Μουσικού διαλείμματος συνέχεια...

Μουσικού διαλείμματος συνέχεια ή...  αλλιώς θα μαρτυρούσαμε πως δεν προφταίνουμε, όμως δεν θέλουμε να αφήσουμε και τον χώρο δίχως μια μικρή ανανέωση.

Πιο μικρή ανάρτηση δε γίνεται, καθώς μόνο μουσική θα προσφερθεί. Ούτε προβληματισμοί ούτε πνευματικές τροφές ούτε ενημερώσεις και ανησυχίες παντός είδους. 

Στην πορεία θα υπάρξει φαντάζομαι περισσότερος ελεύθερος χρόνος για να ασχοληθούμε με κάποια ίσως ενδιαφέροντα θεματάκια...

Καλή ακρόαση μέσα από μικρή ποικιλία μουσικών κομματιών!

Πάρτε το καφεδάκι ή το ποτάκι σας κι ελάτε όποτε, και αν, κάνει κέφι ο καθένας.

 

 

 

 

Θερμό μουσικό διάλειμμα και άλλα...

Είχαμε μια υποψία ότι κάνουμε εισαγωγή στο φθινόπωρο, όμως η θερμή αύρα που μας αγκαλιάζει τις δυο τελευταίες μέρες μόνο φθινόπωρο δε θυμίζει... Πολλοί είπαμε να αποχαιρετήσουμε τη θάλασσα και μερικοί το κάναμε, ενώ άλλοι δεν αντιστάθηκαν στο γοητευτικό κάλεσμα της "Σειρήνας" και... μάλλον μια χαρά έπραξαν.

Με αφορμή αυτό ήρθα να προσφέρω ένα θερμό μουσικό διάλειμμα, λοιπόν, που είχα καιρό να κάνω, χωρίς ιδιαίτερους προβληματισμούς. Για όποιον όμως θέλει λίγη "τροφή" για σκέψη (γιατί δεν μπορεί στην απουσία της 😀), προτείνω τις παρακάτω φράσεις (ιδέα από το Αντικλείδι):

" Τι άνθρωποι αυτοί οι Έλληνες! Δεν υπάρχουν ερωτήματα που δε θέτουν και ελάχιστα υπάρχουν στα οποία δεν έχουν απαντήσει. Κι όταν δεν έχουν τίποτε άλλο να πουν, μιλούν για την ομιλία, αν δεν έχουν τίποτε άλλο να σκεφτούν, σκέφτονται για τη σκέψη. "  Ρος Λέκι, Αννίβας ο Καρχηδόνιος

" Η Δύση, ακολουθώντας την παράδοση της λογικής και της έρευνας, ορμάει να καταχτήσει τον κόσμο· κι η Ανατολή, σπρωγμένη από τρομακτικές υποσυνείδητες δυνάμεις, χιμάει κι αυτή να καταχτήσει τον κόσμο· κι η Ελλάδα, ανάμεσά τους, γεωγραφικό και ψυχικό σταυροδρόμι του κόσμου …"  Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο

" Η Ελλάδα δημιουργήθηκε πάνω στο ιδεολόγημα ότι η μόνη αξία των σημερινών Ελλήνων είναι η καταγωγή τους απ’ τους αρχαίους -για μένα αυτή είναι η πραγματική ελληνική τραγωδία "  Μάικλ Χέρτσφελντ, ανθρωπολόγος

" Δεν μπορείς με μια αερογέφυρα 25 αιώνων να συνδέσεις τους σημερινούς ‘Έλληνες με το αρχαίο παρελθόν. "  Χρηστός Γιανναράς 

 

 

 

Τώρα, πάμε κι εμείς να ενδώσουμε στη γοητεία της μουσικής - όπως αφήνεται κανείς στη γλυκιά πρόκληση-πρόσκληση της γητεύτρας θάλασσας - με τη βοήθεια του Jack Savoretti...

 

 

 

 

Για το γλυκόπικρο αυτής της εποχής

Αυτή την περίοδο πάντα αναδύεται μια γλυκύτητα στην ατμόσφαιρα λόγω καιρού, όμως δεδομένων των συνθηκών - όπου βαλλόμαστε από πολλές μεριές κάνοντας αγώνα δρόμου να επεξεργαστούμε τις "ρίψεις" στο "πεδίο βολής" - μοιάζουν όλα μίζερα και ξενέρωτα. Μένει στο στόμα η γλυκόπικρη γεύση και δεν εννοεί να εγκαταλείψει την θέση των επισήμων. Θρονιάστηκε εκεί μπάστακας στιβαρός.

Έτσι, χωρίς πολλά, ακολουθεί ένα ερωτικό τραγούδι να δώσει μια μικρή μάχη με οτιδήποτε μας ξενερώνει... Ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη τη δημιουργία του Αρμένιου συνθέτη (που μιλά απευθείας στην καρδιά του ακροατή) Ara Dinkjian με απόλυτα ταιριαστούς στίχους της Λίνας Νικολοπούλου.

Ένα από τα μουσικά κομμάτια που τόσα χρόνια μου είχε διαφύγει, ίσως από τα πιο ερωτικά τραγούδια που έχω ακούσει. Μα, ας εκφράσει η μουσική μονάχη της ό,τι έχει να μεταδώσει...

"Βαριά βραχιόλια οι λύπες"

"Το ‘χω παράπονο, πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαΐτα μου."

 

Υ.Γ. Μέσα σε όλα ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν πρέπει κανείς ν' αφήνει ό,τι αγαπάει.

 

Radio, love of my life...! (?)

Ραδιόφωνο. Ένας κόσμος θαυμάσιος, συντροφιάς, διασκέδασης, ενημέρωσης, παρηγοριάς.

Πρόκειται για ένα μέσο ιστορικής αξίας, καθώς ήταν το πρώτο που έφερε τον άνθρωπο κοντά με άμεσο τρόπο σε όσα συνέβαιναν έξω από το σπίτι και τη γειτονιά του. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε περίοδο πολέμου για την αφύπνιση του κόσμου, γι' αυτό και κυνηγήθηκε η χρήση του.Επανασυνδέθηκαν άνθρωποι που είχαν χαθεί, εντοπίστηκαν εκείνοι που αγνοούνταν. Όλοι τότε γύρω από το μαγικό κουτί (σαν να ήταν πομπός θέρμανσης), το οποίο αντικαταστάθηκε εύκολα από τα επόμενα υπερσύγχρονα μέσα , την τηλεόραση και στη συνέχεια τους υπολογιστές κι όλα τα ψηφιακά.

Ο στόχος ετούτου του κειμένου, προφανώς, και δεν αφορά στην ιστορία του ραδιοφώνου, απλά έγινε μια πολύ μικρή αναφορά στο παρελθόν του, προκειμένου, να συνδεθεί με το παρόν του.

Το ραδιόφωνο αποδείχτηκε μεγάλη αγάπη μέχρι σήμερα, αλλιώς δεν θα εμφανίζονταν ποτέ οι περίφημοι "ραδιοπειρατές". Πάθος από τον εξοπλισμό που ήταν απαραίτητος έως την τελική εκπομπή και παρουσίαση όσων είχε ο καθένας να προσφέρει  στο κοινό. Λόγω της διαδραστικότητάς του με τις ζωντανές εκπομπές αποτελούσε και πομπό ελπίδας στους μοναχικούς ανθρώπους. Όχι μόνο άντεξε στην καταιγιστική επίθεση τόσο του τηλεχαζοκουτιού  όσο και της διαδικτυακής "αράχνης", μα επεκτάθηκε ψηφιακά με απίστευτο πλήθος επιλογών. 

Ο κόσμος επιθυμεί το μέσο αυτό για ενημέρωση και ψυχαγωγία οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας έχει χρόνο για ακρόαση, ειδάλλως το μέσο θα είχε ήδη πεθάνει. Πιθανή αιτία της ανθεκτικότητάς του  είναι ίσως η μυστηριακή ατμόσφαιρα που δημιουργείται εν απουσία εικόνας, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ο ήχος - η φωνή, ο λόγος και η μουσική - επιτρέποντας στη φαντασία ν' ανθίσει. Παράλληλα με την έλλειψη οπτικών ερεθισμάτων ο νους συγκεντρώνεται περισσότερο στο περιεχόμενο του λόγου και την ποιότητα της μουσικής. Διπλή ωφέλεια! 

Το ζήτημα είναι ο τωρινός ακροατής τι προτιμά ν' ακούει; Επιμένει στους σταθμούς των κλασικών FM/AM ή τους νέους ψηφιακούς; Χρησιμοποιεί το μέσο μόνο για ενημέρωση ή μουσική ή και τα δύο; 

Πολλοί σταθμοί έχουν καταφύγει εδώ και χρόνια στην "κονσέρβα" και την επανάληψη, κάτι το οποίο καταντά κουραστικό και θεωρώ ότι επιλέγεται ως λύση σε φάσεις που κάποιος είναι εκτός σύνδεσης στο διαδίκτυο. Από την άλλη οι νέοι ψηφιακοί σταθμοί πολλαπλασιάζονται με γοργό ρυθμό, προσπαθώντας να ελκύσουν τους ακροατές  με κάτι πολύ διαφορετικό ο καθένας τους. Έτσι, ο ανταγωνισμός νομίζω ότι με τον καιρό γίνεται μεγαλύτερος, οπότε απαιτείται εκ των πραγμάτων η ενασχόληση με κάτι εξειδικευμένο. Ως εκ τούτου, ο ακροατής έχει τη δυνατότητα ν' απολαύσει το ραδιόφωνο από άποψη ποικιλίας όσο ποτέ άλλοτε. 

Ενδεχομένως, η συνέχεια όλης αυτής της "ραδιοκινητικότητας" θα κριθεί από τη στάση του κόσμου (τι έχει μάθει ν΄' ακούει, πόσο επιδιώκει το νέο και είναι ανοιχτός σ' αυτό) αλλά και από την ποιότητα, και την ευρηματικότητα, θα έλεγα, κάθε ραδιοφωνικού παραγωγού.

Έγραψα τα παραπάνω δίχως ιδιαίτερη γνώση πάνω στο θέμα (έπειτα από προτροπή αναγνώστη) παρά μόνο ως λάτρης της μουσικής και του ραδιοφώνου από παιδί, καθώς τότε η συγκεκριμένη συσκευή ήταν ανοιχτή σχεδόν όλη μέρα από τη μητέρα μου. Μάλιστα, τη μερίδα του λέοντος είχε το τρίτο πρόγραμμα . Έτυχα, λοιπόν, δέκτης πολλών ειδών μουσικής, όπως και ραδιοφωνικών εκπομπών ποικίλης θεματολογίας.

 

@ Ποια είναι η δική σας σχέση με το σύγχρονο ραδιόφωνο;

@ FM/AM ή webradios; 

 

 

 

 

 

"Εργασία και χαρά" λέγανε...χμμ ( ; )

Στην εποχή που καταστρηγούνται ραγδαία, βίαια και χυδαία πλήθος εργασιακών δικαιωμάτων κάτι το οποίο μας εισάγει σε έναν μεσαίωνα, που είχαμε ξεχάσει, ο εργασιακός εκφοβισμός είναι ένα βαρβάτο "αγκάθι" που έχουν να αντιμετωπίσουν άπειροι εργαζόμενοι με ποικίλες και πολύ σοβαρές συνέπειες στην ψυχική, πνευματική και σωματική υγεία τους. 

Ακολουθεί ένα άρθρο σχετικό (που είχα φυλάξει εδώ και καιρό):

Mobbing: Το φαινόμενο του εκφοβισμού στον χώρο εργασίας
- Αντιμετώπιση (κλικ)

Ο άνθρωπος, έχοντας επάνω του μια οικονομική κρίση που δεν τελειώνει ποτέ, μια πανδημία - που επίσης δεν τελειώνει προκαλώντας σημαντικές απώλειες σε πολλούς τομείς, διαρκές άγχος, ανασφάλεια και θλίψη για το παρόν και το μέλλον του, το μόνο που μπορεί να τον εξοντώσει είναι μια κατάσταση εργασιακού εκφοβισμού (που πλέον επιδιώκεται και από πάνω προς τα κάτω με κάθε τρόπο).
Μαραζώνει και μεταλλάσσεται εύκολα σε τρομαγμένο σιωπηρό ρομποτοειδές υποχείριο.

Το κεφάλι σκυμμένο μέσα από τον μόνιμο φόβο εξυπηρετεί βαθιά κι απόλυτα!

 

 

 

 

Ο "χορός" των αντιθέτων

Για να ξεφύγουμε λίγο από τη σκληρή πραγματικότητα, είπα να παραθέσω ορισμένα μικρά αποσπάσματα από ένα άρθρο που διάβασα τυχαία, το οποίο περιλαμβάνει αποσπάσματα από βιβλίο του Osho. Θα "σερβίρω" αποσπάσματα των αποσπασμάτων, δηλαδή... προχειροδουλειές! 

Καλό θα είναι να διαβαστεί τουλάχιστον όλο το άρθρο που θα υπάρχει υπερσύνδεση στον τίτλο του.

Το θέμα αφορά στη γυναίκα και τον άντρα και την πολυβασανισμένη σχέση τους. Θα έλεγα ότι έχει να κάνει πολύ περισσότερο με τη θηλυκή και αρσενική ενέργεια που έχει ο καθένας μας μέσα του και πώς τις διαχειρίζεται. 

"Άντρας-Γυναίκα, Ο χορός των ενεργειών"

(κλικ στον τίτλο για όλο το άρθρο) 

 

Αν οι δύο εραστές έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι πρόκειται για μια συνάντηση αντιθέτων, ότι δεν υπάρχει λόγος να την κάνουν διαμάχη, τότε αυτή είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία να κατανοήσουν την απόλυτα αντίθετη οπτική και να την αφομοιώσουν.

 
Οι πιο ευτυχισμένοι εραστές, είναι εκείνοι που δε συναντιούνται ποτέ.

Από τη στιγμή που συναντιούνται, η ίδια εκείνη αντίθεση, η οποία δημιούργησε την έλξη, γίνεται διαμάχη.

Η αντρική ευφυΐα είναι διανοητική, ενώ η γυναικεία ευφυΐα είναι διαισθητική. Δεν υπάρχει σημείο συνάντησης. Είναι αντίθετοι πόλοι, γι αυτό και έλκονται ο ένας από τον άλλον.

Επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, υπάρχει μυστήριο ανάμεσά τους. Αυτό το μυστήριο έχει μεγάλη γοητεία.

Ο άντρας δρα, η γυναίκα αγαπά. Ο άντρας είναι ο νους, η γυναίκα η καρδιά. Ο άντρας μπορεί να δημιουργήσει πράγματα, μα δεν μπορεί να γεννήσει τη ζωή. Για τη γέννηση χρειάζεται δεκτικότητα-η δεκτικότητα της γης.

Όταν είσαι εσύ ο δράστης, εξαντλείς τον εαυτό σου. Ένας άντρας και μια γυναίκα κάνουν έρωτα: Ο άντρας εξαντλεί τον εαυτό του. Η γυναίκα εμπλουτίζεται, τρέφεται, επειδή εκείνη είναι δεκτική. Κάνοντας έρωτα, ο άντρας χάνει ενέργεια, η γυναίκα κερδίζει.

Η ευφυΐα και η διαύγεια είναι χαρακτηριστικά του αντρικού νου. Η απορρόφηση και η ηρεμία είναι χαρακτηριστικά του γυναικείου νου. Μόνο η γυναίκα μπορεί να απορροφήσει, γι αυτό και μπορεί να μείνει έγκυος.

Χρειάζονται και τα δύο. Αν δεν είσαι ευφυής, δεν θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις αυτά που σου λένε, δεν θα καταλαβαίνεις αυτά που σου μεταδίδει ο δάσκαλος. Και αν δεν είσαι θηλυκός, δεν θα είσαι σε θέση να τα απορροφήσεις, να τα εγκυμονήσεις.

Μακάρι μια μέρα, ο άντρας και η γυναίκα να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον, αντί να μάχονται ο ένας τον άλλον. 

 

@ Επαναλαμβάνω ότι καλό θα είναι να διαβαστεί όλο το άρθρο, ίσως και όλο το βιβλίο, για να έχει ο αναγνώστης μια πιο σφαιρική εικόνα. Επίσης, το ότι παραπέμπω σε ένα άρθρο, δε σημαίνει ότι συμφωνώ απαραίτητα και με όσα αναφέρονται ή με τις ιδέες γενικά του Ινδού φιλοσόφου. Αρκετές από αυτές είναι ενδιαφέρουσες και φανερώνουν αλήθειες για τον άνθρωπο και την πάλη με τον εαυτό του. Ας σταθούμε μόνο σ' αυτό.

 

Η γυναίκα και ο άντρας πάντα αναζητούσαν ο ένας τον άλλο. Κι αν κάποια μέρα κοιτούσαν ο ένας τον άλλο στα μάτια με θάρρος και ειλικρίνεια, τότε ο κόσμος θα γεννιόταν ξανά. Το ίδιο θα συνέβαινε αν η θηλυκή και αρσενική πλευρά του εαυτού μας πετύχαιναν την αρμονία μεταξύ τους...