Σαν κοριτσάκι του μπαμπά που ήμουν πάντα, δεν θα μπορούσα να μην κάνω ένα μικρό αφιέρωμα σ' αυτό το δεύτερο ιερό πρόσωπο της οικογένειας μετά τη μητέρα. Τώρα, μετά από δύο χρόνια που έφυγε από κοντά μας ο δικός μου πατέρας, είμαι σε θέση να μιλήσω γι' αυτή τη μοναδική σχέση ανάμεσα σε μπαμπά και κόρη. Κάποιους μήνες πριν είχα βρει τις εικόνες (σαν την αρχική) μαζί με τους σχολιασμούς τους και τα κράτησα, διότι είναι για μένα μια πολύ τρυφερή ματιά πάνω σ' αυτή την ιδιαίτερη σχέση.
Ο μπαμπάς μου δεν έκανε όλα αυτά που παρουσιάζουν τα γλυκά σκίτσα (που θα δείτε με παραπομπή στην αντίστοιχη ανάρτηση), επειδή ήταν αναγκασμένος να εργάζεται όλη την ημέρα, προκειμένου αρχικά να στήσει κι έπειτα να διατηρήσει μια δουλειά που την ξεκίνησε από το μηδέν και μόνο με πολλές ώρες εργασίας μπορούσε να υπάρχει. Όμως, μου έδωσε πολλή αγάπη και απίστευτη τρυφερότητα. Με έμαθε να είμαι πρώτα απ' όλα άνθρωπος και από εκείνον πήρα τη μεγάλη ευαισθησία, που βγάζω συχνά προς τα έξω.
Πολλές φορές μου έλεγε να μην βιάζομαι και να περιμένω, να δείχνω υπομονή (δεν τα κατάφερνα πάντα), με έμαθε να αρκούμαι στα λίγα και να μετράω προσεχτικά μέχρι πού μπορώ να φτάσω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που μου τόνιζε ότι προτεραιότητα έχει η δουλειά κι έπειτα άλλες ανέσεις. Αφού παλέψει κανείς γι' αυτή και τα καταφέρει, τότε θα γίνουν και τα υπόλοιπα και είχε δίκιο. Κοντά του έμαθα να ακούω περισσότερο παρά να μιλώ και να φιλοσοφώ πάνω σε όσα συμβαίνουν σ' εμάς ή στον κόσμο. Ενώ εξακολουθώ να ακούω με προσοχή τους άλλους, δυστυχώς μιλώ πολύ πια και δεν έχω βρει τον λόγο ακόμα...! Αλλά... πού θα μου πάει, θα τον βρω και θα το μαζέψω!
Γι' αυτό συγχώρεσα από πολύ νωρίς όλα τα λάθη που είχε κάνει κι μας είχαν στενοχωρήσει όλους πολύ. Σήμερα είμαι περήφανη γι' αυτόν, αναγνωρίζοντας τους κόπους και τις στερήσεις που πέρασε χωρίς ποτέ να χάσει την ανθρωπιά του.
Φυσικά, μου έκανε και όλα τα χατίρια...!
Ας πάμε να δούμε ορισμένα πράγματα που κάνουν οι μπαμπάδες με τα κοριτσάκια τους, πατώντας στην λεζάντα της εικόνας παρακάτω...
Και κόντρα στις συμβουλές του Υπουργού Παιδείας για πριγκίπισσες, νεράιδες...
Γλαύκη τι τυχερή......!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνήσω μαζί σου.
Έχω την ευλογία να είμαι πατέρας δύο κοριτσιών, τώρα πλέον μικρές γυναίκες.
Το νιώθω αυτό που λες. Αυτήν την αύρα της αγάπης που με περιβάλλουν, κάθε μια με τον διαφορετικό της τρόπο και χρόνο.
Τα μάτια τους, η αγάπη τους είναι για μένα όλη μου η ζωή. Μονάχα ένα κοίταγμά τους.
Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες και νιώθεις, είναι πανέμορφο.
Και χαίρομαι που το ομολογείς.
Καλό απόγευμα καλή μου.
Να χαίρεσαι τα κορίτσια σου, Γιάννη μου!
ΔιαγραφήΝα ζουν όπως επιθυμούν και εσύ να τις καμαρώνεις και να είσαι εκεί όποτε σε έχουν ανάγκη, διακριτικά και με αγάπη!
Καλή σου μέρα!
Από τις πιο δυνατές σχέσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν θα ξεχάσω την αγάπη και τη στοργή που μας έδειχνε
Ιερή μορφη...
Ο πατέρας στην οικογένεια είναι πάντα το πρόσωπο που λείπει περισσότερο στα παιδιά, οπότε τον λαχταρούν περισσότερο. Πολλοί όμως προσπαθούν στις λίγες ώρες που διαθέτουν να εκφράζουν με κάθε τρόπο την αγάπη τους στα παιδιά τους. Μακάρι να το έκαναν όλοι, γιατί θα ήταν πιο ισορροπημένες οι οικογένειες!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Ελένη μου!
Μια επιβλητική μορφή με δυνατή συναισθηματική σχέση που έχει σηματοδοτήσει τη ζωή μας! Μου έμαθε όλες τις ανθρώπινες αξίες που στολίζουν την ψυχή και πλαισιώνουν τη ζωή μας! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη θυσιαστική του αγάπη και φροντίδα και στα πέντε παιδιά του!!! Όμορφο και συγκινησιακό θέμα επέλεξες Γλαύκη μου! Να είσαι καλά και να έχεις ένα υπέροχο ΣαββατοΚύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια με μια αγκαλιά! ❤️
Είσαι πολύ τυχερή, Κατερίνα μου, μάλλον όλα σας τα παιδιά του!
ΔιαγραφήΑς φυλάμε ως δώρα ζωής ό,τι μας πρόσφεραν, εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός κάθε γονέα, η προσφορά και αν υπάρξει ευτυχής ανταπόκριση σε αυτή, τότε όλα βάδισαν με επιτυχία...
Καλή σου μέρα και να είσαι καλά!
Σε φιλώ!
Ομολογώ πως σήμερα δεν εισπράττω αυτό που θα περίμενα από τη σχέση μου με τη δική μου κόρη. Υπάρχει κάποια απόσταση μεταξύ μας. Θέλω να πιστεύω πως όσα της μαθαίνω "τα αποθηκεύει", τα διαχειρίζεται και κάποια στιγμή που θα προσπεράσει την εφηβεία, ίσως και αργότερα, όταν θα έχω "φύγει", θα την βοηθήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που της λέω είναι πως όσο και να αντιδρά στις συμβουλές μου, κάποια στιγμή τα ίδια θα διδάσκει και στα δικά της παιδιά και πως το μόνο που χρειάζεται είναι να μάθει να χειρίζεται τις αντιδράσεις τους.
Έτσι κάνουν τα παιδιά, αποθηκεύουν, επεξεργάζονται και την κατάλληλη ώρα τα αξιοποιούν. Εκεί αντιλαμβάνεται ο γονιός ότι έχει κάνει καλή δουλειά, αλλά θέλει υπομονή και διακριτικότητα.
ΔιαγραφήΜη φοβάσαι...
Καλή σου μέρα!
Η πρώτη πρώτη εικόνα τόσο αληθινή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι πως οι άλλες δεν είναι, αλλά ποιο κοριτσάκι δε βλέπει τον μπαμπά του πάντα κάτι σαν σούπερμαν που θα έκανε τα πάντα γι' αυτό?
Πολύ συγκινητικό κείμενο!
Αυτός είναι ο ρόλος του πατέρα στην οικογένεια, άσχετα που αποδεικνύεται τις περισσότερες φορές ότι τελικά το ρόλο του υπερανθρώπου τον έχουν οι μητέρες...
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Πιστευω ότι ο πατερας σου θα ηταν περηφανος για τη κορη του
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ας μην στο ειχε πει ποτε
Αλλα ξερεις ετσι είναι οι πατεραδες
Μου το έδειχνε, V, κι ας μην το έλεγε. Μου το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία με τον τρόπο του...
ΔιαγραφήΑυτό είναι ανεκτίμητο!
Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ πολύ για όλα...!