Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017

Ένας κόσμος, ένα φριχτό όνειρο...;


"Η πραγματική δύναμη, η δύναμη που έχουμε για να αγωνιστούμε μέρα και νύχτα, δεν είναι η εξουσία πάνω σε πράγματα, αλλά πάνω σε ανθρώπους"
Η δύναμη τελικά μιας λανθασμένης πράξης (2+2=5) μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να γίνει τεράστια  έως ανεξέλεγκτη.
Κι ας δούμε μέσα από τις εξαιρετικά εύστοχες σκέψεις και τον βαθύ ανθρωπισμό του λίγα από όσα μας έχει προσφέρει ο Τζωρτζ Όργουελ, ένας από τους κορυφαίους στοχαστές του 20ου αιώνα.





" Κοντοστάθηκε, πήρε βαθιά ανάσα και με τον αέρα του Διευθυντή του σχολείου απευθύνθηκε σε έναν πολλά υποσχόμενο μαθητή:

«Πώς μπορεί κάποιος άνθρωπος να διασφαλίσει την εξουσία του επάνω σε κάποιον άλλον, Ουίνστον;»
 
Ο Ουίνστον σκέπτεται… «Με το να τον κάνει να υποφέρει», λέει τελικά.

«Ακριβώς. Κάνοντάς τον να υποφέρει. Η υπακοή δεν είναι αρκετή.
Αν δεν κάνετε τον ενδιαφερόμενο να υποφέρει, πώς θα μπορέσετε να είστε σίγουροι ότι υπακούει στη δική σας βούληση και όχι στη δική του;
Δύναμη είναι το να μπορείς να προκαλέσεις πόνο και εξευτελισμό.
Δύναμη είναι να διαλύσεις το ανθρώπινο μυαλό σε κομμάτια και να τα ανασυνθέσεις τελικά σε νέα σχήματα, της δικής σου επιλογής.
Αρχίζετε τώρα λοιπόν να βλέπετε, τι είδους κόσμο δημιουργούμε;» "

" Θυμάσαι, συνέχισε, που έγραψες στο ημερολόγιό σου "Ελευθερία είναι η ελευθερία να λες ότι δύο και δύο ίσον τέσσερα"; Ο Ο'Μπράιαν σήκωσε το αριστερό του χέρι, με την πλάτη του γυρισμένη στον Ουίνστον, με τα τέσσερα δάκτυλα εκτεταμένα και τον αντίχειρα κρυμμένο.

-Πόσα δάκτυλα είναι αυτά, Ουίνστον;

-Τέσσερα.

-Κι αν το Κόμμα πει ότι δεν είναι τέσσερα, αλλά πέντε, τότε πόσα είναι;

-Τέσσερα.

Η λέξη τέλειωσε με μια κραυγή πόνου. "

" Ένα κείμενο – προειδοποίηση, μία κραυγή αγωνίας για όσα σημαντικά επρόκειτο να συμβούν στο μέλλον. Ο Μεγάλος Αδελφός του Όργουελ ήταν εκεί, πολύ πριν εμείς μπορούσαμε να τον φανταστούμε, πολύ πριν κάνει την εμφάνιση του στις ζωές και τις οθόνες μας.
Η σκέψη είναι έγκλημα που τιμωρείται με θάνατο. Ο έρωτας είναι έγκλημα που τιμωρείται με θάνατο. Η γνώση είναι έγκλημα που τιμωρείται με θάνατο.
Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν έχει ουσία, είναι μονάχα ένας αριθμός, ένα κομμάτι της στατιστικής. "





" Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα. "

"΄Οποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον. ΄Οποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν."

"Αν θέλεις ένα όραμα του μέλλοντος, φαντάσου μία μπότα να συνθλίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο."

"Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα που καταναλώνει δίχως να παράγει. Δε δίνει γάλα, δε γεννάει αυγά, είναι υπερβολικά αδύναμος για να τραβάει το αλέτρι, δεν μπορεί να τρέξει αρκετά γρήγορα για να πιάσει λαγούς. Ωστόσο, είναι ο αφέντης όλων των ζώων. Τα βάζει για δουλειά, τους δίνει πίσω το ελάχιστο αντίτιμο ώστε να μη λιμοκτονήσουν και κρατάει τα υπόλοιπα για τον εαυτό του."

"Ελευθερία είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους εκείνο που δεν θέλουν να ακούσουν."

"Ο ταχύτερος τρόπος για να τελειώσεις έναν πόλεμο, είναι να τον χάσεις."

"Δεν θα ήταν σωστό και δίκαιο να υπάρχει ένας καλύτερος κόσμος κάπου αλλού;"

Πηγή : Το Κουτί της Πανδώρας



Από το προτελευταίο μυθιστόρημα του Όργουελ "Η Φάρμα των Ζώων", μια αλληγορία που μας μεταφέρει σε μία ακόμη δυστοπία, όπου τα ζώα επαναστατούν στον σκληρό άνθρωπο-αφέντη και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στην προσπάθεια των ζώων να διαμορφώσουν την κοινωνία τους μετά την  απελευθέρωσή τους. Ανακαλύπτει κανείς πώς ο σκλαβωμένος λειτουργεί πεσιμιστικά και υποτακτικά έχοντας ήδη την ελευθερία στα χέρια του, του έχει γίνει βίωμα, συνήθεια, με αποτέλεσμα εύκολα μπορεί μια επανάσταση να μετατραπεί σε ένα ακόμα ολοκληρωτικό καθεστώς από έναν επιτήδειο άλλο αφέντη... Τότε φτάνει κανείς να μην ξεχωρίζει πια τον άνθρωπο από το γουρούνι, που στέκεται στα δυο πόδια και το αντίστροφο.







Για όποιον ενδιαφέρεται να δει τους λόγους για τους οποίους έγραψε ο Όργουελ το τρομακτικά προφητικό 1984, μπορεί να διαβάσει πατώντας στον παρακάτω τίτλο:

Ο Όργουελ εξηγεί γιατί έγραψε το 1984 σε γράμμα του





Πιστεύετε ότι έχει καμία σχέση το σήμερα και το κοντινό αύριο με όσα έλεγε ο Όργουελ; 
Αν, μάλιστα, κανείς σκεφτεί ότι όλα αυτά είναι υπερβολές και στα πλαίσια της πολύ in τρομολαγνείας, ας κοιτάξει προσεχτικά πρώτα στον χώρο της εργασίας του - αν έχει - και ας μην πάει καθόλου παραπέρα. Αυτό αρκεί, καθώς θα έχει σίγουρα μια άμεση απάντηση.









9 σχόλια:

  1. Οι σκέψεις που παραθέτεις Γλαύκη μου, μέσα από τον Όργουελ είναι σημαντικές. Και στην αγνότητά τους ακέραιες.
    Στέκεσαι στον διάσημο συγγραφέα αρκετά.
    Μου δίνεις έτσι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη λαβή να μιλήσω για τον Όργουελ εκείνον που έκανε "πράξη" τα γραφόμενα του με την ίδια του την πολιτική επαίσχυντη στάση το 1949.
    Θα γνωρίζεις θεωρώ ότι ο "επαναστάτης" Τζώρτζ Όργουελ ήταν εκείνος που παρέδωσε λίστα 38 επιφανών αριστερών πνευματικών ανθρώπων στην Αγγλική Κυβέρνηση με την κατηγορία των "συνεργατών των κομμουνιστών" μεσούντος του ψυχρού πολέμου ; γνωρίζεις θεωρώ ότι ανάμεσα στα ονόματα που στην κυριολεξία "έδωσε" ήταν και ο Τσάρλυ Τσάπλιν ;
    Αυτός ήταν λοιπόν στα στερνά του ο περίφημος "επαναστάτης" Τζώρτζ Όργουελ.
    Δεν θέλω να πω περισσότερα, είναι γνωστά στην ιστορία τα κατορθώματά του. Και στέκομαι σε μια ωραιότατη ανάρτηση μια ακόμα φορά από εσένα έστω και μέσω των λόγων ενός ανθρώπου που δεν τίμησε τη σκέψη και το έργο του αλλά το μεταχειρίστηκε για ιταμούς σκοπούς.
    Σε φιλώ και σε καμαρώνω πάντα μπροστινή στις ανθρώπινες αναζητήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για κάτι που ακόμα ο ιστορικός δεν έχει ερευνήσει σε βάθος και δεν έχει καταγραφεί επίσημα (για να γίνει αυτό απαιτείται χρονική απόσταση από την ώρα που ήρθε στο φως και αντικειμενική ματιά), παρά μόνο κυκλοφόρησε ως είδηση, δεν σχολιάζω τίποτα.

    Το έργο του έχει τη δική του φωνή, οπότε κανείς δεν μπορεί να την κάνει να σιγήσει, αν και πολλοί θα το ήθελαν, όπως κι άλλοι να το χρησιμοποιήσουν ως στάχτη στα μάτια, προκειμένου να περάσουν πιο ανώδυνα όσα σχεδιάζουν.

    Το μόνο που κρατώ είναι ότι τελικά έρχεται η ώρα που παρατηρώντας κανείς τον άνθρωπο και το γουρούνι, μια τον έναν και μια τον άλλο, δεν βρίσκει καμιά διαφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να προσθέσω κι αυτό, γιατί έχει πολύ περισσότερα να πει:
      "΄Οποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον. ΄Οποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν."

      Διαγραφή
    2. Γλαύκη μου καταλαβαίνω τι λες. Δυστυχώς οι αναφορές στον Όργουελ δεν είναι απλές αναφορές. Είναι μαρτυρίες και ντοκουμέντα που έχουν έρθει περίτρανα στο φως.
      Αλλά εδώ δεν κρίνουμε τον ίδιο αλλά τις δικές σου όμορφες, όπως πάντα αναφορές.

      Διαγραφή
    3. Γνωρίζω, Γιάννη, αλλά θα κριθεί από την ιστορία και δεν στέκομαι εκεί.
      Κρίνουμε μια πραγματικότητα, που δεν θα πάψει να είναι πάντα σκληρή.

      Διαγραφή
  3. Eίχα δει την παράσταση τον περασμένο χειμώνα από έναν καταπληκτικό θίασο και θυμάμαι ότι στο τέλος είχαμε μείνει όλοι αποσβολωμένοι. Η συγκεκριμένη σκηνή με το 2+2 και τα βασανιστήρια που υπέστη ο δυστυχής Ουίνστον για την αλάνθαστη μνήμη του, ήταν οι κορυφαίες σκηνές. Πολύ σκληρές αλλά απόλυτα περιγραφικές του οργουελικού έργου. Ο συγγραφέας αυτός ήταν εκτός των άλλων ένας μεγάλος προφήτης. Είναι συγκλονιστικό να διαπιστώνουμε πως ζούμε με ακρίβεια όλα όσα έγραψε πριν εβδομήντα χρόνια! Για την αλλοίωση της γλώσσας, για την παραχάραξη της ανθρώπινης μνήμης και τον απόλυτο έλεγχο του ανθρώπου απ' το σύστημα. Νομίζω πως είναι τα δύο βιβλία που επιβάλλεται να διαβάσουμε ΟΛΟΙ.
    Συγχαρητήρια για την επιλογή του θέματος Γλαύκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν θα άντεχα να το δω στο θέατρο, αν και ήξερα ότι παιζόταν.
      Μια ανελέητη πραγματικότητα που ξεδιπλώνεται ολοένα και πιο σοκαριστικά μπροστά στα μάτια μας και πολλοί δεν το έχουν αντιληφθεί καν ή τους φαίνεται πολύ λογική η ύπαρξή της, κι αυτό είναι το χειρότερο.
      Σ' ευχαριστώ, Μαρία μου, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  4. Πιο φριχτό ακόμα να συναντάς αυτό ("Δύναμη είναι το να μπορείς να προκαλέσεις πόνο και εξευτελισμό.") στις καθημερινές, προσωπικές σχέσεις...
    Πολλές συζητήσεις ανοίγουν...
    Καλό υπόλοιπο Κυριακής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό κι αν είναι σοκαριστικό, όμως μην ξεχνάμε ότι πολλά ξεκινούν από αυτόν τον μικρόκοσμό μας. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο ανάμεσα σε άτομα που θα έπρεπε να τους δένουν θετικά συναισθήματα και δυνατοί δεσμοί, αντίθετα φτάνουν στο να προκαλούν πόνο και τον εξευτελισμό στους άλλους, τότε μην περιμένουμε τίποτε παραέξω...
      Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα και θα ήθελα να ασχοληθώ μέσα από κείμενό μου. Ίσως το κάνω κάποια στιγμή και σ' ευχαριστώ που το έθιξες!
      Φιλιά, Αλεξάνδρα μου!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.