Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Ερωτικά γράμματα και μια αθυροστομία


Θα αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας τον τίτλο τι ιδέα ήρθε πάλι μέσα στο αγύριστό μου το κεφάλι...
Απλά θα συνεχίσω την προηγούμενη ανάρτηση με έναν δικό μας ποιητή και την ερωτική του πλευρά, η οποία μου ήταν άγνωστη και έπεσα κατά λάθος επάνω της...! Τι μόνο ο Neruda θα είναι ερωτικός; Ας κάτσουμε καλά! Ο λόγος γίνεται για τον Σεφέρη, επίσης βραβευμένο με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, και τα ερωτικά γράμματα που έγραφε στην αγαπημένη του Μαρώ (Σεφέρης και Μαρώ Αλληλογραφία (1936-1940), Εκδ. Βικελαία Βιβλιοθήκη, Δήμος Ηρακλείου, 1989).
Μπορώ να πω ότι με εξέπληξε η ερωτική γραφή του και θέλησα να μοιραστώ εδώ ορισμένα μέρη από εκείνα τα γράμματα .

Το ζήτημα είναι ότι θα μοιραστώ και μια αθυροστομία, από κάποιον τοίχο του fb, που μάλλον είχε πολλά να μου πει... Συνδυάζω, λοιπόν, την αίσθηση του ποιητή με την δική μου, την ομορφιά (ακόμα και μέσα από τον πόνο) και τον ρομαντισμό με την πικρή γεύση και τον προβληματισμό.
Θα αποζημιώσω για το αλλοπρόσαλλο τούτης της ανάρτησης, όποιον μπει στη διαδικασία να ασχοληθεί μ' αυτό, με μουσική ηρεμίας και μεγάλης διάρκειας, πάντα αν την έχει ανάγκη.

  
Από τα γράμματα του Σεφέρη προς την αγαπημένη του...
(Η τέχνη και η διανόηση στην δική του ζωή)
Πιστεύω πως εσύ είσαι η ζωή μου. Αν το θέλεις να κάνω τη ζωή μου μακριά σου, βέβαια θα την κάνω -γιατί το δικό σου θέλημα θα γίνει και όχι το δικό μου- δε θα το κάνω όμως χωρίς εσένα. Αισθάνομαι πως μαζί σου άνοιξε ένας άγνωστος δρόμος μπροστά μου. [Πηγή: www.doctv.gr]
Πιστεύω πως εσύ είσαι η ζωή μου. Αν το θέλεις να κάνω τη ζωή μου μακριά σου, βέβαια θα την κάνω -γιατί το δικό σου θέλημα θα γίνει και όχι το δικό μου- δε θα το κάνω όμως χωρίς εσένα. Αισθάνομαι πως μαζί σου άνοιξε ένας άγνωστος δρόμος μπροστά μου [Πηγή: www.doctv.gr]
"Πιστεύω πως εσύ είσαι η ζωή μου. Αν το θέλεις να κάνω τη ζωή μου μακριά σου, βέβαια θα την κάνω - γιατί το δικό σου θέλημα θα γίνει κι όχι το δικό μου - δε θα το κάνω όμως χωρίς εσένα. Αισθάνομαι πως μαζί σου άνοιξε ένας άγνωστος δρόμος μπροστά μου." 

"Αν έχω την τύχη να σου δώσω κάτι που να κρατήσεις μέσα σου από την αληθινή ζωή, αν μπορώ να σε κάνω να νιώσεις ότι έχουμε κάτι μέσα μας που είναι μεγάλη αμαρτία να το εξευτελίζουμε, θα είναι αρκετό. Κι αυτά όλα που σου γράφω, τόσο ήρεμα τώρα, με κάνουν να συλλογίζομαι πώς είναι δυνατό να μην είναι κανείς απάνθρωπος, όταν είναι απάνθρωπη η ζωή."

"Ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα μπορούσα να αγαπήσω έτσι. Μου είναι αδύνατο να σου εξηγήσω τι είναι αυτό το τρομερά δυνατό και ζωντανό πράγμα που κρατώ μέσα στην ψυχή μου και τη σάρκα μου. Είμαι κάποτε σαν τρελός από τον πόνο και αισθάνομαι πως όλοι οι άλλοι μου δρόμοι έξω από αυτόν τον πόνο, είναι κομμένοι. Πως μόνο απ' αυτόν μπορώ πια να περάσω. "

"Μου φαίνεται πως κάθε γράμμα είναι το τελευταίο, και πως, αν δε σου δώσω ό,τι μπορώ να σου δώσω σε μια στιγμή, δε θα μπορέσω να σου το δώσω ποτέ." 

"Όταν πάει κανείς να πάρει μια μεγάλη απόφαση, ποτέ δε μπορεί να τα δει όλα. Βλέπει έναν κύκλο σαν το μισοφέγγαρο, μισό φωτεινό και μισό σκοτεινό. Πάνω στο φωτεινό μέρος βάζει όλη τη λογική. Πάνω στο σκοτεινό όλη του την παλικαριά και την πίστη."

"Αν είχα χρήματα, λες. Μα αν είχα οτιδήποτε από αυτά που δεν έχω, δεν θα είχα εσένα. Έτσι αγαπώ όλη μου τη ζωή γιατί ήρθε ως εσένα, τέτοια που ήταν κι όχι άλλη."

"Πόσα πράγματα που έχω να σου πω ή να σου δείξω και που δε μ' άφησε η λαχανιασμένη ζωή μας."

"Αν μπορούσα να σου δώσω μια μικρή χαρά, πρέπει να σου τη δώσω αμέσως. Μακάρι κάθε μέρα να μπορούσα. Κάθε μέρα ως την τελευταία στιγμή. Μ' έκανες να σκεφτώ ένα πράγμα που σκεπτόμουν πολύ λίγο άλλοτε, την ευτυχία." 

"Θα ήθελα τρεις μέρες κοντά σου χωρίς λέξη. Λέξη..."

"Φοβούμαι μήπως συνηθίσω έτσι πάντα από μακριά να σ' αγαπώ." 

"Και μαζί να ήμασταν από το πρωί ως το βράδυ, δε θα έφτανε. Θα έπρεπε να καταπιεί ο ένας τον άλλον. Κι όλα αυτά είναι υπερβολικά φρικαλέα για να μ' αρέσουν."

"Ξέρεις πόσο πολύ είναι για μένα οι λίγες στιγμές μαζί σου;" 

"Είμαι πονεμένος σ' όλες τις μεριές και στο σώμα και στο πνεύμα. Δεν μπορώ να κάνω έναν συλλογισμό στοιχειώδη χωρίς να 'ρθεις ξαφνικά να τον κόψεις."

"Σου είπα ένα σωρό πράγματα, αλλά εκείνο που ήθελα να πω και μ' εκανε να μουντζουρώσω τόσο χαρτί δεν το είπα: είναι σκληρή η ζωή χωρίς εσένα και άδικη." 




Από τον τοίχο του fb η αθυροστομία που στάθηκε κάπως μέσα μου...

"Καμιά φορά χαμογελάμε, για να μην τα γαμήσουμε όλα!" 

Ένας σχολιαστής από κάτω έγραψε: "Κανονικά πρέπει πρώτα να τα γαμήσουμε όλα και μετά να χαμογελάμε..." 



Γλυκιά μουσική με εικόνες από τη θάλασσα της λύτρωσης...



10 σχόλια:

  1. Ωραία τα αποσπάσματα που διάλεξες, αλλά εγώ θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι συμφωνώ (στη θεωρία, δυστυχώς) με τον σχολιαστή. Είναι αυτό νορμάλ;
    Το ερώτημα ήταν ρητορικό. Να έχεις μια όμορφη μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο σχολιαστής είχε δίκιο και για μένα, όμως έλα μου που υπάρχουν στιγμές, όπου συμβαίνει το πρώτο!Αφορά στις περιπτώσεις που ρισκάρονται πολλά...
      Να είσαι καλά, Pippi!

      Διαγραφή
  2. Θα ξεκινήσω ....συμφωνώντας με τον σχολιαστή Γλαύκη μου και χωρίς να μασήσω τα λόγια μου.
    "Πρώτα να τα γαμήσουμε και μετά να χαμογελάμε". Και ολοι κατανοούμε την έννοια της φράσης.
    Να πάρουμε σβάρνα εν ολίγοις όλα εκείνα που μας κόβουν το χαμόγελο και δηλητηριάζουν τη ζωή μας.
    Ο Σεφέρης είναι μοναδικός στα γράμματά του.
    Θα σου πρότεινα, αν και τα γνωρίζεις και την ερωτική γραφή και άλλων λογοτεχνών που πραγματικά έχουν κάνει ακόμα ένα πιο τολμηρό βήμα.
    Επί παραδείγματι να σταθώ στον Καβάφη αλλά και στον Μπουκόφσκυ όπου ο λόγος του αγγίζει ευθέως την άκρατη σεξουαλικότητα που όπως ξέρεις δηλώνω υμνητής της.
    Να είσαι καλά κορίτσι μου και να περνάς όμορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι για τα λόγια του σχολιαστή δεν διαφωνώ κι έτσι θα πρέπει να γίνεται, αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους. Υπάρχουν όμως στιγμές που ισχύει το πρώτο, καθώς ο άλλος παγώνει μπροστά σε μια μεγάλη απόφαση και το ρίσκο της, που ίσως είναι τεράστιο με απρόβλεπτες συνέπειες.

      Σχετικά με τον Σεφέρη και τα γράμματα εδώ, δεν έχουν σχέση με τον αισθησιασμό αλλά με τη ρομαντική πλευρά του έρωτα, την οποία δεν είχα συναντήσει μέχρι τώρα στα γραπτά του. Γνωρίζω την ερωτική, αισθησιακή ποίηση άλλων ποιητών μας, όμως τώρα έδωσα προτεραιότητα σε αυτό που μου ήταν πρωτόγνωρο.
      Την καλησπέρα μου, Γιάννη!

      Διαγραφή
  3. Άραγε γράφονται τέτοια γράμματα σήμερα; Τι ευτυχία για μια γυναίκα να βιώνει τέτοιον έρωτα!...
    Θα συμφωνήσω κι εγώ με το πανέξυπνο σχόλιο, νομίζω πως αυτή είναι η σωστή σειρά. Για όσους επιδίδονται ακόμα στα δύο αυτά σπορ...
    Την καλησπέρα μου Γλαύκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Μαράκι μου, μπορεί να γράφονται, ίσως πιο σπάνια από παλιά. Για την ευτυχία αυτή δεν το συζητώ, όπως και για έναν άντρα επίσης.

      Συμφωνώ κι εγώ για τη σειρά που υποστηρίζει ο σχολιαστής κι εσύ, όμως υπάρχουν πάντα κάποια "αλλά"...
      Εννοείται ότι η φράση ήταν μεταφορική και αφορά στην ανατροπή καταστάσεων που κάνουν την ζωή μας δύσκολη ή δεν αξίζουν ή επειδή πάρθηκε λάθος δρόμος.
      Καλή εβδομάδα, κορίτσι μου!

      Διαγραφή
    2. Ξέρετε πόσο σας εκτιμώ και πόσο λατρεύω το ύφος σας και τα μέτρα σας.
      Αποζητώντας να σας "κεντρίσω" λίγο καλοπροαίρετα, για την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξης διαλόγου στο όμορφο αυτό θέμα, θα τολμούσα να πω το εξής:
      Ο Έρωτας, αυτό που με σαφήνεια ορίζεται σαν το βίωμα που έχουμε την ευλογία να αποζητούμε όλοι μας δεν κορυφώνεται αγάπες μου με τον κλασικό ρομαντισμό όπως τον υπονοούμε όλοι.
      Ο Έρωτας θα κορυφωθεί ως χορός των αισθήσεων, ως φωτιά των ηδονών. Και, επιτρέψτε μου να το πω, ξέρω δεν θα σας σοκάρω, ως το καμίνι της "κάβλας" της ζωής. Σε αυτό το καμίνι, σε αυτόν τον βωμό θα ζήσει το μεγαλούργημά του.
      Αν ο έρωτας δεν νιώσει την απογείωση του οργασμού τότε θα μείνει στέρφος.
      Η Σκέψη μου αυτή δεν έρχεται ως αντιπαλότητα στις δικές σας προς Θεού.
      Έρχεται ως προσπάθεια να βοηθήσει να τραβήξουμε την κουρτίνα των δισταγμών και αναστολών στο πιο όμορφο πράγμα στη ζωή μας.
      Ξέρω που απευθύνομαι λοιπόν σαν επέκτεινα το διάλογό σας.
      Σας φιλώ.

      Διαγραφή
    3. Η απάντηση στη νέα ανάρτηση...
      Την καλησπέρα μου, Γιάννη.

      Διαγραφή
  4. Δεν ειναι καθολου ερωτικος ποιητης ο Σεφερης
    περισσοτερο μοιαζει ως ενας συντηρητικος γυμνασιαρχης
    Αλλα ποτε δεν ξερεις τους κρυφους ποθους
    του καθε γυμνασιαρχη
    ____________
    Οσο για τη αθυροστομια τως σχολιαστων
    Συνηθως οι αθυροστομοι ειναι και οι πιο ακινδυνοι
    εως ανικανοι να πραξουν αυτα που λενε
    _______________
    Οπως "Τα Εντεψίζικα" δηλαδη
    την αθυροστομη εκδοχη του Σεφερη
    που λογο ντροπης τα εκδοσε με ψευδωνυμο
    Ναχαμε να λεγαμε δηλαδη

    ___________
    Ερωτικος ποιητης ειναι ο Εμπειρικος, ο Χριστιανοπουλος
    που εκαναν τα παθη τους ποιηση
    και τα υπεγραψαν με το ονομα τους
    χωρις φιοριτουρες

    Την καλησπερα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν ποιητής ο Σεφέρης δεν με ενθουσίαζε ποτέ, ίσως γιατί δεν μου ταίριαζε, όμως αυτό δεν μειώνει για κανέναν λόγο το υψηλό επίπεδο της γραφής του.
      Ας μην ξεχνάμε ότι η ιδιότητα του διπλωμάτη δεν του επέτρεπε να εκφράζει ελέυθερα όλες τις πλευρές της προσωπικότητάς του. Τα παραπάνω αποσπάσματα εξάλλου δεν είναι μέρος από τις δημιουργίες του, αλλά από την προσωπική του αλληλογραφία με τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, η οποία εκδόθηκε πολύ μετά τον θάνατό του.
      Δεν νομίζω ότι είχε περιθώρια να γράφει φανερά τις αθυροστομίες του ή να φέρνει στο φως με άνεση την ερωτική, αισθησιακή του πλευρά.

      Δεν μπαίνω στη διαδικασία, λοιπόν, να τον συγκρίνω με άλλους ερωτικούς ποιητές εδώ. Δεν έχει νόημα για μένα.

      Καλησπέρα κι από μένα.

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.