
Αυτό δεν ήταν ανάγκη να το ακούσει, στριφογύρισε στη θέση της. Η Μάτα συνεχίζει πως με όλα αυτά ήταν μόνιμα κουρασμένη, δεν διέθετε χρόνο για τον εαυτό της, άφησε που πίστευε πως, αφού κατείχε «όλο το πακέτο», μόρφωση, καταγωγή, κοινωνική τάξη, λεφτά, εμφάνιση, τι άλλο να ήθελε ο άντρας της;
Τον είχα υποτιμήσει αλλά όχι συνειδητά, μάρτυς μου ο Θεός! Δεν του είχα αφήσει καμία ευθύνη, καμία εξουσία, νόμιζα πως σκεφτόταν και ένιωθε όπως εγώ. Τι άλλο μπορούσε να θέλει; Τα είχαμε όλα! Τέτοια τύφλωση, τόσος εγωισμός.» (Σελ. 63)
«Το κρύο τής μπατσίζει τα μάγουλα και τα κάνει να κοκκινίσουν, ευτυχώς γιατί το ξενύχτι την έχει διαλύσει, να την έβλεπε η μάνα της τώρα, να άκουγε τον εξάψαλμο… Προχωράει με τα χέρια στις τσέπες και τις αναμνήσεις να ανεμίζουν γύρω της χρωματιστές κορδέλες. Γαλάζια η κορδέλα του αγοριού που έχει εξάρτηση από το διάβασμα. Μοβ η κορδέλα της Μάτας, της γυναίκας με τα πολιορκημένα μάτια. Πράσινη του Σταύρου , του πατέρα που αγωνίζεται να κρατήσει το παιδί του κοντά του. Γκρίζο με μαύρες πιτσιλιές του επιχειρηματία που δεν άδραξε τη μέρα, αλλά μόνο τις ευκαιρίες. Κατακόκκινη σαν την κάπα του η κορδέλα εκείνου που γεννήθηκε Κωνσταντίνος και αποφάσισε να πεθάνει χτες ως Νάντια. Λευκό, φυσικά λευκό το χρώμα της κορδέλας των ερωτευμένων παιδιών.» (Σελ. 368)
«Μια νύχτα στο Βιβλιοπωλείο» της Μαίρης Κοντζόγλου
@ Oasis - Don't Look Back in Anger
@ The Who - Won't Get Fooled Again
«Έχουμε περίπου το ίδιο χρώμα, αν και δεν είστε από την Αφρική, και όταν η αστυνομία κυνηγάει μαύρους, δεν ξέρω γιατί, εγώ είμαι με τους μαύρους…Εγώ είμαι Σενεγαλέζος. Γεννήθηκα στην Καζαμάνς. Όλοι σχεδόν οι νέοι του χωριού μου σκοτώθηκαν στο Βερντέ. Απ’ τα αέρια… Οι λευκοί φαντάροι αρνήθηκαν να ξανακάνουν επίθεση, κι ο στρατηγός ζήτησε από μας, τους ακροβολιστές των αποικιακών στρατευμάτων, να σώσουμε τη Γαλλία. Βγήκαμε απ’ τη λάσπη των χαρακωμάτων τα ξημερώματα, χωρίς μάσκες μάς έσπρωχναν οι στρατονόμοι κι οι χωροφύλακες, που του λόγου τους ήταν προφυλαγμένοι και σκότωναν τους αδερφούς που προσπαθούσαν να ξεφύγουν απ’ το σύννεφο του θανάτου…» (Σελ. 78-79)
«Κανίβαλος» του Didier Daeninckx
@ The Beatles - Strawberry Fields Forever
«Ο Λάννινγκ κούνησε το κεφάλι του. Είχε χάσει πια το λογαριασμό πόσες φορές θα ’χε κάνει καλό στην ψυχή του αν είχε διώξει τη Σούζαν Κάλβιν. Είχε, ακόμα, χάσει τον λογαριασμό πόσα εκατομμύρια δολάρια είχε γλιτώσει «αυτή η γυναίκα» την εταιρεία και πόσες φορές. Ήταν ένα πραγματικά ανεξάρτητο πλάσμα και θα ’μενε έτσι μέχρι να πεθάνει – ή μέχρι να λύνανε το πρόβλημα της εξεύρεσης αντρών και γυναικών του δικού της υψηλού επιπέδου, που θα τους ενδιέφερε η ρομποτική έρευνα.» (Σελ. 213)
«Έρχονται τα Ρομπότ» του Ισαάκ Ασίμωφ
Είμαι εντυπωσιασμένος από αυτή σου την έμπνευση και δουλειά, Γλαύκη μου. Μουσική επιμέλεια με λογοτεχνία, δίνουν ζευγάρια υπέροχα πραγματικά. Τι να πω. Έχω ξαναμιλήσει για αυτή σου την ικανότητα καλή μου φίλη και ευτυχώς που είσαι εδώ και την απολαμβάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου.
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, Γιάννη μου, για τη στήριξη που προσφέρεις σε κάθε μου προσπάθεια, ακόμη και την πιο παράξενη!
ΔιαγραφήΕκτιμώ βαθιά όσα κάνεις!
Όπως λέει κι ο Γιάννης πιο πάνω, είναι μια προχωρημένη και εξεζητημένη δουλειά αυτό που ετοίμασες, Γλαύκη μου. Δεν έχω τις μουσικές σου γνώσεις, στην ξένη μουσική, για να συνδέσω κομμάτια & λογοτεχνικά αποσπάσματα, βέβαια. Υπάρχουν παλιά μουσικά ακούσματα που λατρεύω και ευχαρίστως τα ξανακούω. Όσο για τα αποσπάσματα των βιβλίων, είναι όλα διαλεγμένα ένα κι ένα. Μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, άλλοι διαβάζουν πολύ, άλλοι γυμνάζονται, άλλοι δημιουργούν μέσα από χειροτεχνίες, άλλοι γράφουν, άλλοι ασχολούνται με κάποια τέχνη γενικά κι όλα αυτά για χόμπι, γιατί τους ξεκουράζουν, τους εκτονώνουν, τους ευχαριστούν κλπ. Έτσι κι εγώ καταπιάνομαι εδώ με διάφορους τρόπους. Δημιουργώ οτιδήποτε μου δίνει χαρά, ευχαρίστηση , εκτόνωση ή ανακούφιση από όλες τις πιέσεις.
ΔιαγραφήΔεν είναι τόσο οι γνώσεις μου επάνω στη μουσική όσο η αγάπη μου γι' αυτή, οπότε μπαίνω στα μονοπάτια της και όπου με βγάλει κάθε φορά. Όμως το απολαμβάνω πάρα πολύ κάθε φορά! Μην ξεχνάς ότι κάπου μέσα στην πορεία της ζωής μου μέχρι τώρα στερήθηκα τη μουσική κάπου στα 10 χρόνια, όπου δεν άκουγα καθόλου, διότι δεν το άντεχα - λόγω του πένθους.
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τα ενθαρρυντικά σου λόγια!
Έρχομαι από την προηγούμενη ανάρτηση σου. Στην αρχή ξαφνιάστηκα αλλά μετά είδα ότι είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ενδιαφέρουσα Γλαύκη μου η σκέψη σου να επιλέξεις τυχαία αποσπάσματα από βιβλία και να βάλεις συνοδεία την μουσική που αγαπάς . Όταν θα βρω τον καιρό και είμαι καλύτερα θα ακούσω τις επιλογές σου γιατί και μένα μου αρέσει η ροκ μουσική απομεινάρι από τα νιάτα μου
Και κοίτα να δεις συμπτώσεις με το που διάβασα το πρώτο απόσπασμα από την προηγούμενη ανάρτηση κατάλαβα ότι ήταν από την φάρμα των ζώων που ήταν ένα από τα βιβλία που λάτρεψα .
Σου γράφω από το κινητό και είναι λίγο δύσκολα για μένα που έχω μάθει να γράφω στον υπολογιστή Ειναι όμορφο να κάνεις ότι αγαπάς...
Δεν αρκει να εχεις αυτια για να ακους
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ματια για να βλεπεις
η μεγαλυτερη ικανοτητα ειναι να εμβαθυνεις
και να ερμηνευεις τα σηματα που λαμβανεις
απο την αναγνωση ενος κειμενου
το ακουσμα ενος τραγουδιου
απο τα λογια καποιου....
----------
ισως σχετικοασχετο με την αναρτηση