Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

Θύμησες διακοπών


Μετά τη δική μου χθεσινή ανάρτηση με θέμα ελληνικούς τόπους καλοκαιρινούς έρχεται σήμερα η φίλη Αρσινόη να μας καταθέσει θύμησες διακοπών, που για εκείνη, όπως και για πολλούς, δεν προέκυψαν... Στενοχωριέμαι μόνο, γιατί είναι σαν να έπιαξα με τον πόνο της...
Όμως τα όνειρα και τις θύμησες κανείς δεν θα μας τα πάρει!

@ Δυο λόγια θα πω κι εγώ παρακάτω. Κάτι σαν μικρός διάλογος δηλαδή.
@ Εικόνες και μουσικές επιλογές δικές μου. 


Αρσινόη:
Σήμερα είπα να ελαφρύνω λίγο την κατάσταση. Αύγουστος,ο μήνας που οι περισσότεροι φεύγουν για διακοπές. Ποτέ δεν προτιμούσα τον Αύγουστο. Πολυκοσμία παντού και φασαρία. Φέτος είναι το πρώτο καλοκαίρι που δεν θα κάνω διακοπές. Και το φέρνω πολύ βαρέως. Ήμουν συνηθισμένη όλο το χρόνο να περιμένω και να σχεδιάζω τις καλοκαιρινές μου διακοπές.
Το καλοκαίρι ήταν πάντα η εποχή μου. Και οι διακοπές μου είτε ως παιδί, είτε ως ενήλικη ήταν πάντα εναλλακτικές. Πρώτη μου φορά για camping πήγα θυμάμαι με τους γονείς μου κάπου στην Εύβοια. Χαρά για εμάς τα παιδιά! Όλη μέρα στη θάλασσα και στη φύση. Παιχνίδια χωρίς τελειωμό στη θάλασσα, στο δάσος. Αυτή η επαφή με τη φύση ήταν που με κέρδισε και αργότερα ως ενήλικη συνέχισα . Είναι απερίγραπτη η αίσθηση τη νύχτα να ξαπλώνεις στη σκηνή και να ακούς το θρόισμα των φύλλων, να νιώθεις το φρέσκο αέρα , να βλέπεις τον ουρανό με τα αστέρια του. Ευτυχώς , όταν παντρεύτηκα πια και το ταίρι μου είχε την ίδια "λόξα " με μένα. Έτσι όταν αποκτήσαμε τον πρώτο μας γιο , μόλις αυτός έγινε δύο ετών, αγοράσαμε μια μεγαλύτερη σκηνή και πήγαμε στη Μεθώνη. Ακόμα θυμάμαι το κλάμα του το πρώτο βράδυ ,που φοβόταν να κοιμηθεί μέσα στη σκηνή.
Τα χρόνια πέρασαν και αποφασίσαμε να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Αγοράσαμε ένα τροχόσπιτο και πρώτο ταξίδι μας ήταν στην Πελοπόννησο και τη Ζάκυνθο , πάντα μαζί με τους δυο γιους μας και τα δυο σκυλιά μας. Και ως γνήσιοι campers ξεκινήσαμε και αυτές που εγώ ονομάζω "εκπαιδευτικές" διακοπές περιπέτειας. Εξορμήσαμε στο εξωτερικό . Δυο φορές στην Ιταλία και μία στη Νότια Γαλλία. Ανεπανάληπτη εμπειρία που συστήνω σε όλους να τη ζήσουν. Δεν είναι τυχαίο που τόσοι ξένοι επισκέπτονται την πατρίδα μας με τροχόσπιτα ή αυτοκινούμενα. Μόνο έτσι μαθαίνεις τον τόπο που επισκέπτεσαι , όταν ζεις την καθημερινότητα των κατοίκων του , στην αγορά , στο δρόμο, στις συγκοινωνίες, μυρίζεις τα αρώματα της υπαίθρου, ανταλλάσσεις απόψεις με διάφορους ανθρώπους από όλες τις χώρες της Ευρώπης , που κάνουν κι αυτοί διακοπές με τον ίδιο τρόπο με σένα. Κάθε camping είναι λίγο ως πολύ μια μικρή κοινότητα, όπου συναντάς ανθρώπους με τους οποίους έχεις αρκετά κοινά.
Συνεχίσαμε παράλληλα να ταξιδεύουμε και στην Ελλάδα. Επισκεφθήκαμε και τη Γλαύκη στο Βορρά, όπως λέει , και περάσαμε απίθανα! Μας γνώρισε την παλιά πόλη της Δράμας, της Καβάλας και της Ξάνθης, το δάσος της Ελατιάς, το Νέστο και τους εγκαταλελειμμένους σιδηροδρομικούς σταθμούς, απομεινάρια μιας εποχής τόσο κοντά μας χρονικά και όμως τόσο μακρινής.
Αυτό για μένα είναι διακοπές. Ταξίδια, ελευθερία, απόλυτη αλλαγή τρόπου ζωής και ρυθμών απ΄ ό,τι τον υπόλοιπο χρόνο, επαφή με τη φύση, χαλαρότητα στο camping στην Ηλεία ή περιπέτεια της περιήγησης. Τελικά αισθάνομαι ότι μόνο στις διακοπές είμαι αυτή που θέλω. Βρίσκω τον εαυτό μου ,έχω άπλετο ελεύθερο χρόνο και την πολυτέλεια κάποιες στιγμές να μην σκέφτομαι, αλλά μόνο να αισθάνομαι.
Ωραίες αναμνήσεις που ήθελα να τις μοιραστώ.
Γι΄ αυτό όσοι ξεκινάτε τις διακοπές σας φροντίστε να τις περάσετε όσο το δυνατόν καλύτερα ! Όσοι πήγατε ελπίζω να το διασκεδάσατε ο καθένας με τον τρόπο του, να αδειάσατε το μυαλό σας από τις σκοτούρες, να ανανεωθήκατε και να είστε δυνατοί για το χειμώνα! Όχι τίποτε άλλο ,να δίνετε κουράγιο σε εμάς τους υπόλοιπους που μείναμε πίσω.





Γλαύκη:
Τον τρόπο που κάνατε διακοπές, Αρσινόη μου, πάντα τον ζήλευα, αλλά ποτέ δεν το επιχείρησα. Σου δίνει πραγματικά την ελευθερία που δεν έχεις με άλλου είδους διακοπές. Μπορείς πραγματικά να γυρίσεις τον κόσμο και πιο οικονομικά, αν το επιθυμήσεις. Πάντα φυσικά σεβόμενοι τους κανόνες σε σχέση με το περιβάλλον και τη νομοθεσία και όχι την αυθαιρεσία... Πράγμα που γνωρίζω ότι το τηρείτε εσείς απαρέγκλιτα. Πρόσφατα άκουσα από κάποια παρέα να ρωτάει αν επιτρέπεται να πάει το τροχόσπιτο στο δάσος και οι άλλοι απάντησαν "Μα αφού δεν απαγορεύεται"... Εδώ Ελλάδα!
Όσο για την επίσκεψή σας εδώ στον Βορρά δεν την ξεχνώ και η τελευταία φορά ήταν το 2013. Ένα καλοκαίρι για μένα πολύ σημαντικό κι εσύ είχες βάλει το μικρό ληθαράκι και τη σπρωξιά, για να ξεκινήσουν αλλαγές. Τελικά, ό,τι είναι να συμβεί, θα συμβεί. Είχαμε περάσει πάρα πολύ όμορφα, αν και σας κουράσαμε, και η πρόσκληση πάντα ανοιχτή... Ο τόπος εδώ έχει τόσα ποικίλα να δεις και να κάνεις, που δεν προλαβαίνεις να βαρεθείς ούτε καν να ξαποστάσεις άμα  φανείς αχόρταγος...
Πολύς κόσμος δεν κατάφερε ειδικά φέτος να πάει κάπου, μια και τα οικονομικά είναι πενιχρά, οι δυσκολίες ακόμα μεγαλύτερες όσο περνούν τα χρόνια της δυστυχίας και η αγωνία τεράστια με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στον τόπο μας. Η διάθεση κι εδώ δεν είναι καλύτερη, αφού πώς μπορείς να χαίρεσαι με όλα αυτά που συμβαίνουν! 
Δεν εγκαταλείπουμε όμως και κλέβουμε μικρές χαρές κι αν μπορούμε τις μεταδίδουμε και στους γύρω μας!
Λίγες μέρες έμειναν, για να είμαστε πάλι παρέα, η οποία σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις, κακά τα ψέματα...

@ Για όποιον επιθυμεί να ταξιδέψει νοερά, να πάρει ανάσα, να καταθέσει αναμνήσεις κι εντυπώσεις αν έχει, πατά εδώ!


 

 
 



21 σχόλια:

  1. ΩΡΑΙΟ το καμπιγκ Αλλα ΜΟΝΟ για καμπερς...
    Περασα αρκετα χρονια με το σακκιδιο στην πλατη και την σκηνουλα για τρια ατομα...
    Ομως δεν συνεχιστηκε στα χρονια του γαμου...
    Πρεπει η οικογενεια να ειναι μαθημενη...
    Αναγνωριζω ομως,οτι οι διακοπες με σκηνουλα..Ειναι ΟΝΕΙΡΙΚΕΣ..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου! Ελπίζω να έχεις κι εσύ ωραίες αναμνήσεις από εκείνες τις διακοπές σου!Είμαι λοιπόν τυχερή που όλοι στην οικογένειά μου λατρεύουν το camping.
      Αρσινόη

      Διαγραφή
    2. Μαχαίρη, περιμένουμε αναμνήσεις από τις διακοπές σου με σκηνούλα...!!!

      Αρσινόη, άμα το ζευγάρι συμφωνεί σε τέτοιου ειδους διακοπές, στα παιδιά είναι πολύ εύκολο να τους το μάθει μετά! Άσε που είναι πιο κοντά στον μαγευτικό κόσμο τους, του παιχνιδιού, της ελευθερίας και της φύσης!

      Διαγραφή
  2. ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    τα ίδια με τον κυρ ΜΑΧΑΙΡΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω να μπορώ πάντα να κάνω camping. Η αλήθεια ειναι ότι το τροχόσπιτο ή το αυτοκινούμενο σου παρέχουν περισσότερες ανέσεις από τη σκηνή. Θαυμάζω κάθε φορά που τους βλέπω ηλικιωμένους ανθρώπους, συνήθως συνταξιούχους από διάφορες χώρες τις Ευρώπης κι όχι Έλληνες που ακόμα και σε μεγάλη ηλικία ταξιδεύουν και κάνουν ελεύθερες διακοπές. Σου δίνουν την αίσθηση της αιώνιας νεότητας!!
      Αρσινόη

      Διαγραφή
    2. Akrat, καλή σου μέρα κι από εδώ!

      Αρσινόη, οι μεγάλοι άνθρωποι αν μπορούν να κουμαντάρουν τα προβλήματα υγείας τους, τότε είναι περισσότερο η προσωποποίηση της νεότητας, γιατί είχαν μάθει να ζουν και να απολαμβάνουν με το τίποτα την ζωή! Οι Έλληνες δεν συνήθιζαν ποτέ το κάμπινγκ, δυστυχώς!

      Διαγραφή
  3. Αρσινόη και Γλαύκη καλησπέρα σας. Να ευχηθώ σας, Καλό Μήνα και να πω ότι και εγώ, και εμείς οικογενειακά, για 4η συνεχή χρονιά χωρίς διακοπές. Τα αισθήματα πνιγηρά παντελώς δεν το συζητάμε και δεν νομίζω να χρειάζεται καθόλου να επεκταθούμε πάνω σε αυτή τη μεγάλη αλήθεια.
    Αρσινόη υποκλίνομαι στις επιλογές σας τις οικογενειακές ώς προς το σμίξιμό σας με τη φύση. Δεν τα έχουν τα κότσια πολλοί και βέβαια, το βασικό στοιχείο είναι η χημεία που σας έδεσε με τον σύντροφό σου πάνω στο θέμα αυτό καθώς μια διαφορετική άποψη θα ήταν καταστροφική για το όνειρο.
    Θα ήθελα και εγώ ένα τροχόσπιτο.....! να ζήσω, έστω και στα 50+ αυτό που ζείτε και εσείς, την επαφή με τη φύση και τη ζωή. Πόσο καιρό άλλωστε θαρρείς ότι μπορεί να είμαστε "μάχιμοι" να το κυνηγάμε ;
    Όμως, όπως συμβαίνει σε κάθε όνειρο, στο οποίο ο καθένας δεν ρισκάρει και δεν τολμάει, αυτό πεθαίνει πρόωρα αφήνοντας πίσω μια μελαγχολική διάθεση και ήττα.
    Καλό σας απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θέλω ηττοπάθειες! Τα όνειρα ποτέ δεν πεθαίνουν και δεν γερνάμε όταν δεν το θέλουμε! Εγώ σκοπεύω και στα 80 μου έτσι να" διακοπεύω".Και αν οι μπιπ.....συνθήκες δεν μου επιτρέψουν να συνεχίσω να έχω το τροχόσπιτο, το οποίο είναι το τελευταίο που θα πουλήσω, στο διάολο να πάνε, θα πάρω τροχοσκηνή. Και δεν το βάζω κάτω. Φέτος δεν πήγα πουθενά , θα προσπαθήσω του χρόνου. Άντε να χαθούνε, που έρχονται από τα πέρατα τις γης και γεύονται τις ομορφιές τις χώρας μου και σε μένα θα μου το στερήσουν . Να πάνε να πνιγούνε , για να μην πω τίποτε πιο χοντρό και με κακοχαρακτηρίσετε....
      Από προηγούμενα σχόλιά σου έχω καταλάβει ότι είσαι αγωνιστής και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις.
      Αγωνιστικούς χαιρετισμούς λοιπόν
      Αρσινόη

      Διαγραφή
    2. Μια μικρή ήττα την νιώθεις θες δε θες κάποιες στιγμές, όταν τα όνειρα δεν εκπληρώνονται, όμως είναι για λίγο. Προσπαθούμε να συνεχίζουμε με άλλα όνειρα και επιθυμίες...!
      Αδιαφορούν αν τις στερούν τις ομορφιές από εμάς... τις χαίρονται και με το παραπάνω, άσε που μπορεί να σε λοξοκοιτάξουν, γιατί τις απολαμβάνεις κι εσύ... με τι θράσος τολμάς να το κάνεις! Αλλά, καλά να πάθουμε, αφού δεν κοιτάξαμε να τα διαφυλάξουμε όλα αυτά... Σίγουρα δεν είμαστε όλοι υπεύθυνοι, όμως μας παίρνει η μπάλα όλους δυστυχώς!!!
      Γιάννη και Αρσινόη, θα τα πούμε στην Αθήνα και θα κάνουμε νέα σχέδια... δεν πτοούμαστε, όσο και να θέλουν!!!
      Φιλιά και στους δυο!!!

      Διαγραφή
  4. Γλαύκη μου σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση που ξέρεις ότι μόνο για λόγους πάνω από τη θέλησή μας δεν αποδεχθήκαμε. Το ξέρουμε ότι παραμένει ανοιχτή και θα την εκμεταλλευθούμε ΣΙΓΟΥΡΑ. Άλλωστε έχουμε αφήσει πολλά υπόλοιπα για τις επόμενες φορές. Και όσο για την κούραση ούτε υπήρξε ,ούτε θα υπάρξει.
    Ας γυρίσουμε στο camping. Ξέρεις πολύ καλά τις απόψεις μου επί του θέματος. Πραγματικοί campers είναι αυτοί που το κάνουν από συνειδητή επιλογή και όχι ως λύση ανάγκης. Αυτό σημαίνει πάνω από όλα αξιοπρέπεια. Από αυτήν πηγάζει η προστασία τη φύσης και οι σωστοί τρόποι συμπεριφοράς. Στο οργανωμένο camping, το οποίο εγώ προτιμώ, ο ιδιωτικός χώρος είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Αυτό σημαίνει ότι σεβόμαστε τους υπόλοιπους κατασκηνωτές και η συμπεριφορά μας είναι η ανάλογη. Δεν φωνάζουμε ,δεν ψήνουμε νυχθημερόν, δεν βάζουμε δυνατά τη μουσική ,δεν λερώνουμε. Μισώ τους ελληνάρες που σκέφτονται μόνο την πάρτη τους. Επίσης μισώ τους μόνιμους κατασκηνωτές που επειδή δεν μπόρεσαν να έχουν εξοχικό, το έστησαν σε ένα camping κουβαλώντας καναπέδες ,ψυγεία ,φουρνάκια και ολόκληρη την οικοσκευή. Επίσης είμαι κατά του ελεύθερου camping για περιβαλλοντολογικούς λόγους. Θεωρώ ότι οι κατασκηνωτές αυτού του είδους σπανίως είναι λάτρεις της φύσης ,συνήθως είναι τζαμπατζήδες που αποπατούν, χωρίς καμιά συνείδηση ,στη φύση.
    Πάντως και σε αυτό τον τομέα του τουρισμού υπάρχουν λίγοι μεν αλλά σοβαροί επιχειρηματίες που σέβονται τον τουρίστα και προσφέρουν αξιόλογες υπηρεσίες χωρίς να κάνουν αρπαχτές. Τονίζω εδώ ότι οι campers που έρχονται στην Ελλάδα αφήνουν πολλά περισσότερα χρήματα στις τοπικές κοινωνίες και αγορές από τους πακεταρισμένους τουρίστες των πολυτελών ξενοδοχείων με τα βραχιολάκια και δεν είναι απαραιτήτως φτωχομπινέδες. Το αντίθετο μάλιστα αν σκεφτεί κανείς πόσα χρήματα κοστίζουν τα οχήματά τους και ότι πληρώνουν περισσότερα χρήματα για τα εισιτήρια και τα μεταφορικά τους από εκείνους που έρχονται με πτήσεις τσάρτερ.
    Αυτά τα ολίγα . Σας αναμένουμε με χαρά να μας διηγηθείτε καινούργιες εμπειρίες τις οποίες ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ!!!!!!!
    Φιλάκια
    Αρσινόη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρσινόη, πού να δεις τι είδαν τα ματάκια μου εχθές εκεί που πήγα... για τους επιχειρηματίες του κώλου κι εκείνους που ευτυχώς σέβονται το περιβάλλον και τον πελάτη τους... ναι, υπάρχουν επιτέλους και αυτοί!
      Δεν προλαβάινω τώρα να πω άλλα, γιατί βιάζομαι, όμως ή θα απαντήσω εδώ ή θα κάνω χωριστή ανάρτηση για τα παραπάνω που είπα. Θα δω...
      Φιλιά και πάλι!

      Διαγραφή
  5. Με ένα τροχόσπιτο φίλων, πριν πολλά χρόνια, πέρασα ονειρεμένες διακοπές! Αυτή η αίσθηση της ελευθερίας που μπορείς να γυρίσεις όσα μέρη αποφασίσεις!
    Δεν μέναμε σε οργανωμένα σημεία {δεκαετία ΄80}. Οχι πως δεν υπήρχαν! Αλλά το τροχοφόρο μας έδινε τη δυνατότητα να μένουμε κοντά στο κύμα... προσέχοντας να μην αφήνουμε το παραμικρό σκουπιδάκι! Ο φίλος είναι υπερβολικά τακτικός. Τώρα έχουν αράξει σε ένα εξοχικό που τους πλακώνει το ταβάνι, όπως λένε!

    Διακοπές κάνω στους φίλους. "Οταν έχει ο φίλος έχεις και εσύ!" έλεγε η μάνα μου...

    Καλό υπόλοιπο με τις έννοιες μας παρέα! Δεν μου ξεκολλούν....μα κάποιες στιγμές ξεχνιέμαι στη θάλασσα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι ότι πραγματικά θα είναι πολύ δύσκολο μετά από τέτοιες διακοπές να αράξεις σε εξοχικό κάθε χρόνο ,χωρίς καινούργιες παραστάσεις. Πάντως από το τίποτα καλό και το εξοχικό! Οι διακοπές με φίλους ,όταν ταιριάζεις , είναι πολύ ωραίες!
      Δυστυχώς φέτος κανείς δεν μπορεί να χαλαρώσει! Ίσως να είναι το πιο δύσκολο καλοκαίρι που έχουμε περάσει και ελπίζω το τελευταίο με σοβαρές έννοιες.
      Καλό σου υπόλοιπο καλοκαιριού!
      Αρσινόη

      Διαγραφή
    2. Αντιγόνη, το εξοχικό είναι δέσμευση - πίστεψέ με, αλλά αν δεν το έχεις επιλέξει εσύ είναι θέμα σοβαρό... Αν το έχουν παραδώσει οι γονείς, γιατί ήταν το πατρικό τους, είναι δύσκολο να το εγκαταλείψεις... Αν είναι και όμορφο σαν μέρος, τότε έρχεσαι σε τεράστιο δίλημμα να το αφήσεις και να ακολουθήσεις μόνο τον δρόμο της καρδιάς, που σου υπόσχεται την απόλυτη ελευθερία!!!
      Κι εγώ θα προτιμούσα να φεύγω κάθε χρόνο ή όποτε μου δινόταν η ευκαιρία για αλλού. Το όνειρό μου ήταν πάντα ένα σακίδιο στην πλάτη και να γυρίσω τον κόσμο... Έχω κάνει ελάχιστα από αυτά που θα ήθελα...
      Αν μου έλεγε κάποιος να φτιάξω εξοχικό, δεν θα το έκανα ποτέ και το θεωρώ απίστευτη σκλαβιά... όμως δεν είμαι και αγνώμων!
      Αυτό τον καιρό εδώ πάνω είμαστε κι έχουμε εγκαταλείψει το κλεινόν άστυ και κάθε μέρα με κερδίζει όλο και περισσότερο ο τόπος εδώ, ενώ φέτος δεν ήθελα να έρθω καθόλου...
      Άμα έχει ο φίλος εξοχικό, τότε έχεις κι εσύ... έτσι είναι και γι' αυτό επιθυμώ πάντα τη συντροφιά των φίλων εδώ, που για μένα είναι ευπρόσδεκτοι, καθώς τότε το απολαμβάνεις καλύτερα και μοιράζεσαι την χαρά!
      Φλυαρία με έπιασε κι ευχαριστώ που με ανεχτήκατε!

      Διαγραφή
  6. Νομίζω πως το κάμπινγκ είναι ανάγκη και όχι αγάπη για τη φύση. Αυτά που πολύ όμορφα περιγράφεις, δεν πιστεύω πως αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των κατασκηνωτών. Δεν έχουμε τέτοια παιδεία και είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από κάποιες ανέσεις. Πάντως απόλαυσα το κείμενό σου και θυμήθηκα κάτι παλιές εξορμήσεις με σκηνές σε οργανωμένα κάμπινγκ, που ομολογουμένως έχουν μείνει αξέχαστες. Πιο πολύ γιατί δέσαμε σαν παρέα και κάναμε φιλίες που αντέχουν στο χρόνο.
    Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύω ότι το camping είναι και τα δύο και επιπλέον τρόπος ζωής. Έχεις δίκιο ότι δεν είναι όλοι οι έλληνες κατασκηνωτές έτσι. Έχω συναντήσει στη Βόρειο Ελλάδα καταστάσεις απείρου κάλλους. Όμως οι διαφοροποιήσεις αυτές ισχύουν στην καθημερινή μας ζωή. Από το συνάδελφο , το γείτονα, το συνεπιβάτη στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
      Χαίρομαι που σου θύμησα ωραίες στιγμές.
      Καλό καλοκαίρι και σε σένα!
      Αρσινόη

      Διαγραφή
    2. Εγώ θα έκανα πάντως κάμπινγκ από αγάπη για τη φύση και όχι τόσο από ανάγκη. Λατρεύω τη θάλασσα, αλλά ακόμα περισσότερο το δάσος και το βουνό. Θα ήθελα και τα δύο να τα απολαύσω με τέτοιο τρόπο... Μέχρι τώρα μόνο με εκδρομές ολοήμερες τα έχω ευχαριστηθεί!
      Να περνάς καλά, Μαρία μου, με όποιο τρόπο μπορείς ή επιλέξεις!

      Διαγραφή
  7. Ζήλεψα! Δεν το έχω κάνει ποτέ αν και θα το ήθελα! Θα συμφωνήσω με τη Μαρία από πάνω: (Και) το κάμπινγκ θέλι Παιδεία! Κι όπως στα περισσότερα οι Έλληνες πάσχουν από Παιδεία. Εδώ δεν έχουν παιδεία στο δρόμο.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώρα παιδείας σχεδόν στο μηδέν...
      Κάποιοι ευτυχώς κάνουν τη διαφορά!

      Διαγραφή
  8. (Γλαύκη ...είμαι χαμένο στου εργαστηρίου το στούντιο... κάνω ένα δυο περάσματα τη μέρα για να μην χάνομαι από όσους αγαπώ! Δεν (σε) ξεχνώ.
    Χρωστώ ένα μέιλ !!! ☺

    μάκια!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάνε δουλειά σου και το ξέρω ότι δεν με έχεις ξεχάσει...
      Σ' ευχαριστώ που καταφέρνεις και περνάς!!!
      Το μέιλ το περιμένω, αλλά με την ησυχία σου και δεν χανόμαστε!

      υ.γ.
      Αλήθεια, καμιά ιστορία καφενέ;;;

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.