Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Κάνουν πάρτι στα σπίτια οι έφηβοι;

Πριν από λίγες μέρες τέλειωσε η περίοδος των Αποκρεών αφήνοντας πίσω το πνεύμα διασκέδασης και χαλαρότητας. Συνήθως τέτοια εποχή γίνονταν πάντα πάρτι είτε σε σπίτια είτε σε άλλους χώρους.
Παλαιότερα ήταν δεδομένο πως κάποιος θα έκανε πάρτι στο σπίτι του για τις ημέρες του καρναβαλιού και όχι μόνο... Το σπίτι αν ήταν μικρό ή μεγάλο δεν είχε καμία σημασία, αφού μετρούσε η καλή παρέα, το κέφι για χορό, τα πειράγματα, η πλάκα και το φλερτ. Με κάθε ευκαιρία κάποιος έστηνε στο πι και φι μια τέτοια βραδιά για τη συντροφιά, η οποία δενόταν πολύ περισσότερο μέσα από αυτές τις συγκεντρώσεις ή ακόμα γνώριζε και άλλα άτομα - φίλο φίλου κλπ.

Εδώ και αρκετά χρόνια πέρα από τα παιδικά πάρτι δεν ακουγόταν τίποτε αντίστοιχο για τους εφήβους. Αναφέρομαι στα πάρτι σε σπίτια και όχι σε άλλους χώρους διασκέδασης. Ακόμα και τα περισσότερα παιδικά πάρτι δε γίνονταν στα σπίτια αλλά σε παιδότοπους, κάτι με το οποίο δε συμφωνώ καθόλου, αλλά είναι προσωπική μου άποψη, όπως είμαι υπέρμαχος του ελεύθερου παιχνιδιού και της ψυχαγωγίας με τρόπους που μπορούν να βρουν τα παιδιά, αν έχουν γύρω τους τα κατάλληλα ερεθίσματα. Απεχθάνομαι την συνήθεια - επιδημία του κλόουν και του εμψυχωτή, λες και τα παιδιά δεν έχουν από μόνα τους μια δυναμική που δε συγκρίνεται με κανενός ενήλικα... Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα, που σηκώνει ιδιαίτερη συζήτηση και έχω βγει ήδη από τα πλαίσια του σημερινού.

Το τρέχον ζήτημα είναι ο τόπος και ο τρόπος που διασκεδάζουν σήμερα οι έφηβοι. Διασκεδάζουν ή βαριούνται; Κάνουν πάρτι, χορεύουν ή τα πίνουν με ιλιγγιώδη ρυθμό και παράνομα (!) στα μπαρ μένοντας την περισσότερη ώρα, ή μέχρι να διαλυθούν εντελώς από το αλκοόλ, πίσω από τις οθόνες; 
Λυπάμαι που το λέω, αλλά μάλλον ισχύει το δεύτερο σε κάθε ερώτημα... 
Από μαρτυρίες γνωστών μου γονέων, παλαιότερων μαθητών μου, δράσεις κάποιων συμμαθητών του δικού μου παιδιού και από άρθρα σχετικά που έχουν πέσει στην αντίληψή μου διαπιστώνεται πως ο πιο συνηθισμένος τρόπος διασκέδασης των εφήβων είναι η μάζωξη σε μπαράκια της γειτονιάς ή αλλού και  η κατανάλωση οινοπνευματωδών ανεξέλεγκτα. Εννοείται ότι αυτό αφορά σε ηλικίες κάτω των 17 ετών. 
Οι γονείς πού είναι άραγε;
Οι καταστηματάρχες δεν παρανομούν;
Η ευθύνη τους τεράστια.
Ψιλά γράμματα και πού να ασχολείται κανείς τώρα...
Μόνα τους, πλέουν δυστυχώς σε πελάγη εξοντωτικής βαρεμάρας, αδιαφορίας για όλα, άγνοιας των κινδύνων και συχνά παρανομίας - κάποιες φορές με ολέθριες συνέπειες.

Δεν θα σταθώ άλλο στην αρνητική όψη των εφήβων, διότι είναι αυτό που αναδεικνύεται παντού γύρω μας, όπως και για πολλά άλλα θέματα, αφού "πουλάνε" και γενικά κάνουν εντύπωση... Χωρίς φυσικά να γίνεται κάτι αξιόλογο από γονείς, επίσημους ή άλλους ανεπίσημους φορείς, ώστε να προλαμβάνονται τέτοιες καταστάσεις.

Αντίστοιχο ενδιαφέρον έχει και η άλλη όψη, όπου υπάρχουν παιδιά, τα οποία κάνουν μαζώξεις στα σπίτια και διασκεδάζουν ακούγοντας μουσική, κάνοντας πλάκες, παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια και ότι άλλο εμπνευστούν.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι οργανώνουν πάρτι σε κάποιο σπίτι (δε χρειάζεται να είναι τεραστίων διαστάσεων), όπως συνέβη με αφορμή τις Απόκριες, όπου είχαν τη διάθεση και να μασκαρευτούν - μάλιστα με αυτοσχέδιες στολές, γιατί θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα εξωφρενικό και out το να ντυθεί κανείς αποκριάτικα σε αυτές τις ηλικίες. Οι πιο προχωρημένοι ετοιμάζουν λίστες τραγουδιών (καλής μουσικής...), όλοι μοιράζονται τα μικρά εδέσματα και τα αναψυκτικά και φέρνουν μαζί τους όλο τους το κέφι, για να χορέψουν ως να βγάλουν φουσκάλες στα πόδια τους και να διασκεδάσουν με την ψυχή τους.
Αποτέλεσμα; 
Πληρότητα και... χωρίς να "γκρεμιστεί" το σπίτι!

Μέσα στην ευρύτερη συντροφιά ίσως θα βρεθούν κι εκείνα τα παιδιά που θα βαριούνται την ζωή τους, γιατί θα ήθελαν να περάσουν την ώρα τους αλλιώς... οπότε παραμένουν με το κινητό στο χέρι βγάζοντας selfies και "σκοτώνοντας μύγες". Εκεί η υπόλοιπη παρέα σηκώνει τα χέρια ψηλά...

Γιατί να μη γίνει ξανά in, λοιπόν, ένας τέτοιος τρόπος διασκέδασης; Τα πάντα είναι θέμα μόδας πλέον.
Από όσα άκουσα και είδα πάντως, παρατηρώ ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται λίγο διαφορετικά...

Ας τους δώσουμε από νωρίς το παράδειγμα μιας πιο υγιούς και αυθεντικής ζωής, για να απολαύσουν με γνήσια επαφή και ενδιαφέρον και ως ενήλικες αργότερα τις όμορφες όψεις του "σκατόκοσμου", στον οποίο ζούμε. Πόσο πια κοστίζει;
Έχουμε την ευθύνη._







12 σχόλια:

  1. Έχει αλλάξει ο τρόπος που διασκεδάζουν οι νέοι σήμερα σε σχέση με τους νέους παλιότερα.Ίσως και οι γονείς δεν θέλουν να φύγουν από το σπίτι γιατί αυτό είναι κανόνας ίσως η ακαταστασία η φασαρία...πολλά ισως που έχουν λιγοστέψει τα πάρτι. Αλλά το πάρτι δεν ακυρώνει το μπαρ. Θα πάνε και θα πιουν οι νέοι όποτε θέλουν. Ναι οι μαγαζάτορες παρανομούν αλλά δεν πιστεύω ότι ο 15άρης ο 16αρης ή ο 17άρης σήμερα δεν ξέρει τι σημαίνει πίνω ανεξέλεγκτα. Μπορώ να σου πω πολλά παραδείγματα που ξέρω από νέους που πίνουν και ξέρουν τι κακό κάνει το αλκοόλ γιατί έτσι είναι in!!!
    Τα πρότυπα άλλαξαν Γλαυκη μου, και οι γονείς τρέχουν για τον επιούσιον ή την καριέρα, για τα δικά τους όνειρα και απωθημένα και δεν έχουν χρόνο για τα παιδιά.
    Μεγάλη συζήτηση. Η ίδια η οικογένεια δίνει την κατεύθυνση. Όσο και αν το περιβάλλον επηρεάζει τους νέους για το κάθε τι, οι οικογενειακές βάσεις όταν είναι γερές αποφεύγονται τα πολλά αρνητικά.
    Καλή σου εβδομάδα κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η τελευταία παράγραφος στο σχόλιό σου τα λέει όλα, Άννα μου. Δικαιολογίες πολλές δεν χωρούν για τους γονείς. Δυστυχώς, όταν κάποιος αποφασίσει να γίνει γονέας, είναι υποχρεωμένος να βάλει στην άκρη πολλά από τα δφικά του θέλω, ώστε να προσφέρει τα γερά θεμέλια στο παιδί του. Όταν το κάνει αυτό, θα βρει και τον χρόνο στην πορεία, για να ικανοποιήσει τον εαυτό του και μάλιστα χωρίς ενοχές.
      Επίσης, τα παιδιά είναι φασαρία και ακαταστασία, αρκεί να μην τους επιτρασπεί να γίνουν μικροί καννίβαλοι...! Όλα γίνονται.
      Σ' ευχαριστώ, Άννα μου, και καλή νέα εβδομάδα πια!

      Διαγραφή
  2. Νομιζω ότι τα δεδομενα της διασκεδασης των νέων Γλαυκη μου έχουν αλλαξει όπως αλλάζουν και οι εποχες..σκεψου πως ήταν η ζωη τους πριν το φεης μπουκ ..ακομα και να θελεις να μιλησεις μαζι τους δεν μπορείς...δεν έχουν πια χρονο να ασχοληθουν με τίποτε άλλο ..εχω την εντυπωση ομως οτι απο και περα θα αλλαξουν πολλα δεδομενα σε σχεση με την κανονικη εφηβεία..μεγαλώνουν πολύ γρηγοροτερα τα παιδια ..δυστηχως δεν χαιρονται αυτην την τοσο ομορφη περιόδο της ζωής τους .. μακαρι να κάνω λάθος φιλη μου..!
    καλη εβδομαδα σου ευχομαι .. φιλακιαα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, αν ο γονιός έχει μάθει στα παιδιά να συζητούν μαζί του, τότε εκείνα δεν απομακρύνονται με όσα κι αν ασχολούνται. Στα πρώτα χρόνια είναι το μυστικό της καλής συνέχειας, όμως πολλοί δεν δίνουν το απαιτούμενο βάρος δυστυχώς.
      Ναι, πολλά παιδιά δε χαίρονται την όμορφη αυτή περίοδο και βιάζονται να μεγαλώσουν αντιγράφοντας κακόγουστα την ζωή των ενηλίκων, αλλά αυτά τα χρόνια δεν ξαναγυρνούν και στην πορεία θα ζήσουν ως ενήλικες που έχουν χάσει το νόημα της ζωής.
      Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  3. Σίγουρα πάνω στον αναβρασμό και την αμυαλιά τής νεότητάς μας κάνουμε πολλά, κι ίσως να φτάνουμε και σε ακρότητες, όπως σίγουρα κι οι καιροί αλλάζουν και πολλά πράγματα προσαρμόζονται με τα δεδομένα τής τρέχουσας περιόδου - είναι κάτι αναπόφευκτο. Δεν μπορώ να παραβλέψω, όμως, πως μεγάλο ρόλο παίζει κι η οικογένεια - και, μάλιστα, τον no1. Και δεν μιλάω για λόγια και συμβουλές, μα για την ίδια στάζη ζωής που πρέπει να έχουμε πρώτα απ' όλα εμείς οι ίδιοι, για να εμπνεύσουμε στη συνέχεια και τους υπόλοιπους, και πρώτα τα ίδια μας τα σπλάχνα. Η έμπνευση είναι η καλύτερη δασκάλα!

    Πάντως, δεν ξέρω αν εγώ είμαι υπερβολική, αλλά βλέπω πολλή κατηφόρα σε πολλά, ρε γαμώτο. Κι αυτό μόνο θλιβερό μπορεί να είναι.

    //Ίσως τα γράφω λίγο γενικά, μα μέσα τους κλείνεται και το θέμα τής διασκέδασης που θίγεις.

    Σε χαιρετώ, Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ωραίο και σοφό το σχόλιό σου και έτσι είναι. Η στάση ζωής των γονέων περνά αυτόματα τα μηνύματα στο παιδί.
      Ναι, πολλά έχουν πάρει τον κατήφορο, όμως ευτυχώς υπάρχει και φως από αρκετά παιδιά κι αυτό είναι ελπιδοφόρο. Απλά, αυτά τα θετικά επιβάλλεται να βγαίνουν στην επιφάνεια και να τους δίνεται η άξία και η προσοχή που τους αναλογεί, καθώς αποτελούν ένα παράδειγμα όπως και να το κάνουμε.
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  4. Δεν είναι τα πράγματα όπως παλιά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι εναλλατικοί τρόποι διασκέδασης έχουν εκλείψει.
    Έχω παραδείγματα ότι πολλές μαζώξεις νεών παιδιών σε παρέες γίνονται στα σπίτια με διάφορες δραστηριότητες.
    Το πάρτυ είναι κάτι πιο δύσκολο και δεν βλέπω να γίνεται όπως παλιά γιατί στραβώνουμε και εμείς οι γονείς αλλά απαιτεί και χώρο.
    Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ψήγματα για αυτό το γνήσιο, το διαφορετικό.
    Καλή βδομάδα Γλαύκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το ακούω πολύ, Γιάννη μου και από ακόμα έναν αυτό.
      Τα πάρτι σίγουρα απαιτούν χώρο, αλλά όλο και κάποιος από την παρέα θα έχει έναν λίγο μεγαλύτερο, αρκεί να υπάρχει η διάθεση.
      Καλή νέα εβδομάδα.

      Διαγραφή
  5. Θα σε ξαφνιάσω ευχάριστα, αφού ο γιος μου και η παρέα του, απο το σχολείο ακόμα και μέχρι τώρα -είκοσι φεύγα ετών παιδιά- κάνουν πάρτι στο σπίτι (εντάξει, δε λέω, βγαίνουν και έξω), και μάλιστα ρεφενέ, και χορεύουν μέχρι πρωίας. Το βρίσκω εκπληκτικό. Μάλιστα, ξεκινούν με ξένη μουσική και καταλήγουν σε ελληνική από ηπειρώτικο μέχρι νησιώτικο! Καλό μεσημέρι και καλό μήνα :)

    Υ.Γ Όντως, οι παιδότοποι τραγικός τρόπος "γιορτής"..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Πέτρα.
      Αυτά είναι. Πολύ τον χαίρομαι κι εκείνον και τη συντροφιά του. Είναι πολύ ενθαρρυντικό αυτό που αναφέρεις. Άρα καλά λέω ότι κάτι κινείται επιτέλους...
      Ωχ αμάν με τους παιδότοπους. Τα μαντριά όπως τα λέω συχνά...
      Καλή εβδομάδα και καλό μήνα, κορίτσι μου.

      Διαγραφή
  6. Πάντως φέτος ειδικά άκουσα για πολλά αποκριάτικα πάρτυ και ως φαίνεται, αρχίζουν να αναβιώνουν σταδιακά. Όπως επίσης και τα μαγαζιά που συχνάζουν τα νιάτα σήμερα, είναι πιο παραδοσιακά στέκια, ρακάδικα και ρεμπετάδικα. Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, κάπως έτσι σκεφτόντουσαν για μας οι γονείς μας, όταν οργανώναμε εκείνα τα θρυλικά πάρτυ με τα βερμούτ και το πικάπ να παίζει στη διαπασών.
    Γύρισε η εποχή Γλαύκη μου. Και στα στέκια των "μεγάλων" δεν έχω δει παρέα που να μην είναι όλοι τους αφοσιωμένοι στα κινητά τους. Οπότε τι να περιμένουμε απ' τα παιδιά;
    Καλό και ευλογημένο μήνα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να κι εσύ που φέρνεις επίσης καλά νέα, Μαρία μου.
      Οι μεγάλοι έχουν την ευθύνη για πολλά και κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Ζητάνε όμως τα ρέστα πάντα από τους άλλους ή από τα ίδια τα παιδιά τους...
      Καλό μήνα και καλή εβδομάδα και για σένα εύχομαι.

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.