Κυριακή 10 Απριλίου 2016

Το αιφνίδιο συναπάντημα με τα "καραγκιοζόπουλα" στην Παλαιά Βουλή!


Με ένα τέτοιο βλέμμα έκπληξης, σαν του Mr Bean στην φωτογραφία, αντίκρισαν τα ματάκια μου την ημέρα της Πρωταπριλιάς ένα θέαμα, που θα μπορούσε να μοιάζει με φάρσα - από εκείνες που ταιριάζουν στη συγκεκριμένη μέρα - στον κόσμο του τσίρκου που ζούμε! 
Από ό,τι καταλάβατε ήρθε η ώρα της γκρίνιας - κουτσομπολιού, που είχα υποσχεθεί. Έχω και καιρό να πιάσω τις μουρμούρες για θέματα που με εκνευρίζουν, όμως όσο και να το αποφεύγω σαν τον διάβολο με το λιβάνι, δεν γίνεται να μην ξεσπαθώσω κάποιες στιγμές και ειδικά όταν προκαλούμαι...

Την Πρωταπριλιά, λοιπόν, μια ηλιόλουστη και θερμή ανοιξιάτικη μέρα ξεκινήσαμε δυο σχολικές τάξεις, όλοι περιχαρείς, να πάμε επίσκεψη στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Παλαιά Βουλή). Φτάνοντας, σταθήκαμε λίγη ώρα στον εξωτερικό χώρο μέχρι να μας καλέσουν να περάσουμε μέσα. Άμεσα αντιληφθήκαμε ότι κάτι περίεργο γινόταν γύρω μας από την κοσμοσυρροή μπροστά στο ιστορικό κτίριο. Νέοι και νέες με επίσημο ένδυμα κατέφταναν από παντού. Αναρωτηθήκαμε μήπως γινόταν κάποιο happening εκεί γύρω.  Όχι τίποτε άλλο μάς αποσπούσαν την προσοχή κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των παιδιών για την είσοδό τους στο μουσείο. Εκεί που μιλούσαμε για το άγαλμα του Κολοκοτρώνη ακούγεται μια φωνή γεμάτη έκπληξη: "Κυρία, ο Άδωνις! Α, και η Ζωή!". Εντυπωσιασμένα συνέχισαν και άλλα παιδιά να το επιβεβαιώνουν. Τους απαντήσαμε χαριτολογώντας: "Τι λέτε βρε παιδιά; Όνειρα βλέπετε; Εδώ δεν είναι η Νέα Βουλή!"... 
Τα παιδιά είχαν δίκιο. Στρέφοντας το κεφάλι μας προς τους προσερχόμενους είδαμε τον Άδωνη και την Κωνσταντοπούλου να καταφθάνουν συντροφιά με τα γνωστά χαμόγελα ευτυχίας στα πρόσωπά τους. Σε λίγο το Ποτάμι έφερε τον  Θεοδωράκη και όλοι μαζί παρέλαβαν τις αντίστοιχες ομάδες νέων τους, για να εισέλθουν στο κτίριο.
Η απορία μας για όσα εξελίσσονταν αναμείχθηκε με μια ισχυρή αίσθηση δυσφορίας! 


Τι ήταν όλο αυτό το αξιοπερίεργο;
Πριν λίγα χρόνια δύο φοιτητές της Νομικής του ΑΠΘ είχαν την ιδέα να δημιουργηθεί μια προσομοίωση της Βουλής, η οποία έγινε θεσμός!!! Έτσι, υπάρχει αυτή τη στιγμή το Μοντέλο της Βουλής των Ελλήνων, που συνεδριάζει μία φορά τον χρόνο, με στόχο τη μύηση των συμμετεχόντων στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, στην πολιτική επιμόρφωση των βουλευτών, την καλλιέργεια προσωπικών δεξιοτήτων όπως η ρητορεία και η διαμόρφωση μιας σειράς πολιτικών θέσεων προς γνώση των πραγματικών βουλευτών και των πολιτικών κομμάτων. Οι συμμετέχοντες στο Μοντέλο αναλαμβάνουν τον ρόλο του βουλευτή και εκπροσωπούν τα τέσσερα κυρίαρχα ευρωπαϊκά πολιτικά, ιδεολογικά στρατόπεδα: τους συντηρητικούς, τους φιλελεύθερους, τους σοσιαλδημοκράτες και τους αριστερούς. Σε αυτό έχουν τη δυνατότητα να λάβουν μέρος ελληνόφωνοι φοιτητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το μάθημα δημοκρατίας στα δικά μας μάτια μετατράπηκε σε ένα ευτελές, ψυχαγωγικό γεγονός, καθώς η αμφίεση των συνέδρων παρέπεμπε σε δεξίωση ή σε μια βραδιά στα μπουζούκια - κοστουμαρισμένοι νεαροί (με την τελευταία λέξη της μόδας), υπερτακουνάτες νεαρές, που δεν μπορούσαν να κατέβουν τις σκάλες, όπου η μία κρατούσε την άλλη για να το καταφέρουν... Όμως και η συμπεριφορά τους στον χώρο ενίσχυε αυτή την αίσθηση, διότι έκαναν τόση φασαρία όση δεν έκαναν οι μαθητές των σχολείων που παρευρίσκονταν τις ίδιες ώρες στο μουσείο. Έφτασε ο υπεύθυνος να τους κάνει παρατήρηση να είναι πιο ήσυχοι και να σέβονται τον χώρο! Προς τα σχολεία δεν έγινε καμία, γιατί δεν υπήρχε λόγος...
Οι selfies πήγαιναν σύννεφο, μέχρι που η συνάδελφός μου - βγαίνοντας έξω για ένα μικρό διάλειμμα - τους φώναξε: "Αυτή είναι η Ελλάδα σας, με αυτή να βγάλετε selfie!", δείχνοντας τους τον ζητιάνο, που καθόταν στα σκαλιά της Παλαιάς Βουλής...
Γύρισαν και την κοίταξαν παραξενεμένοι έως θορυβημένοι. Ίσως να την πέρασαν για ακόμη μία γραφική ή "φευγάτη"!

Κάποια στιγμή η επίσκεψή μας τελείωσε και ήρθε η ώρα της επιστροφής στην βάση μας. Αποχωρήσαμε με ένα ανακάτεμα στο στομάχι, ένα μούδιασμα στην ψυχή και την διαπίστωση πως δεν χωρούσαμε πουθενά σε όλο αυτό (πολλοί και από τους μαθητές μας)...

Η δική μας ξενάγηση είχε πετύχει τον σκοπό της και αισθανόμαστε πλήρεις και πολύ ικανοποιημένοι από την περιήγηση στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

Η συμμετοχή των νέων στο Μοντέλο της Βουλής των Ελλήνων τι είχε καταφέρει;






10 σχόλια:

  1. Φερέλπιδες και γραφικοί!!

    Καλή Κυριακή ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με δυο λέξεις τα είπες όλα, Ελένη μου!
      Από εκεί κι έπειτα τι κάνουμε;
      "Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα ίδια μένουν"...
      Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  2. N' αγιάσει το στόμα της συναδέρφου σου!
    Τρύπες Γλαύκη μου.
    Τραγουδιστικά και κυριολεκτικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δικό μου στόμα δεν πρόφτασε ν' αγιάσει και το φέρνω βαρέως...
      Τρύπες, τραγουδιστικά και κυριολεκτικά και μπάζει από παντού!
      Ανησυχώ ότι το καράβι δεν θα προλάβει να τις κλείσει, μήπως καταφέρει και δεν πιάσει πάτο!
      Καλή συνέχεια, Μαρία μου, και ο καιρός θα δείξει...!

      Διαγραφή
  3. Μάλιστα..... τι να πει τώρα κανείς ε ; τι να πει.
    Καλή βδομάδα Γλαύκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κορεσμός πια!
      Μετά από την οχλαγωγία η μόνη απάντηση είναι η σιωπή, έστω για λίγο!
      Μια "απέραντη θλιμμένη ανταρκτική"...
      Να είσαι καλά, Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  4. Ε, και δεν ήταν happening όλο αυτό;
    Οι λαοί έχουν τις Βουλές που τους αξίζουν..
    Φιλιά και καλή εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η επιλογή της λέξης δεν ήταν τυχαία...
      Άβουλες Βουλές!
      Να είσαι καλά, Πετράδι μου!

      Διαγραφή
  5. Δεν γνώριζα καθόλου ότι με ευθύνη της Βουλής υπάρχει εκκολαπτήριο...
    νέων παπαγάλων να το πω;
    ηλιθίων να το πω;
    Αναγούλα!
    Μαμάδες και μπαμπάδες τα ντύνουν για να τα στείλουν να μάθουν τι; να γίνουν τι;
    Ακόμη μια αναγούλα!

    Η συμμετοχή των νέων μας (απ' όσο μας περιέγραψες) ζωντόβολων προφανώς έχει καταφέρει να διαιωνίζεται η αηδία.
    Μάλλον ποτέ δεν θα ασχοληθεί σοβαρός άνθρωπος με την πολιτική. Μόνο τα σούργελα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε εγώ το γνώριζα μέχρι πριν λίγες μέρες...
      Μόνο την Βουλή των Εφήβων γνώριζα, η οποία κινείται σε άλλο πλαίσιο, το οποίο θεωρώ αξιοπρεπές.
      Χρόνια στομαχική διαταραχή θα πάθουμε στο τέλος με όλα όσα έχουν δει τα μάτια μας κι έχουν ακούσει τ' αυτιά μας όλα αυτά τα χρόνια...!
      Μια χαρά βολεμένοι ήταν ίσως οι γονείς τους κι αυτά συνεχίζουν σε έναν δρόμο πολύ καλά στρωμένο.
      Όσοι σοβαροί ασχολήθηκαν, στην πορεία λοιδορήθηκαν, αποχώρησαν γιατί δεν χωρούσαν πουθενά σε όλο αυτό το πανηγύρι των ζώων ή τους εξόντωσαν ψυχικά, ηθικά ή κυριολεκτικά!
      Γνωστή η τακτική όσων είναι αποφασισμένοι να επιπλεύσουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες... Συχνά είναι οι πιο ανίκανοι ή πιο ανήθικοι!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.