Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Σαν τον τρελό του χωριού μήπως;


Μερικές φορές αισθάνεσαι σαν τον τρελό του χωριού,
τον διαφορετικό, τον ξένο. 
Αυτόν που δεν χωρά πουθενά.
Είναι από εκείνες τις φορές που η πορεία είναι μοναχική,
ακόμα κι αν είσαι ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους,
ακόμα κι αυτούς που σε αγαπάνε.
 Από παιδί τις θυμάσαι αυτές τις φορές.

Είναι  σαν τότε που η συναισθηματική εγγύτητα απουσιάζει,
δίνοντας τη θέση της στο πάγωμα μέσα σου.
Τότε που θα ήθελες ο άλλος να είναι ουσιαστικά παρών,
απόλυτα διαθέσιμος για σένα.
Χωρίς όρους, χωρίς εκπτώσεις.
Να μπορεί να έρθει χωρίς να το ζητήσεις, 
να αισθανθεί και να "δει" χωρίς κόπο.
Χωρίς να πεις λέξη.

Και ο τρελός του χωριού, αυτός ο διαφορετικός, ο ξένος, ασφυκτιά,κουράζεται να είναι ο τρελός,
 που όταν αντιλαμβάνεται ότι τον χρειάζονται,
προσφέρει πάντα με απλοχεριά κι είναι ουσιαστικά παρών.
Χωρίς όρους, χωρίς εκπτώσεις.
Είναι τρελός, είναι διαφορετικός, ξένος αλλά όχι βλάκας.
Η μοναχική πορεία συνεχίζεται σ' έναν δρόμο
θαμπό από την ομίχλη 
και από τα λαμπερά φώτα της πόλης.
Ίσως στο σταυροδρόμι που θα βρεθείς όποιον δρόμο κι αν διαλέξεις, κερδίζεις.
Συμβαίνει μερικές φορές αυτό.








12 σχόλια:

  1. Είναι ασυμβίβαστοι οι ωραίοι τρελοί!!

    Καλημέρα Γλαύκη μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ελένη τα είπε όλα!
      Οι στιγμές που σου χαρίζει αυτή η πορεία, Γλαύκη μου, το ξέρεις, είναι ανεκτίμητες και δεν μπορείς να τις βρεις αλλού...
      Μια αγκαλιά αφήνω, χωρίς εξηγήσεις...♥♥♥

      Διαγραφή
    2. Το ασυμβίβαστο δίνει ελευθερία αλλά και πολλά στραβομουτσουνιάσματα γύρω. Έχει αυτό το γλυκό ανένταχτο, που ενοχλεί πολλούς, αλλά δεν θα πρέπει να νοιάζει αυτό...
      Καλή εβδομάδα, Ελένη μου!

      Διαγραφή
    3. Αυτή η πορεία είναι μοναχική πολύ συχνά, ΑΛεξάνδρα μου, αλλά πράγματι οι στιγμές την κάνουν ξεχωριστή και τόσο πλούσια! Καμιά φορά πιάνει το παράπονο τον δικό του σκοπό...
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα σου Γλαύκη μου. Να είσαι πάντα καλά. Ναι, είναι πάντα κάποιες στιγμές που νιώθεις την ανάγκη μιας μεγάλης ουσιαστικά παρουσίας γύρω σου.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτής της παρουσίας που θα σε καταλάβει χωρίς να εξηγήσεις τίποτε και όχι να πρέπει να αναλύεις τα πάντα, για να γίνουν κατανοητά και πάλι να μην γίνονται πολλά από αυτά που λες. Είναι οι περιπτώσεις όπου ο άλλος είτε αδιαφορεί κατά βάθος είτε δεν θέλει να δει τι σε απασχολεί, γιατί δεν τον βολεύει είτε δεν σηκώνει το φορτίο και κατ' επέκταση το αποφεύγει.
      Πιο καλή η μοναξιά τότε και η σιωπή.
      Αυτά.
      Καλή εβδομάδα, Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  3. Είναι μεγάλο όπλο η τρέλα. Και συνήθως αφορά τους απόλυτα λογικούς, τους άρτια συναισθηματικά ανθρώπους που ασφυκτιούν στη ρηχότητα των καιρών. Σε καταλαβαίνω απόλυτα Γλαύκη μου και πίστεψέ με... μόνο με επιλεκτική τρέλα θα τη βγάλουμε καθαρή.
    Σε φιλώ κι ελπίζω να καταφέρουμε να τα πούμε κι από κοντά τις μέρες που έρχονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αυτοί είναι οι πιο ευαίσθητοι, Μαράκι μου, όπου στα μάτια των άλλων φαίνονται τρελοί, γιατί δεν συμβιβάζονται με ημίμετρα.
      Ναι, κάπως έτσι θα κάνουμε και κάνουμε ήδη, κορίτσι μου!
      Κι εγώ σε φιλώ και σε έχω στον νου μου όλο τον καιρό, αλλά με διάφορα δεν προέκυψε.
      Θα το κάνουμε οπωσδήποτε!

      Διαγραφή
  4. Καθότι τρελή , αγαπώ τους τρελούς του χωριού!
    θα συμφωνήσω όμως με το τελικό συμπέρασμά σου. Δεν υπάρχει αμιγώς κακό, αμιγώς καλό (δεν μιλάμε για ασήκωτα προβλήματα όπως ο θάνατος εδώ ) Υπάρχει το πώς τα εξηγούμε εμείς κάθε φορά :))
    Φιλάκια πολλά Γλαύκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι οι τρελοί είναι παρέα... Δεν το έχεις καταλάβει; Κάπως σαν τους Γαλάτες ;-)
      Φιλιά πολλά, κορίτσι, και θα έρθω να δω τι σκαρώνετε, γιατί έχω χαθεί εδώ και αρκετές μέρες...!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.