Ήρθαν ντυμένοι φίλοι
Ήρθαν
ντυμένοι φίλοι
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Έφεραν το Σοφό, τον Οικιστή, και το Γεωμέτρη,
βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους.
Ούτε μέλισσα καν δεν γελάστηκε
το χρυσό ν’ αρχίσει παιχνίδι
ούτε ζέφυρος καν, τις λεύκες να φουσκώσει ποδιές.
Έστησαν και θεμελίωσαν
στις κορφές, στις κοιλάδες, στα πόρτα
πύργους κραταιούς και επαύλεις
ξύλα και άλλα πλεούμενα,
τους νόμους τους θεσπίζοντας
τα καλά και συμφέροντα,
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας. Και το μέτρο δεν...
έδεσε ποτέ με την σκέψη τους.
Ούτε καν ένα χνάρι θεού
στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε
ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς
τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει.
Έφτασαν ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά.
Από Το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη
Ωραία το έθεσε ο ποιητής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τύχουν πολλά τέτοια στο διάβα μας.
Προχωράμε.
Με όσους αξίζουν!
Φιλάκια πολλά Γλαύκη μου
♥
Ο ποιητής το είχε θέσει για τους συμμάχους των Ελλήνων στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και για κάθε χώρα που μας πλεύριζε ως σύμμαχος με απώτερο στόχο πάντα το δικό της συμφέρον. Πολύ συχνά γίναμε υποχείρια των άλλων ή το μέσον τους για να ικανοποιήσουν τις δικές τους ορέξεις.
ΔιαγραφήΈτσι, γίνεται και σήμερα τόσο στην παγκόσμια πολιτική όσο και την εγχώρια, όπου κι ήθελα να αναφερθώ μέσα από την προβολή ετούτου του ποιήματος. Δεν είχα στον νου μου τις προσωπικές επαφές και σχέσεις με τους άλλους, αν και εκεί συναντάμε κάποιες φορές κάτι τέτοιο.
Να είσαι καλά.
Επίκαιρο πάντα, διαχρονικό, ανυπέρβλητο λυρικά και νοηματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Γλαύκη μου.
Το ζούμε ως λαός διαχρονικά!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα, Γιάννη.
Ε ναι, είναι πάγια τακτική τους να μασκαρεύονται τους φίλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάξιον εστί να ασχολούμαστε μαζί τους...
Αγαπημένος και πάντα επίκαιρος ο μεγάλος μας Ελύτης.
Όμορφο κλείσιμο μιας παγωμένης εβδομάδας που αφήνει την προοπτική μιας ηλιόλουστης διαδοχής.
Φιλί γλυκό Γλαύκη μου♥
Όσον αφορά τις προσωπικές μας σχέσεις φιλικές, επαγγελματικές ή άλλες, ναι, μπορεί να θεωρηθεί ανάξιον εστί, όμως εδώ αναφερόμουν όπου και ο ποιητής, στους συμμάχους των Ελλήνων (εκείνος για όσους ήταν μαζί μας στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο). Μέσα από τη διαχρονικότητα και τον πλούτο της ποίησης του Ελύτη ήθελα να σιχτιρίσω για την εγχώρια και την παγκόσμια πολιτική σκηνή. Κανέναν δεν ενδιαφέρει τίποτε άλλο πέρα από την πάρτη του, οπότε ας μην φορούν την "φιλική" στολή..., γιατί δεν πιάνει ή μάλλον...κάνω λάθος!
ΔιαγραφήΑυτά.
Να είσαι καλά, Μαρία.
Πόσο συγκινούμαι κάθε που έρχομαι εδώ Γλαύκη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο γλυκά οι αναρτήσεις σου και οι επιλογές σου σκαριφίζουν την ψυχή μου.
Πριν λίγο καιρό η κόρη μου απήγγειλε στη σχολική γιορτή τουτους τους στίχους... που τότε ήταν για την 28 Οκτωβρίου,
τώρα είναι για τις δικές μου σκέψεις κι αργότερα πάλι θα αφορούν τον τόπο μας.
Πόσο μεγάλος αυτός ο ποιητής που τα λόγια του μπορούν να τ' αγκαλιάζουν όλα!
Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την ανάρτησή σου !
Σε φιλώ !
Σ' ευχαριστώ πολύ, Σταυρούλα.
ΔιαγραφήΔεν θα αλλάξει τίποτε και ο τροχός θα φέρνει τις ίδιες γύρες για τον τόπο μας θέλουμε δε θέλουμε. Κότσια να το παλέψουμε δε δείχνει τίποτε και πουθενά ότι έχουμε τελικά. Απαισιόδοξη σαν σκέψη, όμως κρύβει τεράστιο μερίδιο αλήθειας δυστυχώς.
Τα παιδιά;
Φιλιά.
"Κάθε απειλητικό άτομο που θέλει να είναι εχθρός σου πάντα ξεκινά προσπαθώντας να γίνει φίλος σου" Γουίλιαμ Μπλέικ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σύμπτωση! Έπεσα πάνω του το μεσημέρι και τώρα έρχομαι και διαβάζω τη δική σου σχετική ανάρτηση σ' αυτό, Γλαύκη μου. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα πάψει ποτέ να συμβαίνει, και το πιο άσχημο κι οδυνηρό είναι να έρχεται η διαπίστωση κατόπιν ετών. Ας είναι, δεν πειράζει. Όλα μες στη ζωή είναι, άλλωστε.
Τα φιλιά μου, Γλαύκη μου.
Υπέροχη επιλογή ποίημα + τραγούδι!
Σ' ευχαριστώ, κορίτσι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη συγκεκριμένη ανάρτηση το βάρος δεν έπεφτε στις προσωπικές μας σχέσεις, αλλά στα πολιτικά δρώμενα εντός και εκτός χώρας. Ακολούθησα λίγο το πνεύμα του ποιητή, ο οποίος αναφερόταν στους συμμάχους της χώρας μας κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και γενικότερα σε κάθε χώρα που μας πλησίαζε ως φίλος σε όλη μας την ιστορία,έχοντας όμως άλλους σκοπούς...
Τα άτομα που θέλουν να είναι εχθροί μας θα πλησιάσουν φιλικά είτε γιατί δε τους συμφέρει να εκτεθούν μέσα από τις πράξεις τους είτε γιατί μας φοβούνται με κάποιο τρόπο. Έτσι συμπληρώνω λίγο τον Μπλέικ...:-)
Να είσαι καλά.