Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

Με ένα "Αν" και ένα "Θα"... θα μείνουμε


Προσοχή! Ακολουθεί κάτι σαν αυτό που ονομάζουμε "ελεύθεροι συνειρμοί"...

Αν η μέρα σταματούσε να διαδέχεται τη νύχτα, θα αφανιζόταν η ζωή.

Αν η ζωή ήταν τολμηρή, θα ομόρφαιναν οι άνθρωποι.

Αν οι άνθρωποι νικούσαν τον φόβο, θα έκαναν τα όνειρά τους πραγματικότητα.

Αν η πραγματικότητα δεν ήταν σκληρή, θα διαχεόταν μέσα μας η ειρήνη.

Αν η ειρήνη ήταν πολύτιμη, θα φυλασσόταν σε θησαυροφυλάκιο.

Αν για θησαυροφυλάκιο είχαν οι άνθρωποι την αγάπη, θα βασίλευε στον κόσμο η νίκη.

Αν η νίκη είχε φτερά, θα διέσπειρε στον κόσμο κόκους ευτυχίας.

Αν οι κόκοι της ευτυχίας έπαιρναν για συνοδοιπόρο τους τη σοφία, θα ήταν πιο απαλά τα δάκρυα.

Αν τα δάκρυα  κυλούσαν χείμαρροι στα μάγουλα, θα επέστρεφε ο άνθρωπος εκεί που ανήκει, στην καρδιά του.

Αν η καρδιά παρέμενε αμόλυντη, θα έβαζε ένα χαμόγελο δίπλα στο λάθος.

Αν το λάθος είχε μπέσα, θα έμπαινε μπροστά με θάρρος για την πορεία της αλλαγής.

Αν η αλλαγή εμφανιζόταν ταπεινή, θα γίνονταν τα πιο μεγάλα θαύματα.

Αν τα θαύματα διατηρούσαν το μεγαλείο τους, θα έβρισκε παρηγοριά ο πόνος.

Αν ο πόνος γινόταν υφαντό, θα απεικόνιζε την ηδονή και την οδύνη σαν ένα παθιασμένο ζευγάρι.

Αν το παράδοξο ζευγάρι αντιλαμβανόταν τη ματαιότητα της έπαρσης, θα ανακάλυπταν την αιωνιότητα του "Μαζί".

Αν το "Μαζί"  ήταν ανάγκη, θα προστάτευε τις ψυχές να μην σκορπίσουν σε αντίθετους ανέμους.

Αν οι αντίθετοι άνεμοι συνεργάζονταν, θα έδιωχναν μακριά τις πίκρες.

Αν οι πίκρες  συναντούσαν τις αλήθειες, θα υπερέβαιναν το καταστροφικό "Εγώ".

Αν ετούτο το "Εγώ"  μάθαινε ν' αγαπά, θα έφτανε τελικά στο τέρμα πρώτο και θα έπαιρνε για έπαθλο την εμπιστοσύνη.

Αν η εμπιστοσύνη κυριαρχούσε, θα οδηγούσε στη μετάνοια και τη συγχώρεση, τους θεμέλιους λίθους της ανθρωπιάς.


Αν συνεχιζόταν όλο αυτό που έγινε παραπάνω, θα επιβεβαιώναμε το γνωστό "αν η γιαγιά μου είχε καρούλια, θα ήτανε πατίνι" και παράλληλα θα αποδεικνύαμε για ακόμη μία φορά ότι η γη γυρίζει, ότι η ζωή προς το παρόν δεν αφανίζεται, αλλά και ότι οι φόβοι των ανθρώπων παραμένουν, διαταράσσοντας την ειρήνη και σκιάζοντας με ειρωνεία τα όνειρα, ώστε να μη δουν το φως της πραγματικότητας.


Δύο "ψυθιρίσματα" από τους αγαπημένους τοίχους έρχονται να κλείσουν το αφιέρωμα όλου του μήνα στα όνειρα του ανθρώπου, στα όνειρα που δεν βρίσκουν τον δρόμο της ενσάρκωσης.

"Μην κυνηγάτε τα όνειρά σας. Τρομάζουν και φεύγουν"

"Αν θες να ζήσεις τα όνειρά σου, πέσε και κοιμήσου."



Αν σας ζάλισα αυτά που έχετε και αυτά που δεν έχετε... (συγχωρήστε μου την έστω ημιτελή αθυροστομία), ακούστε μουσική. Η μουσική τουλάχιστον ωφελεί σοβαρά την υγεία!









16 σχόλια:

  1. Αν οι αντίθετοι άνεμοι συνεργάζονταν, θα έδιωχναν μακριά τις πίκρες!!!
    Λεπτουργήματα όλα

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο δύσκολο αλήθεια αυτό...;
      Να είσαι καλά, Ελένη μου!
      Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα σου Γλαύκη μου με τον όμορφο οίστρο σου και την φρεσκάδα της σκέψης σου.
    Η Μουσική που τα συνοδεύει χαρακτηριστικά αγαπημένη μου. Πολλοί υποθετικοί λόγοι. Βρίθουν από ρομαντισμό και αγνότητα. Κάποιοι από αυτές τις προτάσεις κρατάς την ευχή του "μακάρι να ήταν έτσι απλά", με ένα τέτοιο δίλημμα. Ίσως ιδεαλιστικό αν θέλεις, ίσως απλοϊκό.
    Να σου ευχηθώ όμορφα όνειρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αγνότητα έχει εκλείψει πλέον, κι όταν εμφανίζεται, παρεξηγείται πολύ εύκολα δυστυχώς. Ο ρομαντισμός, η "απλοϊκότητα" και ο ιδεαλισμός επίσης έχουν παραγκωνιστεί ως βλαπτικά στοιχεία στην επαφή ανάμεσα στους ανθρώπους.
      Παρόλα αυτά δεν πτοούμαι προσωπικά, κι ας πάνε να με πούν τρελή ή ανόητη...
      Κάποια στιγμή είναι αναγκαίο να τολμάμε να κάνουμε τη διαφορά σε όλη αυτή την ισοπέδωση όλων! Σίγουρα θα υπάρξει μια μορφή νίκης στην πορεία!
      Αντεύχομαι!

      Διαγραφή
  3. Πολύ ωραία όλα τα Αν σου...και αν μένουν Αν, δεν φταίει η ζούγκλα του Ταρζάν, φταίει η ζούγκλα της ζωής μας κι η σκοτεινή καταγωγή μας.

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ μου Α.
      Το σχόλιό σου μόνο απλοϊκό δεν είναι. Ποιητικό ναι, που λέει εύστοχα την απλή αλήθεια.
      Στο χέρι μας είναι πολλά από τα "αν" να μετατραπούν σε "να", προκειμένου ο άνθρωπος να κάνει ένα υγιές βήμα παρακάτω...
      Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  4. Καθόλου δεν μας ζάλισες. Αλλά μια πικρία για όλα τα "αν" που θα μείνουν "αν" την έχω η γυναίκα!
    Πολλά φιλιά Γλαύκη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ποιος δεν την έχει από όσους τα πιστεύουν, όμως εδώ και το μυστικό... να τα μετατρέπουμε σε πραγματικότητα παραμένοντας πιστοί σε εκείνα παρά τις αντιξοότητες και την κοροϊδία των άλλων.
      Πολλά φιλιά, κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  5. Διαλέγουμε τα ΑΝ που μας ταιριάζουν και τα αντιστρέφουμε. Κάποια "ΝΑ" μπορούμε να τα κάνουμε πράξη.
    Να μας ζαλίζεις όσο θέλεις Γλαύκη μου, γινόμαστε καλύτεροι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ και το αξιοποίησα ετούτο παραπάνω...!
      Σ' ευχαριστώ, Μαράκι μου!
      Μακάρι να ζαλίζουμε ο ένας τον άλλο, ώστε να προχωράμε βελτιωμένοι και πιο δυνατοί παρακάτω!

      Διαγραφή
  6. Αν ηταν ολα αλλιως
    Ποιος ξερει αν θα συναντιωμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχη σκυλατοδρομία λέξεων, Γλαύκη μου. Μένω άφωνη. ΑΝ... Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γλαύκη μου, καλημέρα. Μετά την ανάρτηση των αποτελεσμάτων του 18ου Συμποσίου Ποίησης της Αριστέας, επανέρχομαι για να σε ευχαριστήσω που ψήφισες το ποίημά μου (νούμερο 1. Ωδή στην Ελευθερία). Σύντομα θα κάνω σχετική ανάρτηση και στο μπλογκ μου και θα χαρώ να με επισκεφθείς. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχε την απλότητα που σε κερδίζει άμεσα!
      Κάποια στιγμή θα περάσω, γιατί πλέον δεν είμαι συνεπής ούτε στο δικό μπλογκ αλλά ούτε και στους φίλους που επισκεπτόμουν τακτικά :((
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.