Να την πιστέψω ή να μην την πιστέψω;

Άραγε θα με οδηγήσει στο σωστό μονοπάτι ή θα μου βγει σε μια αυταπάτη;

Ο λόγος περί διαίσθησης...

Πόσο της επιτρέπουμε να λειτουργεί στη σημερινή εποχή που βασιλεύει η λογική και ο βαρύς ορθολογισμός σε κάθε βήμα, σε κάθε απόφαση που πρέπει να πάρουμε, σε κάθε επιλογή που είναι ανάγκη να κάνουμε;

Πού μας εξυπηρετεί περισσότερο σε σχέση με τη λογική; 

Θεωρείται από πολλούς ότι τα μηνύματα που λαμβάνουμε μέσω της διαίσθησης μοιάζουν μεταφυσικά, όμως οι επιστήμονες πλέον έχουν ανακαλύψει ότι όλα έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος. Το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου - το οποίο είναι υπεύθυνο για την φαντασία και τη δημιουργικότητα - λαμβάνει διαρκώς πληροφορίες από το εξωτερικό περιβάλλον, την ίδια στιγμή που το αριστερό ημισφαίριο είναι απασχολημένο με άλλες λειτουργίες - εκείνο είναι υπεύθυνο κυρίως για τις λεκτικές, λογικές νοητικές και αναλυτικές διεργασίες.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το σώμα αντιδρά ξαφνικά με μια περίεργη αίσθηση στο στομάχι ή με εφίδρωση στις παλάμες ή άλλα συμπτώματα, όταν είναι ενεργή η διαίσθηση. Πρόκειται για πληροφορίες που έρχονται από το υποσυνείδητο, οι οποίες βρίσκουν διέξοδο μέσα από τα όνειρα, ακόμα σαν ένα νιώσιμο ή από παρορμήσεις συναισθηματικές ή σωματικές.

Κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί με τα μηνύματα που στέλνει το σώμα όταν νοσεί, τα οποία δεν είμαστε πάντα σε θέση να αντιληφθούμε, καθώς δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα. Εκεί η διαίσθηση αποδεικνύεται σωτήρας του ανθρώπου, διότι θα τον αφυπνίσει και θα τον θέσει σε εγρήγορση, προκειμένου να ψάξει την αιτία αυτών των σημάτων που του στέλνει ο οργανισμός του. Στο αυτόνομο νευρικό σύστημα (το οποίο στέλνει δεδομένα στο κεντρικό νευρικό σύστημα μέσα από τις αισθήσεις) έχει ανακαλυφθεί πως τα κύτταρα "επικοινωνούν" σε μία δική τους "γλώσσα" μέσω των πεπτιδίων και των υποδοχέων. Όλες αυτές οι "επικοινωνίες" καταλήγουν στον εγκέφαλο με σκοπό να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα.
Σώμα και νους είναι ένα μέσα από τη συνεχή συνεργασία τους.

Η διαίσθηση έχει το προβάδισμα έναντι της λογικής, αρκεί να είναι σε λειτουργία και να μπορεί να την εμπιστευτεί κανείς. Μέσω εκείνης είναι δυνατόν να δράσει ο άνθρωπος προληπτικά ή να ακολουθήσει τη διαδρομή που θα αποβεί μοιραία η καταλληλότερη για εκείνον, με βάση πάντα αυτό που ποθεί πραγματικά η καρδιά του ή εξυπηρετεί τελειότερα τους στόχους του. Είναι δυνατόν να πετύχει ό,τι ο νους δε θα συλλάβει ή θα αστοχήσει, επειδή θα φέρει εμπόδια ακολουθώντας στεγνά μόνο τις λογικές διεργασίες.

Ειδικά στη σύγχρονη εποχή κυριαρχεί ο νους και η διαίσθηση έχει παραμεληθεί, καθώς για να αναπτυχθεί απαιτείται ηρεμία και "άδειασμα" του μυαλού σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να γίνεται στοπ στην ατελείωτη "φλυαρία" που κατακλύζει τον νου καθ' όλη τη διάρκεια μιας ημέρας και κάθε ημέρα. Ο άνθρωπος σήμερα δεν έχει χρόνο να πάρει ανάσα, να "ακούσει" τον εαυτό του, να λάβει τις πληροφορίες που έρχονται από το σώμα του ή να έρθουν με καθαρότητα δεδομένα από το υποσυνείδητο στο συνειδητό - τα δύο επίπεδα που λειτουργούν οι σκέψεις μας, η μνήμη μας και οι συμπεριφορές μας.

Να την πιστέψουμε, λοιπόν, ή όχι;
Ναι, αν αλλάξουμε συνήθειες και δείξουμε πρώτα εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, δώσουμε προσοχή στα θέλω μας και σταθούμε με ειλικρίνεια απέναντι σε αυτά.

Μην ξεχνάμε τι έλεγαν οι παλαιότεροι: 

"Άκου αυτό που λέει το μέσα σου"!