Με αφορμή αυτές τις ιερές μέρες για τη Χριστιανοσύνη και το "Δεύτε λάβετε φως" που ακούγεται από άκρη σ' άκρη του τόπου μας, και μας προσκαλεί να μοιραστούμε το φως που δε βραδιάζει ποτέ, πώς να μη σκεφτεί κανείς το σκοτάδι, το οποίο απειλεί την ύπαρξη του ανθρώπου; Όταν σε όλο τον κόσμο υπάρχει δυστυχία από τη φτώχεια, τον πόλεμο, την άγρια εκμετάλλευση των αδύναμων από τους ισχυρούς της γης, τότε το φως εμποδίζεται.
Όταν μετατρέπουν το μαύρο σε άσπρο, την υποκρισία σε καθαρότητα και ειλικρίνεια, την απάτη σε εντιμότητα, την απάθεια και τη σκληρότητα σε ενσυναίσθηση, συμπάθεια και ψεύτικο ενδιαφέρον, όταν προσπαθούν να πείσουν ότι τα θύματα κάθε εγκληματικής ενέργειας (οποιασδήποτε...) έχουν την ευθύνη γι' αυτό που τους συνέβη κι εκείνοι που εγκληματούν δηλώνουν αθώοι, τότε το φως είναι τόσο αναγκαίο, όσο είναι για την ίδια τη ζωή.
Όμως...
"Φώτιση δε σημαίνει να φανταζόμαστε φωτεινές μορφές, αλλά να συνειδητοποιούμε το σκοτάδι. Αυτή η δεύτερη μέθοδος όμως μπορεί να είναι δυσάρεστη, και συνεπώς καθόλου δημοφιλής."
Κάρλ Γιούνγκ
Και κάτι ακόμη που διάβασα τυχαία, αλλά ίσως είναι χρήσιμο:
"Πετυχημένος είναι αυτός που φτιάχνει πύργους με τις πέτρες που του πέταξαν οι άλλοι..."
Καλή Ανάσταση και κάθε χαρά να έχετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά και πολύ καλύτερα εύχομαι, Βασίλη!
Περιγράφεις τόσο ανάγλυφα τις δύο όψεις του σκοταδιού. Την απειλή, αλλά και την ευκαιρία για να γίνεις πιο προσαρμοστικός και δυνατός στις συνθήκες απόλυτου σκότους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση Γλαύκη μου, με πολλές φωτεινές στιγμές στη ζωή σου και με αστείρευτη ελπίδα και προσπάθεια 🌼
Χριστός Ανέστη, Μαρία μου!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά με πολλές όμορφες στιγμές!
Το ζήτημα είναι να μπορεί να δει κανείς τα χαρακτηριστικά του σκοταδιού για να μπορεί να βρει κατάλληλους τρόπους να το αντιμετωπίσει.
Σ' ευχαριστώ πολύ, κορίτσι μου και αντεύχομαι!
Θα συμφωνήσω μαζί σου, Γλαύκη μου, ακολουθώντας τη σκέψη και τις ανησυχίες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Γιάννη μου!
Διαγραφή