Μερικά λογάκια για τον άνθρωπο

Είπα να ασχοληθώ σε τούτη την ανάρτηση με κάτι ήπιο και αρκετή μουσική, προκειμένου να μη φορτώσω το μυαλό μου με άλλα πιο ζόρικα που ήθελα να γράψω, διότι το επόμενο διάστημα έχει για μένα φόρτο εργασιών και μπόλικη αστάθεια στον επαγγελματικό στίβο και... μου αρκούν.

Επέλεξα, λοιπόν, μερικά λογάκια που έχουν ειπωθεί για τον άνθρωπο, ναι, αυτόν τον άγιο μα και τον διάβολο..., ο οποίος πλέον έχει χάσει τελείως τον μπούσουλα και μάλλον δεν ψάχνει καν να τον βρει., αφού έχει πλήρη άγνοια της κατάστασής του.

Ας ξεκινήσω από κάτι βασικό και πάντα επίκαιρο που είπε ο Αϊνστάιν, για να μην ξεχνιόμαστε : "Το κράτος είναι φτιαγμένο για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το κράτος."

Κι έρχεται ωραία ωραία ο Πωλ Βαλερύ να χτυπήσει ένα καμπανάκι στον ξιπασμένο κι ανόητο ανθρωπάκο: "Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι σκλάβος της εξέλιξης. Δεν υπάρχει πρόοδος που δεν καταλήγει να τον υποδουλώσει εντελώς."

Και μια κι αναφέρθηκα στην ξιπασιά, ας προσθέσω εδώ λίγη από τη σοφία του Θουκιδίδη: "Ο άνθρωπος από τη φύση του συμπεριφέρεται με ξιπασιά απέναντι σ’ αυτούς που τον κολακεύουν και με σεβασμό προς εκείνους που δεν υποκλίνονται."

Όπως επίσης "Φτωχός δεν είναι ο άνθρωπος που έχει λίγα, αλλά εκείνος που θέλει περισσότερα.". Και πώς να διαφωνήσει κανείς με το χρυσό συμπέρασμα του Σενέκα;

Ας έχει υπόψη του ο φτωχός άνθρωπος τα λόγια του Ταγκόρ (Ινδός λογοτέχνης) μήπως και δει φως στη ζωή του: "Με τη δύναμη της θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του. Με τη δύναμη της αγάπης αλλάζει τους άλλους. Με τη δύναμη της σκέψης αλλάζει τον κόσμο."

Κλείνοντας, ο Τζων Νάισμπιτ (Αμερικανός συγγραφέας) ίσως δείχνει τη συνέχεια: "Η πιο επαναστατική αλλαγή στον 21ο αιώνα δεν θα προέλθει από την τεχνολογία, αλλά από μια καινούργια αντίληψη για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος."