Πηγαίνοντας λίγο πίσω στον χρόνο το 2020 ήρθε η πανδημία, η οποία ένωσε τον κόσμο όλο μέσα από την πρωτοφανή κατάσταση του εγκλεισμού (και της απόλυτα μαζικής χειραγώγησης), τον φόβο της ασθένειας, την αγωνία σε κάθε βήμα, τη θλίψη για κάθε απώλεια ανθρώπινης ζωής. Εκεί ίσως οι άνθρωποι αισθάνθηκαν να έρχονται κοντά μέσα από όσα τους ενώνουν στον κόσμο ετούτο και να περνούν σε δεύτερη μοίρα όσα τους χωρίζουν. Ίσως για λίγο εκτίμησαν περισσότερο όσα θεωρούσαν δεδομένα μέχρι εκείνη την ώρα.
Όμως, χωρίς ανάσα ήρθαν οι πόλεμοι και η βία να ξυπνήσουν και πάλι το θεριό του εγωισμού, του φανατισμού, του μίσους και της απανθρωπιάς με τελικό σκοπό το κέρδος μέσα από την απομάκρυνση για ακόμη μία φορά των ψυχών.
Και ως συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης… Το ποίημα με το οποίο συμμετείχα στο φετινό Συμπόσιο της φίλης Αριστέας με τίτλο «Ο κόσμος ένα φιλί» είχε ως βασικό μήνυμα – με αλληγορικό τρόπο δοσμένο – την ένωση των ανθρώπων παγκόσμια επάνω στα κοινά προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα περάσουν στην Ιστορία του κόσμου, που δεν θα υπάρχει και κανείς να τη γράψει.
Παρά ταύτα, έχω βαθιά ριζωμένη μέσα μου την αίσθηση (μη με ρωτήσει κανείς από πού) ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε να συμβαίνουν παράλληλα με τα αίσχη της ανθρωπότητας και μεγάλες θετικές ανατροπές στον τρόπο σκέψης και δράσης των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Κι αυτό, γιατί έχει κατασταλάξει πια στο νου και την ψυχή πολλών η ουσία της ύπαρξης μας σε τούτη τη γη. Γνωρίζουν πλέον ότι χωρίς ενότητα δεν θα έχουν μέλλον ούτε οι ίδιοι ούτε τα παιδιά τους.
Ας αποτελέσει το νέο έτος την αρχή του «ντόμινο»…!
Όμως, χωρίς ανάσα ήρθαν οι πόλεμοι και η βία να ξυπνήσουν και πάλι το θεριό του εγωισμού, του φανατισμού, του μίσους και της απανθρωπιάς με τελικό σκοπό το κέρδος μέσα από την απομάκρυνση για ακόμη μία φορά των ψυχών.
Και ως συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης… Το ποίημα με το οποίο συμμετείχα στο φετινό Συμπόσιο της φίλης Αριστέας με τίτλο «Ο κόσμος ένα φιλί» είχε ως βασικό μήνυμα – με αλληγορικό τρόπο δοσμένο – την ένωση των ανθρώπων παγκόσμια επάνω στα κοινά προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα περάσουν στην Ιστορία του κόσμου, που δεν θα υπάρχει και κανείς να τη γράψει.
Παρά ταύτα, έχω βαθιά ριζωμένη μέσα μου την αίσθηση (μη με ρωτήσει κανείς από πού) ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε να συμβαίνουν παράλληλα με τα αίσχη της ανθρωπότητας και μεγάλες θετικές ανατροπές στον τρόπο σκέψης και δράσης των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Κι αυτό, γιατί έχει κατασταλάξει πια στο νου και την ψυχή πολλών η ουσία της ύπαρξης μας σε τούτη τη γη. Γνωρίζουν πλέον ότι χωρίς ενότητα δεν θα έχουν μέλλον ούτε οι ίδιοι ούτε τα παιδιά τους.
Ας αποτελέσει το νέο έτος την αρχή του «ντόμινο»…!
Καλή Χρονιά (με πολλούς "καρπούς" σε όλα τα επίπεδα)!
Αμην θα πω εγώ στις προσδοκίες και ευχές σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή νέα χρονιά Γλαύκη μου. Κάθε καλό εύχομαι στο σπιτικό σου
Καλή χρονιά, Άννα μου!
ΔιαγραφήΝα είναι το νέο έτος γεμάτο υγεία, αγάπη και πολλές ευτυχισμένες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάς!
Μακάρι να ξυπνήσει η ανθρωπότητα και να κινηθεί συντεταγμένα προς το συμφέρον της υγιούς επιβίωσής της!
Και το δικό μου "αμήν", Γλαύκη μου! Καλή χρονιά, κορίτσι μου. Να ακολουθήσουμε τα μηνύματα και τα μονοπάτια για να καρτερέψουμε κάτι διαφορετικά θετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε καλό στο σπιτικό σου, κοπέλα μου.
Σ΄ευχαριστώ πολύ, Γιάννη μου!
ΔιαγραφήΕύχομαι μια πολύ καλύτερη χρονιά και για σένα!
Μακάρι να δούμε σύντομα να αλλάζουν πολλά πράγματα. Σίγουρα όχι από μόνα τους...