Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: Σαν φαντασίωση


Το κείμενο που ακολουθεί είναι η δεύτερη συμμετοχή μου στο νέο διαδικτυακό, δημιουργικό δρώμενο με τίτλο Ιστορίες της Νύχτας, μια ιδέα της αγαπημένης μας φίλης Αριστέας από το blog Η ζωή είναι ωραία.
Τις υπόλοιπες ιστορίες μπορείτε να τις βρείτε εδώ.




Σαν φαντασίωση


Μια νύχτα με ζεστή πανσέληνο έλαμπε μυστηριακά κι απόκοσμα η ακρογιαλιά. Λούζονταν τα βράχια από φως και σκιές, ιερές μορφές που ξυπνούσαν στην άγρια ακίνητη γη. Μορφές που τους αγκάλιαζαν γλυκά. Οι χάρτινοι άγγελοί τους.

Χρυσαφένια, θερμή κλίνη η αμμουδιά δέχονταν ηδονικά τα βασανισμένα από την αναμονή κορμιά. Πνοή αφύπνισης η ανάσα του πάνω στον λαιμό της. Ρίγος ανοιξιάτικης ευφορίας προκαλούσαν τα απαλά του χείλη στο παραδομένο, σ’ εκείνον, σώμα. Παράκληση λύτρωσης ο αχνός ψίθυρος στ’ αυτιά του. Τα χέρια της, αναρριχητικός κισσός, τυλιγμένα γύρω του έπαιρναν την φλόγα του κορμιού του, τη διέσπειραν παντού σε δική της φλόγα και δική του πάλι.

Το κάλεσμα της θάλασσας ήταν ο δρόμος προς την ελευθερία της νεανικής τους ορμής, χάδι ηλεκτροφόρο. Ανάταση δύο πυρωμένων σκιών, που έσμιγαν θεϊκά στο υγρό στοιχείο εμπρός στον φύλακα της ένωσής τους, το θερινό φεγγάρι.

Έτσι εξημέρωσαν ο ένας τον άλλο. Την είχε ανάγκη. Τον είχε ανάγκη. Ήταν μοναδικός για εκείνη. Ήταν μοναδική για εκείνον.
Έρωτας για τους δύο φτωχοδιάβολους ήταν σαν το σώμα βρει χόρταση, σαν η ψυχή βρει δροσιά στη δική της δίψα.

Ζούσαν τον έρωτα
Σαν τον άνεμο που κάνει το σώμα ν’ αναρριγά,
το φως που θαμπώνει το βλέμμα.
Σαν την ανάσα που δεν προφταίνεις να πάρεις,
τη ζάλη που σου θολώνει το μυαλό.
Σαν το χάδι στην ψυχή,
το αστραπόβροντο στην καρδιά.
Σαν τη θάλασσα που σ’ αγκαλιάζει απαλά,
τα βράχια που σε πονάνε κάθε βραδιά.
Σαν την καλοκαιρινή βροχή που σε ξεδιψά,
τον ήλιο μέσα στα στήθη τ’ ανοιχτά.
Σαν τη μουσική που σε συνεπαίρνει,
ένα ταγκό για δύο.
Ήταν πρώτα το «εσύ» κι έπειτα το «εγώ»,
ήταν το «εμείς» και «μέσα από εσένα».

Πονάμε βασανιστικά, όταν χάνεται μέσα από τα δάχτυλά μας σαν τον «κλέφτη», το χνουδωτό άνθος στους αγρούς. Σκορπίζει με τον άνεμο ή στο άγγιγμά μας.

Τόσο πόνεσαν εκείνη τη νύχτα εμπρός στον φόβο της απώλειας... όταν ορθώθηκε ανάμεσά τους αιφνίδια κι αναπότρεπτα η ψυχρή πόρτα του μικρού χειρουργείου.
Θεριό ανήμερο σαν του απαγορεύτηκε η είσοδος. Τα εκφραστικά του μάτια γυάλιζαν από τον πυρετό της αγωνίας, της τρελής επιθυμίας να ’ταν δίπλα της. Αισθανόταν τα υγρά, ανήσυχα μάτια του επάνω της κι άκουγε τη ραγισμένη του φωνή να παρακαλά να τον αφήσουν να πάει κοντά της. Ήξερε ότι χωρούσε ολόκληρος, παρά το ύψος του, στην αγκαλιά της – αυτό ήταν το φυλαχτό της.

Και η αιμορραγία σταμάτησε.
Η καρδιά τους είχε σταματήσει.
Ένα αναπάντεχο ατύχημα, μια τρομακτική αιμορραγία και ο χρόνος σταμάτησε εκεί, κλονίζοντάς τους.
Σαν να πέρασαν αιώνες απόδειξης...
ενός δυνατού έρωτα σαν φαντασίωση, σαν το τρυφερό φιλί του στον γλουτό της.






26 σχόλια:

  1. Με καθήλωσες Γλαύκη μου!
    Ο πόνος της απώλειας είναι αβάσταχτος όταν έρχεται απρόσμενα.
    Σε ευχαριστώ και για αυτή τη δεύτερη συμμετοχή σου!
    Σε φιλώ γλυκά!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Αριστέα μου, γιατί έκανα μέρες, για να πάρω την απόφαση να το ολοκληρώσω, ενώ είχα κάνει την αρχή.
      Εξηγώ παρακάτω ότι στη συγκεκριμένη ιστορία έδωσα καλό τέλος, διότι σε όλες τις άλλες δεν ήταν έτσι. Μπήκα στον πειρασμό να το κάνω η αλήθεια είναι, για να γίνει ακόμα πιο δραματικό. Όμως επειδή το μέρος του χειρουργείου στηρίζεται σε αληθινό συμβάν των νεανικών χρόνων με τέτοιου τύπου αντιδράσεις των ηρώων της ζωής, αποφάσισα να μην τους πεθάνω στην ιστορία μου. Το άφησα απλά ασαφές λίγο για να έχει μυστήριο και αγωνία.
      Ο πόνος της απώλειας όταν έρχεται απρόσμενα, επειδή το έχω ζήσει κι αυτόν, είναι δυσβάσταχτος.
      Εγώ σ' ευχαριστώ, κοριτσι μου, για την ώθηση που μου δίνεις μέσα από τις ιδέες σου να δοκιμάζομαι.
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. Καλησπερα Γλαυκη μου! Καλο μηνα να χεις και να ευχηθω μεγια και καλοδιαβαστο το μπλογκακι σου!!
    Αχ μην μου πεις οτι στο τελος ειχαμε τετελεσμενο... Λοιπον, εχεις δει την σκηνη με την Μερκουρη στο Ποτε την Κυριακη που λεει για την Μηδεια, και ζησαν αυτοι καλα και καναν βολτα στην ακροθαλασσια;;; Ε, καπως ετσι μενω κι εμμενω μην σου πω ☺ στο αχαλινωτο παθος που ξεχειλιζει το κειμενο!!!
    Λατρεψα που ηταν συνεργος σε αυτην την ερωτικη φαντασιωση η φυση!! Η αμμουδια, το φεγγαρι!!
    Αθεραπευτα ρομαντικη!!! Σε φιλω Γλαυκη μου και μπραβο για την συμμετοχη σου!! Καλο σ/κ να χεις! ☺☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ θερμότατα, Μαριλένα!
      Δεν έχει τετελεσμένο στο τέλος κι εξηγώ γιατί πάνω στην Αριστέα.
      Με σκλαβώνουν τα λόγια σου, γιατί δεν περίμενα τέτοια θερμή ανταπόκριση από τους φίλους εδώ.
      Καλή εβδομάδα σου εύχομαι και μείνεις πάντα ρομαντική, κάνει καλό στην υγεία σου και στους άλλους γύρω σου!

      Διαγραφή
  3. Γλαύκη πραγματικά καθώς λένε τα παιδιά, καθηλωτικό, ανατρεπτικό.
    Το συναίσθημα που αναδύει το κείμενό σου είναι συγκλονιστικό. Ο Λυρισμός του εξαίρετος. Πόσες και πόσες εικόνες δεν ξεπροβάλλουν από τις περιγραφές σου. Πόση αγωνία δεν σφίγγει το λαιμό από την εξέλιξή του.
    Βουτηγμένο στον ρομαντισμό και στα αισθήματα μας κάνουν να εκφράζουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό που εισπράττουμε, απολαμβάνοντας κάθε σειρά από τη γραφή σου.
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα αυτά, Γιάννη μου, προκάλεσε το κείμενο;
      Βρε θα το πάρω επάνω μου... δεν θέλω και πολύ (το ψώνιο)!
      Το ζήτημα είναι ότι είχα βάλει στόχο με τον εαυτό μου να γράψω ένα τέτοιου τύπου ερωτικό κείμενο, γιατί πίστευα ότι δεν θα μπορούσα με τίποτα.
      Τελοσπάντων, με κάνουν πολύ χαρούμενη τα λόγια σου και πιο πολύ γιατί το βιώσατε σαν αληθινό, οπότε πέτυχε ο στόχος του γραπτού λόγου στην προκειμένη περίπτωση.
      Σ' ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι μια καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  4. Ζωντανές, βουτηγμένες στο πάθος, εικόνες, πυρακτωμένα συναισθήματα και λέξεις ξυραφιές, αναδύονται μέσα από ένα καταπληκτικό κείμενο που άνοιγε σαν ηλιοτρόπιο την ιστορία σου Γλαύκη μου! Μπράβο σου, κοπέλα μου! Να μας γράφεις συχνότερα! Να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα κι ένα πολύ γλυκό ΣαββατοΚύριακο!
    Φιλιά πολλά με μια αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα τι να πω μπροστά στα εγκωμιαστικά σχόλιά σου!
      Χαίρομαι που το απόλαυσες τόσο πολύ. Εξάλλου, ο γραπτός λόγος έχει αφενός ως στόχο την έκφραση του γράφοντα κι αφετέρου την επικοινωνία του με τους αναγνώστες.
      Σ' ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι καλή συνέχεια και σε σένα!

      Διαγραφή
  5. Ήταν ανάγκη να μας κάνεις κομμάτια στο τέλος; Θα μου πεις, έτσι είναι η ζωή, ναι, αλλά κι εμείς οι θνητοί το έχουμε ανάγκη ένα λυτρωτικό φινάλε.. Φιλιά πολλά Γλαύκη μου. Πολύ ωραίος τρόπος γραφής, εξακολούθα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να είδες, αγαπημένο μου παιδί, τι γράφω ακριβώς από κάτω και για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια και δες τι απάντησα επίσης στην Αριστέα για το τέλος της ιστορίας.
      Το έχουμε ανάγκη ένα λυτρωτικό φινάλε... πράγματι!
      Εξακολουθώ, δώσε παραγγελιές κι έγιναν ιστορίες... τώρα που πήρα το "κολλάει"! Ερωτικό Χάρρυ Πότερ θα γράψω...

      Διαγραφή
  6. Βρε σεις, δεν τους έχω πεθάνει τους ήρωές μου!!!!
    Αν και το κλείσιμο το άφησα λίγο μετέωρο, για να υπάρχει κι ένα μυστήριο...
    Έχει αίσιο τέλος!!!! Ναιαιαι!!!!
    Χαρείτε τώρα...
    Θα επιστρέψω κάποια στιγμή ν' απαντήσω στα υπέροχα σχόλιά σας!!!
    Τώρα μόνο Μαθηματικά βλέπω μπροστά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μες στην καταχνιά που μας περιβάλλει, δεν ήθελα να έχει δραματικό τέλος αυτή την φορά η ιστορία μου.
      Λίγο happy end μας κάνει καλό, ειδικά όταν αυτό έρχεται μετά από μεγάλες φουρτούνες.
      Λίγη ελπίδα, λίγη αισιοδοξία μάς λείπει από το σήμερα.
      Όχι, δεν έχουν όλες οι ιστορίες της ζωής κακό τέλος... όχι άλλο κακό τέλος.
      Μόλις αυτή την εβδομάδα μια ακόμη ιστορία ενός μακρινού φίλου είχε άσχημο τέλος, πολύ πικρό και πρόωρο, από εκείνα που μόνο η ζωή ή άλλες δυνάμεις τα ορίζουν και δεν υπάρχει απάντηση στο "γιατί"...
      Συγνώμη για την φόρτιση!
      Η ζωή είναι ένας κλαυσίγελως... κι εμείς συνεχίζουμε!

      Διαγραφή
  7. Α το έχεις Γλαύκη μου...Το περίμενα -όπως σου είχα γράψει σε άλλο μου σχόλιο-ένα τέτοιο γραπτό αλλά τόσο υπέροχο, όχι δεν το φανταζόμουν. Με έκανες να το ζω, να το αισθάνομαι, να το αφουγκράζομαι, να αγωνιώ και να γεμίζω χαρά με τόση αγάπη και έρωτα!!!!!!!
    Συγχαρητήρια τι άλλο να πω;;; Φτωχά τα λόγια μου....
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα δεν έχω απάντηση, μια και πιο φτωχά θα είναι τα δικά μου λόγια! Κοκκινίζω απλά...
      Σ' ευχαριστώ από την καρδιά μου!
      Φιλιά πολλά και καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  8. Υπεροχο! Ποσο φοβομαστε για οσους αγαπαμε! Ποσο αδικη ειναι καποιες φορες η ζωη, αλλα και ποσο λυτρωτικη καποιες αλλες! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ομορφοπεταλούδα, ο φόβος της απώλειας όσων αγαπάμε δεν μετριέται νομίζω με κανέναν άλλο φόβο. Όπως ακριβώς το λες η ζωή μας δείχνει και τις δύο όψεις και κάποιες στιγμές μάς δοκιμάζει σκληρά.
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  9. Ευτυχώς που διευκρίνισες μόνη σου, πως η ηρωίδα από τα ‘’ουράνια’’ που πετούσε, δεν βρέθηκε κυριολεκτικά στον ουρανό μετά το ατύχημα…
    Ένα βήμα δρόμος ήταν…
    Πολύ με στενοχώρησες με το χειρουργείο, όμως από συναίσθημα,εικόνες ρεαλισμό και λυρισμό σχίζει το κείμενό σου!
    Γλαύκη, έγραψες ένα ωραίο, τολμηρό καλοκαιρινό κείμενο … Και η φωτογραφία, σαγηνευτική!!!
    Καλό σου βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Ινώ!
      Κρατώ τον σχολιασμό σου ως ακόμα ένα δώρο με κάνει πολύ χαρούμενη το γεγονός ότι το απολαύσατε όλοι!
      Όσο για την φωτογραφία, θα ήθελα να ήμουν εκεί.
      Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  10. Πολύ μου αρεσε!Συγχαρητήρια !!Καλό σου βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και την ανάγνωση της προσπάθειάς μου!
      Καλή σου νύχτα!

      Διαγραφή
  11. Πολύ δυνατό, Γλάυκη! Εύχομαι το τέλος να τους βρήκε και πάλι μαζί...
    Καλό σου ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, Αλεξάνδρα μου!
      Τους βρήκε, ναι!
      Σε άλλους δε συνέβη έτσι, δυστυχώς...
      Καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  12. Σα να είδα τη δική μου ιστορία διαβασμένη ανάποδα.
    Το μυστήριο που έμεινε στο τέλος την έκανε ακόμη πιο συναρπαστική.
    Καλή τύχη με τα μαθηματικά και καλή εβδομάδα να έχεις.
    Και επί τη ευκαιρία: Χρόνια σου πολλά και να σε χαίρεται η κορούλα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα που διάβασα τη δική σου καταλαβαίνω ιτ εννοείς εδώ και ως ένα σημείο έχεις δίκιο. Η δική μου δεν έχει κάποια πλοκή ιδιαίτερη, αλλά εκφράζει συναισθήματα πιο πολύ, όπως λέει και η Μαρία παρακάτω. Μου αρέσει όμως να γράφω μ' αυτόν τρόπο και μ' εκφράζει ως άνθρωπο.
      Σ' ευχαριστώ για τις ευχές και να σε χαίρονται επίσης τα παιδιά σου κι ας είσαι πατέρας, είσαι γονιός κι αυτό έχει σημασία!

      Διαγραφή
  13. Όποιο κι αν είναι το φινάλε, εγώ παρασύρθηκα απ' την ιστορία τους. Άλλωστε δεν είναι ιστορία πλοκής, πιο πολύ ένα ταξίδι στα συναισθήματα που κυριεύουν μια δυνατή σχέση. Κι αυτό με έκανες να το ζήσω ολοζώντανο μέσα απ' την αφήγησή σου...
    Χρόνια Πολλά για τη μέρα, αν και νομίζω πως "γιορτάζουμε" καθημερινά, 24 Χ 7, δίχως σταματημό ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε υπερευχαριστώ, Μαρία μου, για τα ζεστά σου λόγια.
      Είναι πολύ όμορφο να σε παρασύρει ένα ανάγνωσμα και να σε βάζει στο δικό του κόσμο και ιδιαίτερα τον συναισθηματικό, γιατί το βιώνεις πιο έντονα.
      Είναι μεγάλη μου χαρά που σου πρόσφερε κάτι τέτοιο!
      Χρόνια πολλά μας όλο τον χρόνο!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.