Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Θάλασσά μου




Θάλασσά μου φουρτουνιασμένη
Εσύ, λιμάνι, φυλακή μου
Λίγες οι βαθιά αληθινές στιγμές σου...
Ως πότε θα στέκω εδώ άπραγη;

Να 'ξερα το πώς!
Αγωνία πάντα στην ψυχή και σύγχυση.

Τόλμη για ζωή είναι η ανάγκη!
Αν το συναπάντημα ερχόταν πιο νωρίς;
Ξέρω, ίσως τα μάτια να μη το διέκριναν μες στην ομίχλη.
Ίσως να το προσπερνούσα ως άγνωστο και να το απωθούσα.
Διάφανο τούτη τη στιγμή!
Έλεος όμως πια κανένα...
Ψηλαφίζω τη συνέχεια με μόνιμη συντροφιά την απουσία.
Ωφέλειες πολλές, πληγές άλλες τόσες!



            Για τα λιμάνια που γίνονται φυλακές μας!

10 σχόλια:

  1. Τώρα πως γίνεται τα λιμάνια να γίνονται φυλακές, ποτέ μου δεν το κατάλαβα. Ή μάλλον το κατάλαβα, αλλά δεν θέλω να το καταλάβω ξανά... Έχω την εντύπωση πάντως πως έχεις ανάγκη ένα ταξίδι, δεν ξέρω γιατί! Αχαχα! Πολύ ευρηματικός ο τρόπος γραφής του ποιήματος :)) Το τραγούδι από τα αγαπημένα μου... (όπως και η ταινία άλλωστε) Η Θεοδωρίδου, ο,τι κι αν τραγούδησε το απογείωσε, αλλά αυτό το τραγούδι είναι μια παρακαταθήκη για εκείνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού το κατάλαβες τα λόγια είναι περιττά!
      Ένα μόνο ταξίδι;
      Η φωνή της Νατάσας μ' αρέσει, αν και δεν την ακούω. Το τραγούδι μου αρέσει πολύ, όπως και η ταινία φυσικά!
      Άντε, καλά μας ταξίδια, νοητά ή πραγματικά!

      Διαγραφή
  2. Ηταν από τα πρωτα δικα σου που διαβασα
    Και με εντυπωσιασε καθως και το μηνυμα στην ακροστιχιδα

    Κι εγω σου απαντησα καπως ετσι:
    Κάθε ταξιδι είναι μια επιθυμια δραπέτευσης
    Μακρια από τον εαυτο μας και τον κοσμο
    Κι εγω ηθελα παντα να φευγω
    Τοτε που ενοιωθα φυλακισμενος από τις αλυσιδες της καθημερινοτητας
    Τωρα πια δεν με φοβιζει ο εαυτός μου και ο κοσμος
    Επειτα καταλαβα ότι ο ταξιδευτης είναι καταδικασμενος να περιπλανιεται ολομοναχος
    Ποτε δεν θ΄αγαπησει ουτε θ΄αγαπηθει ουτε θα ξαποστασει
    Και η αγαπη θελει σταση κι όχι κινηση
    Θελει λιμανι κι αγκαλια, απαγκιο κι ηρεμια

    Αλλα θα σου χαρισω αυτό το τετραστιχο του Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ
    Γιατι κι εγω θελω καμια φορα να φευγω όπως παλια
    Εστω για λιγο

    «Να μας παρεις μακρια
    να μας πας στα περα μερη
    φυσα θαλασσα πλατια
    φυσα αγερι φυσα αγερι»

    Καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, την θυμάμαι την απάντηση.
      Μόνο που κάποιες φορές τα λιμάνια παύουν να είναι ήρεμα, γαλήνια. Φαντάσου ένα λιμάνι όταν έχει φουρτούνα; Είναι σαν φυλακή... Τότε επιθυμείς να ταξιδέψεις, ν' ανασάνεις ήρεμα με το απαλό αγέρι να σε παίρνει μακριά!
      Σ' ευχαριστώ για το δώρο που ανοίγει τον δρόμο για τ' όνειρο.
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Για τα λιμάνια που γίνονται φυλακές μας ........ή που μπορούν να γενούν εφαλτήρια ονείρων....
    Όμορφο Σάββατο να έχεις Γλαύκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό, όπως εύστοχα το διατύπωσες, είναι, Γιάννη μου!
      Έχει διπλή όψη το νόμισμα!
      Και για σένα μια καλή μέρα!

      υ.γ.
      Αύριο σερβίρουμε λίγο από έναν "αλητάκο" που δημιουργεί μπελάδες.

      Διαγραφή
  4. Το νιώθω κι εγώ ώρες ώρες αυτό το μπάφιασμα που τόσο συμβολικά αποδίδεις. Στις καλύτερες μέρες που θα ρθουν Γλαύκη μου! Να ξεσκάσουμε να πάρουμε τα πάνω μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν τέτοιες περίοδοι στην ζωή μας κι είναι ανυπόφορες.
      Τις παλεύουμε όπως μπορούμε, άσχετα από το αν θα καταφέρουμε απόλυτα να επαναφέρουμε τα πράγματα στην πρότερη κατάσταση.
      Καλό ξημέρωμα, Χριστίνα!

      Διαγραφή
  5. Τελικά το έχεις με τις ακροστιχίδες!
    Ναι , μπορεί κι ένα λιμάνι να γίνει φυλακή....
    Ευτυχώς όμως που μπορείς παρά κάτω να βρεις πιο φιλόξενο...
    (εγώ ακόμα ψάχνω ☺ αχαχα)

    φιλί κι αγκαλιά! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπαθώ να το έχω. Δεν το έχω ακριβώ;.
      Αυτή είναι μία παλίοτερη προσπάθεια, που την θυμήθηκε ο Velvet. Πριν από μήνες την είχα γράψει ως σχόλιο σε μία δική του ανάρτηση. Με έχουν εμπνεύσει δικές του δημιουργίες να γράφω κάποια πραγματάκια κι εγώ. Αυτό το είχα γράψει σε μία περίοδο μεγάλης εσωτερικής πίεσης, όχι πως τώρα δεν είμαι, όμως το χειρίζομαι λίγο καλύτερα.
      Ότι θέλω να ταξιδέψω παραμένει ακόμα μια αλήθεια, άσχετα αν τότε που το είχα μεγάλη ανάγκη το έκανα σε ένα μικρό βαθμό.

      Θα το βρεις το δικό σου ή θα έρθει να σε βρει, γιατί είσαι ανοιχτή σ' αυτό...
      Καλημερούδια και σε λίγο θα έρθω από σένα, γιατί είδα τι έχεις αναρτήσει σήμερα... χεχε!

      Διαγραφή

Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο να διαβάσεις τις σκέψεις μου.