Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Αφύπνιση...


Μια πρόσκληση σε διάλογο σήμερα από την αγαπημένη φίλη Άννα της Πάρου, ακόμα "άστεγη καταληψία" που έχω την χαρά να φιλοξενώ για πρώτη φορά την ίδια εδώ στο Cafe, καθώς η κόρη της την πρόλαβε και με επισκέφτηκε πριν από εκείνη!
Το θέμα που προτείνει προς συζήτηση και προβληματισμό είναι το παρακάτω:



Η ΜΝΗΜΗ και η ΓΝΩΣΗ συμβάλλουν στην ΑΦΥΠΝΙΣΗ

Γιατί ο ύπνος μας, δεν έχει πάντα εφιάλτες.
Οι εφιάλτες, όμως, μας πιάνουν πάντα στον ύπνο!






@ Μπορεί ο καθένας να δώσει όσες και όποιες προεκτάσεις θέλει πάνω στο αντικείμενο του διαλόγου.
@ Απαντά στα σχόλια η Άννα, κι εγώ αν έχω κάτι να προσθέσω. 
     Οι εικόνες είναι επιλογές της Άννας και η μουσική δική μου.





 

24 σχόλια:

  1. Πού κατοικεί η γνώση ; 
    Πώς σχετίζεται με την επίγνωση και την αυτογνωσία; 
    Ποια είναι η μνήμη που δεν πρέπει να σβηστεί απ το "σκληρό" μας και πότε ωφελεί να ξεχνάμε;
      Έχουμε ανάγκη από αφύπνηση, προκειμένου να κοιμόμαστε ήσυχοι; 
    Σ' αυτά και σε όποια σχετικά ερωτήματα, θα ήθελα την γνώμη σας, αγαπημένοι φίλοι. Γιατί πολλοί μαζί, βλέπουν καλύτερα! 
    Γλαύκη, σ ' ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία. Ελπίζω να μην την καταχρώμαι! :-) 

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου, είναι χαρά μου να είσαι εδώ, όπως και όταν συναντιόμαστε στης Πέτρας και συνεργαζόμαστε, όπως και με την Σοφία. Να θυμηθούμε και πάλι τα παλιά λημέρια του Πετροκόριτσου, άξεχαστες στιγμές, που μπορούν να επαναληφθούν αν το κάνει κέφι κι εκείνη. Το "σπίτι" της ναός και παράδειγμα για τους νεόκοπους "μικροιδιοκτήτες" της μπλογκογειτονιάς!
      Χρησιμοποίησε τον χώρο όσο θέλεις ως οικοδέσποινα σ' αυτή την ανάρτηση και εκφράσου ελεύθερα. Εγώ θα έρχομαι σαν επισκέπτης και λειτουργώ ως σφήνα, ανάλογα την έμπνευση που θα έχω.
      Τώρα διορθώνω, οπότε θα επανέλθω με καθαρότερο πνεύμα, για να σχολιάσει επισήμως και όπου μου αρέσει να πάω να "σφηνωθώ"... χαχαχα (συνήθειά μου παλιά)!
      Καλή σου μέρα!

      υ.γ.
      Πολύ κόσμο μού φαίνεται τον έπιασε ο Μάης και έχει πάρει τους δρόμους...

      Διαγραφή
  2. Εμενα η γνωμη μου ειναι,,
    Οτι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν δικαιουται να ειπει...
    ΞΕΧΑΣΑ...!!
    Οταν οι Λαιστρυγονες ειναι παντα εμπρος..ΤΟΥ...!!
    Νομιζω οτι ολοι γνωριζουμε και θυμομαστε πολυ καλα...!!

    Μηπως ομως τα κακως εννοουμενα,μικροσυμφεροντα..
    Η ατομικη αντιληψη της κοινωνιας..
    Η επιδιωκομενη ΕΥΚΟΛΙΑ στην επιτευξη των οποιοων στοχω μας στη ζωη...
    Μας βαζει..ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ;;;
    Μηπως ξεχναμε τελικα..
    Επειδη αυτο-κοροιδευμαστε..Με καποιο...ΓΚΡΗΚ ΝΤΡΙΜ..
    Που ποτε δεν θα ρθει;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσοι είδαν με τα μάτια τους (και δεν φορούσαν παρωπίδες) , άκουσαν με τ αυτιά τους (και είχαν το θάρρος να τα έχουν ανοιχτά), αυτοί δεν μπορούν να ξεχάσουν. Η Ιστορία, όμως, γράφεται πάντα από τους νικητές...
      Γι αυτό, χαίρομαι πολύ που η κουβέντα ξεκινάει με έναν φιλο-σοφο . Που ξέρει να κάνει την αλήθεια παραμύθι και να μας την ιστορεί, με τρόπο που δεν σβήνει απ' το μυαλό. Οι εξιστορήσεις σου και οι συμβουλές σου, είναι σχολείο, Φίλε Μαχαίρη. Να 'σαι πάντα καλά, να φοιτούμε στο ανοιχτό σου πανεπιστήμιο της ζωής!

      Διαγραφή
    2. Μαχαίρη μου,
      συμφωνώ με όσα λες, όμως οι επικίνδυνοι είναι όσι έχουν την μνήμη και την παραμερίζουν μέσα από την ιδιοτέλειά τους. Οι άλλοι που δεν έχουν καν μνήμη, γιατί δεν πέρασε στο μυαλό τους τίποτε από όσα συνέβαιναν γύρω τους είναι καμμένο χαρτί. Σ' εκείνους είναι δύσκολη η αφύπνιση έως ακατόρθωτη. Στους άλλους υπάρχει μια μικρή ελπίδα να ενεργοποιήσουν την μνήμη τους όταν πιστούν πως μέσα από αυτή τη διαδικασία θα έχουν μεγαλύτερο όφελος.
      Κάτι που αναγκαστικά το αναλαμβάνουν εκείνοι που αναφέρει η Άννα. Πάντα στην ζωή κάποιοι κουβαλούν μεγαλύτερο μερίδιο ευθυνών, κι αυτοί συνήθως είναι οι πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι εκ των πραγμάτων.
      Μάλιστα, δεν τους πειράζει να το κάνουν, γιατί έχουν τη γνώση ότι μόνο έτσι μπορούν ν' αλλάξουν οι συνθήκες και την ψυχική δύναμη να το στηρίξουν, οπότε αξίζει τον κόπο και τον χρόνο. Είναι οι νικητές, όπως λέει η Άννα!!!
      Πολύ χαίρομαι τον διάλογο εδώ!

      Διαγραφή
  3. Αννούλα μου καλημέρα!
    Πάρα πολλά θέματα! Να έρθω πάλι με την ησυχία μου;
    Προσωρινά θα σου πω τι αφήνω πίσω και ξεχνώ εγώ: όχι, δεν αφήνω τα άσχημα όπως θα πίστευε κανείς. Ίσα ίσα , τα θυμάμαι γιατί με βοηθούν. Αφήνω και ξεχνώ μίση, πληγές και πρόσωπα που δεν αξίζουν. Δεν μου κάνει καλό να προχωρώ γεμάτη οργή. Δεν βοηθούν την γνώση μου , την αυτογνωσία μου τη μνήμη μου αυτά. Για αυτό και τα αποβάλλω αρκετά σύντομα.
    Φιλιά και τα λέμε ξανά♥
    Καλό μήνα και στις δύο γλυκύτατες φίλες !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό που μου αρέσει σε σένα, είναι που δεν ξεχνάς το μέσα σου παιδί.
      Αυτό που χαίρεται και "χοροπηδάει σαν κατσίκι". Που πέφτει και ξανασηκώνεται με σκονισμένα γόνατα και φρέσκες, λαμπερές ιδέες!

      Διαγραφή
  4. Αν είναι δυνατόν. Δηλαδή καλούμαι (και εγώ) τώρα, να δώσω προέκταση σε ένα ήδη ολοκληρωμένο απόφθεγμα, ποιος εγώ, που προχθές έμπλεξα μεταξύ "ερωτεύσιμου" και 'ερωτικού" κι ακόμα να βγω από τα δίχτυα τους; Αχαχα! Πάντως πιστεύω πως κάποιος που έχει και μνήμη και γνώση, δεν βρίσκεται ποτέ ουσιαστικά σε κατάσταση "ύπνου". Στη χειρότερη περίπτωση απλά..λαγοκοιμάται! (το' χω ή θα μου πείτε πάλι σουμουτου;) :)) Καλό μήνα κορίτσια μου και καλό σ/κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τό'χεις, τό'χεις. Γι αυτό και φροντίζεις συχνά πυκνά να μας σκουντάς για να ξυπνάμε. ;-)
      Πολύ χρήσιμο αυτό, μια που το ξύπνημα διώχνει εγγυημένα τους εφιάλτες!

      Διαγραφή
    2. Εσύ ξανθόν, συνέχισε να κάνεις αυτό που γνωρίζεις καλά και χαμένος δεν θα βγει κανείς!
      Όσο για την προηγούμενη ανάρτηση έχεις ακόμα απορίες;;;;
      Τι να σου πω!
      Ξεκινάμε φροντιστήριο άμεσα...!!!!
      Ο ένας καλείται να καλύψει τις απορίες του άλλου, με σκοπό την αυτοβελτίωσή μας!
      Τι να τους κάνουμε τους ειδικούς;;;
      Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  5. Όσο πάτε και την εξελίσσετε ευχάριστα αυτή τη συγκατοίκησή σας κορίτσια. Μ' αρέσει αυτό το πάρε-δώσε που οργανώνετε και μας βάζετε από απλούς αναγνώστες, στη διαδικασία να συμμετέχουμε με τις σκέψεις μας.
    Άννα μου έχοντας σαν αναφορά συγγενείς, φίλους και συναδέρφους, μια μικρή κοινωνία δηλαδή, νομίζω πως η "γνώση" (ή μάλλον η πεποίθηση πως γνωρίζουμε), κατοικεί μόνιμα πλέον σε μια οθόνη. Από κει ξεκινάει και εκεί καταλήγει η επικοινωνία, η ενημέρωση, τα πρότυπα, οι τάσεις, η αισθητική, ο πολιτισμός μας, οι φιλίες, οι σχέσεις, όλα. Και μ' ένα "λάϊκ" καθαρίζουμε με την συνείδησή μας και θεωρούμε εαυτούς τεχνολογικά εξελιγμένους.
    Εννοείται πως είμαστε ήδη σε τροχιά πλήρους αμνησίας, αφού ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να διαχειριστεί τις άπειρες πληροφορίες που δέχεται καθημερινά. Πόσο μάλλον την κατευθυνόμενη "γνώση" που μας κρατάει ισόβια δεσμώτες στο σπήλαιο του Πλάτωνα.
    Η ιστορική μνήμη, η αυτογνωσία σε προσωπικό και εθνικό επίπεδο, η προσωπική αναζήτηση σε περιβάλλον εκτός οθόνης και ο επαναπροσδιορισμός των αξιών (όχι των οικονομικών), αφορά λίγους.
    Υπάρχει όμως...
    Κι αυτό είναι το αισιόδοξο.
    Ότι κι αν κάνουν για να χειραγωγήσουν και να υποτάξουν τον άνθρωπο, πάντα θα υπάρχει ο απρόβλεπτος παράγοντας.
    Ευχαριστώ για το χρόνο και το χώρο που προσφέρατε.
    Καλό μήνα να έχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπες μια λέξη κλειδί, Μαρία μου : "Επικοινωνία".
      Μεγάλο εργαλείο αναζήτησης, μετάδοσης, και εν τέλει επαναπροσδιορισμού αξιών. Ίσως γι αυτό, αφού προς το (πολύ περιορισμένο) παρόν δεν γίνεται να απαγορευτεί η επικοινωνία, φροντίζουν να περιορίζουν την δυναμική της με τον καταιγισμό άχρηστων, παραπλανητικών πληροφοριών. Ίσως η επίγνωση αυτής της πραγματικότητας, να μπορεί να χρησιμεύσει σαν πυξίδα για την πλοήγηση έξω απ αυτά τα σκόπιμα θολωμένα νερά.
      Και ίσως, ο καλύτερος οδηγός για να βγούμε από την "σκοτεινή σπηλιά με τις σκιές" να είναι η άσβεστη επιθυμία μας να οδεύσουμε προς το φως και η ανάγκη να τραβήξουμε κι άλλους μαζί μας.

      Διαγραφή
    2. Μαρία, με καλύπτουν τα σχόλιά σου απόλυτα, αλλά και όσα συμπληρώνεις εύστοχα, Άννα!
      Είναι όμορφες κι εποικοδομητικές τέτοιου είδους συζητήσεις, διότι οργανώνονται καλύτερα στο μυαλό μας όσα ήδη υπάρχουν ή βρίσκουμε ευκαιρία μα προσθέσουμε λίγα ακόμα, ώστε να πάμε ακόμα πιο μπροστά στην προσωπική μας διαδρομή!
      Να είστε καλά!

      Διαγραφή
  6. Ήρθα πάλι!
    Με ερωτήσεις! Όχι απαντήσεις!

    Πού κατοικεί η γνώση ;
    Αλήθεια ; Ποια εννοείς ως γνώση; Αυτή που διδάσκομαι από όλους γύρω μου- τους φίλους-γνωστούς διδάσκαλους-βιβλία-τηλεόραση-διαδίκτυο; Ή τη γνώση από τις εμπειρίες μου;

    Πώς σχετίζεται με την επίγνωση και την αυτογνωσία;
    Άλλο η συναίσθηση της πραγματικότητας και άλλο η συναίσθηση της δικής μου πραγματικότητας! ε;
    Η μία γνώση δεν εννοεί αυτόματα και την κατοχή της άλλης. Κι αλήθεια , μπορώ να μιλήσω για κατοχή της γνώσης;

    Ποια είναι η μνήμη που δεν πρέπει να σβηστεί απ το "σκληρό" μας και πότε ωφελεί να ξεχνάμε;
    Αν ξεχάσουμε ότι μας έχει κάνει δυνατούς αλίμονο μας! Ό,τι μπορεί να μας διδάξει και εμείς το έχουμε κάνει delete bue bue charlie που λέει και ο αγγλομαθής μπαμπάς μου!

    Έχουμε ανάγκη από αφύπνιση, προκειμένου να κοιμόμαστε ήσυχοι;
    Αν ξυπνήσω και δω κατάματα κάποια πράγματα είναι σίγουρο ότι θα κοιμηθώ πιο εύκολα άραγε;

    Πάω να κοιμηθώ by the way και τα ξαναλέμε! ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λέω, πως γνώση είναι ό,τι μας μένει μετά την επεξεργασία του συνόλου των πληροφοριών που προσλαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας, ή που μας μεταφέρονται από άλλους. Γι αυτό και συνεχώς τροποποιείται , για όσο έχουμε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Επίσης, καθώς υπάρχει αυτός ο παράγοντας "επεξεργασία των πληροφοριών", αυτό που μένει ως γνώση μεταβάλλεται επίσης σύμφωνα με το πώς εξελισσόμαστε και αλλάζουμε κι εμείς, ο "επεξεργαστής". Είναι, λοιπόν η γνώση ένας δρόμος, ένας προορισμός, μακρινός όσο και η ζωή μας. Που στην πορεία μάς μεταβάλλει, όσο και μεταβάλλεται.
    Όλη αυτή η διαδικασία, μας βοηθάει να προσαρμοζόμαστε στην πραγματικότητα. Μας βοηθάει όμως και να την ελέγχουμε;
    Η μνήμη, είναι ο "σκληρός" που αποθηκεύει όλα τα παραπάνω. Με την εκπληκτική ιδιότητα, να μπορούμε να τον ενεργοποιούμε και να τον καταστέλλουμε τμηματικά, κατά βούληση (κατά τίνος την βούληση, όμως;) Λέω, λοιπόν, πως όσο καλύτερο έλεγχο έχουμε εμείς πάνω στην μνήμη μας, τόσο καλύτερα μπορούμε να καθορίσουμε τον προορισμό μας.
    Τώρα, μετά από τόση αμπελοφιλοσοφία, μην με ρωτήσεις τι γίνεται με τον ύπνο μας ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!
    Μάλλον οι περισσότεροι βρίσκονται σε βόλτες και προσπαθούν ν' αφυπνιστούν μέσω της φύσης, του ήλιου και της καλής παρέας.
    ζορίστηκαν με το θέμα εδώ.
    Μια και έχετε πιάσει το ζήτημα μόνο από την πλευρά του εγκεφάλου και του τρόπου λειτουργίας του, έρχομαι να προσθέσω και την πλευρά της ψυχής, η οποία έχει ρόλο καταλύτη σε πάρα πολλές εκφάνσεις της ζωής μας και της εξέλιξής μας. Ίσως μέσα από αυτήν εξηγείται η ύπαρξη και η λειτουργία των ονείρων.

    Θα μπορούσαμε απλά να διακρίνουμε την ψυχή σε τρία κουτάκια. Το πρώτο περιλαμβάνει τα πάθη της ψυχής, τις διαστροφές, τις έμμονες ιδέες, τους απωθημένους πόθους. Αυτό ονομάζεται Υποσυνείδητο. Το δεύτερο περιλαμβάνει όλα τα αγαθά της γης, τον έρωτα, τις απολαύσεις και μαζί τους τον πόθο. Αυτό είναι το Συνειδητό. Το τρίτο, που ονομάζεται Υπερσυνειδητό, περιλαμβάνει την αγάπη, που αγνοεί την ιδιοτέλεια, ξεπερνάει το άτομο κι αγκαλιάζει ολόκληρο το σύμπαν. Μαζί μπορούμε να συμπεριλάβουμε την καλοσύνη και την δύναμη ν' αποδέχεσαι όσα δεν μπορείς ν' αλλάξεις, όπως τον θάνατο ή μια καταστροφή.

    Όταν ο άνθρωπος μελετά και γνωρίζει και τα τρία κουτάκια της ψυχής του και καταφέρνει να τα βάζει να δουλεύουν αρμονικά, ώστε το ένα να συμπληρώνει τις δυνάμεις του άλλου, τότε δεν κοιμάται ποτέ ούτε μπορούν να τον πιάσουν στον ύπνο. Στην περίπτωση που αδιαφορεί για κάποιο από αυτά απλά θα επιβιώνει ζώντας μέσα στο φόβο για την ζωή, τον θάνατο, θα τα βάζει με τους άλλους, θα τα ονομάζει όλα κακοτυχία, με αποτέλεσμα να ζει στην σύγχυση ως έρμαιο των άλλων ανθρώπων ή των συνθηκών της ζωής.

    Μέσα από την αρμονική λειτουργία της ψυχής ενεργοποιείται και η βούληση καθοριστικά για την εξέλιξη του ανθρώπου. Αν αυτά δεν συνεργάζονται ήπια, τότε και η βούληση δεν θα είναι ορθή σε αρκετές περιπτώσεις. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο επηρεάζεται η πρόσληψη και η επεξεργασία των πληροφοριών μετά από όσα ειπώθηκαν παραπάνω. Το ίδιο και η ανάκλησή τους στην περίπτωση που έχουν περάσει στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Το ζήτημα είναι να περάσουν πρώτα απ' όλα, γιατί είναι σύνηθες να μένουν στην βραχυπρόθεσμη και να περνούν την λήθη δίχως επεξεργασία καν.

    Το θέμα δεν κατατάσσεται στις αμπελοφιλοσοφίες, διότι γίνεται χρήση επιχειρημάτων μέσα από τις επιστήμες. Όμως είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται σε λίγα σχόλια. Έχεις πολλές παραμέτρους. Αν έρθουν κι άλλοι να εκφράσουν τη γνώμη τους, θα δούμε ίσως κι άλλες πλευρές που δεν έχουν πέσει μέχρι τώρα στην αντίληψή μας.

    Θα μ' ενδιέφερε ν' ακούσω απόψεις πάνω στα παραπάνω.
    Μπορεί και να επανέλθω με κάτι άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ξανάρθω Ζήκο! Έχω φοβερό πονοκέφαλο για αυτό κι έχω εξαφανιστεί! Φαντάσου: δεν ντεκουπάρω! ☺
      Θέλω με καθαρό κεφάλι να διαβάσω και τη δική σου τοποθέτηση! ☺
      (σου απάντησα και στο τελευταίο σου σχόλιο στην ανάρτηση μου)
      Φιλιά! ♥

      Διαγραφή
    2. Σε περιμένω...
      Νόμιζα ότι κοιμήθηκες λίγο, αφού το σχολίαζα γελώντας με τον εξωγήινο... Συζητούσα μαζί του τους σχολιασμούς στην δική σου ανάρτηση, οπότε είχαμε την κουβέντα σου. Είχες λόξιγκα...;
      Φιλιά και περαστικά!

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα αγαπημένη Οικοδέσποινα!
      Έθεσες θέμα ψυχής. Ωραία!!!
      Έχω την υποψία, ότι "ψυχή" είναι εκείνη η ιδιαίτερη και μοναδική λειτουργία του εγκεφάλου, να κωδικοποιεί την γνώση (είτε από πληροφορία είτε από εμπειρία) και να την μετασχηματίζει σε μνήμη. Πολλές φορές, μάλιστα είναι τόσο καλά κωδικοποιημένη, που ούτε εμείς δεν την αναγνωρίζουμε. Κι ύστερα, αυτή η εκπληκτική λειτουργία, συνθέτει όλα τα παραπάνω σε προσωπικότητα.
      Αυτό βέβαια (η διαμόρφωση προσωπικότητας) , φαίνεται πως επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες που μου διαφεύγουν και που ίσως θα μπορούσαμε να τους ονομάσουμε συνοπτικά ιδιοσυγκρασία.
      Ωραίες πάσες για σκέψη δίνονται σήμερα...
      Αριστούλα, περαστικά σου. Σε περιμένω με ανάλαφρο κεφάλι!

      Διαγραφή
  9. Η γνώση ασφαλώς και κατοικεί στον εγκέφαλο. Έλα όμως που την επεξεργάζεται και την προσφέρει με την αλληλεπίδραση και άλλων οργάνων, υλικών και άυλων. Αναφέρομαι στην καρδιά και στην ψυχή.
    Αυτό που ονομάζουμε ‘καρδιά’ ασφαλώς και δεν έχει να κάνει με το όργανο. Είναι η διαδικασία που θα φιλτράρει την πληροφορία και θα την δώσει όπου και όταν καταλάβει ότι πρέπει.

    Αν ως ‘γνώση’ εννοούμε απλά την απάντηση σε μια ερώτηση, τότε ο εγκέφαλος θα την στείλει απλά στο στόμα. Αν αναφερόμαστε στην εμπειρία που αποκτιέται μέσα από αγώνες και λάθη τότε ο εγκέφαλος θα ανοίξει μια μικρή κουβεντούλα με την καρδιά και την ψυχή και μόλις βγάλουν το πόρισμα θα μας το πουν.

    Επίγνωση & αυτογνωσία: Χμμ, δύσκολα βάζεις.
    Πάλι θα έλεγα ότι η όλη κουβέντα θα περιστραφεί γύρω από τις εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής. Είναι εξαιρετικά απίθανο η αυτογνωσία και η επίγνωση να αποκτηθούν στα μικρά χρόνια του ανθρώπου, χωρίς αγώνες, χωρίς το διαρκές «τρίψιμο» στο γυαλόχαρτο της ζωής.

    Δεν μας ωφελεί το να ξεχνάμε. Καμία μνήμη δεν πρέπει να σβήνεται από τον «σκληρό». Ακόμη και τα στραβοπατήματα, τα μικρά και τα μεγάλα λάθη, μάς χρειάζονται. Βάζουμε σημάδια για να μην ξαναπέσουμε στις ίδιες γούβες. Αν αρχίσουμε να στέλνουμε «υλικό» στη λήθη, στο τέλος μάλλον θα μπερδευτούμε και θα αρχίσουμε να τα στέλνουμε όλα.

    “Έχουμε ανάγκη από αφύπνηση, προκειμένου να κοιμόμαστε ήσυχοι;”
    Έχουν ανάγκη από αφύπνιση όσοι έχουν ελλιπή γνώση και επιλεκτική μνήμη.
    Αλλά δυστυχώς αυτοί κοιμούνται …ήσυχοι!

    Καλό μήνα σε όλο τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Πέτρο. Χαίρομαι πολύ που ήρθες!
      Όχι στην Λήθη λες, λοιπόν. Κι ό,τι αρνητικό μαζεύεται μέσα μας, να το μετασχηματίζουμε σε δύναμη και σοφία. Να μια ωραία πρόταση. Που η εφαρμογή της, θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο. Μόνο που υπάρχει μια τεχνική δυσκολία. Για να κρατάς όλο το "σκληρό" σε εγρήγορση, χρειάζεσαι έναν πολύ δυνατό "επεξεργαστή" (η ψυχή, που λέω παραπάνω με την Γλαύκη). Κι αυτό είναι ένα μεγάλο ζητούμενο!...
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  10. Καλησπέρα Άννα μου και Γλαύκη μου! Μ'αρέσει η μάζωξή σας.
    Ωραίο θέμα και μεστές ερωτήσεις
    Η γνώση κατά τη γνώμη μου είναι μέσα μας. Πολλές φορές δεν ξέρουμε ότι έχουμε γνώση για κάποια πράγματα. Χρειάζεται λοιπόν να γνωρίσουμε πολύ καλά τον εαυτό μας, να έχουμε επίγνωση δηλ των δικών μας δυνατοτήτων, αισθημάτων και να μην ξεχνάμε. Ποτέ των ποτών!!!!!!! Όσα αρνητικά και αν μας συμβαίνουν, αν έχουμε κατορθώσει την αυτογνωσία και έχοντας επίγνωση των δυνατοτήτων μας θα τα μετατρέψουμε σε εμπειρίες που μας προσφέρουν γνώσεις.
    Με την αυτογνωσία θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε και τους συνανθρώπους μας. Και συνεχώς θα μαθαίνουμε. Γιατί η γνώση ποτέ δεν τελειώνει. Στη ζωή είσαι πάντα μαθητής!
    Φυσικά σε πολλά θέματα νομίζουμε ότι έχουμε τις γνώσεις αλλά δεν είναι έτσι. Υπάρχει σήμερα μεγάλο πρόβλημα , μια και γίνεται μεγάλη προσπάθεια ώστε να μπερδευτεί ο εγκέφαλος και να μην μπορεί να διαχωρίσει την αλήθεια από το πλαστό. Για ευνόητους λόγους. Έτσι μας κρατούν ήσυχους.............Αλλά το να αποκτησεις την ικανότητα να διαχωρίζεις την αληθινή γνώση από την ψεύτικη, θα πρέπει να γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου, τις δυνάμεις σου και τις αντοχές σου, να τις γιγαντώσεις και να μην εφησυχάζεις ποτέ.
    Γιατί η αφύπνιση δεν σε αφήνει να κοιμάσαι ήσυχος!
    Όσο για τα όσα περί ψυχής που έγραψε η Γλαύκη ναι αυτό εννοώ όταν λέω ''γνωρίζω τον εαυτό μου''....δεν γίνεται αλλιώς.
    Μόνον τότε θωρακίζεσαι, πιστεύω εγώ. Όταν γνωρίσεις το ποιος είσαι, το πόσο μπορείς, το τι αισθάνεσαι και το τι θέλεις, μπορείς να εμποδίσεις τον αρνητικό επηρεασμό από τις δήθεν νέες γνώσεις που σου επιβάλλουν και όχι μόνο.
    Αυτά.......
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέχρι να έρθει η Άννα, απαντώ εγώ.
      Μια καλά οργανωμένη σκέψη διακρίνω μέσα από τα λόγια σου.
      Και συγκεντρώνω εδώ την ουσία, καθώς δεν έχω να προσθέσω κάτι:
      "Στη ζωή είσαι πάντα μαθητής", "Γνωρίζω τον εαυτό μου" και έτσι "Θωρακίζομαι" και παράλληλα δεν "εφησυχάζω ποτέ"!
      Να είσαι καλά, Άννα, με τις εύστοχες σκέψεις σου!
      Φιλιά!!!

      Διαγραφή
  11. Γεια σας, εδώ είμαι. Χαιρετώ την συνονόματη φίλη και την σπιτονοικοκυρά μου!
    Λοιπόν Άννα, όπως το βλέπω εγώ, η γνωριμία με τον εαυτό μας είναι μια διαδικασία που κρατάει όσο αναπνέουμε και σκεφτόμαστε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος "άγνωστος Χ", γιατί απάνω που νομίζουμε ότι τον βρήκαμε, αυτός μετασχηματίζεται .
    Πάντως, όποιος έχει το κουράγιο να ψάχνει τον εαυτό του όσο ζει, έχει και την δύναμη ν' αναζητά την αλήθεια σε οτιδήποτε. Και να... διατελεί εν εγρηγόρσει, που λένε κι οι φιλόλογοι.
    Φιλιά πολλά κι ευχαριστώ για την ανατροφοδότηση της σκέψης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.