Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

"Μην μου ξυπνάς την λύπη μέσα μου"



































Οι όμορφες στιγμές διαρκούν πάντοτε λίγο, αποτελούν μια μικρή ψευδαίσθηση, με κύριο σκοπό της την κάλυψη εκείνου του συναισθήματος που απωθούμε , το οποίο όμως κυριαρχεί και επανέρχεται ακόμα και με την ελάχιστη αφορμή. Να μας θυμίζει ότι είναι εκεί κι ας προσπαθούμε να μην το βλέπουμε, ας κλείνουμε τα μάτια στη γνωστή του θέα, ας το μαχόμαστε μέσα από δράσεις ή σκέψεις που μπορούν να φέρουν χαρά. Αυτό όμως εκεί παντοδύναμο σαν την Ερινύα μάς κυνηγά, μας βασανίζει, ζητώντας μας τα πάντα...
Ευτυχώς, που υπάρχει η τέχνη και μας βοηθά να το εκφράσουμε με έναν άλλο τρόπο, ώστε το φορτίο να γίνει ελαφρύτερο.


Μην μου ξυπνάς την λύπη μέσα μου 
Μην δίνεις τόσο εύκολα! Δεν έχω θυμό μέσα μου! Δεν έχω έχθρα για κανέναν! Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη! Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς! Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος! Μη μου ξυπνάς τη λύπη μέσα μου Άστη να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί Θα “θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω Το μόνο που θέλω είναι να κοιμήσω την λύπη μου Να την κοιμήσω και να την ξεχάσω Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα Κι ας μην τα ξεχνώ Σε θυμάμαι να μου λες, πως πρέπει στον εχθρό να χαμογελώ, γιατί έτσι τον πανικοβάλω. Σου χαμογελώ και σε κοιτώ στα μάτια. Τώρα πια, ξέρω, τα ψέματα πίσω από τις καλά κρυμμένες αλήθειες σου. Είναι όλα ξεκάθαρα πια. Χάθηκε η ομίχλη, διαλύθηκαν τα σύννεφα κι η ομορφιά και η ασχήμια μας κοιτούν κατάματα. Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται. Είναι επιλογή να κάνω την χαζή. Κι ίσως είναι η σοφότερη επιλογή απ” όλες. William Shakespeare

Διαβάστε περισσότερα στο: www.ithaque.gr

Μην δίνεις τόσο εύκολα! Δεν έχω θυμό μέσα μου! Δεν έχω έχθρα για κανέναν! Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη! Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς! Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος! Μη μου ξυπνάς τη λύπη μέσα μου Άστη να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί Θα “θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω Το μόνο που θέλω είναι να κοιμήσω την λύπη μου Να την κοιμήσω και να την ξεχάσω Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα Κι ας μην τα ξεχνώ Σε θυμάμαι να μου λες, πως πρέπει στον εχθρό να χαμογελώ, γιατί έτσι τον πανικοβάλω. Σου χαμογελώ και σε κοιτώ στα μάτια. Τώρα πια, ξέρω, τα ψέματα πίσω από τις καλά κρυμμένες αλήθειες σου. Είναι όλα ξεκάθαρα πια. Χάθηκε η ομίχλη, διαλύθηκαν τα σύννεφα κι η ομορφιά και η ασχήμια μας κοιτούν κατάματα. Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται. Είναι επιλογή να κάνω την χαζή. Κι ίσως είναι η σοφότερη επιλογή απ” όλες. William Shakespeare

Διαβάστε περισσότερα στο: www.ithaque.gr
Μην δίνεις τόσο εύκολα!
Δεν έχω θυμό μέσα μου!
Δεν έχω έχθρα για κανέναν!
Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη!
 Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς!
Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!

Μη μου ξυπνάς τη λύπη μέσα μου!
Άστη να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί.
Θα 'θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω
Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ
Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω
Το μόνο που θέλω είναι να κοιμήσω την λύπη μου
Να την κοιμήσω και να την ξεχάσω
Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα
Κι ας μην τα ξεχνώ.

Σε θυμάμαι να μου λες,
πως πρέπει στον εχθρό να χαμογελώ,
γιατί έτσι τον πανικοβάλω.
Σου χαμογελώ, γιατί σε κοιτώ στα μάτια.
Τώρα, πια, ξέρω καλά τα ψέματα πίσω από τις καλά κρυμμένες αλήθειες σου.
Είναι όλα ξεκάθαρα πια.
Χάθηκε η ομίχλη, διαλύθηκαν τα σύννεφα κι η ομορφιά και η ασχήμια μάς κοιτούν κατάματα.
Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται.
    Είναι επιλογή να κάνω την χαζή.
 Κι ίσως είναι η σοφότερη επιλογή απ' όλες.

                          William Sheakspeare - Hamlet 








 
Μην δίνεις τόσο εύκολα! Δεν έχω θυμό μέσα μου! Δεν έχω έχθρα για κανέναν! Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη! Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς! Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!

Διαβάστε περισσότερα στο: www.ithaque.gr

8 σχόλια:

  1. "Σύννεφα και θα σκορπίσουν-
    έτσι οι λύπες μας.
    Τ άστρα πάλι θα φωτίσουν-
    Σύννεφα και θα σκορπίσουν-
    έτσι οι λύπες μας."
    Μη σκιάζεσαι, σ έπιασε η μελαγχολία της Δευτέρας,πρόσκαιρη.
    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μελαγχολία υπάρχει διάχυτη πάντα στην ζωή μου. Κάποιες στιγμές γίνεται πιο έντονη και ίσως δύσκολα διαχειρίσιμη. Την ξεπερνά για ακόμη μία φορά και προχωράμε...ας κάναμε κι αλλιώς!
      Να είσαι καλά, Αριάδνη, και σ' ευχαριστώ θερμά για τα ενθαρρυντικά σου λόγια και τους στίχους!

      Διαγραφή
  2. Αχ πως να κοιμηθεί αυτή η λύπη

    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρόκειται για ψευδαίσθηση ύπνου, Ελένη μου!
      Σε ακινητοποιεί κυριολεκτικά, όταν ξυπνά, αλλά είναι υποχρέωσή μας να την κοιμίζουμε πάλι και να την προσπερνάμε έστω για λίγο!
      Καλή δύναμη σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  3. Κομμάτι της ζωής μας η Λύπη Γλαύκη μου.
    Ο Τάσος Αθανασιάδης έγραψε το αριστούργημα "Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ". Ως λατρεμένη σειρά γυρίστηκε στην τηλεόραση. Η Ηρωίδα του έργου, φέρει το όνομά σου, ΓΛΑΥΚΗ.
    Σε μια αποστροφή της στον άντρα που αγάπησε του είπε ευθέως στα μούτρα:
    "Λουκά, η ζωή θέλει Βιασμό. Και αυτό στο λέει μια Γυναίκα".

    Στο έγραψα σαν αποστροφή στην αναφορά σου στη ΛΥΠΗ και τις προεκτάσεις της.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βιβλίο το είχα διαβάσει στα νεανικά μου χρόνια, την περίοδο που διάβαζα στη σειρά τους λογοτέχνες της γενιάς του. Με είχε συνεπάρει η υπόθεση και από την πρωταγωνίστρια δανείστηκα το όνομα σε συνδυασμό με τη μυθολογική Γλαύκη. Λατρεύω και την προσωπικότητα της ηρωίδας του βιβλίου αλλά και τη μυθολογία.
      Τα λόγια της προς τον άντρα που αγάπησε ήταν σοφά. Τα αξιοποίησα στην νέα μου ανάρτηση με αναφορά στο όνομά σου, γιατί ήταν σαν να μου έδωσες ένα "χαστούκι" - αφύπνιση, ώστε να πάω παρακάτω και να κοιμίσω αυτό το βασανιστικό συναίσθημα, το οποίο με ταλαιπωρεί συχνά!
      Σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!

      Διαγραφή
  4. Άντε καλέ μια χαρά είναι η ανάρτηση! Έβαλες και Anathema γουστάρω. Να σε πω κι εγώ χάλια είμαι, αλλά πολύ χάλια και σε μένα είναι οργανικό από ορμονικά και ενδοκρινολογικά και πρέπει να κάνω υπομονή. Το δικό μου γιατρικό είναι μόνο η βόλτα και η προσευχούλα. Βρες το δικό σου και μη φοβάσαι. :)) Άντε σε χαιρετώ θα τα πούμε από Ιούλη πάλι. Μουτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ανάρτηση μπορεί να φαίνεται μια χαρά, όμως το συναίσθημα που την προκάλεσε είναι κάποιες στιγμές ανυπόφορο, οπότε ζήτησε διέξοδο μέσω του γραπτού λόγου και της μουσικής!
      Εύχομαι να είναι όλα περαστικά, Χριστίνα μου, διότι τα προβλήματα υγείας είναι τα πιο άσχημα και απαιτούν πραγματικά τεράστια υπομονή!!!
      Σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου και με συγκινείς, που τον διέθεσες από εκεί που δεν σου περισσεύει...!!!
      Από Ιούλιο μάλλον θα τα πούμε, διότι θα λείπω κι εγώ για κάποιο διάστημα.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.