Μία έμπνευση, πρώτη ανάρτηση...

Μία έμπνευση, δύο αναρτήσεις...

Έτσι συμβαίνει καμιά φορά. Πάλι η μουσική αποτέλεσε την αφορμή για να να έχω την ιδέα να δημιουργήσω δύο αναρτήσεις (λόγω μεγάλης έκτασης) που θα περιλαμβάνουν μουσική και λογοτεχνικά αποσπάσματα. Θα μου πείτε ότι δεν είναι εδώ κάτι καινούριο αλλά πολύ συνηθισμένο... Όμως αυτή την φορά υπάρχει ιδιαίτερη διαφορά. 

Ως προς τη μουσική...

Έχω επιλέξει 24 μουσικά κομμάτια (από τα καλύτερα) της ροκ μουσικής και από τα πολλά διαφορετικά παρακλάδια της, τα οποία δεν έχω αξιοποιήσει ποτέ στις αναρτήσεις των 10 ετών του ιστολόγιου. Στη διάρκεια όλων αυτών των ετών υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία τραγουδιών από διαφορετικά είδη μουσικής μα πολύ περισσότερο της ροκ σκηνής, οπότε από τις δύο αναρτήσεις λείπουν πολύ αγαπημένοι καλλιτέχνες και αξιόλογα τραγούδια, αλλά δεν έχω λόγο να επαναλαμβάνομαι. Επιμένω στη ροκ, μια και ροκ καταστάσεις βιώνουμε έτσι κι αλλιώς! Οι μουσικές επιλογές παρατίθενται με τους τίτλους τους, οι οποίοι έχουν υπερσύνδεση και... δεν έχουν καμία σύνδεση με το περιεχόμενο των κειμένων που ακολουθούν, καθώς δε τα ταίριαξα αυτή την φορά!

Ως προς τα λογοτεχνικά αποσπάσματα...

Εδώ έκανα κάτι λίγο "τρελούτσικο", όμως υπάρχει ως διαδικασία, η οποία έχει σκοπό. Ελαφριές δόσεις "τρέλας" είναι απαραίτητες στην καθημερινότητά μας, για να επανέρχεται η ζωντάνια μέσα μας και ακόμη περισσότερο στο πνεύμα μας. Ζούμε, εξάλλου, μια αληθινή τρέλα, οπότε είναι χρήσιμες αυτές οι μικρές "δόσεις" για την πιο εμπνευσμένη αντίδρασή μας σ' αυτήν! Επέλεξα, λοιπόν, πέντε βιβλία από τη βιβλιοθήκη εντελώς αυθόρμητα, χωρίς σκέψη. Στη συνέχεια πήρα δύο αποσπάσματα από το καθένα, όμως χωρίς να τα ψάξω... Άνοιξα το κάθε βιβλίο τυχαία σε δύο διαφορετικά μέρη του και όπου έπεσαν τα μάτια μου αυτά τα σημεία κράτησα. Ίσως έχουν κάτι να μου πουν ή να μου υπενθυμίσουν ή σε όποιον αποφασίσει να δει τις δύο αναρτήσεις...!

Πάμε, λοιπόν, και ό,τι βγει...

@ Journey - Open Arms 

@  Always - Bon Jovi

@  Guns N' Roses - November Rain

 

«Στη συνέχεια πήραν το πρωινό τους και μετά ο Ναπολέων και ο Σνόουμπολ τα κάλεσαν να συγκεντρωθούν για άλλη μια φορά.

«Σύντροφοι», είπε ο Σνόουμπολ, «η ώρα είναι εξήμιση και έχουμε μπροστά μας μια ολόκληρη ημέρα. Σήμερα θα αρχίσουμε το θέρισμα του σανού, προηγουμένως όμως πρέπει να τακτοποιήσουμε κάποιο άλλο θέμα».

Τα γουρούνια αποκάλυψαν ότι τους τρεις τελευταίους μήνες είχαν μάθει μόνα τους γραφή και ανάγνωση από ένα παλιό αλφαβητάρι των παιδιών του κυρίου Τζόουνς που ήταν πεταμένο στα σκουπίδια. Ο Ναπολέων έστειλε να φέρουν δοχεία με μαύρη και άσπρη μπογιά και ξεκίνησε πρώτος για τη μεγάλη αμπαρωμένη πύλη που οδηγούσε στη δημοσιά. Εκεί ο Σνόουμπολ (που ήταν ο καλύτερος στο γράψιμο) έπιασε μια βούρτσα με τα δύο δάχτυλα των ποδιών του, έσβησε την επιγραφή ΦΑΡΜΑ ΜΑΝΟΡ από το γείσο της πόρτας και στη θέση της έγραψε ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.» (Σελ. 31) 

 

@  Billy Joel - She's Always a Woman

@  Roxette - It Must Have Been Love

 

«Κατά τις εννέα βγήκε έξω ο Σκουίλερ περπατώντας αργά, κατηφής, με θολό βλέμμα, με την ουρά του να κρέμεται άψυχα κι με εμφάνιση που έδειχνε ότι ήταν σοβαρά άρρωστος. Κάλεσε τα ζώα κοντά του και είπε ότι είχε να τους ανακοινώσει πολύ άσχημα νέα. Ο σύντροφος Ναπολέων ήταν ετοιμοθάνατος!

Αμέσως ξέσπασαν κραυγές θρήνου παντού. […] Το ένα ρωτούσε το άλλο με δάκρυα στα μάτια τι θα έκαναν εάν έχαναν τον Ηγέτη τους. Ύστερα κυκλοφόρησε μια φήμη που έλεγε ότι ο Σνόουμπολ είχε καταφέρει τελικά να ρίξει δηλητήριο στο φαγητό του Ναπολέοντα.» (Σελ. 107)

                                «Η Φάρμα των Ζώων» του Τζωρτζ Όργουελ

 

@ Boston - More Than a Feeling

@  Whitesnake - Is This Love 

 

«Ιαπωνία»

«Μη φοβάσαι να υποφέρεις 
όσο τα αγριόπευκα προσφέρουν 
τα φύλλα τους για καταφύγιο

μη ξεχνάς να γίνεσαι εσύ το απάγκιο 
που θα ξαποστάσει ένας κυνηγημένος

και μη παραμελείς ν’ ανάβεις ένα κεράκι 
μπορεί να φωτίσει το σκοτάδι 
του απελπισμένου οδοιπόρου.» (Σελ. 28)

 

@  Gary Moore - Always Gonna Love You

@  Jennifer Rush - The Power of Love 

«Ελλάδα»

«κι όταν πήραν είδηση πως φύτευε τους σπόρους του 
για ισότητες και δικαιοσύνες κι αγώνες ενάντια στους 
πολεμόχαρους αιμοπότες 

αίφνης εκλήθη προς μετάταξη λόγω ψυχικής διαταραχής 
κι έτσι επιστρέψαμε κι εμείς τ’ αθώα πρόβατα 
στην κανονικότητα του χερσοχώραφου μας.» (Σελ. 44)

«Χωρίς Σύνορα – με τα φτερά της τέχνης – ποίηση και ζωγραφική» της Μαρίας Κανελλάκη 

 

@ Goo Goo Dolls - Iris

@   Reo Speedwagon - Keep on Loving You

@  Aphrodite's Child - The Four Horsemen

 

Και αυτή ήταν η πρώτη ανάρτηση με τα 12 μουσικά κομμάτια και τα αποσπάσματα από τα 2 βιβλία. Συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση, όπου θα ακολουθήσουν τα άλλα 12 μουσικά κομμάτια και τα αποσπάσματα από τα υπόλοιπα 3 βιβλία...

 

 

"Μπα, δε σου το 'χα!" / "Μπα, γιατί;"

"Μπα, δε σου το 'χα!"

"Δεν περίμενα με τίποτα να αντιδράσει έτσι δυναμικά αυτό το ευγενικό και ήπιο πλάσμα!"

"Ωχ, χρησιμοποιεί και εκείνη/ος βωμολοχίες; Δεν το φανταζόμουν με τίποτα!"

"Καλέ, λέει πονηρά αστεία! Βρε τη σιγανοπαπαδιά!"

"Είσαι, τελικά, πολύ cool για την ηλικία σου!"

"Πόσο ξενέρωτα συμπεριφέρεται, βρε αδερφάκι μου! Δεν του φαινόταν!"

Αυτές οι φράσεις είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα από πόσα άλλα, πολλά και διαφορετικά, μπορεί να ακούσει κανείς ή να εκφράσει ο ίδιος για άλλους. Έχουμε συχνά την εντύπωση ότι ο άνθρωπος έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και είναι τα μόνα που του διαμορφώνουν την ταυτότητα απόλυτα δίχως καμία παρέκκλιση. Ναι, ίσως κάποια να είναι κι εκείνα που γίνονται περισσότερο εμφανή, μα σίγουρα δεν είναι τα μόνα που υπάρχουν.

Συνήθως αυτά τα χαρακτηριστικά μετατρέπονται σε "ταμπέλες" εύκολα και αβασάνιστα από ανθρώπους που δε γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους ή ακόμα και από όσους έχουν στενές σχέσεις, αλλά δεν επιθυμούν να μάθουν καλύτερα τους άλλους, καθώς απαιτεί κόπο και "φαιά ουσία" παραπάνω. Για την πρώτη περίπτωση δεν μπορεί κανείς να έχει απαιτήσεις, μια και υπάρχει απόσταση στις επαφές αυτές. Όμως, στη δεύτερη περίπτωση θεωρώ ότι είναι άδικο να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αφού τότε πρόκειται για αρκετά επιφανειακή σχέση και όχι ουσιαστική.

Ο άνθρωπος έχει πολλές πλευρές του εαυτού του, οι οποίες βγαίνουν στο φως ανάλογα με τις συνθήκες και τις περιστάσεις που θα υπάρξουν στη ζωή του. Μερικές ίσως δεν βγουν ποτέ προς τα έξω, γιατί δε θα τους δοθεί η ευκαιρία ή δε θα το προσπαθήσει ο ίδιος να το κάνει. Άλλες πάλι είναι προτιμότερο να μην εμφανιστούν ποτέ, αν έχουν ως συνέπεια την καταστροφή του ίδιου του ανθρώπου ή άλλων. Πολλές φορές αγνοεί την ύπαρξη ορισμένων πλευρών, διότι δεν βρέθηκε στην ανάγκη της εμφάνισής τους ή δεν παρατηρεί επαρκώς τον εαυτό του (συναισθήματα, σκέψεις, δράσεις).

Ο εσωτερικός πλούτος του ανθρώπου είναι τεράστιος και για να πούμε την αλήθεια δύσκολα εξερευνήσιμος. Τούτη η εξερεύνηση είναι μια διαδικασία διαρκής στον χρόνο και πολύ απαιτητική, αλλά και ένα ταξίδι πολύτιμο. Πόσες φορές δεν εκπλησσόμαστε και οι ίδιοι ανακαλύπτοντας πλευρές του εαυτού μας αθέατες μέχρι κάποια δεδομένη στιγμή; Η έκπληξη μπορεί να είναι θετική μα και αρνητική. Σημασία δεν έχει όμως αυτό, αλλά η ανακάλυψη, καθώς έτσι προωθείται η προσωπική βελτίωση, αξιοποιώντας τα θετικά και ελέγχοντας τα αρνητικά του εαυτού μας.Γι' αυτόν, μάλιστα, τον σκοπό έχουμε τον "μαέστρο" εαυτό, ο οποίος έχει αναλάβει τη διεύθυνση της "ορχήστρας", της ταυτόχρονης και συγχρονισμένης απόδοσης του "έργου" με τις "μαγικές" κινήσεις των χεριών του!

Ας δίνουμε, λοιπόν, σε κάθε ευκαιρία τη δυνατότητα στον αγαπημένο "μαέστρο" να κάνει την έκπληξη στους άλλους μα και σ' εμάς τους ίδιους! Και σα "διαβολάκος" που είμαι, θα έλεγα ότι ας συμβαίνει η έκπληξη να μην είναι πάντα θετική...😉

 

💣 Προσοχή! Και η μουσική πρόταση που ακολουθεί είναι μια έκπληξη - θετική ή αρνητική, ποιος ξέρει! Πρόκειται για έναν ραδιοφωνικό σταθμό που άκουσα τυχαία τις προηγούμενες μέρες κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού που είχα και μου άρεσε ιδιαίτερα, χωρίς να το περιμένω. Από όσο τον άκουσα δεν έχει πρόγραμμα "κονσέρβα", που να ζαλίζει δια της επαναλήψεως! Οι τοπικοί σταθμοί επαρχιακών πόλεων συνήθως είναι υποτιμημένοι ή ακούγονται μόνο από τους κατοίκους των περιοχών αυτών. Όμως, όταν υπάρχει και η ψηφιακή μετάδοση, τότε είναι δυνατή η ακρόασή τους παντού! 

Προσοχή δεύτερη! Ο σταθμός έχει διαφημίσεις και μάλιστα τοπικών επιχειρήσεων, οπότε μην μπερδευτεί κανείς και τρέξει για... τις προσφορές! Κάποιες έχουν και την πλάκα τους...

Καλή ακρόαση σε όποιον το κάνει κέφι!

Super FM 89.8 - Δράμα 

Ένα "γλυκό παράπονο" από τον Λόρκα

Σονέτο του γλυκού παραπόνου

Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου

Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
κορμός δίχως κλαδιά μα πιότερο λυπάμαι
που δεν έχω τον ανθό, πόλφο ή πηλό
για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.

Αν είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός
αν είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος,
αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου

μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει
και στόλισε τα νερά του ποταμού σου
με φύλλα από το φρενοκρουσμένο μου φθινόπωρο.

                          Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης

 

Φέρνω κάτι με πιθανό ενδιαφέρον...

Εδώ συνηθίζω να μοιράζομαι, πέρα από τις δικές μου σκέψεις και απόψεις, οτιδήποτε μου αρέσει ή μου φανεί ενδιαφέρον. Έτσι, κατά καιρούς προτείνω άρθρα, ταινίες, σειρές κλπ. Τώρα φέρνω μια συνέντευξη, στην οποία μιλά για πολλά και νομίζω με ουσιαστικό και ξεκάθαρο τρόπο ο Δημήτρης Καραγιάννης, παιδοψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής. 

Αυτό που με έλκυσε περισσότερο ήταν εκείνο που αναφέρεται και στον τίτλο του βίντεο της συνέντευξης (αν και το βρήκα σε ειδησεογραφικό σάιτ), ότι "η ψυχοθεραπεία τείνει να γίνει μόδα". Με το οποίο συμφωνώ, γιατί οι εμπειρίες τόσο κάποιων φίλων μου με ψυχολόγους-ψυχοθεραπευτές όσο και η δική μου συναναστροφή με αντίστοιχους ειδικούς λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, έδειξαν πως κάτι τέτοιο συμβαίνει τελικά. Το να πηγαίνει κανείς ατέλειωτα στον ειδικό και αποτέλεσμα να μην υπάρχει σημαίνει ότι κάτι λανθασμένο εξελίσσεται. Καταλήγει η όλη διαδικασία ο ψυχολόγος να μετατρέπεται σε δεκανίκι και όχι να είναι εκείνος που βοηθά στην απελευθέρωση του θεραπευόμενου.

Σε ελεύθερη απόδοση παραθέτω κάποια σημεία της συνέντευξης. 

"Οι θεραπευόμενοι μιλάνε για όλους τους άλλους (μαμά, μπαμπά, φίλους, σύντροφο και άλλους) και πως εκείνοι τους φταίνε και όχι για τον εαυτό τους." 

"Οι θεραπευόμενοι δεν πηγαίνουν με αίτημα ψυχοθεραπείας, δηλαδή αυτογνωσίας, μα ζητούν μόνο επιβεβαίωση. Τότε δε βρίσκουν λύση, αφού λειτουργούν ναρκισσιστικά."

"Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχουν ταλαντούχοι ψυχοθεραπευτές, και είναι εκείνοι που έχουν δυσκολευτεί στην προσωπική ζωή τους, αλλά δε κόλλησαν σ' αυτά που τους δυσκόλεψαν."

"Η κοινωνία γίνεται πλέον α-κοινωνία. Ο άνθρωπος έχει ως ζητούμενο την ευχαρίστηση και όχι τη χαρά, η οποία επέρχεται μέσα από τη σχέση με τους άλλους."

Επίσης, η σημασία της ήττας στην πορεία του κάθε ανθρώπου, η διαφορά φόβου και αγωνίας, ο στοχασμός και ο αναστοχασμός, οι επιρροές και οι επιλογές και η συμβολή τους στην εξέλιξή του είναι ενδιαφέροντα σημεία της συνέντευξης, που ακολουθεί με υπερσύνδεση στον τίτλο παρακάτω:

Η ψυχοθεραπεία τείνει να γίνει μόδα - Ο κόσμος ψάχνει την επιβεβαίωση

 

Και πάμε για μουσική, την οποία μου αρέσει να μοιράζομαι απαρέγκλιτα εδώ... 😁