Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Κάτι νέο πάνω σε παλιούς στίχους

Θεωρώντας πως βάρυνα την ατμόσφαιρα με τις τελευταίες αναρτήσεις, άλλαξα πλεύση για λίγο και πέρασα σε κάτι πιο δημιουργικό και ευχάριστο. Η παρακάτω δημιουργική προσπάθεια βγήκε αυθόρμητα σε χρόνο δικής μου ξεκούρασης και στοχεύει σε αντίστοιχες ώρες όσων θελήσουν να διαβάσουν και να απολαύσουν πολλή μουσική.

Τα πιο σοβαρά θέματα, τα οποία με προβληματίζουν και θέλω να μοιραστώ εδώ, θα περιμένουν λίγο, ώστε να μην την πάθουμε την κατάθλιψη σε χρόνο αστραπόβροντου...

Τι έκανα λοιπόν...
Πήρα στίχους από παλιά ροκ και μέταλ μουσικά κομμάτια και έπλασα κάτι νέο με ένα βασικό θέμα. Το έχω ξανακάνει με ελληνικούς στίχους και από έναν δημιουργό. Τώρα προσπάθησα να συνδυάσω από οχτώ ξένους δημιουργούς.
Δεν θα παραθέσω όμως τα μουσικά βίντεο στην ανάρτηση, γιατί θα βγει ανάρτηση μεγαθήριο, αλλά μπορεί κανείς να δει ποιο μουσικό κομμάτι υπάρχει πίσω από τους στίχους μέσω παραπομπής. Πατώντας πάνω στη λέξη-σύνδεσμο από τους στίχους κάθε στροφής θα μπορεί κανείς να ακούσει το τραγούδι.

Σίγουρα οι αγγλικοί στίχοι είναι πιο ωραίοι, μια και είναι σ' αυτή τη γλώσσα γραμμένα όλα τα τραγούδια, όμως πιο κάτω θα υπάρχει και η μετάφρασή τους, εκείνη που βρήκα στο διαδίκτυο φυσικά. 

Πάμε, λοιπόν, για μαντεψιές...
Ποιο τραγούδι είναι πίσω από τη λέξη;

Η νέα δημιουργία έχει ενδιαφέρον;



You're such a part of me 

I close my eyes
Only for a moment, and the moment's gone
All my dreams
Pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind

All the dreams we held so close seemed to all go up in smoke

There was a time when we sailed on together
Once had a dream that we shared on the way
There was a place where we used to seek shelter
I never knew the pain of the price I would pay

Cold hearted orb
That rules the night
Removes the colours
From our sight
Red is gray and
Yellow white
But we decide
Which is right
And
Which is an Illusion
Nights in white satin, never reaching the end

love is just a lie made to make you blue.
Love hurts...

Sunshine is far away, clouds linger on. 

Little drops of rain whisper of the pain, 
tears of loves lost in the days gone by.
My love is strong, with you there is no wrong,
An inspiration is what you are to me, inspiration, look... see.

So close, no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
and nothing else matters

You're such a part of me
And you've always been the one

The best is yet to come




Είσαι τόσο δικό μου κομμάτι

Κλείνω τα μάτια
Μόνο για μια στιγμή, και η στιγμή περνά
Όλα μου τα όνειρα
Περνούν μπροστά από τα περίεργα μάτια μου
Σκόνη στον αέρα.

Τα όνειρα που 'χαμε βάλει μπρος, μοιάζει όλα να γίνανε καπνός.

Υπήρξε μια εποχή, όπου σαλπάραμε μαζί
Κάποτε είχαμε ένα όνειρο που το μοιραστήκαμε καθοδόν
Υπήρχε ένα μέρος, όπου συνηθίζαμε να αναζητούμε καταφύγιο
Ποτέ δεν ήξερα τον πόνο της τιμής που θα πλήρωνα.

Κρυόκαρδη σφαίρα
που τη νύχτα κυβερνά
Αφαιρεί τα χρώματα
από τη ματιά
Το κόκκινο κάνει γκρι
το κίτρινο λευκό
αλλά κρίνουμε ‘μείς
ποιο είν’ το σωστό
Και
αυταπάτη ποιό
Νύχτες σ’ άσπρο μετάξι, δεν τελειώνουν ποτέ.

Η αγάπη σε κάνει μελαγχολικό
Πονά.

Η λιακάδα μακρινή, σύννεφα την καλύπτουν.

Μικρές σταγόνες βροχής ψιθυρίζουν τον πόνο,
δάκρυα αγάπης χάθηκαν στις ημέρες που έφυγαν.
Η αγάπη μου είναι δυνατή, μαζί σου δεν υπάρχει λάθος.
Μια έμπνευση είναι ότι είσαι για μένα, έμπνευση, δες...δες.

Τόσο κοντά, που δεν έχει σημασία πόσο μακριά,
δεν θα μπορούσε πιο πολύ από την καρδιά
για πάντα να πιστεύουμε ποιοι είμαστε
και τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.

Είσαι τόσο δικό μου κομμάτι
Και πάντα ήσουν.

Το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμα.



Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

"Ηis hand has weakened at the moment of truth"
















"Το χέρι του αδύναμο την ώρα της αλήθειας"
στα ελληνικά ο στίχος του Sorrow των Pink Floyd...

Όταν ο λυγμός πνίγει την ελπίδα του ανθρώπου.
Όταν καταρρέει η ψυχή μπροστά στην αθλιότητα 
της συνείδησης.
Όταν πονά χωρίς γυρισμό, γιατί τώρα ξέρει...


Δεν υπάρχει έλεος για κανέναν και δεν θα υπάρξει.

"He's haunted by the memory of a lost paradise
in his youth or a dream, he can't be precise
he's chained forever to a world that's departed"
μεταφ.
(Τον στοιχειώνει η ανάμνηση ενός χαμένου παράδεισου
στα νιάτα του ή σ’ ένα όνειρο, δεν μπορεί να είναι ακριβής
είναι δεμένος για πάντα σ’ έναν κόσμο που έχει απέλθει)





"There's an unceasing wind that blows through this night
and there's dust in my eyes, that blinds my sight
and silence that speaks so much louder than words
of promises broken"
 μεταφ.
(Υπάρχει ένας ασταμάτητος άνεμος που φυσάει μες τη νύχτα
και έχω σκόνη στα μάτια μου που μου τυφλώνει την όραση
και σιωπή που μιλάει πιο δυνατά απ’ τις λέξεις
των υποσχέσεων που αθετήθηκαν)


Να σώσει κάτι από το μέλλον πασχίζει
 μ' ένα "ΓΙΑΤΙ" που θα μένει πάντα αναπάντητο
στην καρδιά του.

Και στο Λονδίνο (σίγουρα όχι μόνο) νέοι και νέες πληρώνουν με το κορμί τους το νοίκι μιας στέγης...


"The sweet smell of a great sorrow lies over the land"
μεταφ.
(Η γλυκιά μυρωδιά μιας μεγάλης λύπης κείτεται πάνω στη γη)



 



Στις προηγούμενες αναρτήσεις ευχηθήκαμε κάθε μέρα να 'ναι ειρήνης κι αγάπης και πως τ' όνειρο πάλι θα σώσει την αλήθεια...
Ε, και...!

 

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

"Τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει"


Η σκέψη σε χίλιες μεριές και η άρνησή της έντονη να καθηλωθεί σε μια σειρά, να αποδώσει κάτι χρήσιμο μέσα από λέξεις και φράσεις που θα έχουν κάποιο νόημα.
Η ζωή είναι εκεί έξω και βουίζει στ' αυτιά μου σαν το μαγικό τραγούδι των Σειρήνων, ήχος γλυκός αλλά και μπερδεμένος. Ένας μαγνήτης που δύσκολα μπορεί κανείς να του αντισταθεί, οπότε  αποχωρώ για τις στιγμές αυτού του τραγουδιού όποιο κι αν είναι το τίμημα αυτής της έλξης.

Κι ας αφήσουμε "τ' όνειρο πάλι την αλήθεια να σώσει", αφού μερικές φορές μόνο εκείνο μπορεί να τη σώσει και όχι εμείς.

Αφήνω στίχους και μουσική ενός τραγουδοποιού, που δεν ακούω ιδιαίτερα, όμως ο ήπιος τρόπος που προσεγγίζει τη δημιουργία γλυκαίνει την ψυχή και μας κάνει για λίγο έφηβους.

Για να δούμε τι έχει να μας πει ο Αλκίνοος...

Και... απαντήστε με έναν στίχο κι εσείς...



"Ο ουρανός ανάβει τα φώτα
τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι"






 "κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις
αφελείς τραγούδησε τες να χαρείς
μ'ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας"




" Έχω και μια πληγή,  
μια ανοιχτή ευχή στο χέρι μου 
να πίνεις κάθε αυγή, αστέρι μου."





"Όσα η αγάπη ονειρεύεται,
τα αφήνει όνειρα η ζωή.
Μα όποιος στ' αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή,
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται."




"Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές."




Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

Η κάθε μέρα να 'ναι ειρήνης κι αγάπης



"Ειρήνη, λοιπόν,
είναι ό,τι συνέλαβα μες απ’ την έκφραση
και μες απ’ την κίνηση της ζωής. Και Ειρήνη
είναι κάτι βαθύτερο απ’ αυτό που εννοούμε
όταν δεν γίνεται κάποτε πόλεμος.

Ειρήνη είναι όταν τ’ ανθρώπου η ψυχή
γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος. Κι ο ήλιος
ψυχή μες στον άνθρωπο
."




"Ο δρόμος της ανόδου, μού είχε αποκαλυφτεί. Σήμερα μπορώ να το υποστηρίζω με απόλυτη βεβαιότητα. Ένας είναι ο δρόμος ανόδου στη γη. Αυτός που οδηγεί προς τον άνθρωπο. Το υψηλότερο σημείο του κόσμου, είναι κείνο που μπορεί να διακρίνει κανείς τον άνθρωπο σαν υπέρτατη έννοια και το πρόβλημά του σαν το μέγιστο πρόβλημα. Από το πλησίασμα λοιπόν του ανθρώπου, από το πλησίασμα του προσώπου σου πάνω στο πρόσωπο του άλλου ανθρώπου, από το βύθισμα των δικών σου χαρακτηριστικών μέσα στα δικά του χαρακτηριστικά, από την αποκάλυψη που σού δίνει η βαθύτερη παρατήρηση , αρχίζει η αγάπη. Την κατανόηση λοιπόν του ανθρώπινου δράματος, χωρίς όρια μέσα στον κόσμο, αυτό είναι που ονομάζω αγάπη."




"Αγαπώντας κανείς έχει κιόλας κερδίσει την ατομική του δικαίωση. Αγαπώντας κανείς, έχει πάρει κιόλας μια θέση απέναντι στον πόλεμο. Έχει πάρει κιόλας μια θέση απέναντι στην τυραννία. Έχει πάρει κιόλας μια θέση απέναντι στην ανισότητα."

"Αυτό το αίσθημα της αγάπης, είναι σαν ένα κλίμα αθανασίας μέσα στον άνθρωπο. Περισσότερο από τη μουσική, από την ποίηση κι από την επιστήμη, νομίζεις πως ενώνει τα τέσσερα σημεία του σύμπαντος μέσα σου. Αγάπη σημαίνει πληρότητα. Μια πληρότητα που ξεχειλίζει την ιερότητά της και πολλές φορές αναβλύζει σε δάκρυα. Με τα δάκρυα λοιπόν αυτά που αναβλύζουν τα μάτια μας για την τύχη του κόσμου, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να παραβληθεί κι αυτή ακόμα η πρώτη ανατολή των αστεριών στο στερέωμα. Ανατέλλουν κι αυτά από ένα βάθος μεγάλο και καθαρό. Ανατέλλουν και φωτίζουν την ελπίδα του κόσμου. Η συνείδηση είναι το βάθος του ανθρώπου. Η αγάπη είναι το πλάτος του."



Ο Νικηφόρος Βρεττάκος ύμνησε το φως, τον ήλιο, την αγάπη, την ειρήνη πολλές φορές στα ποιήματά του. Έγινε ειρηνιστής μέσα σε μια ανθρωπότητα βασανισμένη από πολέμους και αλληλοσπαραγμούς. Τα παραπάνω αποτελούν αποσπάσματα από το έργο του.


Μέσα από αυτά δίνω τις ευχές μου για τούτες τις ημέρες!