Το θέμα αυτής της ανάρτησης αφορά σε 'ένα άρθρο που είχα κρατήσει από τον Φεβρουάριο, μα κάλλιο αργά παρά ποτέ... Αποθηκεύω πολύ συχνά στα "Αγαπημένα" άρθρα που με ενδιαφέρουν και πολλές φορές τα μοιράζομαι εδώ με τους φίλους αναγνώστες, με σκοπό την κουβεντούλα πάντα.
Το άρθρο που ακολουθεί (με παραπομπή) έχει να κάνει με τον δημόσιο τομέα και για ποιους λόγους έπαψε πλέον να είναι ελκυστικός για τους νέους. Όσα αναφέρονται θεωρώ ότι είναι απόλυτα δικαιολογημένα και ορθά διατυπωμένα. Σαφώς καλύτερη εικόνα έχει όποιος έχει βιώσει το Δημόσιο ως εργαζόμενος για πολλά χρόνια, οπότε κι έχει νιώσει στο πετσί του όλα τα τα καλά και τα πολλά ζαβά του. Εν συντομία (περισσότερα στο άρθρο και στα σχόλια), θα έλεγα ότι ένα κράτος δίχως ισχυρό, καλά οργανωμένο και στελεχωμένο αξιοκρατικά με το απαιτούμενο προσωπικό (πολύ καλά καταρτισμένο επίσης) είναι ένα κράτος τελειωμένο και οι πολίτες του μαζί. Η "ζούγκλα" του ιδιωτικού τομέα κυρίαρχη παντού και οι πολίτες βορά στις όποιες διαθέσεις του. Για να μην παρεξηγηθώ, επισημαίνω ότι σέβομαι τον ιδιωτικό τομέα, καθώς προέρχομαι από οικογένεια που έζησε από αυτόν, οπότε γνωρίζω από πρώτο χέρι τι σημαίνει το "επιχειρείν" - την αγωνία, τις θυσίες μα και την τόλμη προς το άγνωστο διαρκώς... Για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους δε το συζητώ, γιατί εξαρτώνται απόλυτα από την ποιότητα του εργοδότη τους. ΄Όμως έχω και μια βαθιά εικόνα του δημόσιου τομέα, αφού αυτόν υπηρετώ πολλά χρόνια με ευσυνειδησία.
Αυτό που δε δέχομαι για κανέναν τομέα (δημόσιο και ιδιωτικό) είναι η αυθαιρεσία και η αδιαφορία. Το σημαντικό όμως μετά από όσα γράφονται και στο άρθρο είναι ότι τελικά οι νέοι (κι όχι μόνο) φεύγουν από τη χώρα μας κι έχουν "χεσμένο" δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μια και προκοπή δεν πρόκειται να δουν σε κανένα τους! Μια χώρα ξοφλημένη, διότι τέτοια κατάντησε πια, δεν έχει μέλλον για τους ανθρώπους της. Α, ξέχασα, έχει μέλλον μόνο για τους σούπερ ευκατάστατους, τους κλέφτες και απατεώνες, τους ασύστολα διεφθαρμένους ιθαγενείς και τους πολυπληθείς λαμπερούς τουρίστες! Τα "καθρεφτάκια" μην ξεχάσουμε να πάρουμε που θα μας προσφέρουν...
Πώς να μη σκέφτεται κανείς το φευγιό, λοιπόν (κι εγώ το έχω σκεφτεί); Δεν αντέχεται αυτή η ξεφτίλα!
Πάμε στο άρθρο, γιατί αν αφεθώ, θα γράφω ανεξέλεγκτα για ώρες όσα κατακλύζουν τον νου μου:
Το άρθρο που ακολουθεί (με παραπομπή) έχει να κάνει με τον δημόσιο τομέα και για ποιους λόγους έπαψε πλέον να είναι ελκυστικός για τους νέους. Όσα αναφέρονται θεωρώ ότι είναι απόλυτα δικαιολογημένα και ορθά διατυπωμένα. Σαφώς καλύτερη εικόνα έχει όποιος έχει βιώσει το Δημόσιο ως εργαζόμενος για πολλά χρόνια, οπότε κι έχει νιώσει στο πετσί του όλα τα τα καλά και τα πολλά ζαβά του. Εν συντομία (περισσότερα στο άρθρο και στα σχόλια), θα έλεγα ότι ένα κράτος δίχως ισχυρό, καλά οργανωμένο και στελεχωμένο αξιοκρατικά με το απαιτούμενο προσωπικό (πολύ καλά καταρτισμένο επίσης) είναι ένα κράτος τελειωμένο και οι πολίτες του μαζί. Η "ζούγκλα" του ιδιωτικού τομέα κυρίαρχη παντού και οι πολίτες βορά στις όποιες διαθέσεις του. Για να μην παρεξηγηθώ, επισημαίνω ότι σέβομαι τον ιδιωτικό τομέα, καθώς προέρχομαι από οικογένεια που έζησε από αυτόν, οπότε γνωρίζω από πρώτο χέρι τι σημαίνει το "επιχειρείν" - την αγωνία, τις θυσίες μα και την τόλμη προς το άγνωστο διαρκώς... Για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους δε το συζητώ, γιατί εξαρτώνται απόλυτα από την ποιότητα του εργοδότη τους. ΄Όμως έχω και μια βαθιά εικόνα του δημόσιου τομέα, αφού αυτόν υπηρετώ πολλά χρόνια με ευσυνειδησία.
Αυτό που δε δέχομαι για κανέναν τομέα (δημόσιο και ιδιωτικό) είναι η αυθαιρεσία και η αδιαφορία. Το σημαντικό όμως μετά από όσα γράφονται και στο άρθρο είναι ότι τελικά οι νέοι (κι όχι μόνο) φεύγουν από τη χώρα μας κι έχουν "χεσμένο" δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μια και προκοπή δεν πρόκειται να δουν σε κανένα τους! Μια χώρα ξοφλημένη, διότι τέτοια κατάντησε πια, δεν έχει μέλλον για τους ανθρώπους της. Α, ξέχασα, έχει μέλλον μόνο για τους σούπερ ευκατάστατους, τους κλέφτες και απατεώνες, τους ασύστολα διεφθαρμένους ιθαγενείς και τους πολυπληθείς λαμπερούς τουρίστες! Τα "καθρεφτάκια" μην ξεχάσουμε να πάρουμε που θα μας προσφέρουν...
Πώς να μη σκέφτεται κανείς το φευγιό, λοιπόν (κι εγώ το έχω σκεφτεί); Δεν αντέχεται αυτή η ξεφτίλα!
Πάμε στο άρθρο, γιατί αν αφεθώ, θα γράφω ανεξέλεγκτα για ώρες όσα κατακλύζουν τον νου μου:
Αρκετά ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι όσα γνωρίζαμε για τον δημόσιο τομέα αλλά και για τον ιδιωτικό έχουν αλλάξει.
Νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε τι επικρατεί στις μέρες μας.
Δυστυχώς όλα αλλάζουν προς το χειρότερο.
Πόσο ποιά θα πρέπει να συμβιβαζόμαστε με όλο και περισσότερα πράγματα για να μπορέσουμε να είμαστε σωστοί επαγγελματίες;;;
Στην παραξενιά του κάθε υπεύθυνου γενικού διευθυντή ή προιστάμενου στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα.
Που ή έχει ξεχάσει από που έχει ξεκινήσει ή έχει μέσον και δεν τολμάει κανείς να του μιλήσει.
https://www.youtube.com/watch?v=bry-d8rlw6I
Καλησπέρα κι ευχαριστώ που βρήκες ενδιαφέρουσα την ανάρτηση. Βρήκα κι εγώ να γράψω ένα θέμα κάπως ξινό για περίοδο διακοπών...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι η κατάσταση μάς οδηγεί σε όλο και σε πιο δύσβατα μονοπάτια όσον αφορά στα εργασιακά.
Δεν ξέρω αν πρέπει να συμβιβαζόμαστε σε μεγάλο βαθμό, διότι τότε θα φτάσει η ώρα που θα συχαινόμαστε τον εαυτό μας. Όπου και όπως μπορούμε είναι σπουδαίο να σηκώνουμε το ανάστημά μας και να διεκδικούμε με λογικά επιχειρήματα το ορθό σε όλους τους χώρους (δημόσιους ή ιδιωτικούς). Είναι ανάγκη πλέον να αξιοποιεί ο καθένας όση εξυπνάδα έχει μα και ευελιξία, ώστε να μπορεί να σταθεί στον επαγγελματικό του χώρο.
Υπάρχουν δυστυχώς και άνθρωποι που λειτουργούν ανήθικα και χρησιμοποιούν πάντα όποιο μέσο έχουν στη διάθεσή τους για να πάρουν κάποιες θέσεις (και να παραμείνουν σ' αυτές), οι οποίες αν τους προσφέρουν κι εξουσία, τότε βγάζουν όλα τους τα απωθημένα στους υφιστάμενούς τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις αν δεν αντέχει κανείς, βρίσκει κάποιο τρόπο να φύγει. Η τοξικότητα τέτοιων επαγγελματικών σχέσεων επιφέρει σοβαρά προβλήματα ψυχικά, πνευματικά και σωματικά. Είχα την εμπειρία και γνωρίζω πολύ καλά :(
Μια και μιλάμε για εργασιακά, υπήρξε κάποια αλλαγή;
Όπως και με τον σταθμό που είχες πει ότι θα συνεργαστείς.
Το μουσικό κομμάτι απίθανο με εξαιρετική κιθάρα!
Να και ένα αρκετά ατμοσφαιρικό από μία ολλανδέζικη μπάντα :
https://www.youtube.com/watch?v=c6PUuN1hfIw