Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: "Στραβώθηκε" η στράτα μου νυχτιάτικα...


Το  κείμενο που ακολουθεί έχει γραφτεί εδώ και πολλές ημέρες και προοριζόταν για άλλο σκοπό, όμως, μετά την λαμπρή ιδέα και την παρότρυνση της αγαπημένης φίλης Πέτρας, αποφάσισα να συμμετέχω με αυτό Στις Ιστορίες της Νύχτας, το ολόφρεσκο, διαδικτυακό δρώμενο της άλλης ανήσυχης φίλης μας Αριστέας.


"Στραβώθηκε" η στράτα μου νυχτιάτικα...

Σάββατο βράδυ σε μία πόλη του θεσσαλικού κάμπου κατά τις ώρες που ο κόσμος διασκεδάζει (όσο διασκεδάζει τελοσπάντων) βρίσκομαι με μία ετερόκλητη συντροφιά έξω από την πόρτα μιας «γυάλινης» καφετέριας – νυχτερινού μπαρ – «σκυλο…κάτι». Ενός χώρου στο πιο κεντρικό και in μέρος της πόλης, που τη νύχτα τα φώτα του χαμηλώνουν και μεταλλάσσεται από απλό Café της ημέρας σε μέρος νυχτερινής διασκέδασης.

Αμ, δεν ήξερα, δεν ρώταγα πού με πήγαινε η παρέα (μια κοπελιά είχε την φαεινή ιδέα που σύχναζε εκεί); Για αλλού ξεκίνησα κι αλλού κατέληξα, όπως συμβαίνει όταν ανακατεύονται συντροφιές που δεν γνωρίζονται, αλλά ως ξένο στην πόλη τους θέλουν να σε ξεναγήσουν και να σε πάνε εκεί όπου περνούν αυτοί καλά. Αυτή την αμαρτία δεν την ξανακάνω… ν’ αφεθώ στην πρόταση φίλου του συγγενή ενός φίλου και δεν συμμαζεύεται. Ε, λέω μορφωμένοι άνθρωποι είναι, κάποια καλλιέργεια κι ένα ιδιαίτερο γούστο θα το έχουν… κι ακολούθησα, μια και μέχρι εκείνη την ώρα είχαμε περάσει εξαιρετικά.

Στην πόρτα, λοιπόν, του μαγαζιού στεκόταν ο κλασικός – για άλλα μαγαζιά – πορτιέρης με το ακουστικό της ενδοεπικοινωνίας στο αυτί! Χαιρετούρες, καλωσορίσματα και προχωράμε εντός. Ξεπερνώντας το πρώτο ξάφνιασμα, εισέρχομαι διστακτικά μαζί με τους υπόλοιπους στο εσωτερικό του «σκυλο…κάτι» υπό τους ήχους disco μουσικής της δεκαετίας ’80! Εντάξει, λέω, βρε παιδί μου, κάνουν πρόγραμμα ρετρό (πια) οι άνθρωποι, δεν είναι κακό. Δεν προλαβαίνουμε να καθίσουμε, να τακτοποιηθούμε καλύτερα - γιατί δεν καθόμαστε όλοι – στο τραπέζι που μας οδήγησαν (ευτυχώς ήταν κοντά στην έξοδο…) και παθαίνει και η μουσική μια μετάλλαξη… μα τι μετάλλαξη! Από Κιάμο, Πάολα, Μενιδιάτη junior και κάτω…!

Και να ήταν μόνο αυτό; Κάθε μισό λεπτό άλλαζε το τραγούδι, κάθε μισό λεπτό ρωτούσα τους υπόλοιπους «Ποιος είναι αυτός ρε παιδιά;». Τελείωσε, σκέφτηκα, είμαι «σκυλο…κάτι» αναλφάβητη! Το έλεγα στη συντροφιά και γελούσα, για να διασκεδάσω την παραμονή μου εκεί, ενώ αισθανόμουν τα μαλλιά μου σιγά-σιγά να παίρνουν την ανιούσα!


Δύο με τρεις φορές γύρισα και κοίταξα με βλέμμα γεμάτο απορία, έκπληξη και ίσως ψήγματα δολοφονικών διαθέσεων τον υπεύθυνο των μουσικών επιλογών, θέλοντας να του πω «Τι κάνεις, ρε άνθρωπέ μου; Έχεις πάρει τίποτε; Ακούμε ό,τι ακούμε, πρέπει να το αλλάζεις διαρκώς; Δεν προλαβαίνουμε να εμπεδώσουμε!»

Απ’ την άλλη κοιτούσα γύρω στο μαγαζί με ακόμη μία απορία ζωγραφισμένη στα μάτια με σουρεαλιστικές πινελιές και λέγοντας στους άλλους: «Μα γιατί δεν κουνιέται κανείς, ενώ η μουσική το μόνο που κάνει είναι να σε παροτρύνει να τον κουνήσεις…;» Όση ώρα βρισκόμαστε στον χώρο δεν σηκώθηκε κανένας θαμώνας να χορέψει με συνεχόμενα χορευτικά μουσικά κομμάτια. Έμεινα με την απορία, αφού δεν υπήρξε άνθρωπος που να μας δώσει μια καλοστεκούμενη αιτιολόγηση του φαινομένου.

Ό,τι περιέγραψα παραπάνω ήταν για ακόμη μία φορά η εφαρμογή στην πράξη της αποδοχής της διαφορετικότητας τόσο από μένα προς τους άλλους όσο κι από εκείνους προς εμένα. Ήταν μια αληθινή δοκιμασία – πέρα από πολιτισμική «παράκρουση», όπως χαρακτηριστικά ονόμασα αυτό που έπαθα εκείνη τη βραδιά – την οποία δοκιμασία πέρασα παρόλα αυτά διασκεδάζοντας με ό,τι έβλεπα, άκουγα κι αισθανόμουν. Είναι καλό να βλέπεις κάποιες στιγμές την ελαφριά όψη της ζωής και να την απολαμβάνεις. Με παρακίνησαν φυσικά να τον… «κουνήσω» κι εγώ, μια και μόνο από τη δική μου συντροφιά χόρευαν, αλλά… δεν με ενέπνεαν τα συγκεκριμένα τραγούδια ούτε ο χώρος, ενώ είμαι σε φάση που έχω μεγάλη ανάγκη να χορέψω μετά από πολλά χρόνια απραξίας - για σοβαρούς προσωπικούς λόγους. Δυστυχώς μια ευκαιρία μού δόθηκε να διασκεδάσω ελεύθερα και έπεσα σε λάθος επιλογή…

Όμως τελικά, έχω πρόβλημα «μουσικοσκυλο…κάτι» γραμματισμού! Τι θεραπεία ή τι είδους τακτικές πρέπει ν’ ακολουθήσω;
Μα όχι, πείτε μου, σε χώρο διασκέδασης και να μην διασκεδάζουν;





Τώρα για να πάρω τα "ίσα" μου και να δείτε ότι ακούω κι εγώ λαϊκά, πάρτε από ένα ποτηράκι και επιλέξτε όποια θέλετε από τα παρακάτω άσματα, που μου αρέσουν, με πρώτο τον πολύ αγαπημένο μου και κορυφαίο Μάλαμα (έχω κι άλλα πολλά, μην νομίζετε ότι είμαι εντελώς αναλφάβητη...).











Της ίδιας και αυτό (κλικ), γιατί δεν μπορώ να το αφήσω! Πληγές πάντα μένουν...





Έτσι, της "καψούρας" είναι τα λαϊκά, όπως και οι... ροκιές φυσικά, γι' αυτό έχουν τη δική τους αξία! Αυτές σε άλλο επεισόδιο!



41 σχόλια:

  1. Ζερβουδάκη έβαλα ν' ακούσω, πολύ αγαπημένος μου!
    Ήταν όντως ένα τεστ αντοχής αυτό, Γλάυκη μου, κι αφού το πέρασες αναίμακτα, τώρα δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορώ να πω ότι είμαι ατρόμητη πια...χαχα!!!
      Χαίρομαι που κάποιο μουσικό κομμάτι σου άρεσε!
      Καλή σου μέρα, Αλεξάνδρα μου!

      Διαγραφή
  2. Χαχαχαχα το λοιπόν το χουμε συνήθειο με την παρέα μου πού και πού (αν και έχουμε καιρό να το τολμήσουμε) να να πηγαίνουμε σε άκυρα μαγαζιά τέτοιου τύπου και να σπάμε πλάκα κυρίως με τους εαυτούς μας. Ε λοιπόν κάθε φορά καταλήγουμε στη μέση και όλο το μαζί τριγύρω μας να βαράει παλαμάκια! Μου έδωσες πολύ ωραία πάσα Γλαύκη μου!!!!

    (Τα πάντα είναι θέμα παρέας!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, τέτοια κάνετε!
      Τι να σου πω, βρε Χριστίνα! Έχετε πλάκα!
      Δεν μπορούσα ποτέ αυτούς τους χώρους και έχω διασκεδάσει πολύ, όμως αλλού. Πάντως δεν είμαι και από αυτούς που θα δημιουργήσω πρόβλημα στη συντροφιά. Το καλό είναι ότι πάντα με ακολουθούσαν κι έτσι τη γλίτωνα... χεχε!
      Φιλιά και πολλές καλημέρες!

      Διαγραφή
  3. αχαχαχαχαχαχα!
    Πολιτισμικό σοκ το ονομάζω εγώ!
    Μια ροκού ...στα μπουζούκια θα έβαζα τίτλο Γλαύκη μου εγώ για σένα!
    Πάντως εγώ όποτε θέλησα να χορέψω το έκανα στο σπίτι μου , μόνη μου ! Και είναι φάρμακο να ξέρεις!
    Φιλιά πολλά και καλό ΣΚ! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε συ, τέλειος τίτλος! Δεν τον είχα σκεφτεί... Ήθελα να είναι χιουμοριστικός, όπως και το κείμενο. Δηλαδή όπως λέμε "Η αλεπού στο παζάρι"! Χαχαχα!!!
      Λοιπόν, δεν θα το πιστέψεις, αλλά εχθές το βράδυ χόρεψα για πλάκα στο σπίτι φίλων μας σουίνκ, όχι μόνη μου φυσικά, ο φίλος μας χορεύει πολύ ωραία!!! Το χάρηκα πολύ μετά από δέκα χρόνια...
      Πώς με βρίσκεις;
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Γλαύκη μου
    Όλοι έχουμε υποστεί κάτι ανάλογο
    Είναι χρόνια πριν που μου έτυχε
    στην περιοχή της Ηλείας...έχει όμως
    και την πλάκα του όσο κι αν τα μαλλιά
    όπως λες παίρνουν την ανιούσα!!!!
    Ακούω λίγο Περίδη για αποτοξίνωση......

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι έχει και την αστεία του πλευρά το ζήτημα, οπότε γιατί να χαλάσεις την βραδιά;
      Σ' ευχαριστώ, Ελένη μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Αχ βρε Γλαυκη μου τι επαθες!!! Πόλυ διασκεδαστικη ιστορια και εξαιρετικες οι μουσικες σου επιλογες! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι που απόλαυσες τις μουσικές επιλογές μου. Γι' αυτό τις έβαλα εξάλλου. Σε καφέ είμαστε, για να μην ξεχνιόμαστε. Απλά το μετάλλαξα κι εγώ σε ελληική λαϊκή μουσική σκηνή...
      Σ' ευχαριστώ και καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  6. Μια εμπειρία ήταν κι αυτή! Πέρα από την παράκρουση, έσπασες τουλάχιστον πλάκα! Δεν είναι κακό. Εμένα αυτό που με ενοχλεί είναι η μονόπλευρη διασκέδαση ορισμένων, ότι αυτό είναι και τίποτα άλλο.
    Φιλιά!

    ΥΓ. Δεν προλαβαίνω να διαβάσω όλες τις ιστορίες των φίλων. Ελπίζω όταν τακτοποιηθώ να τις απολαύσω με την ησυχία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι ανοιχτή στις εμπειρίες, γιατί αλλιώς δεν μπορώ να έχω άποψη για κάτι που δεν το έχω ζήσει. Με τις εμπειρίες μαθαίνουμ καλύτερα τον εαυτό μας και βλέπουμε με σιγουριά τι μας ταιριάζει και τι όχι. Το βίωμα είναι αλάθητο.
      Η συντροφιά φυσικά είναι αυτή που μετράει πάνω απ' όλα. Μαζί της περνάς καλά οπουδήποτε και δεν χρειάζεται να καλύψεις κανένα κενό μέσα από τους χώρους που θα κινηθείς. Το έχω "σημαία" μου αυτό εδώ και πολλά χρόνια.

      Ελπίζω να τακτοποιήθηκες σιγά-σιγά...
      Φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  7. Koίτα να δεις που εγώ σπάω πλάκα με τον....μουσικοαναλφαβητισμό σου!!! Το έχω πάθει και εγώ και μάλιστα παραμονή Πρωτοχρονιάς. Να μην ξέρω τι ακούω, ποιος είναι ποιος και να έχω μια απορία γιατί χτυπιούνται έτσι -γιατί τότε χόρευαν όλοι εκτός από τη δική μου παρέα- με τόσο απαίσια ακούσματα. Και τελικά αυτά τα τραγούδια έγιναν σουξέ παρακαλώ!!!!!
    Φιλιά πολλά και να γελάς με όλα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα το περίεργο είναι που σ' αυτό το μαγαζί δεν χόρευε κανείς, ενώ ήταν δική τους επιλογή να βρίσκονται εκεί. Η δική μου παρέα που βρέθηκε εκεί από άλλου την επιλογή χόρευε για να διασκεδάσει την παραμονή της στον χώρο και ας μην της ταίριαζε. Πήρε την αστεία πλευρά και δεν χάλασε την βραδιά.
      Σ' ευχαριστώ, Άννα, κι εσύ το ίδιο!

      Διαγραφή
  8. Αααα... πάθατε πολιτισμό εκείνο το βράδυ!
    Μπράβο Γλαύκη μου που ΔΕΝ ξέρεις και δεν καταλαβαίνεις απ' αυτόν το μαγικό κόσμο του τίποτα.
    Το αντίθετο θα με ξένιζε ;-)
    Και δεν αναφέρομαι στη μουσική. Σέβομαι όλες τις προτιμήσεις και ακούω από δημοτικά μέχρι underground λαϊκά. Αλλά οι συγκεκριμένοι χώροι (αποχωρητήρια μάλλον), μου προκαλούν απέχθεια.
    Λοιπόν, διαλέγω Ζερβουδάκη και Μάλαμα και πάω να τους απολαύσω με την ησυχία μου (φοβερές οι επιλογές σου!)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα κι εγώ ακούω πολλά είδη μουσικής και φαίνεται από εδώ, που προσπαθώ να έχει το καφέ μια ποικιλιά μουσικών ακουσμάτων. Στην πορεία θα δείτε κι άλλα, αν δεν φαλιρίσει το μαγαζάκι.
      Μόνο κλασική μουσική δεν σας έχω βάλει ακόμα. Θα έρθει και η ώρα της.
      Σ' ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που πρόσφερα λίγη μουσική απόλαυση και πάλι!
      Φιλιά, Μαράκι!!!

      Διαγραφή
  9. Σε φαντάζομαι καλή μου φίλη να υποφέρεις χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις.
    Δεν μου έχει τύχει και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα.
    Πάντως μπράβο σου που το άντεξες.
    Νάσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορούσα, Ντένη, να αντιδράσω, γιατί ήταν περασμένη η ώρα και ως ευγενικός, νομίζω, άνθρωπος δεν ήθελα να χαλάσω το κλίμα στη συντροφιά.
      Σ΄ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  10. Αχ βρε Γλάυκη τι σου έμελλε να πάθεις!
    Εγώ ακούω τα πάντα ανάλογα την διάθεση αλλά τέτοιου είδους μαγαζιά δεν τα πολυσυμπαθώ γιατί δεν περνάς ποτέ καλά!
    Εύχομαι την επόμενη να περάσεις καλύτερα!
    Καλό σ/κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γελούσα για μέρες με το παραπάνω σκηνικό και γελούσαν οι φίλοι μου και οι δικοί μου με την κασκαρίκα... αλλά και τον τρόπο που τους τα περιέγραφα.
      Να είσαι καλά και καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  11. Επιλέγω Μάλαμα και να ξέρεις φίλη μου πως σε ολους μας έχεις συμβεί κάτι παρόμοιο, αλλά έχει και λίγο πλάκα το όλο θέμα! Να είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό βραδάκι! Τα φιλιά μου!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα γι' αυτό τον έβαλα και πρώτο πρώτο, Κατερίνα!!!
      Μία φορά πολύ παλιά μου είχε συμβεί κάτι σχετικό, αλλά αυτό μου δημιούργησε πολλές απορίες, που δεν μου λύθηκαν δυστυχώς!
      Φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  12. Πάω στοίχημα πως ό, τι έπαθες θα πάθαινα κι εγώ...
    Πάθατε πολιτισμό λέει η Μαρία...ε πολιτισμό θα πάθαινα κι εγώ!
    Δεν αντέχουν τα αυτάκια μου τα ευαίσθητα τα γαβγίσματα, όταν δεν προέρχονται από τα αγαπημένα τετράποδα!...δε φταίω εγώ που είμαι διαφορετική...φταίνε τα αυτιά...χαχα!
    Οι δικές σου επιλογές όμως, είναι πιο κοντά μου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικά ακούω πολύ σπάνια λαϊκά, ακόμα και σαν αυτά που έβαλα παραπάνω, διότι μου αρέσει η ξένη ροκ μουσική και αρκετά από το έντεχνο και πιο μοντέρνο ελληνικό τραγούδι. Για ν΄ακούσω λαϊκά σαν αυτά που σας παρέθεσα, θα πρέπει να βρεθώ σε χώρο ή συντροφιά που να τα ακούει επίσης. Να υπάρχει κάποιος λόγος.
      Μέσα από όλες τις αναρτήσεις μου θα δεις τι μουσική ακούω σε γενικές γραμμές. Μου αρέσουν όμως πολλά είδη.
      Σε τέτοια μαγαζιά δεν πάω ποτέ, γιατί δεν μου λένε τίποτε.
      Φιλιά και καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  13. Κι όμως Γλαύκη, η τραυματική εμπειρία ίσως θα μπορούσε να αποφευχθεί
    ...πίνοντας 2-3 ποτηράκια παραπάνω!
    Ίσως έτσι να μην θυμόσουν τίποτα την άλλη μέρα!
    Άσε που μπορεί και να χόρευες...
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ είχα πιει, αλλά δεν με έσωζε τίποτε, μόνο η καλή παρέα που είχε χιούμορ και ήξερε να διασκεδάζει ό,τι στραβό κι αν είχε μπροστά της. Ήταν και αργά, οπότε δεν μπορούσαμε να πάμε αλλού...
      Τον πρώτο μου χορό μετά από αρκετά χρόνια δεν θα τους τον χάριζα... ποτέ!
      Τον χάρισαν εχθές σε σπίτι πολύ καλών φίλων, που μες στην πλάκα χόρεψα ένα ωαριαότατο γρήγορο σουίνκ...
      Φιλιά και καλή σου εβδομάδα, Ινώ μου!

      Διαγραφή
  14. Κάτι αντίστοιχο έπαθα και γω Γλαύκη πριν πολλά χρόνια στην Αθήνα. Από μουσική ακούω σχεδόν τα πάντα αλλά αγαπημένα ρεμπέτικα-λαϊκά (όχι τα γαβ) και παραδοσιακή μουσική και μετά όλα τα άλλα... Πάμε που λες στο Ανάκτορο, δεν ήξερα...δεν ρώταγα; Αυτό μου θύμισες με την ιστορία σου.. η διαφορά βέβαια ήταν ότι εκεί όλοι κουνιόνταν στον όποιο ρυθμό....και σ'αυτές τις περιπτώσεις κάνεις ότι λέει και η Ινώ πιο πάνω, 2-3 ποτηράκια παρά πάνω και μπαίνεις και στο τσακίρ κέφι...χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιο είναι το Ανάκτορο, βρε Νίκη;;;
      Πολύ γαβ όμως αυτά τα μεγάλα μαγαζιά και πολύ πλήθος. Συνωστισμός για ποιο πράγμα τελικά και σου πιάνουν και τον κ.... μετά συγχωρήσεως!!!
      Είχα και μια τέτοια εμπειρία πάρα πολλά χρόνια πριν όταν κυκλοφορούσαμε με μεγάλες συντροφιές κι έτυχε να μας κεράσει κάποιος από την παρέα για τα γενέθλιά του σ' ένα τέτοιο μαγαζί και μάλιστα σε πολύ γνωστό όνομα... Ε, έφυγα χαιρετώντας ευγενικά μ' ένα μικρό μέρος της παρέας και πήγαμε να πάρουμε τα ίσα μας σ' ένα ουζερί στα Εξάρχεια...
      Είχα πιει, αλλά ήταν καλά τα ποτά και δεν μου έκαναν τίποτε... είμαι και γερό ποτήρι πανάθεμά με!!! Χαχα!!!

      Διαγραφή
    2. χαχαχα πρέπει να ψιθυρίσουμε σε κάποιον στην παρέα σου να σου φέρνουν μπόμπες μπας και κάνουν δουλειά...χαχαχα
      Δεν ξέρεις το Ανάκτορο;;;;; χάνεις!χαχαχα, ένα μαγαζί στον Λόφο Αξιωματικών που δεν είχε όνομα, το όνομα εκεί ήταν ο dj που είχε και μικρόφωνο και έβγαζε γούστα. Φαντάσου ότι κυκλοφορούσαν κάποτε κασσέτες και τώρα και δισκάκια με μουσικές επιλογές από το συγκεκριμένο μαγαζί και τις ατάκες του dj..άλλη φάση λέμε! (μεταξύ μας για τα ουζάκια στα Εξάρχεια, ήταν το καλύτερο που έκανες)

      Διαγραφή
  15. Αν οι δικές σου μουσικές επιλογές ήταν και του dj, πολύ φοβάμαι ότι στο μαγαζί θα ήσουν εσύ, αυτός και ο πορτιέρης απ' έξω!
    Πάντως είχε και ένα καλό αυτό το μουσικοσούργελο: την ανάρτηση με την οποία γελάσαμε.
    Tip: την επόμενη φορά που θα σε παρασύρει σε άγνωστα μέρη ο κολλητός της ξαδέλφης του γείτονα της συμπεθέρας, έχε μαζί σου το κινητό με τα ακουστικά σου. Και άσε τους άλλους να λένε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες, ε!
      Χαίρομαι πολύ που σας έκανα να γελάσετε, γιατί αυτός ήταν ο πρωταρχικός σκοπός αυτής της ανάρτησης κι έπειτα ο προβληματισμός!
      Μωρέ, δεν θα πάω... ποια ακουστικά! Τώρα ξέρω...

      Διαγραφή
  16. Έχω ολόκληρη θεωρία να σου αναπτύξω, σκέφτηκα όμως μήπως το κάνω ανάρτηση κανονική. Θα στο είπα κι από κοντά, το συγκεκριμένο μαγαζί κάτι έκανε λάθος κι ο κόσμος δεν χόρευε. Διότι σε τέτοιου τύπου μαγαζιά, οι θαμώνες (οι γυναίκες κυρίως) μέχρι σε μπάρες ανεβαίνουν. Εκτός κι αν ισχύει και το άλλο: οι θαμώνες είχαν πάει εκεί μόνο και μόνο για να τους "χαϊδεύει" τα αυτιά όλο αυτό το μουσικό παραλήρημα και, όχι μόνο δεν τους ενοχλούσε, αλλά το έβρισκαν και...γόνιμο για να ακούνε και παράλληλα να μιλούν με την παρέα τους. Έπεσες σε λάθος στέκι, αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη. Επίσης, τα αληθινά γλέντια, γίνονται σε μικρούς χώρους: σπίτια, ρεμπετάδικα κλπ. Φιλιά πολλά κι αν κάνω την ανάρτηση τελικά, θα σου πω κι άλλα. Προς το παρόν πάρε ακουστικά που λέει κι αυτό το ακυβέρνητο το άτομο :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι σταρ έρχονται τελευταίες ε;;;
      Δεν την κάνεμε μαζί αυτή την ανάρτηση όπως έιχαμε σχεδιάσει, οπότε περιμένω με ανυπομονησία την δική σου πάνω στο θέμα!!!
      Πού να μιλούν με την παρέα τους, αφού η μουσική ήταν πολύ δυνατά...
      Σηκώνει ανάλυση σου λέω το θέμα για την περίοδο ειδικά που διανύουμε!
      Τα αληθινά γλέντια γίνονται, όπως λες κι εσύ μόνο στα σπίτια, τα ρεμπετάδικα ή άλλους μικρούς χώρους με πολύ καλή συντροφιά, που ξέρει να μοιράζεται και να διασκεδάζει. Δεν το λέμε εμείς, αλλά η ιστορία το έχει αποδείξει...
      Φιλιά και μια καλή εβδομάδα να έχεις, Πετροκόριτσό μου!

      υ.γ.
      Σ' έχω χάσει...

      Διαγραφή
  17. Να πως ότι δεν σε νιώθω, ψέμματα θα πω Γλαύκη!!! Καλά ρεμπετάδικα ή έστω ρεμπετάδικο δεν υπάρχει στην πόλη?... Πώς την πατήσατε έτσι!!! Απολαυστικό το κείμενό σου, παρά την σοκαριστική εμπειρία σου... Καλή Κυριακή, φιλιά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πώς δεν είχε ρεμπετάδικα η πόλη, αλλά το έμαθα εκ των υστέρων. Ήταν αργά και η απόφαση πάρθηκε βιαστικά...
      Όπως και να έχει ήταν μια εμπειρία που στο τεός την διασκεδάσαμε.
      Σ' ευχαριστώ, Μαρίνα, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  18. Εμ Γλαύκη δεν ξέρεις τι .....παίζει σε τέτοια μαγαζιά ; και δεν είναι μονάχα στην περιφέρεια είναι παντού. Τα κλασικά καφέ της ημέρας, τη νύχτα μετατρέπονται σε κάτι από Ελληνάδικα του "κουνιστού" ξέρεις......μέχρι πρωίας.
    Έχω άποψη σου λέω από την .....μεγάλη μου κόρη έμμεσα χαχαχαχαχαχα.....
    Αλλάξανε όλα και μαζί με αυτά και εμείς ίσως...
    Καλή συνέχεια καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, Γιάννη μου, τέτοια μαγαζιά υπάρχουν ίσως και πάνω από μια εικοσαετία, όμως με τέτοιο ακριβώς στυλ προσωπικά δεν είχα ξαναδεί, γιατί δεν συχνάζω σε τέτοια!
      Να ξαναλλάξουν θα έλεγα εγώ, γιατί έχουμε ανάγκη από κάτι πιο ποιοτικό ως κοινωνία, κι αυτό είναι ένα κομμάτι της.
      Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  19. χαχαχαχα....αν και με έκανες και γέλασα, συμφωνώ απόλυτα με την κριτική σου...ούτε εγώ τα αντέχω κάτι τέτοια μαγαζιά!
    Όμορφη η ιστορία σου και αρκετά περιπετειώδης ;)
    Καλό σου βράδυ...να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρά μου που σε έκανα να γελάσεις μέσα από την διασκεδαστική περιπέτειά μου!
      Αισθάνομαι και λίγο ο διασκεδαστής της συντροφιάς...
      Μια όμορφη εβδομάδα και για σένα!
      Σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  20. Γεια σου βρε Γλαύκη, πολιτισμικόπληκτη! Εγώ το έπαθα το φριζαρισμα στο μαλλί, με τα βιντεάκια που με φιλοδώρησε ο γιοκαρίνος μου, από αντίστοιχα "μυσταγωγικά" στέκια, (ορισμένα μεγέθους γηπέδου), οπου έζησε εκκωφαντικές εμπειρίες στην επταήμερη εκδρομή στην Θεσσαλονίκη με το σχολείο του. Το αφιλότιμο το πλάσμα, μου τα έδειχνε και μου την είχε στημένη για αντιδράσεις, με πονηρό χαμόγελο . Πάλι καλά που δεν του ήρθε η έμπνευση να με πάει κιόλας, αφού κάτι τέτοια κι εδώ δεν λείπουν. Όποτε ξαναβρεθείς στην Πάρο, θα φροντίσω να σου οργανωσω... αντίδοτο, με "σπιτικό" μουσικό σχήμα με μπουζούκι - κιθάρα, ίσως και πιάνο. Έτσι "φτιαχνόμαστε" εδώ πέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις να δεις ακόμα... κι εγώ επίσης!!!!
      Υπομονή γαϊδάρου!!!
      Μου αρέσει αυτό το "φτιάξιμο" που περιγράφεις...
      Λες να μπορέσω κάποια στιγμή να είμαι και πάλι, για να το δοκιμάσω αυτό το αντίδοτο;
      Καλό σου βράδυ, Αννούλα!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.