Σάββατο 21 Απριλίου 2018

Να την πιστέψω ή να μην την πιστέψω;

Άραγε θα με οδηγήσει στο σωστό μονοπάτι ή θα μου βγει σε μια αυταπάτη;
Ο λόγος περί διαίσθησης...
Πόσο της επιτρέπουμε να λειτουργεί στη σημερινή εποχή που βασιλεύει η λογική και ο βαρύς ορθολογισμός σε κάθε βήμα, σε κάθε απόφαση που πρέπει να πάρουμε, σε κάθε επιλογή που είναι ανάγκη να κάνουμε;
Πού μας εξυπηρετεί περισσότερο σε σχέση με τη λογική; 

Θεωρείται από πολλούς ότι τα μηνύματα που λαμβάνουμε μέσω της διαίσθησης μοιάζουν μεταφυσικά, όμως οι επιστήμονες πλέον έχουν ανακαλύψει ότι όλα έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου - το οποίο είναι υπεύθυνο για την φαντασία και τη δημιουργικότητα - λαμβάνει διαρκώς πληροφορίες από το εξωτερικό περιβάλλον, την ίδια στιγμή που το αριστερό ημισφαίριο είναι απασχολημένο με άλλες λειτουργίες - εκείνο είναι υπεύθυνο κυρίως για τις λεκτικές, λογικές νοητικές και αναλυτικές διεργασίες.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το σώμα αντιδρά ξαφνικά με μια περίεργη αίσθηση στο στομάχι ή με εφίδρωση στις παλάμες ή άλλα συμπτώματα, όταν είναι ενεργή η διαίσθηση. Πρόκειται για πληροφορίες που έρχονται από το υποσυνείδητο, οι οποίες βρίσκουν διέξοδο μέσα από τα όνειρα, ακόμα σαν ένα νιώσιμο ή από παρορμήσεις συναισθηματικές ή σωματικές.

Κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί με τα μηνύματα που στέλνει το σώμα όταν νοσεί, τα οποία δεν είμαστε πάντα σε θέση να αντιληφθούμε, καθώς δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα. Εκεί η διαίσθηση αποδεικνύεται σωτήρας του ανθρώπου, διότι θα τον αφυπνίσει και θα τον θέσει σε εγρήγορση, προκειμένου να ψάξει την αιτία αυτών των σημάτων που του στέλνει ο οργανισμός του. Στο αυτόνομο νευρικό σύστημα (το οποίο στέλνει δεδομένα στο κεντρικό νευρικό σύστημα μέσα από τις αισθήσεις) έχει ανακαλυφθεί πως τα κύτταρα "επικοινωνούν" σε μία δική τους "γλώσσα" μέσω των πεπτιδίων και των υποδοχέων. Όλες αυτές οι "επικοινωνίες" καταλήγουν στον εγκέφαλο με σκοπό να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα.
Σώμα και νους είναι ένα μέσα από τη συνεχή συνεργασία τους.

Η διαίσθηση έχει το προβάδισμα έναντι της λογικής, αρκεί να είναι σε λειτουργία και να μπορεί να την εμπιστευτεί κανείς. Μέσω εκείνης είναι δυνατόν να δράσει ο άνθρωπος προληπτικά ή να ακολουθήσει τη διαδρομή που θα αποβεί μοιραία η καταλληλότερη για εκείνον, με βάση πάντα αυτό που ποθεί πραγματικά η καρδιά του ή εξυπηρετεί τελειότερα τους στόχους του. Είναι δυνατόν να πετύχει ό,τι ο νους δε θα συλλάβει ή θα αστοχήσει, επειδή θα φέρει εμπόδια ακολουθώντας στεγνά μόνο τις λογικές διεργασίες.

Ειδικά στη σύγχρονη εποχή κυριαρχεί ο νους και η διαίσθηση έχει παραμεληθεί, καθώς για να αναπτυχθεί απαιτείται ηρεμία και "άδειασμα" του μυαλού σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να γίνεται στοπ στην ατελείωτη "φλυαρία" που κατακλύζει τον νου καθ' όλη τη διάρκεια μιας ημέρας και κάθε ημέρα. Ο άνθρωπος σήμερα δεν έχει χρόνο να πάρει ανάσα, να "ακούσει" τον εαυτό του, να λάβει τις πληροφορίες που έρχονται από το σώμα του ή να έρθουν με καθαρότητα δεδομένα από το υποσυνείδητο στο συνειδητό - τα δύο επίπεδα που λειτουργούν οι σκέψεις μας, η μνήμη μας και οι συμπεριφορές μας.

Να την πιστέψουμε, λοιπόν, ή όχι;
Ναι, αν αλλάξουμε συνήθειες και δείξουμε πρώτα εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, δώσουμε προσοχή στα θέλω μας και σταθούμε με ειλικρίνεια απέναντι σε αυτά.

Μην ξεχνάμε τι έλεγαν οι παλαιότεροι: 
"Άκου αυτό που λέει το μέσα σου"!










20 σχόλια:

  1. .. Έχω τη διαίσθηση ότι καλά τα λες! :-) Πλαισιωμένα, μάλιστα, με όλα τα παλιά καλά παιδάκια της μουσικής, γίνονται ακόμα πειστικότερα :-)

    Το δίλημμα ("να την πιστέψω ή να μην την πιστέψω") ίσως δεν έχει νόημα, όταν αυτή περνάει μέσα από το υποσυνείδητό μας και ούτως ή άλλως λειτουργεί (π.χ, στην εφίδρωση που λες, αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, κατά τις οποίες "ενστικτωδώς" επιλέγουμε κάποιες συμπεριφορές).

    Καλησπέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Διονύση
      Το δίλημμα υπάρχει στην περίπτωση που κάτι αισθανθούμε, αλλά δεν δώσουμε σημασία, διότι έχουμε μάθει να εμπιστευόμαστε κυρίως τη λογική. Για να λειτουργήσει η διαίσθηση είναι αναγκαία μια μικρή εξάσκηση μέσα από την παρατήρηση στο πώς αντιδρά το σώμα μας σε κάθε ιδιαίτερη κατάσταση και στα αποτελέσματα που θα έχουμε όταν το ακούσουμε.
      Δεν αναφέρομαι φυσικά στις αυτόματες αντιδράσεις, οι οποίες οι οποίες μας οδηγούν άμεσα σε συμπεριφορές χωρίς καμιά επεξεργασία. Αυτό είναι κάτι άλλο. Όταν η διαίσθηση είναι ενεργή, δε σημαίνει ότι απαραίτητα θα περάσει κανείς σε αυτόματες συμπεριφορές, αλλά ίσα-ίσα θα έχει ένα πρωτογενές στοιχείο που θα βοηθήσει στην περαιτέρω επεξεργασία.
      Σ' ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου και την υπομονή για την απάντηση.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  2. Μερικές φορές τα αφήνω όλα αυτά ακατέργαστα. Προσπαθώ να μην τα ψαχουλέψω περαιτέρω.
    Καλό βράδυ Γλαύκη μου, να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο αντέχει κανείς, Γιάννη μου, σκαλίζει.
      ΚΑλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  3. Γλαύκη μου, για να ακούσουμε αυτό που μας λέει το μέσα μας πρέπει πρώτα να αγαπήσουμε και να εμπιστευθούμε τον εαυτό μας. Διαίσθηση πάντως υπάρχει και συχνά βγαίνει αληθινή. Σε φιλώ, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λένε ότι οι γυναίκες την έχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό ανεπτυγμένη σε σχέση με το ανδρικό φύλο. Ίσως επειδή η φύση τους έκανε το δώρο ενός πολύ υπεύθυνου ρόλου, αυτού της μητέρας.
      Ναι, συμφωνώ για την αγάπη και εμπιστοσύνη απέναντι στον εαυτό μας, μα σήμερα του δίνουμε λάθος σημασία δυστυχώς.
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
    2. Διόρθωση...
      μας έκανε το δώρο

      Διαγραφή
  4. Ποτε δεν εχω βασιστει στη διαισθηση η στη προαισθηση και για να ειμαι πιο ειλικρινης δεν ξερω περι τινος προκειται. Θεωρω ότι ειμαι αρκετα ορθολογιστης ακολουθω τις λογικες διαδικασιες του μυαλου μου επεξεργαζομαι τα δεδομενα αναλυω τις καταστασεις από το να ακουω τα ψιθυρισματα μιας αγνωστης εσωτερικης φωνης. Βεβαια υπαρχουν και περιστατικα στη ζωη που πρεπει να αποφασισουμε αμεσα. Εκει πιστευω ότι είναι η εμπειρια μας που μας βοηθαει να επιλεξουμε.
    Ο ανθρωπος είναι ένα ακρως συναισθηματικο ον και τα συναισθηματα του υπερεχουν από την λογικη. Όμως πιστευω ότι μπορουμε να παιρνουμε καλυτερες αποφασεις όταν χρησιμοποιουμε περισσοτερο τη δυναμη του νου μας και λιγοτερο τα ενστικα μας που ακριβως επειδη προερχονται απο ένα ανεξερευνητο υποσυνειδητο και τα λαμβανουμε επειτα από μια συναισθηματικη φορτιση μας οδηγουν συνηθως σε λανθασμενες επιλογες.

    Κι επειδη τετοια προασθηματα τα εχω κι εγω καμμια φορα:

    Γιώργος Νταλάρας - Το προαίσθημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν επηρεάζεται η διαίσθηση απαραίτητα από τα συναισθήματα, καθώς πρόκειται για καταγραφές στον νου, οι οποίες δεν έχουν περάσει από επεξεργασία. Οι αυτόματες αντιδράσεις που προέρχονται από κάποια συναισθήματα όπως ο φόβος το άγχος κ.ά. ελέγχονται από άλλο σημείο του εγκεφάλου, όπου είναι και από τα πρώτα που αναπτύχθηκαν στον άνθρωπο - σαν τα ζωάκια ας πούμε.
      Ένας ορθολογιστής δεν είναι εύκολο να δει αυτή την οπτική αν δεν του δείξει κάποιος πώς μπορεί να λειτουργήσει και να εξασκηθεί. Ούτε είναι σώφρον να πράττει κανείς στηριζόμενος πάντα και μόνο στη διαίσθηση. Καλό είναι να εξασκούμε και τις δύο δυνατότητες που μας έχει προσφέρει η φύση, μια και έχουμε μεγαλύερη δύναμη στα χέρια μας απέναντι στις απαιτήσεις της ζωής.

      Με το τραγούδι με έκανες να χαμογελάσω πάντως...

      Διαγραφή
  5. Από όσα έχω διαβάσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το όργανο (στο ανθρώπινο σώμα) που μου προκαλεί τόσο ενδιαφέρον και δέος
    Είναι τόσο λίγα, σχετικά μ' αυτόν, που οι νευρολόγοι έχουν καταφέρει να καταλάβουν μέχρι σήμερα.
    Συχνά υπάρχουν εκείνοι που εμπιστεύονται περισσότερο τη διαίσθηση, το ένστικτο ή όπως θέλεις να το πεις.
    Πολλά τα σήματα που στέλνει σε άλλα όργανα του σώματος.
    Αφού δεχόμαστε πως όταν πονάει το κεφάλι ή το στομάχι η πρώτη σκέψη είναι το στρες ή η στενοχώρια.
    Γιατί να μην δεχτούμε και πολλά άλλα;...
    Ο Ιπποκράτης πρώτος ανέφερε πως η ψυχή νοσεί και γι αυτό αρρωσταίνει το σώμα.
    Αυτό που σήμερα λέμε ψυχοσωματικό.
    Γιατί λοιπόν να μην δεχτούμε την διαίσθηση, το ένστικτο, την ενσυναίσθηση;
    Πολύ ενδιαφέρον άρθρο Γλαύκη!

    Καλή Κυριακή:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένας ανεξερεύνητος μαγικός κόσμος είναι ο νους. Μάλιστα με τρομάζει και λίγο η ιδέα να ανακαλύψει ο άνθρωπος πολλά γι' αυτόν.
      Έχουν αποδειχτεί όσα αναφέρεις πλέον σήμερα, γιατί υπάρχουν τα μέσα για παραπάνω έρευνα, μα και ο Ιπποκράτης ήδη από τότε είχε διαπιστώσει πολλά για την εποχή του..., όπως φυσικά και όλοι οι ανήσυχοι άνθρωποι της εποχής του.
      Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σχόλιο.

      Διαγραφή
  6. Εγώ ακολουθώ τους παλιούς "Άκου αυτό που λέει το μέσα σου". Σπανίως με οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Καλό απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρομοίως και υπήρξε μεγάλη περίοδος που το πολέμησα, καθώς είχα τρομάξει από την ισχύ του. Υπάρχουν στιγμές που δεν θα ήθελες να λειτουργεί...
      Να είσαι καλά :)

      Διαγραφή
  7. Πολύ καλό το κείμενό σου Γλαύκη μου. Προς στιγμή νόμιζα πως το αντέγραψες από κάποιον ψυχολόγο. Ταυτίζομαι πλήρως με τις σκέψεις σου και αν την είχα εμπιστευτεί σε νεώτερη ηλικία, θα είχα αποφύγει πολλά λάθη. Θέλει βέβαια εξάσκηση και εμπιστοσύνη -όπως πολύ σωστά το λες-
    Καλό σου απογευματάκι και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λόγω της ειδικότητάς μου έχω μελετήσει πολλά και φυσικά δεν τα έχω βγάλει από το κεφάλι μου. Θα τα βρει κανείς στη βιβλιογραφία που κυκλοφορεί αλλά και στο διαδίκτυο σε διάφορα άρθρα. Απλά μέσα από τις δικές μου παρατηρήσεις και γενικότερα την εμπειρία μου διαπιστώνονται πολλά από αυτά που έχουν ανακαλύψει οι επιστήμονες στην έρευνά τους.
      Μαρία μου, αν δεν είχες κάνει αυτά τα λάθη ή έστω τα περισσότερα από αυτά, δεν θα ήσουν αυτός ο όμορφος άνθρωπος που είσαι σήμερα...
      Τι λες;
      Ναι, καμιά φορά μπορεί να χρειαστεί να είναι σκληρή η διαδρομή, για να φανεί το μεγαλείο του ανθρώπου.
      Πολλά φιλιά, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  8. Πολλές φορές την ακολουθώ αλλά ξέρεις, αυτό το μοιραία διαδρομή με κάνει να στέκομαι και να ζητώ τη βοήθεια της λογικής. Δεν ξέρω...κάποιες φορές μπορείς να την εμπιστευτείς όταν μάλιστα σκοπό έχει την προφύλαξη/πρόληψη. Άλλες πάλι μπερδεύεται η διαίσθηση με το ''θέλω πολύ'' και γίνεται το μοιραίο λάθος. Δύσκολη ερώτηση δύσκολη απόφαση
    Καλησπέρα Γλαύκη μου Ωραίο θέμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχει άδικο για το μπέρδεμα που αναφέρεις... Με εντυπωσιάζει που στάθηκες σε αυτό το λεπτό σημείο και είναι πράγματι η παγίδα. Θέλει αρκετή προσωπική εργασία, για να λειτουργεί απερίσπαστα από εκείνα τα "θέλω πολύ".
      Σ' ευχαριστώ, Άννα μου, για όλα.

      Διαγραφή
    2. Διόρθωση...
      Δεν έχεις άδικο για το μπέρδεμα...

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.