Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2025

Έλα να σου δείξω το πώς αλλιώς... :))

Ετούτη η ανάρτηση πιθανόν θα φανεί παράξενη, καθώς η αφορμή δόθηκε από ένα βίντεο που είδα τυχαία στο YouTube, με το οποίο μπορεί να πάθει κανείς μεγάλη ζημιά παρακολουθώντας διάφορα βιντεάκια το ένα μετά το άλλο...! 😎

Έτσι,λοιπόν, μερικές φορές και σε χρόνο ξεκούρασης ακούω μουσική και επιλέγω βίντεο που έχουν σχέση με αρχιτεκτονική και διακόσμηση (πάντα μου άρεσε ως κλάδος και ήταν μέσα σ' αυτά που θα ήθελα να σπουδάσω). Για να μην μακρηγορώ, βρήκα το βίντεο που ακολουθεί στη συνέχεια, το οποίο με πήγε σε άλλες εποχές που δεν έζησα, αλλά συνάντησα δημιουργήματά τους ως παιδί. Αργότερα έχασαν την αυθεντικότητά τους, αφού τα παρέλαβαν άλλοι νεότερης γενιάς στα χέρια τους. 

Το θέμα του βίντεο έχει να κάνει με την κατασκευή ενός μικρού μονόχωρου σπιτιού πάνω στα βουνά με φυσικά υλικά και μόνο, τα οποία είχε η περιοχή, κάτι που γινόταν σε όλους τους τόπους του κόσμου κάποτε. Παρακολουθώντας το, ταξίδεψε η μνήμη μου πίσω στον χρόνο στο χωριό του πατέρα μου, όπου ο παππούς μου και οι συντοπίτες του οικοδομούσαν τα σπίτια τους, τα καλύβια για τα ζώα και για την αποθήκευση των εργαλείων των αγροτικών εργασιών τους με παρόμοιους τρόπους. Εννοείται ότι συγκινήθηκα, αλλά παράλληλα θαύμασα το κουράγιο, τη δύναμη, την αντοχή, την ευστροφία και τη δημιουργικότητα, που απαιτούνται, προκειμένου να δημιουργήσει κάποιος μια αντίστοιχη κατασκευή δίχως τα σύγχρονα μέσα και υλικά.

Σίγουρα όσοι ανεβάζουν τέτοια βίντεο στο YouTube (όπως και άλλης ποικίλης θεματολογίας) κερδίζουν χρήματα, και για μένα πολύ καλά κάνουν. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει όφελος και για τον κόσμο - πέρα από την ψυχαγωγία, καθώς έρχονται να μας θυμίσουν πράγματα που ο άνθρωπος δε θα πρέπει να ξεχάσει. Θεωρώ ότι είναι ζήτημα επιβίωσης σε μια εποχή πολύ ρευστή και μ' έναν πολιτισμό που έχει υποστεί βαθύ κορεσμό. 

Εκεί, λοιπόν, που το Al καλπάζει στη ζωή μας (όπως αναφέρθηκαν τα κορίτσια της παρέας Αριστέα και Κανελλάκη στις αναρτήσεις τους που τις απόλαυσα), εκεί υπάρχουν και κάποιοι τρελοί που πάνε κόντρα παλεύοντας να διατηρήσουν το ανθρώπινο και όσα έχει να προσφέρει η φύση. Μάλιστα, όσο ο άνθρωπος παραμένει κοντά της δεν έχει φοβηθεί τίποτα. 

Το μυστικό, θα έλεγα, κρύβεται στην αξιοποίηση της τεχνολογίας με σοφία και μέτρο πάντα σε συνδυασμό με την καλή γνώση και χρήση των παλαιότερων μεθόδων και τρόπου ζωής! Τότε θα είναι ισορροπημένος ο άνθρωπος κι έχει ελπίδα... 

Είναι ανάγκη, λοιπόν, να το δει αλλιώς!

Χρήσιμη σημείωση :

Το βίντεο είναι μεγάλης διάρκειας, οπότε αν κανείς βαρεθεί ή δεν έχει χρόνο να το παρακολουθήσει κανονικά, έχει τη δυνατότητα του σύντομου play 😏 ή του δεν... play😂. Δεν κρύβω ότι σε ορισμένες φάσεις του μονολογούσα επαναλαμβάνοντας "Τι κάνει ο άνθρωπος!", όπως και γέλασα αρκετές στιγμές. Η συνέχεια στην οθόνη πατώντας στον τίτλο...

117 μέρες ένας άντρας έχτισε ένα πέτρινο σπίτι στα βουνά

 

@ Και πάμε για μουσική φρέσκια (ως προς την κυκλοφορία) και ιδιαίτερη...!


 


 

6 σχόλια:

  1. Έχω παρακολουθήσει και η ίδια αρκετά τέτοια βίντεο, όπου κάποιος χτίζει με τα χέρια του και με φυσικά υλικά ένα σπίτι ικανό να στεγάσει και να ζεστάνει τον ιδιοκτήτη του, χωρίς άλλες ανέσεις και είναι όντως συγκινητικό και ρομαντικό, γιατί είναι το παρελθόν που μας έφερε εδώ.
    Και σε πόση αντιδιαστολή, πραγματικά με το σήμερα και την ΑΙ!
    Εγώ θέλω να επιμείνουμε σε μερικά πράγματα χωρίς τη βοήθεια της ΑΙ. Να επιμείνουμε στη λογοτεχνία και στην ποίηση για την ανθρώπινη δημιουργία. Τρομάζω, γιατί ήδη βλέπω τη ζημιά στα παιδιά και στον εγκέφαλο. Δεν θα υπάρχει σκέψη, θα τεμπελιάσει το μυαλό...
    Δεν θέλω να είμαι Κασσάνδρα, αλλά!
    Σε φιλώ!

    Τα υπόλοιπα στο μέιλ ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί να μοιάζει ρομαντικό και συγκινητικό, όμως είναι μια πραγματικότητα που τείνει να χαθεί και είναι ανάγκη να μη συμβεί αυτό. Δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα για τις επόμενες γενιές, το πώς θα είναι η κατάσταση στον πλανήτη. Πιστεύω ότι απαιτείται να γνωρίζουν οι νεότεροι παλιές μεθόδους για λόγους επιβίωσης ή και επιλογής!
      Το μυαλό των παιδιών δεν αναπτύσσεται ορθά ακόμα και αν αφήσουν το μολύβι και πιάσουν μόνο ποντίκι και πληκτρολόγιο, οπότε τι να συζητάμε για όλα τα άλλα.
      Αγώνας χρειάζεται στην εκπαίδευση για να διατηρηθούν ισορροπίες. Θέληση όμως υπάρχει;
      Κασσάνδρα είσαι και είμαι κι άλλοι ακόμα, όμως...
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. "Το μυστικό, θα έλεγα, κρύβεται στην αξιοποίηση της τεχνολογίας με σοφία και μέτρο πάντα σε συνδυασμό με την καλή γνώση και χρήση των παλαιότερων μεθόδων και τρόπου ζωής! Τότε θα είναι ισορροπημένος ο άνθρωπος κι έχει ελπίδα..."

    Τα είπες όλα, Γλαύκη μου σε αυτήν την παράγραφο. Συνυπογράφω με τα ...δυο χέρια.
    Λατρεύω την παραδοσιακή οικοδόμηση και τα σπίτια με υλικά της φύσης. Θα προσπαθήσω να δω το βίντεο. Τώρα απολαμβάνω τη μουσική σου.
    Φιλιά στέλνω πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να σου άρεσε το βίντεο, μια και αγαπάς αυτό τον τρόπο οικοδόμησης!
      Χαίρομαι που απόλαυσες τη μουσική και είναι και φρέσκο πράγμα...:))

      Διαγραφή
  3. Εγώ πάντως στην ερώτηση που θέτει ο δημιουργός του βίντεο (αν θα άντεχα να ζω μόνη μου για 117 ημέρες), θα απαντούσα κατηγορηματικά όχι. Γιατί στη χώρα μας είναι πρακτικά αδύνατον αυτό. Πώς θα το δήλωνα στο κτηματολόγιο δηλαδή; 😀
    Γλαύκη μου, καταλαβαίνω τη διάθεσή σου και την αγάπη σου για τη φύση και την απλότητα. Μακάρι να είχαμε την παιδεία εδώ, να σεβόμαστε και να εκμεταλλευόμαστε αυτά που μας προσφέρει το περιβάλλον. Όνειρο θερινής & αφέγγαρης νυκτός...
    Καταλαβαίνω και τις απόψεις σου περί ΑΙ και χρήσης του με σοφία και μέτρο... Όσο πιθανόν είναι να χτίσεις ένα τέτοιο σπίτι στο δάσος, άλλο τόσο είναι να γίνεις χρήστης της ΑΙ διατηρώντας την κριτική σου άποψη και το ύφος σου. Είναι σαν να λέμε "έμεινα ολίγον έγκυος"...
    Δεν απορρίπτω τίποτα εφόσον είναι πλέον καθεστώς, αλλά γυρίζω την πλάτη μου σε τέτοιες τεχνολογίες. Έχοντας δουλέψει πολλά χρόνια στο χώρο της πληροφορικής, διαπίστωσα ότι το μοναδικό κίνητρο πίσω από την έρευνα και την εξέλιξη μηχανών & λογισμικών, είναι το κέρδος. Οι ανθρωποκεντρικές εταιρείες που επένδυαν στο ανθρώπινο κεφάλαιό τους και μεγαλούργησαν, είναι θλιβερό παρελθόν. Μας περιμένουν "ωραίες" μέρες.
    Φιλί γλυκό, απ' αυτά τα αληθινά, μωρέ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μμμ, άδικο έχεις; Αυτό δεν είναι χώρα είναι μπουρδέλο της συμφοράς με το συμπάθιο!
      Ίσως κάποτε να δει κι αυτός ο τόπος τα πράγματα αλλιώς. Μέχρι στιγμής ισχνές κινήσεις τέτοιου τύπου υπάρχουν, αλλά είπαμε είναι και το ρημάδι το Κτηματολόγιο! Ενώ σε άλλες χώρες είναι τάση που παίρνει έδαφος λόγω του ότι δεν έχουν τα δικά μας ανόητα κολλήματα και σέβονται αυτό που έχουν.
      Για το ΑΙ θέλει πολλή προσπάθεια από φορείς και κυρίως την εκπαίδευση για να μη γίνουν οι χρήστες έρμαιό του. Και πάλι έρχομαι να συμφωνήσω με όσα λες από την επαγγελματική σου εμπειρία.
      Σίγουρα μας περιμένουν σκοτεινές μέρες και τα παιδιά ακόμα περισσότερο θα τις ζήσουν, αλλά και ο αγώνας απέναντι σε κάθε στραβό κι ανάποδο γι' αυτό επινοήθηκε από την αρχή του κόσμου. Μια αέναη πάλη είναι όλα!
      Έτσι μπράβο με τα φιλιά!
      Κάτσε όμως, βρήκα κι απ' αυτά τα ψεύτικα που έχουν και ήχο και είναι cool...:))

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.