Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Μάης, και η επανάσταση που πήγε;



















Η παραπάνω εικόνα από έναν Μάη που είχε μείνει ημιτελής αλλά καθοριστικός για τις μετέπειτα εξελίξεις στον κόσμο και μάλλον δεν προβλέπεται να υπάρξει ξανά.
Με τους στίχους ενός τραγουδιού, το άρθρο ενός συναδέλφου και τις σκέψεις του Camus για την επανάσταση και τον επαναστατημένο άνθρωπο ανακινώ ένα θέμα που τείνει να ξεχαστεί ως έννοια κι ως λέξη. Για τον σύγχρονο άνθρωπο θα μένει μόνο η αναφορά του μέσα στον ιστορικό χρόνο ως κάτι που συνέβη και πλέον μοιάζει για άλλους ουτοπικό και για κάποιους άχρηστο. Δεν συζητώ φυσικά για εκείνους που θα τους χαλούσε τα φιλόδοξα σχέδια.
Δεν θα πω άλλα, καθώς τα παρακάτω λένε ήδη πολλά. Τα υπόλοιπα από μένα στα όποια σχόλια υπάρξουν. 

Το τραγούδι και οι στίχοι του... 
Depeche Mode και "Where's the Revolution" 


You've been kept down
You've been pushed 'round
You've been lied to
You've been fed truths
Who's making your decisions
You or your religion
Your government, your countries
You patriotic junkies

Where's the revolution
Come on people
You're letting me down
Where's the revolution
Come on people
You're letting me down

You've been pissed on
For too long
Your rights abused
Your views refused
They manipulate and threaten
With terror as a weapon
Scare you till you're stupefied
Wear you down until you're on their side

Where's the revolution
Come on people
You're letting me down
Where's the revolution
Come on people
You're letting me down

The train is coming
The train is coming
The train is coming
The train is coming
So get on board
Get on board
Get on board
Get on board
The engine's humming
The engine's humming
The engine's humming
The engine's humming
So get on board
Get on board
Get on board
Get on board

Where's the revolution
Come on people
You're letting me down
Where's the revolution
Come on people
You're letting me down



Και στα ελληνικά...


Έχετε παραμείνει σε υποταγή,
έχετε χειραγωγηθεί,
έχετε εξαπατηθεί,
έχετε φλομωθεί στις "αλήθειες".
Ποιος θα αποφασίσει για την τύχη σας ;
Εσείς ή το θρήσκευμα σας,
η κυβέρνηση σας, οι χώρες σας,
οι ψευδό-πατριώτες σας ;

Πού είναι η επανάσταση ;
Κουνήσου, λαέ,
με απογοητεύεις.
Πού είναι η επανάσταση ;
Κουνήσου, λαέ,
με απογοητεύεις.

Έχετε παροργιστεί
για μακρό χρονικό διάστημα.
Τα δικαιώματα σας παραβιάστηκαν,
οι απόψεις απερρίφθησαν.
Σας χειραγωγούν και σας απειλούν
με όπλο τον τρόμο.
Σας τρομάζουν μέχρι αποβλάκωσης.
Σας "εξαγοράζουν" έως ότου συμπορευθείτε.

Πού είναι η επανάσταση ;
Κουνήσου, λαέ,
με απογοητεύεις.
Πού είναι η επανάσταση ;
Κουνήσου, λαέ,
με απογοητεύεις.

Έρχεται το τρένο.
Έρχεται το τρένο.
Έρχεται το τρένο.
Έρχεται το τρένο.
Οπότε, επιβιβαστείτε.
Επιβιβαστείτε,
επιβιβαστείτε,
επιβιβαστείτε.
Σφυρίζει η μηχανή,
σφυρίζει η μηχανή.
Σφυρίζει η μηχανή,
σφυρίζει η μηχανή.
Οπότε, επιβιβαστείτε.
Επιβιβαστείτε,
επιβιβαστείτε,
επιβιβαστείτε.

Πού είναι η επανάσταση ;
Κουνήσου, λαέ,
με απογοητεύεις.
Πού είναι η επανάσταση ;
Κουνήσου, λαέ,
με απογοητεύεις.
 




Το άρθρο από έναν δάσκαλο για τη δική μας αδρανή πραγματικότητα, το οποίο σε κάποιο βαθμό με καλύπτει (κλικ στον τίτλο του).



Αλήθεια, "γιατί να επαναστατήσει κανείς αν δεν έχει μέσα του κάτι το σταθερό να προασπίσει;" Κι ας δούμε τι γράφει ο Camus (κλικ στον τίτλο).




Προς το παρόν μπορούμε να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του παρακάτω γνωστού τραγουδιού, καθώς "προκόψαμε" με ό,τι κάναμε μέχρι τώρα...!

 


12 σχόλια:

  1. Τίποτα δεν χάνεται...όλα κάποια
    χρονική στιγμή μπορούν να αναγεννηθούν!!!

    Καλημέρα Γλαύκη μου ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλω κι εγώ να το πιστεύω, Ελένη μου, ως ασιόδοξω άτομο, όμως προς το παρόν βρισκόμαστε σε νιρβάνα.
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω με την Ελένη. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Κι η επανάσταση νοείται σήμερα σε προσωπικό επίπεδο. Γιατί οι μαζικές προσπάθειες, γίνονται βορά στα πάσης φύσεως πλυντήρια ενημέρωσης, απαξιώνονται ή χαρακτηρίζονται γραφικές και ανεδαφικές. Παράδειγμα το κίνημα των αγανακτισμένων, που λοιδωρήθηκε με απίστευτη μανία απ' τα ΜΜΕ και τους δήθεν προοδευτικούς δημοσιογραφίσκους και όχι μόνο...
    Ωραία μουσική διάλεξες Γλαύκη μου, πάω για έναν δεύτερο γύρο:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα να γίνεται σε πολλούς αυτή η προσωπική επανάσταση, Μαρία μου, ειδάλλως δεν θα δούμε καθαρό ουρανό. Έτσι, υπάρχει ελπίδα να κινητοποιηθεί ο συλλογικός ιστός μέσα από την ενεργοποίηση του ατομικού.
      Ναι, οι μαζικές προσπάθειες κυνηγήθηκαν με άγριο τρόπο, γιατί ίσως δεν το περίμεναν και πολύ, αλλά και για παραδειγματισμό...
      Αηδιάζω με όλους τους!
      Να είσαι καλά και χαίρομαι που απολαμβάνεις το μουσικό πρόγραμμα...!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  3. Η Ιστορία των Κινημάτων Γλαύκη μου ακολουθεί το επίπεδο της ταξικής πάλης. Βρισκόμαστε εδώ και καιρό σε φάση ήττας και αναδίπλωσης του εργατικού κινήματος και οπισθοδρόμησής του.
    Τα αίτια είναι πάρα πολλά για να αναλυθούν εδώ. Όμως για να γίνει αυτό θέλει πολιτικούς όρους πέραν των συναισθηματικών.
    Οι αυταπάτες της εκλογικής "αριστεράς" έβαλαν χοντρά το χέρι τους για να σοκαριστεί ένας ολάκερος λαός στην πατρίδα μας. Και αυτό το σοκάρισμα ήταν η προκατ λειτουργία των τυχοδιωκτών που ιστορικά το παίρνουν εργολαβία. Γιατί δεν το έχουν κάνει πρώτη φορά. Το κάνουν πάντα.
    Τίποτα όμως δεν πάει χαμένο. Αρκεί να έχουμε ανοιχτά τα μάτια της σκέψης και καλή προαίρεση για να το δούμε.
    Καλή δύναμη κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με καλύπτει ο σχολιασμός σου απόλυτα.
      Ο λαός μας έχει σοκαριστεί απανωτά από την αρχή της κρίσης, καθώς μέρα με τη μέρα έβλεπε να διαδραματίζονται πράγματα τα οποία του φαίνονταν εξωπραγματικά σε σχέση με όσα είχε βιώσει εδώ και πολλά χρόνια - ειδικά οι γενιές που δεν έζησαν μεγάλα ιστορικά γεγονότα του τόπου. Είχε μάθει και στην καλοπέραση με τον άλφα ή βήτα τρόπο...
      Όσο για την αριστερά, ξέρουμε πολύ καλά πώς λειτουργεί και αυτό μας θλίβει ακόμα περισσότερο, γιατί έχει τη βάση για να δημιουργήσει μια πιο δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία. Η ατέλειωτη χαοτική ανάλυση και η προσωπική φιλοδοξία βλάπτει σοβαρά οποιαδήποτε σοβαρή κίνηση προς όφελος της κοινωνίας.
      Το κακό είναι ότι δεν βλέπουν οι άνθρωποι παρά ορισμένοι και μάλλον δεν φτάνουν, για να έχουμε ουσιαστική αλλαγή σε τούτο τον τόπο και τον κόσμο όλο!
      Να είσαι καλά και θα δοθούν οι ευκαιρίες να πούμε περισσότερα πάνω στο θέμα!

      Διαγραφή
  4. Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο
    μια ξοφλημένη και ευφυής δικαιολογία
    διατηρούμε την αισχρότερη μιζέρια μας
    μ' επαναστατική φρασεολογία.

    Νικόλας Άσιμος - Της Επανάστασης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι σαν καραγκιοζόπουλα δηλαδή!
      Άδικο είχε ο Νικόλας;
      Η μιζέρια είναι μήτηρ πάσης κακίας και καθήλωσης στο εντός κι επί τ' αυτά!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  5. Μάθαμε Γλαύκη μου σ'αυτό τον τρόπο ζωής και το μόνο που κάνουμε είναι να πασχίζουμε με κάθε τρόπο να περισώσουμε ό,τι είναι δυνατόν.
    Και οι νέοι που από εκεί ελπίζεις ότι μπορεί να ξεκινήσει η αλλαγή έμαθαν οπως λέει και ο συνάδελφός σου στο άρθρο του να αποδέχονται το δεσπότη γιατί ξέρεις...δεν ξέρουν κάτι άλλο. Αυτό το συνήθισαν και ο φόβος ακόμη συνηθίζεται. Τα προέβλεψαν όλα οι του συστήματος. Και ναι συμφωνώ με την Μαρία.Ή επανάσταση σήμερα νοείται σε προσωπικό επίπεδο. Γιατί δεν υπάρχει ένας μα ένας που θα εμπνεύσει και θα οδηγήσει Και μέχρι να βγει στην κορυφή ό,τι κάνει ο καθένας μόνος του. Αλλά σήμερα Γλαύκη μου νομίζω ότι έχουν τα μέσα να σβήσουν κάθε φλόγα που μπορεί να ανάψει κάθε αρχή επαναστατική. Αυτό όλοι το ξέρουμε. Και αν πιστεύεις στη ματαιότητα παύεις να προσπαθείς.
    Ωραίο θέμα....
    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με ποιο απ' όλα να διαφωνήσει κανείς από όσα λες; Συνυπογράφω και λυπάμαι βαθιά, όμως η μάχη πρέπει να δοθεί από τον καθένα προσωπικά χωρίς να απομακρύνεται από τις συλλογικές προσπάθειες όποτε μπορεί. Κάθε κίνηση που θα κάνει να μην είναι άσφαιρη, αλλά να έρχεται μετά από προσωπική του εσωτερική προετοιμασία και στη συνέχεια να είναι καλά σχεδιασμένη και κατάλληλα οργανωμένη.
      Το μόνο που μου δίνει λίγο φως παραπάνω στη σκοτεινιά που μας κατακλύζει είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος βρίσκει τρόπους να εκπλήσσει το κατεστημένο μέσα από προχωρημένες ιδέες και δράσεις. Την φαντασία και τη δημιουργικότητα μη μας στερήσουν, γιατί τότε δε θα γίνει βήμα...!
      Να είσαι καλά, Άννα μου!

      Διαγραφή
  6. Αγαπημένο θέμα, ωραία αναφορά!
    Κι εγώ πιστεύω πως τίποτα δεν πάει χαμένο.
    Η επανάσταση είναι ένα καθημερινό ζητούμενο για όποιον τον απασχολεί το θέμα. Ένα ζητούμενο που έχει να κάνει τόσο με την προσωπική - εσωτερική μας δράση, όσο και με την κοινή - εξωτερική. Παράλληλα πάνε αυτά τα δύο για μένα.
    Τώρα, που όλα είναι θολά και οι ξεκάθαρες γραμμές έχουν ξεθωριάσει, η σκέψη και η δράση δύσκολα βρίσκει κατεύθυνση.
    Όραμα, διάβασμα και επιμονή στη συζήτηση και στην κοινή δράση με το συνάνθρωπο χρειαζόμαστε.
    Το τρένο σφυρίζει! Όλοι το ακούμε! Αλλά ο φόβος μας προτρέπει να το αγνοήσουμε...
    Φιλιά, Γλαύκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα επανάσταση είναι η δημιουργική με πάθος προσφορά ενός εργαζόμενου στον τομέα του σε αντίθεση με έναν συναδελφό του που μιζερεύει και δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα μέσα από αυτή του τη στάση. Ο ένας πλάθει αρμονία και ομορφιά και ο άλλος δίνει τη σιχασιά και την οργή πολύ συχνά.
      Οπότε έχεις απόλυτο δίκιο λέγοντας ότι η προσωπική - εσωτερική στάση και δράση συμβαδίζει με την εξωτερική και δεν νοείται ουσιαστικά ως χωριστοί δρόμοι.
      Ο φόβος πολεμάται με την πολύ καλή γνώση και το μοίρασμα αυτής αλλά και της ευθύνης και της δουλειάς. Τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα τώρα, αφού έχουν τον τρόπο να διασπείρουν τον φόβο με κάθε μέσο, που οι πολλοί δεν το παίρνουν είδηση.
      Μου άρεσε ιδιαίτερα το σχόλιό σου και με κφράζει σε μεγάλο βαθμό!
      Σε φιλώ, Αλεξάνδρα μου!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.