Πριν από λίγες μέρες τέλειωσε η περίοδος των Αποκρεών αφήνοντας πίσω το πνεύμα διασκέδασης και χαλαρότητας. Συνήθως τέτοια εποχή γίνονταν πάντα πάρτι είτε σε σπίτια είτε σε άλλους χώρους.
Παλαιότερα ήταν δεδομένο πως κάποιος θα έκανε πάρτι στο σπίτι του για τις ημέρες του καρναβαλιού και όχι μόνο... Το σπίτι αν ήταν μικρό ή μεγάλο δεν είχε καμία σημασία, αφού μετρούσε η καλή παρέα, το κέφι για χορό, τα πειράγματα, η πλάκα και το φλερτ. Με κάθε ευκαιρία κάποιος έστηνε στο πι και φι μια τέτοια βραδιά για τη συντροφιά, η οποία δενόταν πολύ περισσότερο μέσα από αυτές τις συγκεντρώσεις ή ακόμα γνώριζε και άλλα άτομα - φίλο φίλου κλπ.
Εδώ και αρκετά χρόνια πέρα από τα παιδικά πάρτι δεν ακουγόταν τίποτε αντίστοιχο για τους εφήβους. Αναφέρομαι στα πάρτι σε σπίτια και όχι σε άλλους χώρους διασκέδασης. Ακόμα και τα περισσότερα παιδικά πάρτι δε γίνονταν στα σπίτια αλλά σε παιδότοπους, κάτι με το οποίο δε συμφωνώ καθόλου, αλλά είναι προσωπική μου άποψη, όπως είμαι υπέρμαχος του ελεύθερου παιχνιδιού και της ψυχαγωγίας με τρόπους που μπορούν να βρουν τα παιδιά, αν έχουν γύρω τους τα κατάλληλα ερεθίσματα. Απεχθάνομαι την συνήθεια - επιδημία του κλόουν και του εμψυχωτή, λες και τα παιδιά δεν έχουν από μόνα τους μια δυναμική που δε συγκρίνεται με κανενός ενήλικα... Αυτό όμως είναι ένα άλλο θέμα, που σηκώνει ιδιαίτερη συζήτηση και έχω βγει ήδη από τα πλαίσια του σημερινού.
Το τρέχον ζήτημα είναι ο τόπος και ο τρόπος που διασκεδάζουν σήμερα οι έφηβοι. Διασκεδάζουν ή βαριούνται; Κάνουν πάρτι, χορεύουν ή τα πίνουν με ιλιγγιώδη ρυθμό και παράνομα (!) στα μπαρ μένοντας την περισσότερη ώρα, ή μέχρι να διαλυθούν εντελώς από το αλκοόλ, πίσω από τις οθόνες;
Λυπάμαι που το λέω, αλλά μάλλον ισχύει το δεύτερο σε κάθε ερώτημα...
Από μαρτυρίες γνωστών μου γονέων, παλαιότερων μαθητών μου, δράσεις κάποιων συμμαθητών του δικού μου παιδιού και από άρθρα σχετικά που έχουν πέσει στην αντίληψή μου διαπιστώνεται πως ο πιο συνηθισμένος τρόπος διασκέδασης των εφήβων είναι η μάζωξη σε μπαράκια της γειτονιάς ή αλλού και η κατανάλωση οινοπνευματωδών ανεξέλεγκτα. Εννοείται ότι αυτό αφορά σε ηλικίες κάτω των 17 ετών.
Οι γονείς πού είναι άραγε;
Οι καταστηματάρχες δεν παρανομούν;
Η ευθύνη τους τεράστια.
Ψιλά γράμματα και πού να ασχολείται κανείς τώρα...
Μόνα τους, πλέουν δυστυχώς σε πελάγη εξοντωτικής βαρεμάρας, αδιαφορίας για όλα, άγνοιας των κινδύνων και συχνά παρανομίας - κάποιες φορές με ολέθριες συνέπειες.
Δεν θα σταθώ άλλο στην αρνητική όψη των εφήβων, διότι είναι αυτό που αναδεικνύεται παντού γύρω μας, όπως και για πολλά άλλα θέματα, αφού "πουλάνε" και γενικά κάνουν εντύπωση... Χωρίς φυσικά να γίνεται κάτι αξιόλογο από γονείς, επίσημους ή άλλους ανεπίσημους φορείς, ώστε να προλαμβάνονται τέτοιες καταστάσεις.
Αντίστοιχο ενδιαφέρον έχει και η άλλη όψη, όπου υπάρχουν παιδιά, τα οποία κάνουν μαζώξεις στα σπίτια και διασκεδάζουν ακούγοντας μουσική, κάνοντας πλάκες, παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια και ότι άλλο εμπνευστούν.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι οργανώνουν πάρτι σε κάποιο σπίτι (δε χρειάζεται να είναι τεραστίων διαστάσεων), όπως συνέβη με αφορμή τις Απόκριες, όπου είχαν τη διάθεση και να μασκαρευτούν - μάλιστα με αυτοσχέδιες στολές, γιατί θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα εξωφρενικό και out το να ντυθεί κανείς αποκριάτικα σε αυτές τις ηλικίες. Οι πιο προχωρημένοι ετοιμάζουν λίστες τραγουδιών (καλής μουσικής...), όλοι μοιράζονται τα μικρά εδέσματα και τα αναψυκτικά και φέρνουν μαζί τους όλο τους το κέφι, για να χορέψουν ως να βγάλουν φουσκάλες στα πόδια τους και να διασκεδάσουν με την ψυχή τους.
Αποτέλεσμα;
Πληρότητα και... χωρίς να "γκρεμιστεί" το σπίτι!
Μέσα στην ευρύτερη συντροφιά ίσως θα βρεθούν κι εκείνα τα παιδιά που θα βαριούνται την ζωή τους, γιατί θα ήθελαν να περάσουν την ώρα τους αλλιώς... οπότε παραμένουν με το κινητό στο χέρι βγάζοντας selfies και "σκοτώνοντας μύγες". Εκεί η υπόλοιπη παρέα σηκώνει τα χέρια ψηλά...
Γιατί να μη γίνει ξανά in, λοιπόν, ένας τέτοιος τρόπος διασκέδασης; Τα πάντα είναι θέμα μόδας πλέον.
Από όσα άκουσα και είδα πάντως, παρατηρώ ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται λίγο διαφορετικά...
Ας τους δώσουμε από νωρίς το παράδειγμα μιας πιο υγιούς και αυθεντικής ζωής, για να απολαύσουν με γνήσια επαφή και ενδιαφέρον και ως ενήλικες αργότερα τις όμορφες όψεις του "σκατόκοσμου", στον οποίο ζούμε. Πόσο πια κοστίζει;
Έχουμε την ευθύνη._
