Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Με σήμα την ανθρωπιά και την ελευθερία


Δεύτερος χρόνος και αντέχει ακόμα ετούτος ο χώρος, που ξεκίνησε την πορεία του στην απεραντοσύνη του διαδικτύου ως μία σκέψη και απόφαση της στιγμής, ενώ μέχρι τότε ήμουν τελείως αρνητική σε μία τέτοια κίνηση. Δεν έβλεπα τον λόγο της ύπαρξής του και ίσως ούτε τώρα μπορώ να τον διακρίνω καθαρά. Αποδείχτηκε σε κάποιες φάσεις αυτών των χρόνων ιδιαίτερα λυτρωτικό το να γράφω εδώ μέσα και να μοιράζομαι με μια αγαπημένη συντροφιά όσα με προβλημάτιζαν, με πίεζαν εσωτερικά αλλά και να ανταλλάσσω με φιλικά πρόσωπα απόψεις πάνω σε όλα αυτά.
Ίσως προσφέρω και κάτι σε όσους επισκέπτονται το ιστολόγιο, καθώς φροντίζω με χαρά την κάθε ανάρτηση, επιδιώκοντας να παρουσιάσω κάτι ενδιαφέρον (εννοείται όχι για όλους) και όσο το δυνατόν όμορφο αισθητικά - εικόνα, κείμενο και μουσική.
Αυτό που θεωρώ πολύ σημαντικό είναι να παραμείνει ο χώρος πιστός σε εκείνα που τιμά - για όσο ακόμα θα υφίσταται - ως μικρός φάρος που θα εκπέμπει κυρίως τα σήματα της ανθρωπιάς και της αγάπης για την ελευθερία.




Ανθρωπιά και ελευθερία και δεύτερος χρόνος κλείνει με τον καλύτερο εκφραστή τους για μένα στα ελληνικά γράμματα, ανάμεσα και σε άλλους φυσικά, τον Αντώνη Σαμαράκη (κλικ). Συνάντησα τα γραπτά του στα εφηβικά μου χρόνια και χάραξαν αυτόματα τον δρόμο που θα ακολουθούσα ως άνθρωπος στη συνέχεια.  
Κορυφαία του δημιουργία το μυθιστόρημα
(παγκόσμιες κριτικές)
Ένα εκπληκτικό έργο με θέμα του τον ολοκληρωτισμό, τη βία και την καταπίεση από κάθε πηγή εξουσίας παγκόσμια. Με πλοκή γεμάτη εκπλήξεις συγκλονίζει. Με ένα τέλος απαλλαγμένο από φανφάρες και με αρκετή δόση χιούμορ αποδεικνύει την υψηλή ανθρώπινη ποιότητα του συγγραφέα του. Γνήσιος, θαρραλέος, τολμά να πει αλήθειες που σε κάποιες στιγμές σοκάρουν, αλλά εμποτίζουν το έργο του με τρυφερότητα, ανθρωπιά, αγνότητα και με το πάθος για την ελευθερία του ανθρώπου.
Μέσα από "Το λάθος" ο Σαμαράκης είναι σαν να κάνει συντροφιά με τον Κάφκα, τον Όργουελ και τον Καμύ.
Ένα δυνατό και διαχρονικό έργο που αναγνωρίστηκε παγκόσμια και αξίζει να διαβαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. 


Θα ακολουθήσουν δύο αποσπάσματα από το συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Το πρώτο είναι από τον ίδιο τον Σαμαράκη, ενώ το δεύτερο είναι από το έργο του Τσέχωφ. Ο συγγραφέας είχε εντάξει στο κείμενό του τον Τσέχωφ με την μοναδική αξιοποίηση της διακειμενικότητας. Χωρίς να κάνει κανένα σχόλιο στο τσεχοφικό απόσπασμα που παραθέτει μέσα στο δικό του έργο, δείχνει να μπορεί να χειριστεί με μεγάλη δεξιοτεχνία και τη διακειμενικότητα. Με σκοπό να τονώσει το αίσθημα της ανθρωπιάς, που διέπει όλο το δικό του έργο, αλλά και την αγάπη για την ζωή μέσα από την επίμονα αισιόδοξη ματιά του Ρώσου συγγραφέα.


 

"Το Σχέδιο ο ανακριτής: δύο συνομώτες.
Ήτανε βέβαια επικίνδυνο να παίξει θέατρο, να υποκριθεί πως είναι άνθρωπος, πως έχει αυτό που λένε "αισθήματα", Αν του ζητούσανε να υποβάλει τον ύποπτο του "Καφέ Σπορ" σε ανάκριση εξαντλητική, έτσι που να τον εξουθενώσει και να τον τραβήξουνε αναίσθητο για ώρες πολλές ή για πάντα, αν του γυρεύανε κάτι τέτοιο, ναι. Αλλά να βάλει μάσκα, να παίξει ρόλο ανθρώπου, ήτανε ένας χώρος εντελώς καινούριος, που δεν τον ήξερε, δεν τον είχε πατήσει ως τώρα. Ωστόσο, τον κέρδισε ακριβώς το καινούριο, το άγνωστο. Ήτανε σα να πήγαινε να περιπλανηθεί σε μια περιοχή παρθένα, να την εξερευνήσει σπιθαμή τη σπιθαμή. Είχε τη γοητεία τού κινδύνου το Σχέδιο.
Επτά χρόνια ανακριτής στην Ειδική Υπηρεσία, πρώτη φορά που μου τύχαινε παρόμοια περίπτωση. Να παραστήσω ένα πρόσωπο που δεν είναι δικό μου." [...] (σελ. 186 - 187)

[...] "Δεν μπορώ να τον παραδώσω, το Σχέδιο, το τέλειο Σχέδιο είναι σαν ένα "τέλειο έγκλημα" που δεν είναι "τέλειο", όλα τα είχαμε προβλέψει με κάθε λεπτομέρεια, όλα τα είχαμε υπολογίσει με μαθηματική ακρίβεια, όλα τα είχαμε αριστοτεχνικά εκτελέσει, όμως έγινε ένα λάθος..." [...]
[...] "...εγώ, ο ανακριτής της Ειδικής Υπηρεσίας, ο έμπιστος του Καθεστώτος, ο φανατικός του Καθεστώτος, εγώ είμαι που λέω στον κρατούμενο Φύγε! και προσπαθώ να τον κάνω να δραπετεύσει, ο μάνατζερ βέβαια δεν υποψιάζεται τι συνέβη μέσα μου, το Καθεστώς δεν είναι πια σε πρώτο πλάνο στη συνείδησή μου, στην καρδιά μου, ο άνθρωπος στη μαρκίζα είναι σε πρώτο πλάνο, εγώ και ο άνθρωπος της μαρκίζας είμαστε παρέα, μια βόλτα οι δυο μας στην πόλη, μια βόλτα οι δυο μας στην ζωή, δεμένοι ο ένας με τον άλλο με κάτι που δεν το είχαμε στην Ειδική Υπηρεσία προϋπολογίσει, στο Σχέδιο υπάρχει ένα λάθος, όχι, οι άνθρωποι δε χωρίζονται σ' εκείνους που είναι με το Καθεστώς και σ' εκείνους που δεν είναι με το Καθεστώς, ένα λάθος, κρίσιμο λάθος έχουμε κάνει, το Καθεστώς είναι διάρτητο από το ένα τούτο λάθος, ένα λάθος-δυναμίτη που θα μας τινάξει στον αέρα, δεν μπορώ να τον παραδώσω, είμαι σε θέση να ξέρω τι με περιμένει, όμως δε θα τον προδώσω τον άλλον αυτόν άνθρωπο που με κοιτάζει από τρία μέτρα απόσταση, γαντζωμένος στη μαρκίζα, γαντζωμένος πάνω μου, ένα λάθος κυκλοφορεί παράνομα σε ό,τι θεωρούσαμε σίγουρο και απαρασάλευτο, ένα λάθος είναι κάπου εδώ γύρω μας, μέσα μας, ένα λάθος
- Φύγε! " [...] (σελ. 229 - 230)





Και από τον Τσέχωφ μέσω του Σαμαράκη... 

"΄Εγώ νομίζω πως όλα πάνω στη γη πρόκειται ν’ αλλάξουν σιγά σιγά, και μάλιστα άρχισαν κιόλας ν’ αλλάζουν μπρος στα μάτια μας. Σε διακόσια, τριακόσια χρόνια, μπορεί και σε χίλια χρόνια – ο χρόνος δεν έχει σημασία, – μια νέα, μια ευτυχισμένη ζωή θα προβάλει. Εμείς φυσικά δε θα την προφτάσουμε αυτήν τη ζωή, όμως γι’ αυτήν ζούμε σήμερα, γι’ αυτήν δουλεύουμε, ναι, ναι, γι’ αυτήν υποφέρουμε – τη δημιουργούμε!... Και μονάχα σ’ αυτό βρίσκεται ο σκοπός της ύπαρξής μας και η ευτυχία μας, αν αγαπάτε!
― Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από μια τέτοια ζωή, και μ’ όλο που ακόμα δεν υπάρχει, έχει χρέος να την προαισθάνεται, να την περιμένει, να την ονειρεύεται, να προετοιμάζεται γι’ αυτήν"ελ. 216-217)


@ Αποσπάσματα από "Το λάθος" του Αντώνη Σαμαράκη, εκδ. Ελευθερουδάκη (36η έκδοση) 


 

14 σχόλια:

  1. Διδαχές μεγάλων στοχαστών
    Καιρός να αποφασίσουμε μια
    μεγάλη στροφή μια εκκίνηση
    προς τον άνθρωπο!!!

    Καλημέρα Γλαύκη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πρέπει, Ελένη μου;
      Έχουμε χάσει τον δρόμο και οφείλουμε στους επόμενους μια πιο ανθρώπινη πορεία.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Δύο χρόνια Γλαύκη έτσι ; Μπράβο κορίτσι μου. Να ευχηθώ πολύχρονο το μπλογκ σου γεμάτο από την προσωπική αύρα των θεμάτων σου, καλή ώρα, σαν αυτό του Σαμαράκη.
    Να το έχουμε χώρο καταφυγής και ξαπόστασης.
    Πάντα τις ευχές μου Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός είναι και ο σκοπός της ύπαρξής του, να έχει κανείς τη δυνατότητα εδώ μέσα να ξαποσταίνει ευχάριστα σε ένα όσο το δυνατόν θερμό περιβάλλον.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  3. Νασαι σιγουρη πως ο χωρος σου εκτος από το αισθητικο μερος, που εμενα προσωπικα μ΄ αρεσει μια και όλα είναι τακτοποιημενα στις σωστες θεσεις ( αγαπω την συμμετρια και τις ευθείες γραμμες) εχει χρωματα φωτεινα που φερνουν αισιοδοξια και ηρεμια. Η θεματολογια ενδιαφερουσα προδιδει την επαγγελματικη ιδιοτητα του γραφοντος. Για τη μουσικη δεν εχω να πω τιποτα μια και γνωριζω την αγαπη σου για αυτή κι εδώ φαινεται. Η μουσικη και τα τραγουδια εκτος από μια ανασα δροσιας στην καθημερινοτητα, μας λενε περισσοτερα από τις λεξεις. Επειτα λενε ότι «οπου ακους τραγουδια πηγαινε κοντα, και μη φοβασαι γιατι μονο οι κακοι δεν τραγουδανε». Ευχομαι να μην βαρεθεις και να μας προσφερεις εκτος από τον καφε σου και ότι ομορφο εχεις στη ψυχη σου.

    CERVO A PRIMAVERA - Riccardo Cocciante

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα λόγια σου είναι σαν χάδι, σαν μια γλυκιά αγκαλιά σε ό,τι θέλω να δώσω εδώ μέσα!
      Σ' ευχαριστώ για όλα!
      Για το τραγούδι που μου αφιερώνεις και πάλι ξέρεις πόσο σημαντικό είναι για μένα!
      Να είσαι καλά κι εύχομαι να μας προσφέρεις αληθινά, πηγαία κι εσύ ό,τι εκφράζει τη δική σου ψυχή!

      Διαγραφή
  4. Κάθε φορά αναρωτιέμαι ποιο τραγούδι θα με περιμένει στο τέλος της ανάρτησης!!!
    Ανθρωπιά... να την ονειρεύεσαι, να την ταΐζες με πράξεις, σκέψεις και διαβάσματα! Τι ωραίο!
    Να χτίζεις ένα αύριο που δεν θα το ζήσεις, όμως χαίρεσαι τόσο πολύ!
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση χαρά μου δίνει που σε κάποιους όπως και σε σένα αρέσει το ότι βάζω μουσική εδώ. Βέβαια, πολύ συχνά σας ζαλίζω με τα πολλά τραγούδια που βάζω σε κάποιες αναρτήσεις. Όμως, είπαμε ο κάθε χώρος δημιουργήθηκε για να εκφράζει αυτό που επιθυμεί ο χρήστης του.
      Εσύ, γνωρίζεις από πρώτο χέρι τι θα πει ανθρωπιά και τη δείχνεις με έναν υπέροχο τρόπο!
      Να είσαι καλά, κορίτσι μου, και σε ευχαριστώ θερμά!

      Διαγραφή
  5. Αγαπημένο στέκι και συνήθεια το καφέ σου Γλαύκη μου.
    Απόψε, μαζί με τις ευχές μου για το μπλογκ σου, να είναι καλοτάξιδο και ν' αντέξει όσο πιο πολύ στο χρόνο, καταθέτω και τη συγκίνησή μου για ένα βιβλίο που το διάβασα στα νιάτα μου και με σημάδεψε.
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, Μαράκι μου, για όλα!
      Θα συνεχίσω όσο με παίρνει. Θα δείξει.
      Ο Σαμαράκης είναι ο ίδιος μια συγκίνηση.
      Με έκανε να ονειρεύομαι έναν καλύτερο κόσμο και να δρω στην ζωή μου, για να τον πλάσω όσο περνά από το χέρι μου.
      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  6. Έκλεισες με έναν Μεγάλο το Σαμαράκη. Δεν θα περίμενα κάτι λιγότερο από το όμορφο αυτό στέκι και την σπουδαία του οικοδέσποινα. Να είναι πολύχρονο το μπλογκ σου Περνάμε όμορφα εδώ και σίγουρα προβληματιζόμαστε και μαθαίνουμε πολύ και πολλά.
    Να σαι καλά Γλαύκη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου, ειλικρινά είναι σημαντικό να δίνει κανείς και σε άλλους από αυτό που ευχαριστεί και τον ίδιο!
      Σ' ευχαριστώ και καλή συνέχεια και σε σένα!

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα και καλή χρονιά αργοπορημένα έστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή χρονιά, Akrat, και σε σένα με ό,τι αγαπάς να είναι κοντά σου!
      Ποτέ δεν είναι αργά για μια ευχή...

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.