτό η κυβέρνηση το γνωρίζει πολύ καλά, οπότε δεν είναι η ώρα να ρισκάρει.
      Υπομονή και ανοιχτά μάτια, Μαχαίρη μου, προς το παρόν!

      Διαγραφή
  8. Ξέρω ότι η 5μηνη αναμονή έχει τσακίσει την ισορροπία στην οικονομία μας, (γιατί ήταν καλά γιατρέ μου;) αλλά ξέρω ότι για να καθυστερεί η κυβέρνηση πάει να πει ότι αγωνίζεται με νύχια και με δόντια!
    Εγώ ακόμα ελπίζω!
    Φιλιά!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν έχεις να παλέψεις με ένα εκβιαστή τοίχο εκτός, με τα ανήμερια θεριά εντός και με έναν λαό που ακόμα δεν είναι στο μεγαλύτερο μέρος του έτοιμος να φύγει από την Ευρώπη και να σταθεί στα πόδια του, γιατί έχει ξεχάσει να το κάνει πια, ε, τότε μια χαρά τους βρίσκω εκεί στην κυβέρνηση...
      Φυσικά κι ελπίζω, αρκεί εμάς να μην πάρει ο ύπνος!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  9. Κρατώ ένα μικρό καλάθι, από δω ως εκεί πέρα.. Ακόμα και για την σημερινή "κωλοτούμπα" των θεσμών, είμαι επιφυλακτική. Ας περιμένω μερικές ημέρες ακόμα μέχρι να ξεκαθαρίσει το (θολό) τοπίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας κρατάμε μικρό καλάθι, αλλά να μην απογοητευόμαστε.
      Πού να δεις τι άλλο σενάριο σκέφτηκα τώρα που γύρισα σπίτι... Όση ώρα τα λέγαμε δεν μου ήρθε να στο πω.
      Μα σαν μέλισσα στο κεφάλι μου έκανες... :))))
      Υπομονή πολλών γαϊδάρων πρέπει να δείξουμε!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.