Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Ιστορίες της Νύχτας: Το δίχτυ της αράχνης


Σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ για δεύτερη φορά την Σοφία ΜΒ, μία από τις αγαπημένες φίλες "άστεγες καταληψίες", όσες έχουν μείνει δηλαδή. Η φιλοξενία αφορά στη συμμετοχή της στις "Ιστορίες της Νύχτας", το νέο δημιουργικό, διαδικτυακό δρώμενο της φίλης Αριστέας από τον ιστότοπο Η ζωή είναι ωραία. Την ευχαριστώ, γιατί μου παρέδωσε κάτι πολύ όμορφο... 

***********************    *    ***********************



Οι στίχοι που ακολουθούν έρχονται από παλιά. Κάποιες στροφές, ατελείς και παραπεταμένες, περιμέναν υπομονετικά σχεδόν είκοσι χρόνια σε μια μικρή ξεχασμένη αποθήκη του μυαλού μου την πρόσκληση της Αριστέας και τη μαγική λέξη «νύχτα», για να ξεκλειδωθούν και να «κουμπώσουν» με τις υπόλοιπες που γράφτηκαν πριν δυο μέρες ώστε να βρουν επιτέλους το νόημά τους. Με άλλα λόγια, είμαι τόσο δημιουργική που γράφω τρεις στροφές κάθε είκοσι χρόνια!!!
Οι στίχοι που ακολουθούν δεν είναι ποίημα. Είναι τραγούδι για κάποιες ψυχές που αναζητούν ψεύτικες διεξόδους στην ιλουστρασιόν ζωή της νύχτας…

Της νύχτας-αράχνης!

 ..........................................................................................


 
Το δίχτυ της αράχνης

Λίγο ακόμα αλκοόλ μες στο σκοτάδι
Για να περάσει κάπως γρήγορα το βράδυ
Τσιγάρα, κόσμος, μουσική που με ζαλίζει
Μα τίποτα απ' όλα αυτά δε με γεμίζει.


Τριγύρω άνθρωποι μονάχοι σαν και μένα
Τους ξεχωρίζω! Έχουνε το ίδιο βλέμμα!
Μα δε μιλάν, μόνο κοιτάν κι όλο καπνίζουν
Τι κάνουν άραγε στο σπίτι σα γυρίζουν;


Μα να ένας άνδρας! Πρόσεξε πως με κοιτάζει!
Σηκώνεται και…Θέ μου! Πλησιάζει!
"Μόνη;" μου λέει "Μόνη!" "Κι εγώ μόνος!
Χώρισα φέτος κι ήταν δύσκολος ο χρόνος..."


Αλήθεια; Ψέμα; Μήπως έχει σημασία;
Η μοναξιά ως άλλοθι ή ως αιχμαλωσία;
Για κάποιους είναι βάλσαμο μια πρόσκαιρη αυταπάτη
Για όσους πεινούν, όσους διψούν μια στάλα αγάπη.


Το φως του ήλιου μ' ενοχλεί ή το ξενύχτι;
Σα πεταλούδα που ‘μπλεξε σ' αράχνης δίχτυ
Αδέξιο πετάρισμα, αέναη τροχιά μου
Απόψε πάλι θα τσακίσω τα φτερά μου.


Περιπλανώμενες ψυχές, της νύχτας μύστες
Κυνηγημένοι, κυνηγοί πάνω στις πίστες
Μ' ένα ζεϊμπέκικο ξορκίζουν τη ζωή τους
Με ψευδαισθήσεις πως γιατρεύουν την πληγή τους..
.









@  Εικόνες και μουσική επιλογές της Σοφίας.


36 σχόλια:

  1. Γλαύκη, μόλις έχασες την ευκαιρία να αναρτήσεις το ποίημα της Σοφίας μαζί με το δικό σου κείμενο (που λέγαμε;).. ;) Ταίριαζε πολύ η περίσταση. Μήπως να το ξανασκεφτόσουν και να το συμπλήρωνες ή να το αναρτούσες κι εσύ ως ιστορία της νύχτας; ;) Για σκέψου το..

    Υ.Γ Σοφία (Ζήκο) θα ξανάρθω αύριο! Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα τα πούμε Ζήκο! Θα σε περιμένω με μια μεγάλη αγκαλιά!
      Φιλιά για την ώρα!

      Διαγραφή
    2. "Η μοναξιά ως άλλοθι ή ως αιχμαλωσία;"... Σοφία, εγώ εδώ βρήκα πολύ ζουμί στην υπόθεση. Συνήθως πάντως, τη μοναξιά δύσκολο να την "υποδυθεί" κανείς. Όποιος την έχει βιώσει, γνωρίζει τα "συμπτώματα".. Φιλιά πολλά και καλές εμπνεύσεις όπως πάντα άλλωστε! :)

      Διαγραφή
    3. Η υπόθεση έχει και ζουμί και πολλές αναγνώσεις. Όταν η μοναξιά δεν είναι επιλογή είναι αδυσώπητη και μπορεί να σε οδηγήσει σε περίεργα μονοπάτια.

      Διαγραφή
    4. Πέτρα μου, έχεις φαεινές ιδέες κι εγώ θα τις κάνω πράξη, αν δε σε πειράζει! Περνάω το σχέδιο σε εφαρμογή, διότι έχεις δίκιο...
      Φιλιά πολλά!!!

      Σοφία, συνεχίζεις όπως ξέρεις κι εγώ θα σχολιάσω στο τέλος, όπως είθισται. Θα μείνει η ανάρτηση και αύριο για αρκετές ώρες έτσι κι αλλιώς.

      Διαγραφή
  2. Η τσιριμπίμ από πάνω με πρόλαβε;
    Καλημέρα κορίτσια!
    Σοφία , μου βγήκες ποιητικά; Τι ωραία έπλεξες τους στίχους σου καταπιάνοντας ένα θέμα σαν τη μοναξιά, που είναι αλήθεια" άλλοθι ή αιχμαλωσία"
    Οι άνθρωποι μονάχοι όντως έχουνε το ίδιο βλέμμα!
    Και η νύχτα κάνει ακόμα πιο απελπιστική την κατάσταση!

    Σε ευχαριστώ πολύ χαρά μου!
    Φιλιά και στις δύο! ♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιητικά βέβαια, αφού με τα πολλά λόγια δεν το'χω. Όπως έγραψα και στην αρχή αυτοί οι στίχοι θα είχαν μείνει ανολοκλήρωτοι, αν δεν υπήρχε η δική σου πρόσκληση-πρόκληση! Συνέχισε να μας προκαλείς! Μας κάνει καλό! Και σε προσωπικό επίπεδο και ως κοινότητα.
      Όσο για το θέμα, νομίζω ότι η μοναξιά απασχολεί κατά καιρούς τον καθέναμας. Εγώ την τοποθέτησα σε ένα σκηνικό που μου είναι γνώριμο.
      Φιλιά και σ' ευχαριστώ που δεν μαςαφήνεις να επαναπαυόμαστε!

      Διαγραφή
  3. Καταρχάς Γλάυκη μόλις ανακάλυψα ότι έχεις δικό σου μπλογκ δεν είχα ιδέα.
    Πολύ χαίρομαι που το έκανες καλοτάξιδο και επιτέλους!
    Χαχαχα!

    Σοφάκι μου γλυκό δύσκολο πράγμα η μοναξιά και ειδικά το βράδυ ακόμα πιο δύσκολο.
    Πολύ τρυφεροί οι στίχοι σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα, πρώτη φορά στης Γλαύκης κι έπεσες πάνω μου!!! Να περνάς συχνά, η Γλαύκη έχει να δώσει πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  4. Η μοναχικότητα δεν είναι πάντα κακή, αντίθετα θεωρώ πως είναι γόνιμη, η μοναξιά όμως είναι δύσκολη, Σοφία μου! Ανθρώπινο και τρυφερό το ποίημα σου! Εύχομαι πάντα να έχεις το φως του ήλιου στα μονοπάτια σου! Να είσαι καλά και να έχεις ένα ανθισμένο απόγευμα!
    Τα φιλιά μου!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αυτή τη δύσκολη μοναξιά που δημιουργεί ανασφάλειες και ψευδαισθήσεις μιλάω κι εγώ, Κατερίνα μου!
      Σ' ευχαριστώ που πέρασες και για τις ευχές σου!

      Διαγραφή
  5. Λες και έχουμε συννενοηθεί ένα πράμα!
    Το εντελώς απίθανο Σοφία είναι ότι η ιστορία σου έχει πολλά κοινά με αυτή που έχω (μισο)γράψει!
    Τι να κάνω τώρα; Την συνεχίζω ή την αλλάζω.
    Heeeeeeelp !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα! Μας ιντριγκάρουν τα ίδια θέματα! Βρε άμα δεν ταιριάζαμε, θα συμπεθεριάζαμε;
      Εννοείται πως θα το γράψεις! Θέλουμε να δούμε και τη δική σου οπτική. Άλλωστε εγώ έγραψα μερικούς στίχους. Εσύ φαντάζομαι πως γράφεις πεζό.
      Ελπίζω να βοήθησα!

      Διαγραφή
  6. Αν έπεφτε στα χέρια κάποιου συνθέτη θα γινόταν τραγούδι. Μπαλάντα κατά προτίμηση (έχω και άποψη τρομάρα μου).
    Κοντολογίς, μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες Σοφία μου!!!
    Και δεν μας έχεις συνηθίσει σε στίχους, μήπως να το επαναλάβεις;

    Y.Γ. Έβαλες στο τζουκ-μποξ, το υπέρ-τέλειο κομμάτι!!! Λατρεμένο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σαν μπαλάντα το σκέφτομαι! Κάτι σε στυλ Αφροδίτη Μάνου! Καλά, είμαι εντελώς ψωνάρα!!!
      Μακάρι να μπορούσα να γράφω στίχους! Έχω ζηλέψει πολλούς κατά καιρούς.
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
    2. Εγώ κορίτσια από την άλλη λίγο με τα λουλούδια, λίγο με τα μπουζούκια, λίγο και με την ανάρτηση της Γλαύκης, με τη μια το άκουσα ζεϊμπεκάκι σούπερ! χαχαχααχ
      Ωραίοι οι στίχοι σου Σοφία και δεν έχεις να ζηλέψεις τίποτα!
      Το μόνο ίσως το θάρρος του να τα βγάζουν απο τα χρονοντούλαπα γρηγορότερα!
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  7. "Αλήθεια; Ψέμα; Μήπως έχει σημασία;
    Η μοναξιά ως άλλοθι ή ως αιχμαλωσία;
    Για κάποιους είναι βάλσαμο μια πρόσκαιρη αυταπάτη
    Για όσους πεινούν, όσους διψούν μια στάλα αγάπη..."

    Η Στροφή που με άγγιξε περισσότερο από τις άλλες.
    Πάρα πολύ όμορφο ποίημα και τούτο δω το απόσπασμα πραγματικά συγκλονιστικό. Μπράβο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, Γιάννη! Τελικά αυτή η στροφή άγγιξε τους περισσότερους. Και δεν το είχα καταλάβει όταν το έγραφα. Μάλλον ο καθένας μπορεί να βρει σ' αυτήν αντιστοιχίες με δικά του βιώματα.
      Να 'σαι καλά! Καλημέρα!

      Διαγραφή
  8. Γλαύκη, εσένα σε άφησα τελευταία. Σ' ευχαριστώ για το χώρο που μου έδωσες στο μικρό αλλά ζεστό και φιλόξενο καφέ σου. Εξάλλου, ως πρώην άστεγη με καταλαβαίνεις. Νομίζω πως σας έκανα καλή παρέα.
    Αναρωτιέμαι τι σκαρώνεις εσύ με την Πέτρα....
    Πολλά,πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μοναξιά ως άλλοθι ή ως αιχμαλωσία;
      Για κάποιους είναι βάλσαμο μια πρόσκαιρη αυταπάτη
      Για όσους πεινούν, όσους διψούν μια στάλα αγάπη.""

      Μ' ένα ζεϊμπέκικο ξορκίζουν τη ζωή τους
      Με ψευδαισθήσεις πως γιατρεύουν την πληγή τους...""

      Αυτοί οι στίχοι περιέχουν όλη την ουσία του υπέροχου για μένα τραγουδιού... Όταν το διάβασα, αμέσως ο νους μου πήγε στη μελοποίησή του! Στιχουργός, λοιπόν, Σοφάκι μου!!!
      Πιστεύω ότι θα άξιζε κάποιος να το κάνει τραγούδι...

      Με εκφράζουν οι σκέψεις σου και είναι εξαιρετικά διατυπώμενες με ποιητικό τρόπο. Στην μοναξιά συχνά βολεύεται κανείς, αφού δεν έχει να ρισκάρει τίποτε... Αλίμονο σ' εκείνον που δεν θέλει να βολευτεί, αλλά δεν θα φτερουγίσει η καρδιά, γιατί κακά τα ψέματα, τότε έχει πολύ μεγάλη αξία. Σε άλλη περίπτωση συντροφιά μπορεί να βρει κανείς, όμως θα είναι απλή συντροφιά.
      Πονεμένο θέμα έπιασες για πολλούς ανθρώπους της εποχής μας...
      Σ' ευχαριστώ για όσα κατέθεσες εδώ μέσα! Τιμή του μικρού καφέ να έχει τόσο όμορφες φιλοξενίες!

      Σκάρωνα αρχικά μόνη, μετά είπαμε να το κάνουμε μαζί με την Πέτρα ένα θέμα σχετικό με τους χώρους που περιγράφεις, αλλά από άλλη εντελώς σκοπιά. Είχα ετοιμάσει κάτι από πολλές μέρες μέσα από πρόσφατη προσωπική εμπιερία και θέλαμε να το συνεχίσει η Πέτρα. Μετά την πρότασή της θα το αναρτήσω μόνη ως ιστορία της νύχτας, γιατί μου άρεσε η ιδέα.
      Ελπίζω όμως να καταφέρω να γράψω αργότερα σαν δεύτερη ιστορία αυτό που είχα αρχικά επιλέξει.
      Πολλά φιλιά και σε σένα!!!
      Πάντα στη διάθεσή σου!

      Διαγραφή
  9. Εξαιρετικο το Ασμα! Θα ηταν υπεροχο και μελωποιημενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε, ψάχνω για συνθέτη!!!! Θα κοστίσει βέβαια λιγάκι ακριβά!!!!
      Ευχαριστώ, πεταλούδα μου, για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  10. Σοφια μου μεγαλη η εκπληξη μου οταν ήρθα εδώ ....και διαβασα τους στιχους σου ... κατι παρόμοιο έχω κανει και εγω πριν απο πολλα χρονια και το έγραψα στην Αριστεα μετα απο την ανακοινωση της για της ιστορίες της νυχτας... νομιζω οτι δεν είσαι η μονη που έχεις κρυμενα στο συρταρι μαλλον παρέα κανουμε..και χαιρομαι για αυτό ..καποια στιγμή θα το τολμήσω και εγω να το βαλω... πραγματι η μοναξια των ανθρωπων εμπνέει....πολυ ωραιο Σοφια μου... να είναι καλα η Αριστεα που μας σκουνταει.. έ; να περνας καλα φιλάκιααα!.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να το τολμήσεις! Θα έχει ενδιαφέρον!
      Ευχαριστώ Ρούλα μου!

      Διαγραφή
  11. Όμορφοι στίχοι, λυρικοί! Με καθήλωσε η Σοφία!!!
    Ευχαριστώ για το όμορφο ανάγνωσμα...
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η μοναξιά φέρνει τον ρομαντισμό τα όνειρα, ακόμα και την έμπνευση της σύνθεσης ενός άσματος, σε γεμίζει με ελπίδες, πλάθεις αυτό που η ψυχή γυρεύει.
    Ξεκινάς και γράφεις την ιστορία της νύχτας, πιστεύοντας στο όνειρό σου, οραματίζεσαι ιστούς αράχνης, και αναφωνεις. Πω!πω! ξημέρωσε κιόλας!

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εδώ και μέρες μ έχει αιχμαλωτίσει ο ιστός σου, Σοφία μου, αλλά τώρα μόλις ήρθε το... πλήρωμα του χρόνου, να σου το γράψω. Κι εγώ σαν μελωδία το φαντάστηκα το ποίημα σου (ασυναίσθητα μου έφερε στο μυαλό το "μπαρ το ναυάγιο") . Γιατί δεν δοκιμάζεις να το μελωποιήσεις εσύ; Περιμένω να ακούσω την αρμονική ," μπουατάδικη " φωνή σου να το ερμηνεύει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά Γλαύκη, πρώην συνάστεγη , που προσφερες τον τοίχο σου για να απλώσει το δίχτυ της η αραχνουλα!

      Διαγραφή
    2. Αννούλα μου, η Σοφία δεν έχει δει το σχόλιό σου μέσα στο τρέξιμό της αυτών των ημερών!
      Σ' ευχαριστώ εγώ για μένα αλλά και για εκείνη!

      Διαγραφή
    3. Αννούλα μου, έστω και καθυστερημένα σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Μουσική δεν ξέρω, μάτια μου! Έχεις υπόψη σου κάποιον καλό κιθαρίστα εκεί στο νησί να με βοηθήσει;

      Διαγραφή
  14. Δεν είμαι σίγουρη αν η μοναξιά είναι άλλοθι ή αιχμαλωσία, ίσως ενίοτε είναι και τα δύο και ακόμα περισσότερα.
    Όμορφοι στίχοι ταιριασμένοι μαζί, τραγούδι μες την νύχτα για ψυχές μοναχικές ή ψυχές που στην μοναξιά βρίσκουν κάποια γοητεία.
    Να είσαι καλά Σοφία με την όμορφη συμμετοχή. Φιλιά και σε εσένα και στην οικοδέσποινα Γλαύκη! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο καθένας βιώνει τη μοναξιά με το δικό του τρόπο.
      Χαίρομαι που σου άρεσε. Φιλιά!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.