Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: Μικρή, νυχτερινή μυσταγωγία

Νικόλαος Γύζης, Παιδί που κοιμάται






















Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ την αγαπημένη φίλη και "άστεγη καταληψία" Σοφία ΜΒ με μια τρυφερή Ιστορία της Νύχτας! Αποτελεί τη δική της συμμετοχή στο δημιουργικό δρώμενο της φίλης μας Αριστέας!
Μια ιστορία που θυμίζει σε όλους όσοι είναι γονείς ίσως την πιο γλυκιά στιγμή και εικόνα απίστευτης ομορφιάς, που προσφέρει η ύπαρξη ενός παιδιού...
Ας την απολαύσουμε!

@ Εικόνα και μουσική επιλογές δικές μου. Ελπίζω να αρέσουν στην Σοφία... 




Μικρή, νυχτερινή μυσταγωγία

Εκείνες τις στιγμές της νύχτας που μένεις να το κοιτάς απόλυτα νηφάλιο, ακαταμάχητα αθώο και ολοκληρωτικά παραδομένο...

Εκείνες τις στιγμές που μόνο η ανάσα του χορεύει ρυθμικά κάτω από το χαμηλό φως...Άλλες φορές δεν ακούγεται ούτε αυτή! Κι ακροπατώντας σκύβεις ν' αφουγκραστείς. Αναπνέει!
Κι ύστερα ένα χαμόγελο! 

Ποια πεταλούδα γαργαλάει τα όνειρά του; Κι άλλοτε ανήσυχο! Με ποιους δράκους πολεμά;

Είναι εκείνες οι στιγμές που με δέος ευγνωμονείς για το θαύμα της φύσης μα ταυτόχρονα φοβάσαι ενδόμυχα την Ύβρι και γεμίζει ο αέρας με ανομολόγητες ευχές, προσευχές, ξόρκια, δεισιδαιμονίες και τελετουργικά που ποτέ δεν πίστευες.

Κι έρχεται η αγκαλιά του συντρόφου που σε πιάνει αθόρυβα και τρυφερά από τους ώμους. Δεν μιλάτε, δεν ανασαίνετε, το βλέμμα μόνο συναντιέται, το ίδιο βλέμμα, το ίδιο χαμόγελο κι οι δυο χωρίς λόγια. 

Το ξέρεις και το ξέρει! Ότι είναι η αγκαλιά εκείνη ιερή, μια αγκαλιά, μια στιγμή που δεν μπορείς να μοιραστείς με κανέναν άλλο στον κόσμο. 

Μικρή μυσταγωγία στο μισοσκόταδο... κάθε νύχτα...αμέτρητες νύχτες...





@ Η μουσική επιλογή είναι για να μας υπενθυμίζει ότι τα παιδιά, και μαζί τους κι εμείς, επιβάλλεται να ονειρεύονται, να φαντάζονται πάντα έναν κόσμο πιο δίκαιο, κι ας μην είναι, αλλιώς η ελπίδα χάνεται και η ανθρωπιά! Τότε ποιος ο λόγος της συνέχειας σε τούτη τη γη;

Σοφία, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτή την ευαίσθητη ματιά!
Την έχουμε ανάγκη...




27 σχόλια:

  1. Ποια πεταλούδα γαργαλάει τα όνειρά του; Κι άλλοτε ανήσυχο! Με ποιους δράκους πολεμά;

    Λατρεψα τα επανω λογια!
    Συγχαρητηρια για τη συμμετοχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι που πάντα αναρωτιέμαι τι να βλέπει στα όνειρά του...
      Ευχαριστώ πολύ, Κική μου!

      Διαγραφή
  2. "κάθε νύχτα...αμέτρητες νύχτες"...έτσι να μακραίνει
    ο χρόνος και οι αγκαλιές να αγάλλονται!!!!!!!!!!!!!

    φιλάκια και στις δύο ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αχ Σοφία μου!
    Τι χορδές άγγιξες!
    Μια μάνα μόνο θα το έδινε τόσο ανατριχιαστικά αληθινό και όμορφο.
    Υπέροχο!
    Να 'σαι καλά μάτια μου.

    Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!

    Γλαύκη μου, Σοφία μου, φιλιά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σ' ευχαριστώ, σταθερή παρακινήτρα και μόνιμη πηγή έμπνευσης! Από καιρό ήθελα να γράψω κάτι γι' αυτή τη μοναδική στιγμή και οι Ιστορίες σου ήταν η καλύτερη ευκαιρία!

      Διαγραφή
  4. Απλά υπέροχο.... Και μου θύμισε τόσα μα τόσα πολλά.......

    Πολλά φιλιά Σοφάκι και Γλαύκη και να είστε πάντα καλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ξεχειλίζει τρυφερότητα και γλύκα το κείμενό σου Σοφία μου κι αυτή η γλύκα απλώνεται μέσα μας και μας κατακλύζει, ζωντανεύει αυθόρμητα την ανάμνηση αυτών των στιγμών που περιγράφεις τόσο γλαφυρά.....Φιλί γλυκό και στις δυό σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές οι στιγμές είναι η σπουδαιότερη ανταμοιβή του κάθε γονιού και είναι πολύτιμες και ανεξίτηλες! Και δεν θα ήθελα να το περιορίσω στο φυσικο μόνο γονιό. Αφορούν τον καθένα που φροντίζει, αναθρέφει και αγαπά ένα παιδί.
      Φιλιά και σε σένα, Κλαυδία!.

      Διαγραφή
  6. "Ευγνωμονείς... μα ταυτόχρονα φοβάσαι ενδόμυχα την Ύβρη..."
    Όσο βαθύτερη η αγάπη, τόσο πιο επώδυνος ο φόβος.
    Σοφία μου, πόσο βαθιά μπήκες στην ψυχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν γίνεσαι γονιός αρχίζεις και να φοβάσαι. Έπειτα μάθαμε πως η ευτυχία δεν είναι μόνιμη κατάσταση. Έτσι, δεν τολμάμε πολλές φορές ούτε να την εκφράσουμε από φόβο μήπως κάποιος μας την πάρει (το κακό το μάτι που λένε).
      Μια γλυκιά καληνύχτα, Άννα μου!

      Διαγραφή
  7. Μπράβο στην Σοφία ΜΒ για το γραπτό της, για τις σκέψεις της, για τα αισθήματά της, για την έκφρασή της. Πολύ τρυφερή ιστορία γεμάτη ανθρώπινη ζεστασιά. Βίωμα που πολύς κόσμος το έχει ζήσει ευλογημένα.
    Γλαύκη σε ευχαριστούμε και εσένα για το "ντύσιμο" της ανάρτησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη, εγώ δεν μπορώ να γράψω φανταστικές ιστορίες, είμαι πολύ down-to-earth άτομο κι έτσι ό,τι γράφω είναι βιωματικό.
      Το συγκεκριμένο βίωμα μακάρι να αξιώνεται να το ζήσει κάθε άνθρωπος. Είναι πραγματικά ό,τι πιο ευλογημένο υπάρχει!

      Διαγραφή
  8. Μια νύχτα, μια μάνα.
    Και μια αιωνιότητα που δεν μπορεί να φυλακίσει τη στιγμή.
    Το θέμα δεν είναι απλά να τη ζήσεις.
    Η ουσία βρίσκεται στο κουβάλημα. Μέσα σου. Για πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια νύχτα, μια μάνα κι ένας πατέρας, Πέτρο! Αυτή η στιγμή είναι και δική του κι ας μη μπορείτε εσείς οι άνδρες να την εκφράσετε εύκολα. Βρίσκεται και σε σας μέσα.

      Διαγραφή
  9. Δεν υπάρχει ωραιότερο και πιο τρυφερό θέαμα στον κόσμο από ένα μωρό που κοιμάται.. Σοφάκι μου ..πάντα θα αναρωτιέσαι τι να βλέπει στο όνειρό του στα δικά τους όνειρα μόνο οι άγγελοι κατοικούν.. να είσαι σίγουρη Σοφάκι μου...μας γέμησε γαλήνη και τρυφερότητα η νύχτα σου... να είσαι καλα και να απολαμβάνεις όμορφες στιγμές... !!!!
    φιλακια και στις δυο σας κορίτσια...!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως πάντα αναρωτιέμαι! Κι ήξερα, όταν το έγραφα, ότι αφορά κι εσάς. Ποιος δεν έχει μείνει να τα χαζεύει και να ηρεμεί μετά από μια μέρα γεμάτη ένταση, ομιλίες, φασαρία, υποχρεώσεις;
      Φιλιά και σε σένα, Ρούλα!

      Διαγραφή
  10. Ιερή στιγμή. Την ώρα που κοιμάται στην κούνια του και όλα τα συναισθήματα κάνουν παρέλαση μέσα σου. Κορυφαίες στιγμές! Το αποτύπωσες με θαυμάσιο τρόπο Σοφία μου!
    Κι ακόμα και σήμερα που το μωρό μεγάλωσε και τα πόδια του ίσα-ίσα χωρούν στο εφηβικό του κρεββάτι, το ίδιο συναίσθημα, οι ίδιες αγωνίες, η συγκίνηση και η πληρότητα... όλα!
    Να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί με τα χρόνια να αλλάζουν πολλά, οι ανάγκες, η επικοινωνία, τα προβλήματα, όμως κάποια συναισθήματα μένουν αναλλοίωτα ειδικά για τους γονείς που παρακολουθούν και συμβάλλουν στην εξέλιξή τους και τα βλέπουν από μικρό καρπό να γίνονται ολόκληρα δέντρα!

      Διαγραφή
  11. Πολύ όμορφη ιστορία και πρωτότυπη...!
    Τόσο μαγικές αυτές οι στιγμές, κρύβουν κάτι απ'το μεγαλείο των ανθρώπων!!
    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιες φορές στα μικρά και στα καθημερινά κρύβεται το αληθινό μεγαλείο!
      Να 'σαι καλά!

      Διαγραφή
  12. Υπεροχο!!! Το λάτρεψα πραγματικά και σ' ευχαριστώ γι' αυτό που διάβασα...
    Πολλά φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γλαύκη, δε θα μπορούσα να παραλείψω να σ' ευχαριστήσω και δημόσια για το χώρο σου, τον υπέροχο πίνακα και το παντοτινό Imagine!
    Σα μικρή ανταπόδοση δέξου το Νανούρισμα του Μ. Λοϊζου:

    https://www.youtube.com/watch?v=LW4OHI1WmiM

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφία, σ' ευχαριστώ κι εγώ για το πολύ γλυκό κείμενό σου, που εκφράζει μεγάλες αλήθειες!
      Δεν σταματά αυτό το συναίσθημα ακόμα κι όταν δεν τα χωρά πια καλά-καλά το κρεβάτι τους...! Να είσαι σίγουρη! Μένεις να τα χαζεύεις...
      Το νανούρισμα το λατρεύω όπως και τον Λοϊζο και σ' ευχαριστώ και γι' αυτό!
      Ίσως θα ήταν πιο ταιριαστό εδώ, αλλά θέλησα να το πάω παραπέρα με το Imagine.
      Εύχομαι ένα όμορφο Σ/Κ και όποτε θελήσεις πάλι, ο χώρος είναι ελεύθερα στη διάθεσή σου !

      Διαγραφή
  14. Κάθε ζωή, ένα μικρό θαύμα..μπορεί να μην έχω προσωπική εμπειρία, αλλά έχω ζήσει τις γεννήσεις των δυο ανιψιών μου σα ναναι δικα μου παιδιά και ομολογω νιώθω αυτή τη μαγεία που περιγράφεις! Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.