Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Μπορείς να μη δεις Star Wars...; Αμ δε!


Κάτι για εφηβάκια λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση...
Πιο σοβαρά εκεί, πιο ανάλαφρα εδώ!

Άμα είναι κανείς γονιός ή συναναστρέφεται παιδιά, τις παιδικές ταινίες δεν τις γλιτώνει. Θα τις δει όλες, θέλει δε θέλει και θα τις μάθει κι απέξω με όλες τις γνωστές ατάκες τους, τις οποίες θα ανταλλάσσει με τα νεαρά βλαστάρια με ύφος πάντα συνομωτικό...
Ε, λες κάποια στιγμή, πάει, περάσαμε την παιδική ηλικία και θα σταματήσει αυτός ο χαμός των παιδικών ηρώων. Σκέφτεσαι πως στην εφηβεία σιγά μη θέλουν να βλέπουν με τους γονείς τις ταινίες που τους αρέσουν... Αμ δε! Έτσι νόμιζες!
Σίγουρα επιθυμούν περισσότερο να τις μοιράζονται με φίλους και "κολλητούς" παρά μαζί σου, όμως υπάρχουν αρκετές στιγμές που επιζητούν διακαώς να κάτσεις δίπλα τους όπως παλιά. Να γελάσετε παρέα, να σχολιάσετε μέχρι τελικής πτώσεως, μιλώντας δυνατά και κάνοντας γενικά αρκετό θόρυβο ίσως και για το τίποτα - κάτι σαν να παρακολουθείς ποδοσφαιρικό αγώνα ένα πράμα, να ταυτιστείς κι εσύ με κάποιον ήρωα όπως κι εκείνοι! Αυτά, αν πρόκειται για περιπέτεια, γιατί αν είναι άλλου είδους ταινία, τότε θα αναπτυχθούν συζητήσεις για διάφορα θέματα - κοινωνικά, συναισθηματικά, σχέσεων, πολιτικά, περιβαλλοντικά κ.ά. (καλό και εποικοδομητικό αυτό... ευκαιρία ψάχνει κάθε γονιός και τρίβει τα χέρια του για κάτι τέτοιο, χεχε), θα συγκινηθείτε και θα κλάψετε συντροφικά. Μάλιστα, θα σε κοιτούν επίμονα, για να δουν αν έχεις επηρεαστεί κι εσύ από αυτό που βλέπεις ή είναι μόνο δική τους αίσθηση. Ανιχνεύουν τις αντιδράσεις σου! Ούτε κατάσκοποι να ήταν!
Το καλύτερο είναι όταν θα φας σκουντιά στην περίπτωση που τόλμησες να κλείσεις τα ματάκια σου κατά τη διάρκεια μιας βαρετής για σένα σκηνής...! Εσύ βέβαια, πάντα ετοιμοπόλεμος/η, θα δικαιολογηθείς λέγοντας δήθεν για κάποια ενόχληση στα κουρασμένα ματάκια σου και θα προσπαθήσεις να μαντέψεις τι στο καλό να έγινε στη σκηνή που μόλις έχασες!

Κάτι πολύ σημαντικό είναι ότι δέχονται δικές σου κινηματογραφικές προτάσεις είτε μέσα από τη μικρή οθόνη είτε τη μεγάλη, αλλά  θα πρέπει κι εσύ να δεχτείς τις δικές τους, κι όποιος αντέξει...! Στις διαπραγματεύσεις και τους διακανονισμούς δεν υπάρχουν δυνατότεροι εταίροι από τα παιδιά και τους εφήβους!


Τελευταία συντροφική τηλεθέαση ήταν "Ο Πόλεμος των Άστρων" - Star Wars! Πήραμε τα μέρη με τη σειρά, μια και είχαμε καιρό να τα δούμε παρέα.

Πάντως, αυτή την φορά, ένα πράμα κράτησα από όσα είδα και θα το μοιραστώ εδώ...
Τα λόγια που είπε ο σοφός δάσκαλος Γιόντα


στον νεαρό Άνακιν, έναν από τους πιο σπουδαίους Τζεντάι,


σε μια δύσκολη στιγμή του δεύτερου... και μπορεί να είναι χρήσιμα για όλους!

"Μάθε να αποδεσμεύεσαι από ό,τι φοβάσαι να χάσεις."

Και θα πρόσθετα οπωσδήποτε τη γνωστή ατάκα κι ευχή, καθώς θα φανεί απαραίτητη σε όποιον αποφασίσει να κάνει πράξη το παραπάνω... 

"May The Force Be With You"
"Είθε η Δύναμη να είναι μαζί σου"



Πώς να λείψει, επίσης, η μουσική από την ταινία;
10 μουσικά κομμάτια...



10 σχόλια:

  1. Εγώ τόχω άχτι, μια φορά να τους πω να βάλουμε να δούμε μια ταινία που θα προτείνω και να δεχτούν.....! με τίποτα λέμε.
    Καλό βράδυ Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι τους προτείνεις, Γιάννη μου;;;;
      Έχει σημασία κι αυτό για να δεχτούν;-)
      Σε πειράζω φυσικά, γιατί με τα παιδιά ποτέ δεν ξέρεις πού θα τα πετύχεις!
      Πάντως, πρέπει να πλέεις στη δική τους θάλασσα, για να έχεις κάποια αποτελέσματα...
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  2. Την είδα την τελευταία ταινία, απρόθυμα για να είμαι ειλικρινής, αλλά στάθηκα κι εγώ σε κάτι μηνύματα σαν κι αυτό που αναφέρεις. Και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, πως είναι αυτές οι κοινές εμπειρίες που μας φέρνουν κοντά. Άσε που τώρα που μεγάλωσαν, μου λείπουν οι αίθουσες, τα ποπ-κορν και τα χελωνονιντζάκια τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την τελευταία δεν την έχω δει ακόμα. Τα Χριστούγεννα την είχα πάει στον κινηματογραφο να τη δει με την φίλη της. Θα τη δω σύντομα όμως...
      Το έχουν ανάγκη να μοιράζονται μαζί μας τον δικό τους κόσμο κάποιες στιγμές. Αν έχουν μάθει να το κάνουν από πολύ μικρά, τότε τους είναι απόλυτα οικείο κάτι τέτοιο και εντελώς φυσικό. Νομίζω ότι είναι και πολύ υγιές κάτι τέτοιο. Το χαίρομαι πραγματικά κι ελπίζω να συνεχίσει δυναμικά και μόνη στην πορεία.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  3. Οποτε ερχομαι εδώ Γλαυκη μου μενω με την ώρα που λεμε .. να διαβαζω τα όσα γραφεις.. γιατί πραγματικα παρ όλο που εχω μεγαλωσει όπως και τα παιδια μου και τα εγγονια μου .. εχω περασει απο τον δρομο που που γραφεις την και τα εχω δει όλα...χα..χα. μου θυμησες τα στρουμφακια.. που είχα μαθει απ εξω οχι μονο τις ατακες τους αλλα και τα τραγουδια τους και αν δεν τους τα έλεγα δεν κοιμόταν τα εγγονια ..χα..χα..ακομα μου αρεσει το ....Μην με ξυπνας απ τις εξη..!!!χα..χα. εει γινομαι παλι παιδι..!!
    να είσαι καλά και να περνας ακομα καλυτερα... φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα το σχόλιό σου και μακάρι να φτάσω κάποτε να έχω την ευτυχία να χαρώ όσα έχεις χαρεί κι εσύ!
      Μου έβγαλαν τα λόγια σου μια αισιοδοξία...!!!
      Σ' ευχαριστώ καλή μου, και να απολαμβάνεις όσα έχτισες με χαρά και κόπο!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. αχ, μακάρι να ήταν έτσι οι περισσότεροι γονείς!
    Περιέγραψες τρυφερές σκηνές Γλαύκη μου. Παιδιά δεν έκανα, αλλά θυμήθηκα ότι κάπως έτσι ένιωθα με τον μεγάλο μου ανιψιό που πέρασε από τα χεράκια μου. Και τώρα στα 28 του, μπορεί να έχει πετάξει μακριά και να φτιάχνει τη δική του οικογένεια, αλλά το δέσιμο αυτό δεν χάνεται (κοίτα να δεις που συγκινήθηκα! Παρ΄όλα αυτά προσπαθώ να αποδεσμεύομαι από τις εξαρτήσεις και τους φόβους μου! Η ηθελημένη μοναξιά έχει βοηθήσει πολύ!)
    Πολλά φιλιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είμαι ευτυχής για τη σχέση που έχουμε με την κόρη μου, παρόλο που είναι μοναχοπαίδι και θα μπορούσε να γίνει εύκολα ένα κακομαθημένο παιδί...!
      Σ' ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια!
      Όσο για τις εξαρτήσεις μας, ποιος είπε ότι είναι εύκολο να κρατάς αποστάσεις; Τους φόβους που είχα κάποτε τους έχω επεξεργαστεί σε μεγάλο βαθμό και είναι υπό έλεγχο, όμως τις εξαρτήσεις, χμμ, δεν νομίζω ότι τις κουμαντάρω καλά! Εκεί, μάλλον, έχω αφήσει όλη την αδυναμία μου να κάνει χαβαλέ παρά τη δυναμικότητά μου σε πολλά πράγματα...
      Η ηθελημένη μοναξιά βοηθά πράγματι, αν και για μένα πια δεν είναι πολύ εύκολο, καθώς πάνω από ένας σε έναν χώρο είμαστε πολλοί;-)
      Φιλιά και πολλές καλημέρες!
      (Στα λέω από εδώ, γιατί δεν έχω προφτάσει να σου απαντήσω από εκεί...)

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.