Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Αγαπημένε "καλέ μου άνθρωπε"!


Δεν θα ξεχάσω ποτέ, αγαπημένε, καλέ μου άνθρωπε, τα βουρκωμένα μάτια σου! Το ήθος, η σεμνότητα και όλες οι αρετές, που σε έκαναν τόσο ξεχωριστό, επίσης δεν ξεχνιούνται, όπως και οι στιγμές απίστευτου γέλιου, προβληματισμού, συγκίνησης!  Το νοιάξιμό σου για τον άνθρωπο και τον τόπο σου ευδιάκριτο σε κάθε σου προσπάθεια. Ανεξίτηλο στη μνήμη το "πάντρεμα" του εκρηκτικού χιούμορ με τη δραματικότητα της ζωής μας και τα σοφά σου λόγια. 
Ήσουν πάντα και θα είσαι μια μεγάλη μου αγάπη!
Ήσουν ο μόνος που με έφτασες να κατουρηθώ πάνω μου από τα ασυγκράτητα γέλια, όταν ήμουν παιδί!

Δεν πρόκειται για ένα ιδιαίτερο και πλούσιο αφιέρωμα, αλλά μια μικρή αναφορά σε έναν σπουδαίο άνθρωπο και καλλιτέχνη. Μέσα από το πρόσωπό του επέλεξα να δώσω το στίγμα μου για τούτες τις μέρες της απόλυτης "θολούρας"!

Από το "Ο παλαβός κόσμος του Θανάση" (1980) για τον παλαβό κόσμο που ζούμε...

 


Από τις αξέχαστες ατάκες του λίγα λόγια για όλους μας:

Τρέχαμε έξω φρενών και δεν είδαμε ότι και "λερώνει" και σκοτώνει η κίνησή μας αυτή. Επειδή φοβόμαστε ότι θα σκουριάσουμε, "λαδωνόμαστε" από πάνω μέχρι κάτω. Όμως οι πράξεις μας μάς έφεραν σε αδιέξοδα και τώρα ας πάρουμε την "μεζούρα" στα χέρια μας, για να λάβουμε τα μέτρα μας. Και για να μην δίνουμε στόχο στους αντιπάλους, ας "κουνιόμαστε" συνεχώς!
Τ' άκουσες, μανούλα (μανούλι κοινώς);



Από "Το βλέμμα του Οδυσσέα" (1995) η σκηνή που τα λόγια της για την Ελλάδα εύχομαι να μην βγουν αληθινά...



Θου-Βου για μια αιωνιότητα και μια μέρα! 





Καλή μας συνέχεια, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας...! 

 

14 σχόλια:

  1. Μεγάλη μορφή Γλαύκη και μοναδικός Ανθρωπος
    πάνω απ' όλα...

    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε βλέπω πάλι εδώ, Ελένη!
      Αν δεν είσαι πρώτα και πάνω απ' όλα άνθρωπος, όλη η υπόλοιπη εικόνα σκιάζεται τόσο πολύ, που απωθεί...
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Όσο με έκανε να γελάσω,
    άλλο τόσο με έκανε και έκλαψα όταν έφυγε..
    Μακάρι να ήταν συγγενής μου... Φίλος μου..

    Φιλιά και καλή αυριανή ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν ο δικός μας άνθρωπος θα έλεγα!
      Τόσο ζεστός, γήινος και ευαίσθητος συνάμα, χωρίς έπαρση και υστεροβουλία. Απλός και σβέλτος, όμως είχε πάθος με την ταχύτητα...
      Φιλιά πολλά και να μιλήσουμε κάποια στιγμή, ε;

      Διαγραφή
  3. Πάντα τον έχω στο νου μου κι αναρωτιέμαι τι θα έλεγε αν ζούσε σήμερα; Χάρηκα πολύ με το μικρό σου αφιέρωμα. Βάλσαμο οι μνήμες που μας άφησε, το γέλιο που μας χάρισε απλόχερα και η ανθρωπιά που μας δίδαξε να υπηρετούμε (όσοι...).
    Φιλιά πολλά Γλαύκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με το τι θα έλεγε με αυτά που συμβαίνουν σήμερα, ξεκίνησα στον νου μου αυτή την ανάρτηση... Χρησιμοποίησα τις ατάκες του και μίλησα εγώ μέσα από αυτές. Νομίζω όμως ότι ο λόγος του θα ήταν δίκαιος και συνετός. Μέσα από όσα μάς δίδαξε μπορούμε να πορευτούμε χωρίς να ακούσουμε καμιά του κουβέντα!
      Να είσαι καλά, Μαράκι μου και καλή μας δύναμη από εδώ και πέρα...!!!

      Διαγραφή
  4. Ο καλός μας άνθρωπος. Αθώος και ταυτόχρονα σοφός. Καλύτερα που δεν έζησε όσα ακολούθησαν. Καλύτερα για αυτόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Λωτοφάγε μου!
      Είμαι σίγουρη ότι θα πληγωνόταν βαθιά με όλα αυτά που βιώνουμε! Ποιος ευαίσθητος και ευσυνείδητος άνθρωπος δεν θα πληγωνόταν από όλο αυτό;
      Να είσαι καλά κι εύχομαι ό,τι καλύτερο μπορεί να γίνει,να γίνει επιτέλους! Αλλιώς, θα πρέπει να εφεύρουμε νέους δρόμους και σύντομα...

      Διαγραφή
  5. Γλαύκη μου τεράστια και εμβληματική μορφή ο ΘΑΝΑΣΗΣ......! Ακόλουθος της ζωής μας, σημείο αναφοράς του λαού μας. Αεικίνητη παρουσία, ζωντάνια, αλήθεια, χαμόγελο.
    Εξαίρετη η επιλογή σου που μας εκφράζει όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω γιατί, Γιάννη μου, αλλά όσο πλησίαζαν οι μέρες των εκλογών σκέφτηκα εκείνον; Μάλλον, γιατί στις δύσκολες στιγμές αποζητάμε κάποιο σοφό και αξιόλογο πρόσωπο, για να σταθεί πλάι μας!
      Δεν συμφωνείς;
      Σ' ευχαριστώ και ας συνεχίσουμε με περισσότερη σοφία...!

      Διαγραφή
  6. Έχεις δίκαιο, έχει παραμορφωθεί ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Από κάπου έχει γίνει μεγάλη ζημιά και ακούω παράλογα πράγματα, ακόμη κι από φίλους μου, των οποίων τους συλλογισμούς εκτιμούσα. Λες ο φόβος κι η απογοήτευση, να αφήσανε να ανεβούνε τα ένστικτα πάνω απ' τη λογική; Δεν έχω ιδέα αν έχει νόημα να μπω σε διαδικασία εκτενούς διαλόγου μ' αυτούς, αλλά έτσι όπως το πάνε στο τέλος θα το δούνε και το πουλάκι:) Εύχομαι να βρούμε τις αξίες και τη βάση μας, διότι όταν αρχίζει να συγχέεται ο σκοπός με το μέσο κι όταν υποκύπτουμε στην υιοθέτηση της ύπαρξης κάποιας αιτιοκρατίας, ο φασισμός δεν έρχεται, είναι ήδη εδώ! Φαίνεται ότι δρόμος δεν υπάρχει και παραδείγματα σαν τον Βέγγο φωτίζουν ώστε να δούμε προς τα που να κάνουμε τα βήματα για να τον ανοίξουμε. Να 'στε καλά και καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, τις ίδιες σκέψεις κάνω εδώ και καιρό και τις συζητώ με όποιους μπορούν να το καταλάβουν. Με ανησυχεί από την μία, αλλά αντιλαμβάνομαι από την άλλη ότι η ψυχολογική πίεση είναι πολύ μεγάλη για τους περισσότερους από εμάς και πολύ παρατεταμένη και δυστυχώς δεν είμαστε μαθημένοι να ζούμε κάτω από τέτοιες συνθήκες. Για τριάντα χρόνια, δηλ. για μια ολόκληρη ζωή ήμασταν μέσα στην καλοπέραση, ακόμα και οι πιο φτωχοί.
      Τα παιχνίδια που παίζονται πάνω μας - με την πνευματική και ψυχική υγεία μας - είναι πολλά και καλομελετημένα. Οι αντοχές μας είναι επιφανειακά μικρές μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Είναι ανάγκη οι πιο ψύχραιμοι και με συγκεντρωμένο νου να δυναμώνουν με όποιους τρόπους θεωρούν καλύτερους όσους χάνουν τον έλεγχο και την αυτοκυριαρχία τους. Στις κραυγές απαντάμε με ψίθυρο, για να υποχρεωθούν να μας ακούσουν... Δεν είναι εύκολο, όμως δεν μπορούμε να αδιαφορησουμε, γιατί μας βλέπω όλους να παρασυρόμαστε στην ίδια πορεία μ' εκείνους χωρίς να το καταλάβουμε. Όσο πολλαπλασιάζονται εκείνοι τόσο επικίνδυνο γίνεται για όλους μας. Ξεκινάμε από τους κοντινούς μας και προχωράμε μέχρι εκεί που φτάνουμε.
      Καμιά φορά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και ο λαός δεν το είπε τυχαία, όμως θέλει προσοχή τι είδους μέσα είναι αυτά και πώς θα τα χρησιμοποιήσει κανείς.

      Ναι, ο φόβος και η απογοήτευση έφεραν τα ένστικτα στο φως και είναι λογικό να συμβεί, γιατί είναι θέμα επιβίωσης. Θεωρώ ότι είναι πρόσκαιρο λόγω των πολλών απανωτών σοκ. Αν υπάρξει περίοδος στοιχειώδους ηρεμίας, μπορεί αυτά να καταλαγιάσουν και να επανέλθει η ψυχραιμία και η λογική, που είναι τόσο χρήσιμες, για να σχεδιαστεί και να οργανωθεί η πορεία μας.

      Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για το θέμα που έθιξες και είναι ίσως το σοβαρότερο απ' όλα και για το οποίο δεν έχει γίνει ιδιαίτερη αναφορά.
      Σ' ευχαριστώ για τον προβληματισμό που κατέθεσες!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Αντί σχολίου που περιττεύει θα σου πω πως μία σκηνή από τον ΘουΒου γυρίστηκε εδώ Θεσσαλονίκη στην Περαία. Είχε βγει ο Θανάσης από τη θάλασσα και περπάτησε πάνω σε μία προβλήτα η οποία υπάρχει ακόμα. :) Ωραία αίσθηση να ξέρεις πού έχει περπατήσει κάποιος που αγαπάς :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν το γνώριζα αυτό, Χριστίνα!
      Ναι, είναι πολύ όμορφη αίσθηση όταν πρόκειται για κάποιον που αγαπάς, όμως όταν αφορά το σημείο που ακούμπησες ένα πρόσωπο που προκαλεί μόνο αηδία, τότε ανατριχιάζεις!
      Το λέω αυτό, γιατί όταν βρέθηκα στο Παρίσι έτυχε να ακουμπήσω, για να χαζέψω απέναντί μου τον Πύργο του Άιφελ και την υπέροχη θέα γύρω μου, σε ένα στηθαίο που είχε σταθεί και ακουμπήσει ο Χίτλερ... Το διαπίστωσα ότι πρόκειται για το ίδιο σημείο ακριβώς μέσα από φωτογραφίες, τις οποίες είδα μετά από καιρό από εκείνο το ταξίδι...

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.