Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024

Ποιος σε κερδίζει με την "πρώτη ματιά";

Σε μια εποχή όπου συναντά κανείς πρόσωπα δίχως χαμόγελο, με μια κάποια σκοτεινιά στο βλέμμα, με μια παγωμένη έκφραση, τότε είναι που αναζητά εκείνα τα πρόσωπα που θα τον κερδίσουν, ας πούμε, με την "πρώτη ματιά". Προσπαθεί να βρει αυτά που θα τον κάνουν να αισθανθεί εμπιστοσύνη και αισιοδοξία.

Ποια είναι είναι όμως αυτά τα άτομα που έχουν το συγκεκριμένο χάρισμα, να σε κερδίζουν από το λίγο που θα έρθεις σε επαφή μαζί τους;

Συνήθως είναι άνθρωποι που έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία λειτουργούν ως σύνολο που εκπέμπεται στην παρουσία τους. Ας δούμε μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά...

Θεωρούν το λάθος γόνιμο και αποδέχονται τις αδυναμίες και ατέλειές τους, δεν φοβούνται να είναι ο εαυτός τους χωρίς πολλά πολλά κόμπλεξ, οπότε απουσιάζει το ψυχρό αψεγάδιαστο που απομακρύνει κάθε άλλον που θα ήθελε να τους προσεγγίσει.

Δεν αγαπούν τα κουτσομπολιά και δεν αναμειγνύονται σε τέτοιου είδους "πηγαδάκια" στην εργασία τους, σε συντροφιές ή όπου αλλού μπορεί να συμβαίνει. Γνωρίζουν ότι η ανθρώπινη φύση έχει τα δυνατά μα και τα αδύναμα σημεία της και δεν έχουν λόγο να σχολιάσουν επιπόλαια ή με έναν τρόπο βίαιο κι εκδικητικό.  Εξάλλου, ο τρόπος που θα μιλήσουν για άλλους εύκολα θα ταυτιστεί με την εικόνα των ίδιων.

Το πιο σημαντικό όμως χαρακτηριστικό αυτών των ανθρώπων είναι η ικανότητά τους να ακούν προσεχτικά τους συνομιλητές τους και να τους κάνουν τις κατάλληλες ερωτήσεις. Έτσι, εμπνέουν εμπιστοσύνη σε όσους έρχονται σε επαφή μαζί τους, με αποτέλεσμα να τους επιτρέπεται να ανοιχτούν με άνεση δίχως φόβο ή καχυποψία. Σε αντίθεση με εκείνους που μιλάνε ακατάπαυστα και με καθαρά εγωκεντρικό τρόπο, παραλείποντας να βάλουν μια τελεία για να ακούσουν και λίγο. Όσοι επιτρέπουν στους άλλους να μιλήσουν, ακούγοντας παράλληλα με ενδιαφέρον, γίνονται αυτόματα ο καθρέφτης τους. Πώς να μην είναι, λοιπόν, καθοριστικής σημασίας αυτό το χαρακτηριστικό;

Ένα τελευταίο, είναι η θετικότητα που εκφράζουν αυτοί οι άνθρωποι. Έχουν να πουν πάντα κάτι καλό και στις πιο δύσκολες φάσεις, νοιάζονται για όσα συμβαίνουν γύρω τους, φροντίζουν και συμπαραστέκονται όταν χρειάζεται, φέρονται γενναιόδωρα. Κι όλα αυτά γιατί, τελικά, ζουν τη ζωή με ουσιαστικό τρόπο. Την αγαπούν και δεν λησμονούν να χαμογελούν αυθόρμητα κι ειλικρινά.

Ο ήλιος λάμπει στην ψυχή τους και τούτο δεν κρύβεται στα μάτια των άλλων.

 

👀  Όποιος θέλει μπορεί να προσθέσει κάποιο άλλο χαρακτηριστικό ή να επιλέξει ποιο από τα παραπάνω είναι το βασικότερο για εκείνον, ώστε να τον κερδίσει κάποιος άνθρωπος με την παρουσία του από την "πρώτη ματιά" (πρώτες επαφές).





Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2024

"Από τη μετατροπή του τίποτε σε κάτι"

Πρότασή μου με αυτή την ανάρτηση είναι η γλυκιά μα και γόνιμη πάλη με έναν χείμαρρο λέξεων, νοημάτων και αισθήσεων, που πάντα μόνο λίγο καλύτερους μπορεί να μας βγάλει...

Την πρόσκληση-πρόκληση μάς την προσφέρει ο Ελύτης μέσα από το τελευταίο του έργο - το οποίο εκδόθηκε δύο χρόνια μετά τον θάνατό του - με τίτλο "Εκ του Πλησίον" (1998).  Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα. 

Όποιος επιθυμεί μπορεί να σημειώσει τους στίχους (ακόμη κι έναν) που τον παίδεψαν ή... τους παίδεψε περισσότερο και ίσως να αναφέρει για ποιο λόγο...


ΕΚ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ (1998)

ΤΩΝ ΘΕΣΠΕΣΙΩΝ ΟΜΗΡΟΣ ΚΙ ΑΣ ΠΕΝΟΜΑΙ
ΓΛΥΚΙΑ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΜΟΚΥΚΛΙΣΤΟΣ

Κάποτε πρέπει και να παίρνει ανάσα ο άνεμος.
Μην ανησυχείς. Υπάρχει πάντα μια δεύτερη τύχη που ακολουθεί πί-
σω απ’ την πρώτη. Αρκεί να ξέρεις να περιμένεις παρά έναν ή δύο
αιώνες, ενίοτε.
Φθόγγοι Πομπηίας υποχθόνιοι μαζί με κατά καιρούς καταρρέουσες
λέξεις από τον Δάντη έως τον Ungaretti σ’ ένα εικοσιτετραώρου
διαρκείας ηλιοβασίλεμα, παρισταμένης πάντοτε και της σελήνης,
γίνονται τα προσκόμματα στην απόφαση της ανθρωπότητας να θέσει
τέρμα στην ιστορία της.
Μες στον βαθύ ουρανό
Κάθε βουνό κι η υπογραφή του.
Το νερό της ομοιότητας δεν άλλαξε, ούτε το δέρμα της ηλικίας. Ο
Ξενοφών τυγχάνει εξάδελφός μου και η μικρή Ασία ομοεθνής. Κατά
τ’ άλλα, πραγματικά τρώω περγαμόντο για να ξημερώσει και γράφω
ποιήματα ώστε να ερωτεύομαι σωστά.
Να χαράζεσαι στη ζωή τόσο προσεκτικά, που να μη ματώνει ποτέ η
ευλάβεια.


ΤΗΣ ΛΕΠΡΑΣ ΠΡΩΤΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ. ΣΩΡΕΥΕΙ
Ο ΦΙΛΑΡΓΥΡΟΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ

Στις Κυκλάδες οι μικρές εκκλησίες αφθονούν και λάμπουν όπως τα
βότσαλα. Αλλού πουθενά χριστιανοί δεν εφάνηκαν ποτέ τόσο ειδω-
λολάτρες. Και είναι με το μέρος τους ο Θεός.
Το πινέλο του ζοφερού δεν πιάνει ποτέ στο μαύρο
Χρειάζονται αλήθειες, ακόμη και για να πεις ψέματα.
Παρά λίγα σκαλοπάτια οι κουτοί των αισθήσεων θα μπορούσαν να
γεννήσουν σαν μικρό αγοράκι μιαν ολόκληρη άνοιξη.
Μην ακούτε τον Armstrong. Η μυρωδιά του φεγγαριού θα πρέπει να
είναι κάτι ανάμεσα παλαιό φιλί και αιθέριο έλαιο κυπαρισσώνων.
Οι ιδέες είναι σαν τα φαντάσματα, περνάς ανάμεσά τους κι αυτά εξα-
κολουθούν να υπάρχουν. Τις κλοτσάς, κι εκείνες δεν σαλεύουν! Εάν
δεν τους λείψεις εσύ, δεν πρόκειται να λείψουν ποτέ.
Η ελευθερία έχει δύο κοφτερές όψεις, όπως τα παλιά ξυραφάκια.


ΑΜΑΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΥ Ο ΠΑΡΑ
ΠΟΤΑΜΟΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ

Όπως και να το κάνεις, ένα κομμάτι «πάντοτε» στον άνθρωπο θα
υπάρχει.
Τράβα μόνος σου ο ίδιος κι όσο πιο δυνατά μπορείς το σχοινί που
ανεβάζει το καλαθάκι σου στα πιο εμπιστευτικά σου Μετέωρα.
Ω δύσβατη, δύσβατη ζωή, από ποιο σοκάκι γίνεται κανείς να σε πε-
ράσει!
Επειδή και η φύσις δίγλωσση μοιάζει να είναι, και με τη λέξη θάνα-
τος πεθαίνουν όλοι, αλλά στα ψέματα.
Ο καλύτερος αγωγός θερμότητας είναι η λύπη. Γι’ αυτό βλέπεις να
καίνε κάθε μέρα οι καμινάδες, χωρίς να φαίνεται πουθενά καμιά
φωτιά.
Οι κακοί ποιητές τρέφονται από τα γεγονότα, οι μέτριοι από τα
αισθήματα, και οι καλοί από τη μετατροπή του τίποτε σε κάτι. Το εκ
του μη όντος ον λογαριάζει.
Να πετύχεις μονόλογο σε όλες τις διαλέκτους του τρεχούμενου νερού.


@ Και η μουσική αξίζει...
 

 

 
 

Πέμπτη 4 Ιανουαρίου 2024

Ονειροπαγίδα μιας ένωσης ουτοπικής


Ονείρου απρόσμενου άφιξης θερμή 

Νοτίζει μυρωμένα την ψυχή με την αιθέρια πνοή του

Ευφορίας πλημμυρίδα απ' την απροσδόκητη εικόνα

Ιδεατό άγγιγμα άδικα αποχωρισμένων χεριών

Ροή πολύχροου συναισθήματος αρχίνησε

Οδός πλάνης μα κι απίστευτης ευτυχίας 

Παράκλησης ψιθύρισμα να 'ταν τούτο στιγμή αλήθειας 

Ασύλληπτη σύζευξη ονείρου-πραγματικότητας

Γοητεία όμως μάταιη δονεί τρυφερά το πνεύμα

Ιερή η ένωση των χεριών στον ρεαλιστικό κόσμο

Δυναμική αρωγός στον αγώνα της ζωής

Απολαυστική μυσταγωγία ουτοπίας ήταν μόνο

 

Από ένα όνειρο ήρθε η έμπνευση και πόσο εκπληκτικό θα ήταν να "παγιδεύαμε" τα όμορφα όνειρα με κάποιο τρόπο και να τα μετουσιώναμε σε αληθινές στιγμές. Ευτυχώς, υπάρχουν φορές που αυτό συμβαίνει μα χωρίς να το επιδιώκουμε.

 


 

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2024

Για το νέο έτος με μια λέξη ξεχασμένη...

Μετά από ένα ακόμη τέλος έρχεται μια νέα αρχή! Έτσι συμβαίνει κάθε δώδεκα μήνες κι εμείς ακολουθούμε τον τροχό του χρόνου. 

Εύχομαι να δείξουμε στο νέο έτος αυτό που απουσιάζει από τη ζωή μας σε μεγάλο βαθμό πλέον και ο λόγος αφορά στην ευγνωμοσύνη. Ξεχασμένη κι ετούτη η λέξη και η έννοιά της. 

Ας είμαστε ευγνώμονες, λοιπόν, πρώτα απ' όλα για όλα τα εκλεκτά κι ανεκτίμητα δώρα της φύσης προς όλα τα πλάσματά της κι έπειτα για όλα όσα έχει ο καθένας μας στην καθημερινότητά του, ακόμη και για όσα πέρασε κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του, καθώς είχαν να του προσφέρουν πολλά - κι ας μην τα αναγνωρίζει.

Να θυμόμαστε τα λόγια του Τάκιτου και να στεκόμαστε σε απόσταση από δαύτα: "Οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να ανταποδώσουν το κακό παρά το καλό που τους έκανες, αφού η ευγνωμοσύνη είναι βάρος, ενώ η εκδίκηση είναι ευχαρίστηση."

Και φυσικά όχι μόνο να αισθανόμαστε την ευγνωμοσύνη, αλλά να τη λέμε ή να την εκφράζουμε με κάποιο τρόπο, ειδάλλως θα μοιάζει σαν ένα δώρο που του έχουμε φτιάξει το περιτύλιγμα μα δεν το δίνουμε.

 

 💝 Μουσική από τους Queen και όλη δική σας! Όλα τα τραγούδια είναι ξεχωριστά, αλλά το τελευταίο ακούστε το και δείτε το οπωσδήποτε... 

 




Καλή Χρονιά!