Διαβάζοντας τυχαία ένα παλαιότερο άρθρο για τα ταξίδια στον χρόνο αναρωτήθηκα σε ποια εποχή θα ήθελα να βρεθώ κι έτσι αποφάσισα να κάνω μια ανάρτηση σχετική, όμως κάπως σύντομη... Πάντα με εντυπωσίαζε η αναζήτηση των επιστημόνων για την πιθανότητα ενός ταξιδιού στον χρόνο, κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο με βάση τις δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης και τα όρια που θέτει εκ των πραγμάτων σε μία ανάλογη προσπάθεια. Όπως μου αρέσουν και οι ταινίες που έχουν παρόμοιο θέμα!
Σύμφωνα με το άρθρο:
"Όλοι μπορούμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο. Το κάνουμε είτε το θέλουμε είτε όχι, με σταθερό ρυθμό ενός δευτερολέπτου ανά δευτερόλεπτο. Μπορεί να νομίζετε ότι δεν είναι το ίδιο με το να ταξιδεύετε σε μια από τις τρεις χωρικές διαστάσεις με ταχύτητα, ας πούμε, ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο. Αλλά σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, ζούμε σε ένα τετραδιάστατο χωροχρονικό συνεχές, στο οποίο ο χώρος και ο χρόνος είναι ανταλλάξιμες οντότητες.
Ο Αϊνστάιν διαπίστωσε ότι όσο πιο γρήγορα κινείσαι στο χώρο, τόσο πιο αργά κινείσαι στο χρόνο – γερνάς πιο αργά, με άλλα λόγια."
Θα λέγαμε ότι μπορούμε να σπεύδουμε για να επιβραδύνουμε το πέρασμα του χρόνου... :))
Περισσότερα για τα εν λόγω ταξίδια πατώντας στον τίτλο του άρθρου...
Δε θα πήγαινα και πολύ μακριά.. Σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία να άλλαζα μια λάθος κατασταση που επηρέασε αρνητικά την μετέπειτα ζωή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλιώς κάπου ώστε να προσπαθούσα να άλλαζα το ρου της ιστορίας
Αντιλαμβάνομαι τι εννοείς και νομίζω ότι στη θέση σου το ίδιο θα ήθελα να κάνω, όπως και στη δική μου ζωή αν ήταν δυνατό να παρέμβω για να αποτρέψω μια τραγική απώλεια, θα ταξίδευα όχι πολύ μακριά...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για την παρουσία σου!
Θα ήθελα να ήμουν στο Παρίσι, κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, ανάμεσα στους μποεμ καλλιτέχνες της εποχής, ίσως ένας από αυτούς. Είναι μια εποχή που με ενθουσιάζει, πνευματικής ελευθερίας κυρίως και ελπίδας, παρά τα μαύρα σύννεφα που σκέπαζαν την Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Γλαύκη!
Μμμ, πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο επέλεξες, Βασίλη!
ΔιαγραφήΜια εποχή που τη χαρακτηρίζει έντονη δημιουργικότητα και δράση σε πολλά επίπεδα. Σα να ετοιμαζόταν η ανθρωπότητα να αντέξει ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα!
Να είσαι καλά!
Κάθε φορά που συμβαίνει ένα τραγικό δυστήχημα, κάνω ένα ανώφελο αλλά αναπότρεπτο ταξίδι στο χρόνο και φαντάζομαι πώς θα μπορούσα να ειδοποιήσω εγκαίρως τους ανθρώπους που κινδύνευαν. Κάτι αντίστοιχο έγινε με τα παιδιά που ταξίδεψαν στο μοιραίο τρένο στα Τέμπη. Είναι κενό ουσίας αυτό, αλλά η συνειρμική σκέψη παίζει περίεργα παιχνίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρον το κείμενό σου για το ταξίδι στο χρόνο.
Καλό μήνα Γλαύκη μου!
Μια κοινή επιθυμία έχουμε μου φαίνεται, καθώς το έγραψα στη σημείωση μέσα στο κείμενο. Έτσι σκέφτηκα κι εγώ πριν φτιάξω την ανάρτηση!
ΔιαγραφήΕίναι απόλυτα φυσικό να θέλουμε να είχαμε μια τέτοια δυνατότητα, όμως η πραγματικότητα μάς εμποδίζει με το σκληρό της πρόσωπο μες στη μούρη μας!
Αντεύχομαι, Μαρία μου!
Μωρέ να το κάνουμε το ταξίδι στο χρόνο, Γλαύκη μου αλλά σαν παρατηρητές ναι; Γιατί για σκέψου να επιστρέφαμε σε θέσεις και συνθήκες τραγικές; Για σκέψου να ήσουν στο Άουσβιτς-ας πούμε-κρατούμενος; Ή δούλος στην αρχαία Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που λέει η Μαρία είναι το πιο σημαντικό. Αν μπορούσαμε να προλάβουμε τραγωδίες. Όμως αυτό είναι πιθανό μόνο σε φιλμ επιστημονικής φαντασίας.
Καλησπέρα Γλαύκη μου και καλή σου βδομάδα.
Το θέμα είναι να υπήρχε η δυνατότητα να επιλέξει κανείς. Καμιά φορά το να ζούσε για λίγο στις άγριες συνθήκες που βίωσαν άνθρωποι άλλων εποχών μπορεί να αποτελούσε μοναδικό μάθημα ώστε να εκτιμούσε τη ζωή βαθύτερα.
ΔιαγραφήΌμως όλα ετούτα είναι μόνο στη φαντασία μας όπως είπες κι εσύ, οπότε ούτε να σώσουμε μπορούμε ούτε να πάρουμε μαθήματα.
Στο εδώ και τώρα η πρόληψη και η διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε και είναι χρέος μας.
Καλή Μ. Εβδομάδα, Γιάννη μου!
Ωραίο θέμα έπιασες, Γλαύκη μου! Τα ταξίδια στον χρόνο πάντα μου τραβούσαν το ενδιαφέρον και έχω σκεφτεί πολλές φορές πού θα ήθελα να πάω, αν μπορούσα να ταξιδέψω στον χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι είχα καταλήξει κι εγώ στον χρυσό αιώνα του Περικλή, και επίσης είχα σκεφτεί ότι τα πράγματα δε θα ήταν και τόσο ρόδινα όσο τα φανταζόμαστε. Αργότερα, σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε καλύτερα να ζήσω τη ζωή των καλλιτεχνών στο Παρίσι, όπως γράφει ο Βασίλης.
Εννοείται ότι σκέφτηκα πως, αν το ταξίδι στον χρόνο ήταν αποκλειστικά θέμα τύχης, θα το απέφευγα οπωσδήποτε, αφού θα μπορούσα να βρεθώ και σε συνθήκες πάρα πολύ δύσκολες και επικίνδυνες, όπως γράφει ο Γιάννης. Μόνο αν μπορούσα να επιλέξω ακριβώς τον τόπο και τον χρόνο του ταξιδιού το συζητούσα.
Ύστερα σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να ταξιδέψω στον χρόνο για να προλάβω καταστροφές, όπως γράφει η Μαρία, αυτό θα μου άρεσε πολύ. Μετά, βέβαια, το έφερα και λίγο στα μέτρα μου, να διορθώσω κάποιες "λάθος" επιλογές μου, όπως γράφει ο Μορφέας, δεν είμαι όμως και τόσο σίγουρη ότι οι λάθος επιλογές δεν είναι εν μέρει υπεύθυνες για κάποια καλά που συνάντησα στη ζωή μου...
Και, τελικά, δεν ξέρω ποιο είναι το καλύτερο. Ακόμα και αυτό που γράφει η Μαρία, να ειδοποιούσαμε τα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη, χωράει μέσα του τόσα, μα τόσα πολλά... Σώζεις έναν άνθρωπο από πνιγμό και σκοτώνεται ύστερα από λίγο σε τροχαίο, σώζεις κάποιον και στην πορεία εξελίσσεται σε εγκληματία και σκοτώνει άλλους πέντε, ξέρω και εγώ... Ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε τις ακριβείς επιπτώσεις των επιλογών και των πράξεών μας, και, επιπλέον, ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Μ'αυτά και μ'αυτά, νομίζω ότι τείνω να καταλήξω ότι θα προτιμούσα να μπορώ να ταξιδέψω μόνο ως παρατηρητής. Αρκετά δεινά έχουν συμβεί στον κόσμο, δε θα ήθελα να είμαι εγώ η πηγή για ένα ακόμη... Τι καλά, σε φώτισα πάλι!
Μου άρεσε το σχόλιό σου, γιατί έστρεψες τη συζήτηση σε φιλοσοφικά μονοπάτια... Κάτι που δεν έκανα στο κείμενο μα ούτε στα σχόλια έγινε. Η αλήθεια είναι ότι προτίμησα να είναι πιο ανάλαφρη η ανάρτηση. Σε άλλη περίπτωση το θέμα τέτοιου είδους ταξιδιών έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά στους ειδικούς αντίστοιχα με τα δικά σου. Σίγουρα το πιο ασφαλές θα ήταν να μεταφέρεται κάποιος αλλού μόνο ως παρατηρητής.
ΔιαγραφήΌμως, σε περιπτώσεις τραγικών απωλειών όπως τα Τέμπη ή άλλων προσωπικών του καθενός δεν μπορεί να μην υπάρχει αυτή η έντονη επιθυμία της παρεμπόδισης ενός τέτοιου συμβάντος. ΅Είναι ανθρώπινο πιστεύω.
Να είσαι καλά, Πίπη!